Lieve vrienden,

Wel weer het een en ander meegemaakt de laatste twee weken. Alles even leuk!!
Zo was ik vorige week dinsdag gevraagd voor een commercial van “Kone” voor liften en roltrappen. Ik kon er lekker wat mee verdienen, dus had ik me opgegeven. Ik werd uitgenodigd om 9 uur op de Wilhelminakade in Rotterdam. Daar zat ik dan met nog 14 figuranten op etage 41. Wat een grandioos uitzicht!! Dat alleen vond ik al een belevenis. Maar wat het voor mij zo leuk maakt, is het contact met de anderen. En deze kleer waren ook weer zulke leuke mensen. Er werd besloten dat ik een man en een dochter op de set zou hebben. Wat een schatje was het!! Een leuk gevoel om ook even een dochtertje te hebben. We werden voor deze opname allemaal gekapt en opgemaakt. Niet echt op mijn eigen manier….maar goed. We kwamen erachter dat het een Finse productie was, met een Finse regisseur en een Finse hoofdrolspeler. Heel bijzonder. Wat hebben we gelachen!!! Helemaal omdat we wel 3 uur achter elkaar op de roltrap hebben gestaan. Elke keer kwam je elkaar weer tegen en waren er opmerkingen. Erg lachwekkend. Bij de laatste scene binnen, mocht ik voor de hoofdrolspeler op de roltrap staan. Een hele eer, ha ha. Of we het filmpje ooit zullen zien is de vraag, want het zal alleen in Finland te zien zijn. 🙂
Diezelfde week ben ik met Carolien, Loura en Ineke bij “la Cubanita” gaan eten. Heel knus en gezellig, alleen wel heel rumoerig. Maar zo lekker gegeten!! Op een gegeven moment zagen we dat alles werd schoongemaakt en merkten we op dat we nog als enige aanwezig waren. Ik denk dat ze willen afsluiten. Jullie begrijpen hoe gezellig we het hadden.

Ja en dan heb ik vorige week ook nog mogen figureren in “Goede tijden Slechte tijden”. Dat was zo leuk om te doen! Echt meekijken op de set, hoe gaat het allemaal in zijn werk. En dan ook nog Laura, Maxime, en Janine mogen ontmoeten. Wie kan dat zeggen. Jammer dat er geen foto’s gemaakt mochten worden 🙁 . Toch eentje kunnen maken met een ober. Deze figurant ben ik vaker tegengekomen. Het mooiste is, dat ik het nooit meer kijk. Vroeger wel, maar nu niet meer. Wendy en Demi vragen me de oren van het hoofd. Wat gebeurt er en wie waren er. Maar ik heb getekend en mag er niets over zeggen. Wel kan ik zeggen dat ik iemand heb ontmoet die ik van vroeger nog ken. Die persoon zei, niets zeggen hoor, ik mag hier nog niet zijn. Dat wordt pas over 2 maanden uitgezonden. Gek worden die meiden daarvan, ze zijn gelukkig niet nieuwsgierig. Wel leuk dat ik net op dat moment bij de opname was. Toch wel tof dat ik kan zeggen dat ik in de Rozenboom heb gegeten.

Met Pinksteren zijn we met Jasper naar “Huize Doorn” geweest. Daar werden openluchtspelen gehouden over de 1ste wereldoorlog. Jasper vindt dat geweldig en daar hebben we hem dan ook een groot plezier mee gedaan. Onszelf trouwens ook, want het super leuk!! Je waant je even in 1914-1918. Heel kneuterig en sfeervol, zeker met het zonnetje erbij. Op een gegeven moment zien we een Belgisch bataljon en die vragen aan Jasper: Alé, komt gij zich aanmelden? Uh,ja…. Alé, kent gij een woordje Frans? A petit peu… Ah, das genoeg! Nu een gewichtiger vraag…. Zijt gij getrouwd? Nee, zegt Jasper. Gelukkig voor U!! En dan eigenlijk de belangrijkste vraag….drinkt gij bier? Ach als het moet wel. Alé, dan zijt gij bij deze aangenomen in het Belgische leger. Er wordt een formulier getekend en de handen worden geschut. Fantastisch!!

2de Pinksterdag naar Linschoten gereden en daar hebben wij een georganiseerde tocht van 40 km gelopen. Wat was dat een super mooie tocht. Het verliep allemaal erg voorspoedig. Tussendoor hebben we onszelf getrakteerd op een eigengemaakte appeltaart. Nou, die ging er wel in! Eenmaal over de finish werd gevraagd hoeveel km wij gelopen hadden en daar werd verbaasd op gereageerd. Zo zo…dan hebben jullie ook hard gelopen. Ja, dat krijgen we er niet meer uit. Dat is ons tempo. Dat verdient een pannenkoek!! Op het zelfgemaakte terras met allerlei zitjes, werden pannenkoeken geserveerd en ook die ging er in. Wat een geweldige dag was dit weer!!

