Lieve allemaal,

Het wordt weer eens tijd dat ik van me horen.
Na een heftige periode pakken we de draad weer op met elkaar. Edwin en Elmira zijn een sterk duo waar ik ontzettend trots op ben. Hoe zij zich hier doorheen slaan….zo ontzettend knap. Hun liefde voor elkaar is sterker dan ooit. Mooi om te zien!

Wim en ik zijn in juni een weekje naar Christos op Zakynthos geweest. Wat vinden we daar toch de rust, de gezelligheid van de lieve vrienden daar, de sfeer, het eten, het klimaat…al met al het volledige pakket. En omdat we elkaar 10 jaar kennen, hadden we de auto versiert en zo kwamen we bij hem aan. Zo af en toe zou ik willen dat ik Grieks kon spreken…gewoon om hun reactie te zien. Ze zeggen wel eens gekscherend dat ik in mijn vorige leven een Griekse ben geweest, omdat ik in hun ogen veel begrijp van wat ze tegen elkaar zeggen. Voor mij is het alleen hun lichaamstaal waar ik naar kijk en dan een soort van meepraat in het Engels 🙂
Onze vriendin Katarina, eigenaresse van een restaurant, nodigde ons uit op een  ochtend mee te lopen naar haar boerderij waar haar moestuin staat. Dat hebben we gedaan. Onderweg plukt ze een verse vijg en geeft die om te proeven, zo ontzettend lekker!! Ook kwam ze met amandelen aan een tak…..lekker voor bij de borrel vanavond, zei ze. Wat vind ik dit toch geweldig. Terwijl ik dit tik, droom ik weer even weg en ben ik bij haar boerderij. Ze zei ook tegen me….kom hierheen en dan gaan we samen op de boerderij wonen. De mannen vermaken zich wel. Wat een heerlijk mens is het toch!! En koken dat ze kan, net als Christos trouwens. Zet mij in Keri op Zakynthos neer en ik heb niets meer nodig.

In de tussentijd ook heel wat afgewandeld. Een 2 daagse (IML tocht) in Blankenberg gelopen. Super gezellige dagen gehad in een heel ongezellig Belgisch kustplaatsje. Maar wat maakt het uit als het gezelschap goed is, het onderkomen prima is en de tochten prachtig zijn. Het was gewoon een kleine vakantie, echt top!
Een tocht van Volendam naar Edam, dan weer naar de dijk in Volendam, via Monnickendam naar Marken om zo met het pontje weer naar Volendam te komen. Een prachtige zonnige dag. Lopen we in Edam een beetje te kijken waar de wegwijzers hangen, zegt Wim….kijk uit schat, er komt een auto achteruit. Dus ik ga opzij, maar het duurt even voordat ie er is. Ik dacht nog, nou schiet op joh…..en op dat moment gaat er een raampje van de auto naar beneden en hoor ik, Hey Pijnackenaren!! Was het Ed Zandbergen van de Telstar, zo toevallig.
En ja, de kilometers die we gemaakt hebben waren natuurlijk als voorbereiding voor de Nijmeegse 4 daagse. Weer een hele week bij Theo en Ilse goed verwend worden en gezellig met hun de stad in geweest. Jongens jongens, wat een feest is dat weer geweest. Ik heb weer energie voor het hele jaar meegekregen. De blijdschap van iedereen onderweg en het plezier met al onze vrienden daar, wat een mooi feest is het toch!!Victor die voor het eerst meeliep (4×30 km) is ook helemaal verkocht. En wat vond ik het super leuk dat ik het met mijn broer mocht beleven. De Nijmeegse staat dan ook alweer in de agenda van volgend jaar.

Wat ook zo n ontzettende leuke middag was, was de cocktailworkshop die ik begin van het jaar gepland had voor ons gezin (zonder de kleinkinderen uiteraard). Het was een zonovergoten dag en we begonnen met een lunch, daarna hadden we tijd voor onszelf en werd er zelfs gezwommen of lekker geluierd en daarna de cocktailworkshop. 3 cocktails maken met een host die het aan ons uitlegde. Zo n sympathieke gozer, deed het erg leuk en op een hele relaxte manier. We hadden het stuk voor stuk naar onze zin. Het waren ook 3 heerlijke drankjes, maar goed logisch, we hadden ze zelf gemaakt 🙂

En er is nog zoveel meer te vertellen….Pijnacker schoonhouden geholpen, weer aan het bootcampen geslagen,heerlijk!),dagjes weg met zus, vriendin en andere zus en dan ook nog  mijn verjaardag.
Dat was erg gezellig met 9 meiden bij elkaar. Mijn vriendin Mariska was zelfs helemaal uit Ootmarsum gekomen. En wat heb ik van haar gekregen (ik moet toch gaan proberen mijn mond te houden, haha)….een cursus Grieks!! Superleuk!! Daar ga ik in het najaar mee beginnen. Ik ben zo benieuwd.

