Lieve vrienden,

Dat is een tijd geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen. Het werd weer eens tijd. Er is zoveel te vertellen over de afgelopen tijd. Ik begin in te zien waarom dingen gebeuren. Alles heeft een reden dat is wel zeker!! Waar deuren sluiten, gaan anderen deuren open. Deze spreuk is zeker waar!!

Maar eerst ga ik even wat anders delen met jullie. Pasen zaten we met het hele gezin, met z’n 8-en, aan tafel. Het toetje dat Edwin en Wendy hadden gemaakt werd geserveerd en daar zat een gelukskoekje bij. Oh benieuwd wat er op de mijne staat….Maar wat bleek, iedereen had dezelfde. Het was een mededeling dat Ed en Wen in augustus gaan trouwen. Die had ik niet zien aan komen. Wat super leuk!! Ik reageerde ietwat hysterisch, een beetje zoals de Amerikanen op de komische filmpjes als ze horen dat er iemand zwanger is. Wim zei gelijk, ik had je reactie moeten opnemen, had nog wat opgeleverd 🙂 . Maar ik was overdonderd en zo blij. Als een flits ging het afgelopen jaar bij me voorbij. Wie had er een jaar geleden gedacht dat dit eraan zat te komen. Ze woonden nog bij ons in, studie moest nog afgerond worden, het was best een zware tijd. Maar nu ze helemaal zijn gesetteld en dit bericht krijg, kan ik alleen maar zo trots zijn. Ze hebben het toch maar mooi voor elkaar.

Verder ben ik veel aan het figureren. Wim vindt het leuk om af en toe mee te doen.

Commercial voor AH, voor contactloos pinnen, video clip, series en een film. En ja die film dat vind ik echt zo geweldig!! Toen ik een oproep zag voor Soof 2, een nachtopname, heb ik mezelf aangemeld. Een paar dagen later werd ik gebeld of ik het me wel realiseerde dat het de hele nacht was. Ja hoor, geen probleem, ik vind het veel te leuk dat ik er aan mee mag doen! Soof 1 vond ik al zo geweldig. Oké, dan noteer ik je. Geweldig, zeg ik, bedankt voor het bellen!! Nog geen 10 min. later belt ze terug, je bent zo enthousiast…zou je 3 dagen willen/kunnen figureren. Ehh…ja…ehh…wanneer, ik was helemaal beduusd. Dan speel je een moeder van de vriendjes van de kinderen. Ik mocht er over nadenken. Dus ik thuis in overleg, want ja het ging ook om een avond en nacht en dan moet je maar thuis zien te komen. Tuurlijk moet je dat doen , zegt Wim. Ik haal je wel op als het nodig is. Dus ik bel terug om akkoord te geven.

En inmiddels ben ik afgelopen maandagavond en nacht in Amsterdam geweest. Wat was het geweldig!! Hele leuke figuranten en we hebben zo gelachen, tranen met tuiten. We draaiden de slotscène van de film, de opening van “de Kooksoof” en wij mochten op het feestje aanwezig. En daar was ook de hele cast bij. Zo ook Dan Karaty (tussen Anja en mij in) , waar we een danspasje van hebben geleerd. Dat was echt kicke….dansles van Dan, wie kan dat zeggen. Wel jammer dat we geen foto’s van de acteurs mochten nemen.Op een gegeven moment komt Soof met Daan Schuurmans de set op. In deze scene sta ik best dicht bij en hij zegt…Hé hallo. Even die herkenning van Heer en Meester. Het gekke is, je weet niet hoe je je moet gedragen. Je wilt niet te opdringerig zijn, maar aan de andere kant is het ook maar hun werk. Dus dan is het wel zo leuk als ze zelf reageren. Wat een bofkont ben ik toch. En dan mag ik nog 2 dagen!!! Los van dat het een geweldige ervaring was, was het ook zwaar hoor. We speelden alsof het een nazomeravond/nacht was, terwijl het een graad of 5 was. En daar sta je dan in je bloesje…best afzien. Maar ik heb het er voor over. I love it!!!
Ook kwam er een oproep voor een echtpaar, waar ik Wim en mezelf voor heb opgegeven. Laten we nu uitgekozen worden! Het was voor verhuur en verkoop van House Vision op RTL4. We moesten naar Ijhorst en we kregen een activiteit erbij en wel…Wildlands. Nou ja….dat is gaaf!!
Zo zaten we opeens voor de camera in een bootje bij Wildlands. En alle spullen meegenomen  voor onze woning op een vakantiepark in Ijhorst. Daar hebben ze een opname van gemaakt.  Heel erg leuk om te doen. Nadat alles er op stond, mochten we naar huis. Maar op de valreep werd er gevraagd of we nog meeaten, omdat we nog zo’n eind naar huis terug moesten rijden. Daar zit je dan met de cast van House Vision heerlijk te eten. Een leuke dag en ook nog betaald worden, wie wil dat nou niet 🙂 .