En ook van de week zijn we gewoon door gegaan met uitgaan. Zo zijn we met z’n achten gaan “happen en stappen” in Pijnacker. We begonnen bij Brocante, daarna Tout le Monde, de drie Heeren, het Witte huis en wij eindigden bij de Guyter. En zo zaten er bij elke locatie 50 personen die elke gang opschoven. Super leuk!!! Wat hebben we gelachen en dat wij bij de Guyter mochten afronden was voor ons zeker geen straf :). Dit is voor herhaling vatbaar. Mooie locaties, heerlijk eten en hele gezellige mensen!!
Zaterdag heb ik gewerkt en wel met onze regiomanager Marloes. Er was een actie in de winkel en mijn collega’s konden geen van allen werken. Wat was ik blij dat Marloes er was. Het was al gelijk na 9 uur raak. En dat is eigenlijk de hele dag zo door gegaan. Ik heb echt zo lekker gewerkt!! Thuisgekomen hebben we een borrel genomen in het zonnetje. Na het eten hadden we afgesproken met de buurtjes. We gingen bij hun op kraambezoek. Lisa is geboren en we wilden haar heel graag bewonderen. Wat een prachtig kindje!!! Zo lief, zo tevreden, zo rustig. “Oma” mocht de fles geven. Nou, ik was het nog niet verleerd. Na 2 uurtjes hebben we het gezinnetje gedag gezegd en zijn Wim en ik naar de film “de Masters” gegaan. Wat was ik benieuwd. En eigenlijk al vrij snel zie ik mezelf in mijn gele jas over het grote doek lopen. Daarna nog wel een paar keer op kantoor. Wat is dat leuk om jezelf terug te zien. De film was niet bijzonder, maar voor mij was het het wel.
Ik had al eerder een sms gekregen van een kennis, dat ze in de bios zat en ineens mij vol in beeld zag. Ze wist niet wat ze zag. Nu ik het zelf ook gezien heb, ben ik toch wel trots hoor. Gewoon in een Nederlandse speelfilm mogen figureren, hoe vet is dat!

Hier krijg ik toch een partij energie van!! En best wel nodig, want na happen en stappen had ik maar 4 uurtjes geslapen en mocht de volgende dag werken van kwart over acht tot negen uur ’s avonds. Met de dag daar na ook weer van negen tot vijf. Pff… (ik weet het, ik doe het zelf!)
Dan komt zo’n vrije zondag erg van pas. En dat het dan regent maakt eigenlijk niet uit. Heerlijk bijgekomen.
Tot volgende keer!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Zo, daar ben ik weer. Eventjes een time out genomen. Erg veel dingen de laatste tijd en dan is een rustige zondagavond zo welkom! Maar het ging weer kriebelen en ja, dan ga ik toch weer schrijven. Misschien dat het om de 2 weken een verslag wordt, maar dat moet ik nog even bekijken. Zelf vind ik het heerlijk om zo af en toe mijn verhalen terug te lezen, dus ga ik er gewoon mee door.