Maar voor nu nog even van het mooie weer genieten.
Liefs van mij,
Yvon

Lieve allemaal,

Wat hebben wij een intens verdrietige en heftige week achter de rug. Mijn schoondochter Elmira is met een gescheurde lever opgenomen in het ziekenhuis. Ze was bijna 36 weken zwanger. Ze raakte heel veel bloed kwijt en heeft in totaal 8 zakken toegediend gekregen. De kleine Luca, want zo heet mijn kleinzoon, heeft tegen haar lever aan gelegen en daardoor ie de lever niet verder gaan scheuren. Elmira heeft tot 2x keer een shock gekregen en bij de 2de heeft Luca het niet overleefd. Onze kleinzoon is op 4 april in stilte (dmv een keizersnee) geboren.  Niet te bevatten……
Ondanks al het verdriet zijn we dankbaar en blij dat Elmira het overleefd heeft. Edwin had ze zomaar alle twee kunnen verliezen.
Zo trots op Edwin dat hij het ziekenhuis heeft gebeld en adequaat heeft gehandeld . Het had geen uur langer moeten duren.
Ik schrijf dit nu in een kort bericht, maar ik heb het er nog moeilijk mee.
3 dagen ervoor zit je nog bij de babyshower en zo sta je met dezelfde mensen bij de crematie. Luca lag erbij in zijn “bedje”, zo mooi.
Edwin heeft heel mooi gesproken, Fenne en Jesse hebben kaarsen aangestoken en zo hebben wij afscheid genomen.. Er zijn heel wat tranen gevloeid, maar ik kan ook zeggen dat het een mooie dag was.Al het andere is ineens niet meer belangrijk, al weten we dat we door moeten. Het gaat ons lukken, want we gaan het met elkaar doen!

Yvon

Lieve allemaal,

Lekker vrij, dus heb ik mooi even de tijd om jullie een mooi en gezond 2025 te wensen!!Maak er wat moois van met elkaar!
Jullie ook een fijne decembermaand gehad? Vol met allemaal etentjes, feestjes, verplichtingen. Zelf ben ik blij dat het achter de rug is. Elk jaar weer hetzelfde liedje. Maar als het er niet zou zijn, dan zou ik het weer missen 🙂
Mijn ondeugende kleinzoon is 4 jaar geworden, Victor die zn verjaardag vierde met een etentje,
naar het kerstcircus met de kleinkinderen,  kerst met het gezin, borrelen met vrienden,

lunchen met collega’s bowlen 40-up feestje, high tea-en, feestje van collegaen ook nog wandelen tussendoor.Dus na dit alles maat weer een dry januari en het Sonja Bakker boek er bij gepakt, haha.

Wat ook fijn is….Edwin ging met zijn vriendin een geregisseerd partnerschap aan. Met zn 19-en wezen brunchen en ’s avonds nog met de beide ouders uit eten geweest. Ik zat nog vol van de brunch 🙂
Jullie begrijpen mijn reden dat er geminderd gaat worden.
Ronnie heeft op kerstavond Yara ten huwelijk gevraagd en Jasper en Floor hebben allebei een nieuwe baan. Hoe mooi allemaal!

Zo en nu op naar het voorjaar, naar de geboekte vakanties en dus naar het zonnetje.

Veel plezier met genieten!!
Liefs van mij,
Yvon

Ps…en dan zijn er ook momenten bij dat ik wat minder in mijn vel zit ….ze noemen het ook wel eens loslaten…..

Lieve allemaal,

De decembermaand staat alweer voor de deur. Het lijkt elk jaar sneller te gaan.
Laat ik beginnen met een mooi bericht. We worden voor de 4de keer opa en oma. Bij Edwin en Elmira komt er een kleintje bij. Eind april/ begin mei verwelkomen we onze kleinzoon. Dus komt er ook weer een schoentje bij. En het wordt druk aan tafel, heerlijk!!

Met Ilse alweer een tocht van 25 km gelopen in Delft en omstreken.
Het weer houdt ons niet tegen.Elk weekend wordt er wel gelopen, als er geen andere dingen gepland zijn tenminste.
Zo liepen Wim en ik een tocht in de provincie Utrecht. Ergens bij een poldergebied ziet Wim een aanhanger staan. Wat grappig, Meerbouw, en ook nog een 015 nummer erop. Ik zeg nog…”Wat doet die hier nou?” “Er zal wel iemand aan het klussen zijn in het vakantiepark hier tegenover, zegt Wim.” En we lopen de prachtige tocht weer verder.
Toen Wim de maandag erop weer naar z’n werk ging, viel er een kwartje. Pas is er een aanhanger bij Meerbouw gestolen….zou het??
Na een belletje bleek het idd de aanhanger te zijn. Zo hebben ze hem weer terug. De Telstar en het AD waren al snel op de hoogte en Wim werd gebeld voor een interview. Er werd dan ook door menigeen een reactie gegeven als ze Wim zagen. “Goed gewerkt Wim!!” Een BP-er (bekende Pijnackernaar, haha )