Ronnie heeft inmiddels een andere baan waar hij het naar z’n zin heeft. Jasper doet z’n best om straks te slagen voor z’n HAVO. Wordt nog pittig, we gaan het zien. Ook zo fijn dat de jongens allemaal  een vriendin hebben en nog gezellige meiden ook. Wat wenst een moeder nog meer.
Jullie lezen het al, het gaat lekker. Met de vriendinnen heerlijk uit eten geweest, met Ellen geborreld in de Guyter , met Irma gewandeld en geborreld in het zonnetje,Delft onveilig gemaakt met Diane   , Paul z’n feestje in de kroeg (karaoke met Ronald), met Cindy is het overal leuk  en ja mijn lieve schat daar heb ik het eigenlijk het meest mee naar mijn zin. We wandelen zulke mooie tochten, echt een feestje. En zeker nu het lente wordt en er zoveel meer tochten te lopen zijn.
Wat is het leven toch 1 groot feest, alleen moet je wel zelf de slingers ophangen. Ik blijf het zeggen.

Alvast een fijn weekend allemaal!!
Liefs,
Yvon.
Ps. Ik ben druk bezig met een baan, heb inmiddels proefgedraaid. Was super leuk!! Jullie lezen het nog.

Lieve vrienden!!

Jullie zullen het inmiddels begrepen hebben, het lukt me niet om de side “up to date” te houden. Maar ik wil jullie toch nog even laten weten en dat is eigenlijk best wel van essentieel belang :), ik heb me net officieel ingeschreven voor de 100ste Nijmeegse 4-daagse. Yes, ik zit er bij. HAPPY!!!

LIEFS, YVON

Lieve vrienden,

De feestmaand is achter de rug en ik ga me focussen op het nieuwe jaar. Heerlijk om met nieuwe dingen bezig te zijn. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar brengt, maar laat maar komen.

Het oude jaar heb ik in ieder geval heel fijn afgesloten. De laatste week zat vol met gezellige en leuke dingen. Maandagochtend eerst gewerkt, ’s middags naar de kapper en naar de zonnestudio en ’s avonds mijn schoonvader een bezoek gebracht. Dinsdagochtend eerst naar Berkel om bij Cracks een nieuwe broek te halen die ik had gezien. ’s Middags naar Carolien voor een bakkie thee en om lekker bij te kletsen. ’s Avonds er tegen aan gegaan in de sportschool, heerlijk! Woensdagochtend eerst met Ton koffie gedronken bij Buytenhout, Oké, we hebben er een appelpunt met slagroom bij genomen. Ik zei dat ik het jaar goed was uitgegaan , ha ha. Om 13.00 uur kwam Cindy, we hadden afgesproken om naar Delft te gaan.

Eerst ergens lunchen en daarna Delft in. Wat super gezellig!!

Dat doe je eigenlijk te weinig zoiets. Daarna het vuurwerk opgehaald wat de mannen besteld hadden. Daarna thuis een wijnfles opengetrokken. Cindy is bij ons blijven eten en is al met al ’s avonds met het overgebleven eten naar huis gegaan. Donderdagochtend eerst gewerkt en ’s middags even bij Irma langs. Daarna nog met Paul geborreld bij Tante Boefie. Niet veel daarna kwam de visite. Er is met de nieuwjaar wisseling flink op 2016 geproost. Wat een heerlijke avond en nacht, met heel veel gezelligheid. We hadden 6 logees en zo begonnen we 1 januari met veel ontbijt-gangers. Nadat iedereen weer naar huis was, hebben we met de Steinen het nieuwjaar gevierd bij mijn schoonvader in het revalidatiecentrum. Ook dat was super gezellig!!