 Waar was ik gebleven? Het laatste verslag is alweer 6 weken geleden. Heb ik jullie het belangrijkste nieuws al verteld? Wim is ingeloot en mag dus officieel meelopen met de Nijmeegse 4-daagse. Daar hebben we al een klein feestje van gemaakt.
Ik kom eerst terug op het toneeloptreden van 22 en 24 april. Op de generale repetitie ging het zo slecht, ik had er gewoon pijn in mijn buik van. Wat moet dit gaan worden?? Mensen gaan hier voor betalen, dit kan echt niet. Ach, wat heb ik die nacht slecht geslapen zeg. Maar dan is het woensdag en worden we geschminkt en de pruik gaat op. Het decor ziet er (al zeg ik het zelf) top uit!!  Iedereen is op van de zenuwen. Maar wat er ineens gebeurde met ons allemaal….het verliep super goed. De zaal lag steeds in een deuk en we kregen een warm applaus. Met een voldaan gevoel gingen we bij de Guyter eten om daarna (oeps 3 wijntjes te snel, hi hi) weer een optreden te verzorgen. Het ging weer goed, het was alleen jammer dat de zaal voor de helft gevuld was. Vrijdag was het stampend vol en de lachsalvo’s vlogen door de zaal. Wat onwijs leuk was dit!! Jullie mogen weten dat ik eraan getwijfeld heb of ik ermee door moest gaan. Ik vond het wel mooi geweest. Maar na 3 optredens weet ik weer waar ik het voor doe. Volgend jaar ben ik er weer bij.
En dan heb ik nog veel meer leuke dingen gedaan. Een bed and breakfast vlakbij Zevenaar die geweldig was. Een verhaal apart. Met daarbij op kraambezoek bij Silco en Laura en de volgende dag een tocht in Zevenaar (een van de mooiste tochten dit jaar!). Met Carolien naar de tent geweest, wat een 80/90 feestje was!! Heel gezellig! De volgende dag kreeg ik een foto doorgestuurd dat er een foto van mij was gemaakt in de tent. Moeders die losgaat, ha ha. Ach, als ik het maar naar mijn zin gehad heb toch? Toen de foto ook in de Telstar stond en de klanten in de winkel vroegen…was het een leuk feestje??…..toen lachte ik maar wat mee. Carolien zei later wel, ga ik een keer met je mee ..sta ik gelijk in de krant. Ook nog een succesvolle VIP-avond gedraaid in de winkel. In diezelfde week de “Nacht van Pijnacker” gelopen (30km) en dat hakt erin als je de hele dag gewerkt hebt tot ’s avonds negen uur. Maar goed, dat doe ik zelf. Wel een super leuke tocht en weer leuke mensen ontmoet. Wat zo mooi was, op 25 km kregen stond er een caravan waar je soep kon krijgen. En dat is zo lekker op dat moment. Zeker met 2 graden is zo’n warme kom soep heerlijk. Zegt de organisator die daar ook staat, lever je kaart maar bij mij in. Jullie lopen zo hard, “het Baken” is nog niet open. Ha ha…dat meen je niet. We hebben inderdaad best hard gelopen. Ik was als 2de binnen. We waren wel blij dat we om 5 uur in ons bed lagen. 🙂
Op een zondag pa z’n verjaardag gevierd, een bbq bij de Soete Suikerbol. Dat was heel gezellig met 30 man. Wel jammer dat het weer niet meewerkte. Maar dat mocht de pret niet drukken. En het belangrijkste van alles, pa heeft genoten!! Een tocht gelopen op de Utrechtse Heuvelrug voor SOS kinderdorpen die ons een beetje tegenviel. Wel lachen dat we daar een stel uit Pijnacker tegenkomen. Dat verwacht je niet. Na afloop op naar Olga, die tijdelijk in een vakantiehuisje in Ermelo woont. Zo gezellig!! En laat mijn nichtje Inge nou op een camping staan met haar gezin. Daar zijn we uiteindelijk met elkaar (ook met Linda en haar kinderen) ’s avonds een hapje gegeten. Onverwachts een hele leuke dag.
Jasper is ook nog jarig geweest en deze kanjer is alweer 17 jaar geworden. Volgend jaar een big party!
Wim en ik waren een dagje vrij en zijn naar de Keukenhof geweest. Wat was het prachtig!! We hadden een prima dag uitgekozen, want het was niet druk en we hadden heerlijk weer. Dat moet je maar treffen als je het van tevoren plant.

 We zijn daarna nog wat gaan eten aan het strand bij Wassenaar. We zaten daar prima uit de wind in het zonnetje op zo’n lounge bank. Zegt er opeens iemand naast ons, goedemiddag! Is het Marco de verkoper van Dixons die tegenover mij werkte een jaar of 3 geleden. Hij had heel wat te vertellen. Leuk dat we elkaar daar troffen. Als ik dit nu allemaal opschrijf en dan heb ik nog niet eens alles verteld (we hebben nl. 2 weken een logeerhond gehad), dan lijkt het wel of ik weken vakantie heb gehad. Zo voelt het ook hoor! Wim en ik genieten zo van alles en dat alleen is al een vakantie op zich. Bewust leven, zo fijn!! En dat realiseer ik me maar al te goed als ik Wim 3 uur lang zie spinnen voor “alpe d’huez”. Iedereen die daar zo sportief bezig is, heeft wel iemand verloren aan die vreselijke ziekte. Emotioneel, heftig en op 2 fronten zwaar. Petje af voor deze sportievelingen. Volgend jaar ben ik ook van plan om mee te doen.

Zo, jullie zijn weer een beetje bij. Zoals jullie hebben kunnen lezen, zit het wel goed met de beentjes en voetjes. Op naar de volgende tocht.
Tot de volgende keer!!

Liefs,
Yvon.
Ps. Bedankt voor de lieve reacties over mijn wekelijkse verslagen en het gemis daarvan. Bijzonder om te weten dat ze door velen gelezen worden.