Fenne en Jesse kwamen in de herfstvakantie slapen. Dat was alweer een tijdje geleden. Het is gewoon wat meer passen en meten, geen probleem. Ze waren al vroeg wakker, want we zouden ergens naartoe gaan. Ze wisten nog niet waar naartoe, maar ze konden niet wachten. We gingen naar Dino Experience in Gouda. Jesse is gek op dino’s en Fenne vindt alles leuk. Er was een midgetgolfbaan bij, dus dat deden we eerst. Geweldig!! Jesse, die nog 4 moet worden, kon zoveel geduld opbrengen om bij iedere baan te wachten dat iedereen geweest was. Wat een kanjer, zeker omdat het 18 holes waren. Maar de dino’s die bij de baan stonden maakten veel goeds. Daarna een speurtocht langs dino’s. Er moesten eieren en pompoenen gezocht worden. Ze hebben wat afgerend., echt zo leuk! Dan nog de speeltuin in en dat opa en oma aan de kabelbaan hingen was helemaal het einde.  Thuisgekomen om een uur of drie hebben we wat gedronken, wat gepuzzeld en  daarna was het alweer tijd om naar de Soete Suykerbol te gaan. Ik had Ed een appje gestuurd om te vragen of hij ook een pannenkoek wilde mee-eten. Elmira was met haar moeder naar Barcelona en hij at dus alleen. Hij zei, ik kom wel naar jullie toe. Ik zei, kom maar naar het restaurant, dan is het een verassing voor de kids. En zo zaten wij in het restaurant en kwam Edwin binnen. Ze rennen door de zaak op Ed af en roepen…papa!!! Alsof ze hem maanden niet hebben gezien. Zo schattig, gewoon kippenvel. Ze hadden natuurlijk ook een hoop te vertellen. Fenne ze, wat veel verassingen op 1 dag, zo lief.

De volgende dag was ik aan het lopen en kreeg ik een berichtje van Ed. Hij was ’s morgens Jesse z’n slaapkamer maar een keertje in gegaan, anders bleef hij slapen. Het was toen 9.30 uur. Geef ze maar een dag met opa en oma mee……., haha.

We waren ook nog een weekendjein Lage Vuursche met Vic en As.
Heerlijk in en rondom de bossen in een fantastische vakantiewoning (huisje mag ik niet zeggen, haha) met sauna en hottub.
Op de fiets naar Amersfoort geweest en daar een puzzeltocht door de stad gedaan. Zo leuk!! Gezellig daar en zeker op een drukke zaterdag. Het is alleen zo snel donker en daar vergis je je in. Dan is het terug best inspannend zo zonder lantarenpalen in de bossen. wat is het dan lekker om weer “thuis” te zijn.
Iedere avond de hottub in met een wijntje en een muziekje. De eerste avond vloog er een uil over, zo mooi. De tweede avond zagen we en hoorden we niets. Maar zondagavond, Vic en As waren na het eten van een pannenkoek naar huis gegaan, zaten Wim en ik gezellig samen in de hottub toen er weer een uil over vloog. En geluiden maken dat beest! Wim had een idee en zette uil-geluiden op de soundbar. wat er toen gebeurde was zo bizar….de uil kwam terug. En misschien waren het er wel 2. Flink aan het reageren op de geluiden. Maar omdat het zo pikdonker is, zie je hem niet en hoor je hem alleen. Best creepy!! Op een gegeven moment zat ie in de grote boom voor ons. Nee joh!! Doe uit die soundbar Wim, straks zit ie op de rand van de hottub. En ook voor de buurt iets rustiger 🙂 .
Jeetje wat was dat kicke zeg!
De maandag hebben Wim en ik nog een prachtige  tocht gelopen. Terugkijkend…een fantastisch weekend gehad!

Het gaat allemaal zo hard…Mila is gewoon al 1 jaar. Wat een lekker moppie is dat toch. Op een drukke verjaardag zaten andere kleine kinderen allemaal te huilen en zij zat heerlijk te genieten van taart en alle aandacht. Wat heerlijk als ze nu al zo relaxed in het leven staat. Vasthouden schatje!

Op het werk is het nog steeds leuk en gezellig, al merk je bij de cliënten wel de najaars-dip. Ze hebben allemaal wel ergens last van (of van iemand, haha) . Leuk ook dat we s avonds met elkaar naar Brocante zijn geweest. Je ziet ze genieten, zo mooi!

En zo gaan we gewoon door met leuke dingen doen en genieten. Zo min mogelijk de krant lezen en blij en tevreden zijn. Want zeg eerlijk, wat heb je nog meer nodig dan je gezin, je gezondheid en lieve mensen om je heen. Sta af en toe even stil en geniet van het feit dat je niets hoeft. Ook dat is genieten.Fijne decembermaand!
Liefs van mij,
Yvon
Ps Met Peter en Mieke van Koppen bij Fattoria Naturale gegeten.Ze kenden het niet en dat kan er bij ons niet in.
Ze vonden het geweldig en dat snappen wij maar al te goed.
We gaan elkaar zien tijdens de Nijmeegse!!