Wat wel schrikken was van de week. Wim was gaan jagen, maar was alweer vroeg thuis. Hij was op zijn plek gaan staan, maar moest daarvoor een stukje naar beneden. Hij glee uit en trapte op een soort van spies die door de laars en zo in zijn voet kwam. Hij voelde al snel dat er bloed in zijn laars zat en besloot gelijk om naar huis te gaan. Vanuit de auto heeft hij naar de dokter gebeld en is daar behandeld. En nu moet het helen, wat het op dit moment aan het doen is. Maar daardoor zijn we vandaag niet gaan wandelen, maar zijn we de bouwmarkten langsgegaan. De slaapkamer gaan we oppinmpen. Leuk!!

En nu gaat alles weer gewoon beginnen. Ook weer fijn hoor.
Voor jullie allemaal, maak er een geweldig 2016 van!!

Liefs,
Yvon.

Hallootjes,

Het gaat gelukkig de goede kant op met mijn schoonvader. Op dit moment logeert hij in een revalidatie centrum in Zoetermeer. Dat gaan ze ervoor zorgen dat hij weer het een en ander zelfstandig kan gaan doen. En in de korte tijd dat hij daar zit, zie je al vooruitgang. Mijn schoonmoeder die in de eerste week van januari onder het mes gaat, zal in hetzelfde revalidatiecentrum aansterken. Fijn dat ze dan bij elkaar kunnen zijn.

En wat heb ik in de tussentijd gedaan? Heel veel leuke dingen. Afspreken met deze en gene. Mogen figureren in een gevangenis voor een Belgische serie. Zelfs 2 dagen daar geweest. Hele gezellige mensen ontmoet, waaronder Andre Pronk , die bekend staat om zijn “irritante” lach. Maar wat gezellig dat hij erbij was. Duidelijk een gangmaker. Het waren dan echt topdagen!! Zelfs ook nog met een (voor mij onbekende) acteur op de foto. Hij was ze gek als een deur en dat was duidelijk te zien. En wat voor mij heel erg leuk was, ik had echt een rol en mocht “acteren”. Super leuk om te doen.

En in diezelfde week had ik gereageerd op een oproep waar ze een look a like van Maxima zochten. Waarom niet? De volgende dag kreeg ik een mail waarin stond dat ik bij de geselecteerde zat. Oh, wat lachen!! En dan, na een paar dagen, een mailtje dat ik het geworden was. Nou ja zeg!!! Wie had dat gedacht. En dan wist ik nog niet eens wat de bedoeling was. Wat ging er gebeuren?? Ik heb toen wel een mailtje gestuurd met de vraag of het koningspaar belachelijk gemaakt zou worden. Het bleek al snel dat dat niet de bedoeling was. Oké…we gaan het zien.
Al vroeg moest ik in Den Haag zijn. Even had ik de zenuwen, want zat dit wel goed? Afgesproken in een woonhuis in Den Haag….hmmm. Maar toen de deur open ging zag ik gelijk al een vriendelijk gezicht. Ik werd gelijk voorgesteld aan de visagiste. Een leuke meid die al 5 jaar meedraait met Soldaat van Oranje. Ook Wim Lex (Eric) was al aanwezig en ik zag al snel dat het een gezellige man was. Het eerste wat aan mij gevraagd was, was of ik wel eens lenzen in had gedaan. Uh….nee. Oh ja, Maxima heeft bruine ogen. Nou, probeer het dan maar even. Even…ha ha. Ik heb het echt geprobeerd, maar het lukte voor het meter, wat ik onwijs jammer vond. Maar ja, ik had een kwartiertje de tijd om het voor elkaar te krijgen. Nou, dan maar niet zeiden ze. De make-up ging erop, mijn haar werd gedaan met een haarstukje (want dat heeft Maxima zelf ook). Daarna in mijn jurk. Zo, dat was persen. Pff…heeft zij zo’n klein maatje. Als ik me nog maar kan bewegen. Maar dat ging naarmate ik er aan gewend was, steeds beter. Ja, wanneer heb ik nou zo’n jurk aan? Maar na het hele gebeuren ging de hoed op. En toen ik zelf het plaatje mocht zien, stond ik zelf versteld. Kan je nagaan als die lenzen waren gelukt, ha ha. Eric was ook klaar en hup even samen op de foto. Ze vonden het er geweldig uitzien. Op naar het paleis Noordeinde (zonder jas!) Het was best fris, dus werd er af en toe een jas om mijn schouders geslagen. Het geheel ging om een ludiek promotiefilmpje voor de gemeente Den Haag. In het kort…we laten de hond uit en er komt een draaiorgel aan. Ik vraag Wim-Lex om iets te geven en loop er naartoe. Tegelijkertijd kijk ik ergens naar (voor mij een stip) en zeg tegen Wim-Lex…Kijk wie we daar hebben!!! Dan rennen we er naartoe, gaan bij de stip staan en ik pak mijn glittermobiel en zeg…even een selfie!! En op die stip kan jij, of wie dan ook komen te staan. Dan wordt die selfie die ik dan maak afgedrukt en sta jij op de foto met Willem Alexander en Maxima. Maar voordat dat filmpje er goed op staat, dat duurt natuurlijk wel even. Maar wat zo leuk was, er kwamen van alle kanten mensen kijken. Wat een bekijks!! En zeker van Japanners. Ze gingen allemaal foto’s maken. En ik maar zwaaien. Zelfs op de fiets moesten sommige wel 2x omkijken. Zo lachen. Wat hebben wij een lol gehad. Na het omkleden heeft Eric mij naar de randstadrail gebracht en ik de auto hadden we het er nog even over, Hij zei, het zou leuk zijn om nog een keertje samen te werken en misschien wel als Willem en Max. Je weet maar nooit wat er nog van komt. Nou dat zou toch onwijs leuk zijn. We gaan het zien..