Hallootjes,

Een 1,5 week na de Dodentocht zijn Wim en ik op vakantie naar Oostenrijk/Italië gegaan. De voetjes waren weer tot rust gekomen, dus gewoon weer de wandelschoenen mee 🙂
Wij gingen s maandags met de auto weg en waren dinsdagochtend in Oostenrijk. Jasper en Floor kwamen dinsdagmiddag laat met het vliegtuig, dus wij hadden nog lekker de tijd om de berg tegenover ons te beklimmen. Nou, dat hebben we geweten. 30 tot 35 graden, steil en nog niet geacclimatiseerd. Wat was het zwaar….maar wel weer gedaan.
Verder zoveel tochten naar de top gelopen met elkaar en dat was wat Jasper hoopte. Floor dit te laten beleven. En ze loopt lekker makkelijk in de bergen, het beviel haar wel.
Het was zelfs zo, dat we met zn vieren boven bij het kruis stonden en dat ik zag dat we nog verder konden. Dat leek mij wel wat, maar Wim en Jasper zeiden, wij hoeven even niet, terwijl Floor zei, ik wel hoor. En zo gingen wij samen nog even verder. Zo leuk om met haar te doen.
Verder was het boogschieten op 3D dieren ook zo n leuke bezigheid.  We hebben er 4 uur over gedaan. Jasper is er een kei in, echt geweldig. Ook het zwembad, plaatsjes en kasteel bezoeken,  shoppen en terrasjes,  lekker eten……het was top! Na hun 10 dagen hebben we ze weer op het vliegtuig gezet en wij zijn doorgegaan naar Italië. Daar was het weer wat minder, dus in tegenstelling van een weekje bijkomen en relaxen bij het meer zijn we weer gaan wandelen, haha. Maar prachtige en ook pittige tochten gemaakt.  Wat was het grandioos bij het Ledro meer.  Een schattig klein huisje op een mooie locatie. We hebben een heerlijke vakantie gehad en helemaal bijgekomen.Inmiddels zijn we alweer een tijdje thuis en zijn we alweer aan het kijken wat we volgend jaar gaan doen.

Lieve allemaal,

Het is achter de rug. De Dodentocht in België is een feit. 100 km lopen binnen 24 uur, waarom wil een mens dit doen.
Ik zal jullie vertellen over onze ervaring.

Vrijdagmiddag kwam Ilse naar ons toe zodat Wim ons naar een treinstation in België kon brengen. Er stond namelijk zo’n file, dat dit de beste oplossing was. Omdat Wim en ik vorige week zaterdag  de startbewijzen al hadden opgehaald, hoefden we nu niet in de rij te staan. We hadden alles al binnen. ook had ik diezelfde zaterdag alvast een tafeltje gereserveerd  voor 9 augustus , zodat Ilse en ik nog iets konden eten. En daar zijn we om 17.00 uur neergeploft en hebben een heerlijke schotel met stoofvlees gegeten.Aan ons tafeltje waren nog 2 plekken vrij. Toen we 2 dames (ook deelnemers) een plekje zagen zoeken, nodigden we ze bij ons uit. Dat was super gezellig. Leuke jonge moedertjes. Hadden 1x 40 km getraind en een keertje 30 en 20 km gelopen. Verder korte stukjes. Ilse en ik keken elkaar aan….We dachten hetzelfde. Gelukkig hebben wij iets meer kilometers in de benen. We noteerden het startnummer van de ene en zo konden we ze volgen. We wenste elkaar succes en gingen naar de start. Tenminste….als we niet door die meiden waren tegengehouden, waren we zomaar een verkeerde kant op gegaan. Typisch iets voor ons 🙂
Bij de start aangekomen kan je kiezen uit 2 kleuren. De start is verdeeld in 2 groepen om zo de massa te spreiden.
We gingen heerlijk van start, best een goed tempo erin en dat konden we de eerst 30 km volhouden. Top! Het was inmiddels wel donker geworden en dat liep niet echt prettig. Onverharde paden met kuilen, paden met kiezelstenen…erg zwaar allemaal. Blij als we met een collega-loper op konden lopen die een zaklamp bij zich had. We zijn even gestopt voor een koek en wat drinken en weer door voor 20 km. Zo waren we om 05.30 uur op de helft. Dit was een beetje mijn planning. Nu kijken hoe we het verder invullen. Wat er mogelijk is. Eerst een warme maaltijd erin gooien die we van te voren besteld hadden. Heerlijke pasta…maar om 06.00 uur best wel veel.  Gewoon even de rust pakken is ook niet verkeerd. Dat het een saai gebouw was met saaie mensen dat hadden we niet ingecalculeerd. Sowieso onderweg is het stil en zijn de Belgische lopers niet in voor een praatje. Ze zijn zo gefocust op de finish, dat ze in zichzelf gekeerd zijn.  En wij zijn Nijmegen gewend met z’n sfeer en gezelligheid. Zowel op het parcours als langs de kant. Dat was hier ver te zoeken.
Maar wij lieten ons niet kennen. Doorgaan met die hap en op naar de volgende controle/pauze stop. En zo kwamen we bij de 75km….wat was ik blij die te zien. Komt er een jongen naast mij lopen. Ik zeg…nog maar 25 km!! Zegt ie… Ik ben de hele tijd al aan het janken, ik kan niet meer stoppen. Zo bizar wat het met je doet. Maar ik ga het redden en daarna doe ik het nooit meer. Go for it, zeg ik!!!
We  gaan nog voor een 10 km om dan weer te rusten. En zo zaten we op een bankje in de schaduw lekker aan een bak koffie met een heerlijke koek. Alles zo goed verzorgd onderweg. Komt er een man naast me zitten.  “Ik ben kapot, het lichaam wil niet meer”  Even bijkomen zeg ik. De hoeveelste keer is het? De 28ste, zei hij. Oh ja…waarom doe je dat toch? Hij kon het antwoord niet geven. Hij vertelde mij dat ie een ander jaar op 500 meter voor de finish een oude baas voor zich had lopen. Die zag z’n vrouw, kinderen en kleinkinderen en viel neer. Hartinfarct. Hij overlijdt en wordt met brancard met de medaille op z’n buik afgevoerd.  Heftig verhaal en het zet je aan het denken. Ik wens de man nog 15 goeie kilometers. Hij zegt…nog 3 uurtjes. Dan klinkt het voor mij ineens weer ver. 3 uur..pffff. Op naar de volgende 10 km dan maar. We kwamen  op een rustplek met een stel gezellige Belgen. Ze bestaan!! 😉  Daar hebben we lekker zitten kletsen. Dat deed ons goed. Nu nog maar 2 uur….En weer opstaan om er tegenaan te gaan. Komt er ooit een einde aan… We besloten nog even te pauzeren bij de laatste stop. Nu was het nog 4 kilometer. Normaal draai je daar je hand niet voor om, maar die laatste zijn zo zwaar, ik kan het gewoon niet uitleggen. Ik voelde in mijn schoenen dat er blaren ontstonden, maar die kon ik gelukkig negeren. Nog 3…….”Goedemiddag mensen aan de kant, wakker blijven!!”  Ik heb bijna iedereen aangesproken. Heb de wave zo nu en dan gedaan en dan zie je dat ze meedoen. Het zit er bij hun niet van nature in.  Misschien zijn ze wel gek geworden van die 2 Hollandse meiden, hahaha. Nog 2 Ilse!! We kunnen het!! Maar wanneer komen we weer in het plaatsje joh….  ik zie nergens een wegwijzer. Je raakt geïrriteerd, je snapt niet waarom het nog zo lang is…je bent er zo klaar mee. Maar dan ineens zie je “vanaf hier nog 500 meter” Je krijgt vleugels, je wordt nog blijer dan je al bent, ik ga springen, dansen…ik pak Ilse haar hand, doen samen nog een wave en dan zegt Ilse…daar links staan ze… ik zoeken en ja hoor, Wim en Marcel. We vliegen ze in de armen. Wat zijn we blij en dankbaar dat onze lichamen het zo goed gehouden hebben. Wat kan een mens toch veel aan, echt bizar. Met een fles champagne liepen we door over de streep. Het is klaar!!! We hebben deze monsterklus geklaard. Zo fijn dat ik het samen met Ilse heb gelopen. We zijn mega  trots op onszelf, maar zeker ook trots op elkaar.

Maar…1x is genoeg haha
Geef mij Nijmegen maar, met z’n sfeer en gezelligheid.

Nu lekker uitrusten en bijkomen.
Op naar een volgende uitdaging.

Liefs van mij,
Yvon.
Ps. De jonge moedertjes waar ik het eerder over had, zijn er met 37km mee gestopt.

Lieve allemaal,

We hebben weer aan de de Nijmeegse 4-daagse mee mogen doen en de 150 km (dit jaar 10 km ingekort i.v.m. het weer) met succes  uitgelopen (zonder blaren). Wat is dat toch, dat je ieder jaar weer 4 dagen die wandelschoenen aan wilt trekken. ’s Morgens om half 4 opstaan om om 5 uur van start te gaan. Wij willen zo snel mogelijk lopen, om maar niet in de meute te lopen. Dat vinden wij  zo slopend.  Dus lekker de pas er in , zodat we rond 12 uur weer terug zijn. Over de finish een patatje, een biertje even relaxen om vervolgens te gaan dansen en pas te stoppen als het afgelopen is. Meestal gaan wij zo rond 5 uur/half 6  richting Theo en Ilse. Die staan vervolgens klaar met een teil koud water, een zelfgemaakt soepje en na het douchen met het eten. Wat een geweldige vrienden hebben we  toch. Het zijn kanjers!!.
De zaterdag ervoor waren we al neergestreken bij Theo en Ilse. Paul en Carolien kwamen daar later ook, zodat we met elkaar naar de stad konden. 4 Daagse feesten in Nijmegen, dat moet je een keer meegemaakt hebben. De sfeer, de gezelligheid, de muziek en wat drankjes….de ingrediënten voor een geslaagde avond. Zondag gaan wij dan fietsen halen en weer de stad in en even kijken op de wedren, sfeertje proeven. Na het eten dan weer even de stad in, gewoon omdat het kan hahahaha
Maandag aanmelden en onze wandelvrienden ontmoeten. Wat hebben we toch een super gezellige groep!!  Wij hebben er dan ook die maandag een lekker feestje van gemaakt. En na deze dagen moet er dan ook nog gewandeld worden. Ik probeer een beetje uit te leggen waarom  wij er zo van genieten. Het gaat voornamelijk om de lieve, leuke en gezellige  mensen  om ons heen. Ik denk dat dat het geheim is van de 4 daagse. Even uit de narigheid die er in de wereld is en met elkaar het leven vieren. Zo mooi!!!
Ik heb wat foto s erbij voor een impressie.
Mochten jullie nog meer over de Nijmeegse 4 daagse willen lezen, kijk dan op Ackershof2.nl

Wel heb ik een beetje te veel gedanst. Een pees is overbelast, dus ik naar de fysio. Die heeft hem een tape gegeven en hij zei dat ie binnen 2 weken weer in orde is. Dat hoop ik ook wel, want ik moet bijna aan de start van de Dodenmars verschijnen. Samen met Ilse (wandelvriendin van de Nijmeegse) ga ik 100 km binnen 24 uur lopen. Deze tocht is in België. Ik heb er vertrouwen in!!