Afgelopen weekend ben ik nog heel onverwachts met mijn eigen lieve Willem een weekendje weg geweest. Naar Beekbergen en daar een hotelletje gepakt. Een kerstmarkt in Apeldoorn bezocht en ook nog een 20 km gelopen. En tussendoor zo lekker gegeten. Wat fijn dat het kan, er even tussenuit. De tijd voor elkaar nemen.

En dan komen de kerstdagen eraan waar ik echt zin in heb.
Hele fijne gezellige warme dagen en voel de warmte van de mensen die je dierbaar zijn.

Enjoy!!!!

Dikke kus van mij,
Yvon.

Ps. welke kleur volgen we ook alweer?????…….

Lieve allemaal,

Nou dat werd tijd dat jullie weer iets van mij hoorde. Ik had even tijd voor zezelf nodig. En dat heeft me heel goed gedaan. En nu de gezellige decembermaand begonnen is, kan het helemaal niet meer stuk. Ik heb er zo’n zin in!! Heerlijk gezellig met allemaal lieve mensen om me heen. En daar gaat het uiteindelijk om, nietwaar?
Naast een hele nare ervaring wat ik snel vergeet, heb ik zoveel leuke en mooie dingen meegemaakt de afgelopen tijd.

Wat heel mooi nieuws is, is dat Ed en Wen op zichzelf zijn gaan wonen in Nootdorp. Er hoefde niet heel erg veel te gebeuren, maar een behangetje is altijd wel nodig. Daar heb ik ze mee kunnen helpen. Het is een super leuk appartement wat ze heel gezellig hebben ingericht. Zo leuk voor hun!! En ook fijn voor de rest van het gezin. Toch wel volle bak hoor met z’n 6-en. Maar de tijd dat ze bij ons hebben gewoond is super goed verlopen en heel gezellig geweest. Fijn dat het op deze manier gegaan is.
Wat heel leuk was om te doen, was Halloween vieren. Met z’n 5-en (Ed, Wen, Jasper, een vriend van Jasp en ik) mochten we figurant zijn in het bos. Geweldig!! En wat waren de bezoekers bang. Ja…laat dat griezelen maar aan ons over.
En dan hebben Wim en ik ook nog gefigureerd in “Heer en Meester” en wel in Hotel des Indes in Den Haag. Wat een belevenis! We waren het lieftallige koppel die een kamer kwamen boeken. Ook hebben we gefigureerd in het restaurant daar. Het is zo’n gezellige crew, leuk om er deel van uit te maken.

En ja, dan ben ik nog wat keren uit eten geweest. Tante Ada uit Canada is over en die vindt de Guyter altijd zo gezellig. Prima, gaan we daar toch eten! Ook met de meiden-groep een heerlijke avond gehad en weer met een andere groep wezen “Happen en Stappen” en niet te vergeten de Beaujolais-avond. Lachen, gieren, brullen……
Veel aanloop gehad de afgelopen weken. Koffie drinken met die, thee met appeltaart met die, naar Scheveningen met een ander en mijn zussen die langs kwamen, of naar de Delftse Markt met een heerlijke lunch. Kortom, te veel om op te noemen.