Met mijn werk hadden we vorige maand een teamuitje. Wat was dat ontzettend gezellig. Zo blij met mijn collega’s! We moesten verkleed in Charleston stijl, maar wel met kaplaarzen eronder.. We verzamelden bij de kinderboerderij en we wisten niet wat we gingen doen. Wat bleek…we moesten de stallen uit gaan mesten. Maar het meisje van de kinderboerderij zei dat ze dat al gedaan hadden. Ach wat jammer….hahahah. Dus gingen we ezels en pony’s borstelen. Dat was zo leuk!! Daarna op de fiets naar Delft om daar een drankje te doen. Vervolgens naar 2 boten voor een tocht door de grachten. Tot slot bij “Mooie Boulle” een partijtje Jeu de Boulle en Karaoke. De sfeer zat er goed in. We zijn daar nog een hapje blijven eten om het af te sluiten. Wat een heerlijke dag!

Ronnie had voor zijn verjaardag van ons een kadobon voor Paragliding gekregen. We zijn er met zn 4 en naartoe gegaan (een weiland bij Gorinchem)  en er gelijk een leuke dag van te maken. Wat zat hij te genieten! Met een big smile landde hij mooi met 2 benen op de grond. Hij vond het geweldig! Nog lekker geluncht in Gorinchem en gewinkeld en er kan weer een strik om deze dag.  Blij mee!!

En ja, dat we pas nog bij Fattoria Naturale zijn geweest, dat zal geen nieuws meer zijn. Maar we hadden Paul en Henny bij ons. Zij waren er nog nooit geweest en dat kan natuurlijk niet. Ze waren zichtbaar verrast door het winkeltje, de locatie en het echte Italiaanse eten. Wij hebben nu alweer 2 nieuwe slachtoffers gevonden die in het najaar meegaan. Wat hebben wij een zwaar leven….

En ja, dat wij een weekje naar Zakynthos zijn geweest, dat zal jullie ook niet verbazen. Weer een mooie, fantastische en bere gezellige week bij Christos Barbra onze Griekse vrienden. Vic en As hebben de smaak ook te pakken. Dit is puur een relaxe week. Zo blij dat we ooit deze keus hebben gemaakt om hier naartoe te gaan.

Hebben jullie wel eens een speurtocht/moord opgelost in een plaats in Nederland? dat is ook zo geinig om te doen. Tenminste, vind ik. Tussendoor een drankje, een lunchje en je steekt er ook nog wat van op. Al eerder schreef ik dat ik dit met mijn zussen doe, maar we hebben het ook met Ed en Elmira in Haarlem gedaan en met Joke en Joop in Delft. Een aanrader!!

En nu ga ik me voorbereiden voor de 100 km. Gaan jullie voor Ilse en mij duimen? We hebben iig heel wat kilometers getraind. Tot zover!

Liefs van mij,
Yvon

Oh ja….mochten jullie het leuk vinden….Wim en ik staan met een filmpje op de site van Topparken (Lage Vuursche)

Hi allemaal,

Wat ben ik blij dat ik mijn hart heb gevolgd. Zo fijn mijn nieuwe baan!! Afgelopen vrijdag met collega s en cliënten naar de Toppers geweest. Onderweg eerst nog een hapje gegeten bij La Place en daarna  naar de Arena. Wat was het gezellig zo met elkaar. Heerlijk om de cliënten te zien genieten. Dat op zich is al een feestje.

Wat ook elke week weer op mijn lijstje staat, zijn de wandelschoenen aantrekken. Inmiddels met Ilse al de nodige tochten gemaakt. We kunnen heel goed samen lopen, hebben enigszins hetzelfde tempo. En het is ook nog eens super gezellig. Ilse haar zoon heeft meegedaan aan “Kamp van Koningsbruggen”. Hij heeft het eind gehaald en nu geeft hij tips aan zijn moeder hoe om te gaan met de 100km. En dat geeft Ilse mij weer door. Dat kunnen wij goed gebruiken.Met het gezin zijn we met Pasen naar het Dolfinarium geweest. Ondanks dat het park niet meer van deze tijd is (vind ik) hebben we een ontzettende leuke dag gehad. Het weer speelde daarin een grote rol.
Ook eind april  nog 3 dagen met zn elven in Rossum (Overijssel) geweest. Een groot landhuis uit 1642, met een ooievaarsnest op het dak. En midden in het bos, dus konden we zo een wandeling maken. Prachtig weer hadden we, alleen maar buiten spelletjes gedaan. En in Duitsland naar een dierentuin geweest. Bbq-en, lekker buiten eten… quality-time zo met elkaar.Blijer kun je mij niet maken.

En dan was het 1ste Pinksterdag zover….de familiedag van mijn kant.
Van de 60 waren er 44. Echt een grote groep bij elkaar. Irma en ik hadden de Hichte op de Kleihoogt afgehuurd. Van daaruit kon je zo de Groenzoom in, dus voor de liefhebbers die van wandelen houden.
We konden alles buiten aankleden, want het weer was ons goed gezind. Fijn ook voor de bbq die we gepland hadden. De catering kwam mooi op tijd en iedereen zat te genieten. Een super dag is het geworden!! Volgend jaar wordt het door een ander overgenomen.

De jaarlijkse zussen-dag was dit jaar in Leiden. Een puzzeltocht met tussendoor koffie, lunch en een borrel. Heel gezellig zo met z’n vieren. De plaats voor volgend jaar hebben we maar alvast gekozen. Jullie lezen het vanzelf wel weer.

Maar met wandelen vul ik toch wel de meeste dagen. Met Vic een tocht gelopen, die overigens de smaak te pakken heeft. Met Wim loop ik nog steeds het Marskramerpad. Nog een paar etappes en we zijn klaar. ’s Avonds een rondje met Carolien of mijn vriendin Mariska, die 2 nachtjes bleef slapen.
Vorige week 25 km  gelopen in een heerlijk rap tempo, 6,5/6,8
Zondag ook nog een tocht van 25 km en dan volgende week samen met Ilse 50km. Je moet er wat voor over hebben. 🙂

Zomaar wat fijne momenten van de afgelopen weken/maanden.

Tot slot nog een mooie spreuk voor de komende tijd

Tot snel weer!
Liefs,
Yvon
PS. Wim en ik mochten nog een keertje meedoen met House Vision. Dit keer met Koert-Jan in het Sauerland. Zo gezellig!!

Lieve allemaal,

Soms glipt de tijd tussen je handen door. De weken vliegen om en het is lente voor je het weet.
Daar zit ik nu op dit moment in. Ik had verwacht jullie in januari het beste te wensen voor 2024 en op dit moment is het nieuwe jaar al 2,5 maand oud.
Zelf ben ik het jaar begonnen met een prestatie al zeg ik het zelf. Wim en ik zaten in een hotel en daar werd mij een fles champagne in mijn handen gedrukt en mocht ik met een flink mes openen. Dat heet sabreren. Het lukte mij in een 3de keer en nog recht ook! Ik was zo trots!
Het gaf mij het gevoel dat  het een bijzonder jaar zou gaan worden. We gaan het zien.

De jongens hebben het allemaal prima op hun eigen stek. Daar ben ik zo blij om. Edwin heeft een hele lieve leuke nieuwe vriendin. Ze past zo fijn tussen de andere. En wat ook zo geweldig is…Fenne en Jesse zijn gek op haar. Ron en Yara zijn gek met hun lieve dochtertje. Het is ook zo’n poepie, oma is gek op haar. Ze is vorig weekend al komen logeren bij ons en dat ging super! Jesse is alweer 3 en Fenne is net 7 geworden. Heerlijk als ze langskomen. Pas is Fenne een dag geweest en zijn we gezellig naar het dorp gefietst. Alle winkels in en uit en natuurlijk spullen om cup cakes te bakken. Of ze komen samen een dag en dan gaan we er lekker op uit. Dat is echt zo genieten!Ook blijven we onze kilometers maken. Met Annemiek, met Carolien of met Joke. Ik zal wel moeten, want in augustus staat de dodenmars op het program. 100 km lopen binnen 24 uur. Ik ga het samen met een vriendin van de Nijmeegse lopen. In april ga ik dan ook met haar lopen om ons tempo te bepalen. We hebben een trainingsschema en hopen op deze manier dat we er straks klaar voor zijn.
Wim en ik waren in januari al een weekendje in Limburg (de eigenaresse vroeg of we de start van het carnaval mee wilden vieren, haha)en hebben daar de nodige kilometers gelopen. Afgelopen  weekend waren we op de Veluwe en hebben we 75 km in 3 dagen gelopen. Het was een top weekend!! Vrijdagochtend gingen we vroeg van huis en liepen dus bijtijds. Onderweg wil de we ergens onze meegebrachte boterhammen opeten en zochten dus een bankje. We zagen er eentje, maar dat was bij een school en dus stonden we even te twijfelen. Komt er een dame langslopen en zegt…ga lekker zitten!! Zo te zien zijn jullie fanatieke lopers. Dus wij gaan in het zonnetje op het bankje zitten, zegt ze… Hebben jullie trek in koffie??  Dan ga ik dat even halen. Nou, dat is lief zeg!! Komt ze even later met 2 mokken en een schaaltje koekjes. Als dit jullie dag maakt, dan ben ik blij, zegt ze. Wat zijn dit soort momenten toch fantastisch.  ’s Avonds  kwamen Vic en As in ons hotel mee-eten. Heel gezellig, we hebben zo gelachen!!

Met Theo en Ilse hebben we het afscheidsconcert van Navarone.een hele gezellige avond en flink uit ons dak gegaan. Wat ook leuk was, was de nieuwjaarsreceptie van mijn  werk. In de Notelaer met de cliënten lekker eten en daarna een dansavond. Zo heerlijk om ze te zien hoe ze ervan genieten. Karaoke en los gaan, dat kunnen ze.

Mochten jullie een avondje willen lachen, dan kan ik je Henri van Loon aanbevelen. Samen met Carolien Paul, hebben we een super avond gehad. Heerlijk gelachen!! Maar ik ben ook met Joke naar het theater geweest en dat was een aanfluiting. Het ergste was dat ik het Joke voor haar verjaardag had gegeven. “De topvrouwen” heette het. Nou, dar zou ik niemand aanraden. Ach, er zit wel eens een misser tussen.

En dan is het bijna voorjaar!! Het mooiste seizoen wat mij betreft. Hopelijk kunnen jullie er net zo van genieten als ik.

Tot snel weer!
Lieve groetjes,
Yvon

Lieve allemaal,

Het wordt weer tijd dat ik jullie bijpraat. Er is heel wat gebeurd de afgelopen tijd.Het grote, mooie nieuws is dat we weer opa en oma zijn geworden!!! Ron en Yara zijn de trotse ouders geworden van hun dochter Mila. Wat een schattig meisje. Heerlijk om hun als gezinnetje te zien. En  hoe mooi om Ronnie als vader te zien. Hij is zo lief voor zijn dames. Ja ja, kleintjes worden groot. In mijn ogen bleef Ron altijd mijn “kleine” jongen……ik heb meer dan een traantje weggepinkt. Wat ben ik  trots op hem. Hij heeft het goed voor elkaar en dat is zo fijn.

Alleen heb ik ook minder nieuws…Edwin en Wendy zijn uit elkaar. Daar ben ik even van slag van geweest. Maar omdat zij het samen zo ongelooflijk goed oppakken, is het minder moeilijk om te accepteren. Je hoopt gewoon dat de kleinkinderen zulke dingen niet hoeven mee te maken, maar het is wat het is. Je hebt maar 1 leven en als je samen niet meer op een lijn zit, dan is het misschien beter om een ander pad te kiezen. Ook op Ed en Wen ben ik trots. Ze vieren nog met elkaar en de kinderen oud en nieuw ook al wonen ze niet meer bij elkaar. Op naar een nieuwe start. We blijven elkaar zien, dus fijn dat het op een  op een relaxte manier kan.
En dan heb ik ook nog nieuws over Jasper. Die heeft net de sleutel van zijn huis in Delft gekregen. Hij trekt daar samen met Floor in januari in. Zo leuk voor hun een eigen plekje. Dat wordt stil in huize Stein. Maar het bied ook perspectief, haha…Wij veranderen van slaapkamer en dan krijg in een walk in closet!! Dat wordt lekker klussen in het nieuwe jaar! Leuk vooruitzicht!
Verder ook nog een heerlijk weekendje naar Holten geweest met Vic en As. Het was een heel koud weekend en laten we nou een hottub bij ons huisje hebben. Dat was zo gezellig, heerlijk gelachen met elkaar. In Deventer hebben we een stadsspeurtocht gedaan met tussendoor een restaurant en kroeg bezoek. We waren weer helemaal opgeladen na dit weekend.
En dagje bij Maris en Yuri in Ootmarsum, eten bij Fattoria Naturale met Carolien, Paul, Ilse en Theo, lopen met wandelmaatje Joke,

RoetveegpietbijCraeyenburg

Naar “Smaak van de winter” bij kasteel Duivenvoorde met Joke en Joop

met Jasper en Floor een kerstpuzzelrit op de Veluwe, uit eten met de zussen, 

naar de kerstmarkt in Oud-Rijswijk,

theater, wandelen,  wandelen, wandelen………

leuke dingen blijven doen.

Ook ben ik het figuratiewerk weer aan het oppakken. Zo mocht ik de stand-in zijn van Claudia de Breij  voor het programma “bij van Duin op de achterbank”. Zo super leuk!! Ik had een kamer in het vd Valk hotel. Daar werd mijn haar gedaan. Daarna werd ik rondgereden in Den Haag in een prachtige auto. Een auto van 95 jaar oud en is van Queen Elisabeth geweest. Zo bijzonder om daar in te mogen zitten.
Ook een opnamen in een hofje in Utrecht voor een kerstcommercial voor een tv programma. Dat was op de dag met de zwaarste storm van het jaar. Maar ook weer zo leuk en gezellig!!
En dan hebben Wim en ik ook nog een fotoshoot mogen doen voor Topparken.  Een super leuke opdracht met een heel gezellig team. De foto s zijn overal op de site van hun te zien. Dit zijn pareltjes van opdrachten. Nogmaals bedankt Ilse, voor het doorgeven hiervan.

Lieve allemaal, ik wens jullie hele gezellige, warme, liefdevolle feestdagen en een fantastisch mooi 2024!!
Tot volgend jaar!!

Lieve groetjes van mij,
Yvon