Wat ook zo leuk was om te doen, zwarte Pieten.

Op school, bij de Zonnebloem en bij huis adressen. Het blijft een groot feest. Zelf hebben we met het gezin surprises gedaan en dat was ook zo’n fijne avond bij Ed en Wen thuis.. Iedereen had er iets bijzonders van gemaakt. Alle hulp-Sinterklazen en zwarte Pieten bedankt.
En dan is de Goede Sint nog niet vertrokken of de kerstliedjes hoor je op de radio. Ik vind het heerlijk!! Kan ook niet wachten dat ik de kerstboom neer kan zetten. Lekker flink uitpakken deze kerst! Om alvast in de kerststemming te komen, hebben Wim en ik mijn schoonouders en tante Ada getrakteerd op een bezoekje aan Intratuin. Mijn schoonvader was daar zo’n 8 jaar niet meer geweest. Hij zei dat hij zo zat te genieten.En wat hebben we ze er een plezier mee gedaan. Tussendoor even wat gedronken daar en de avond is geslaagd. Nog nooit heb ik 2,5 uur daar rondgelopen. Maar heerlijk om te doen.

Maar wat is er nu afgelopen weekend gebeurd….
Mijn schoonmoeder vierde haar 80ste verjaardag in de Soete Suikerbol met 40 man. Lekker eten en heel gezellig zo met elkaar. Pa die zat wel wat pips in zijn stoel, maar hij zat van alles te genieten. ’s Morgens was hij gevallen en had zich flink bezeerd. Verder was er niets aan de hand zei hij. Maar aan het eind van de middag bleek het toch erger te zijn dan we dachten en Wim heeft de huisartsenpost gebeld. Die hebben een ambulance gestuurd en in het ziekenhuis bleek dat hij zijn heup heeft gebroken. Ach…wat zal hij een pijn hebben gehad. En niets zeggen, want het is ma haar verjaardag. Maar goed, hij ligt daar goed en waarschijnlijk wordt hij vandaag nog geopereerd. Hij had al gevraagd aan de arts,  is het 2 voor de prijs van 1? ?? Moeders moet nl ook een nieuwe heup begin volgend jaar. Wat een toestand allemaal.

Er is een hoop gebeurd afgelopen tijd. Wat altijd weer het geval is, dat als er een deur sluit er een ander open gaat. Dat heb ik ook weer mogen ervaren.
Er zijn heel wat nieuwe dingen voorbij gekomen, die ga ik van de week beleven. Ik ga er heerlijk van genieten!!

Tot snel!

Dikke kus,
Yvon.

Lieve allemaal,

Het is al even geleden dat jullie mij gelezen hebben. Ik ga dus een week of 3 terug. In die week had ik best wel veel dingen te doen. Zo had ik afgesproken met mijn neef Mark om uit eten te gaan in Dordrecht. Wat is dat een leuke plaats zeg! En met het openbaar vervoer ben je er zo. Mark haalde mij bij het station af en zijn wij gaan eten bij een biologisch restaurant. Super leuke locatie zo in een oud fabriekspand. We hebben een heerlijke avond gehad!
In die week ook nog met Cindy naar de Guyter geweest. En ja…dat is altijd gezellig. Helemaal top omdat je er zoveel mensen kent en iedereen wel even gedag komt zeggen. Ja….te laat naar huis gegaan. 🙁 Normaal niet zo’n probleem, maar de volgende dag begon de DM (Denim Market) in de winkel en zo’n eerste dag is het altijd druk. We hebben dan ook niet stil gezeten. De dag ging daardoor heerlijk snel. Vrijdag weer een hele dag werken en wel tot 21.00 uur. Aansluitend kwam Ineke mij ophalen om naar de verjaardag van Loura te gaan. Ze vierde haar 50ste verjaardag. Dat was heel erg gezellig met alleen maar vriendinnen van haar.
Zaterdagavond gingen we met pa en ma eten bij de Chinees. Pa en ma waren 52 jaar getrouwd en ja dat is reden voor een feestje.

De week erna begon super leuk. Wim en ik waren vrijwilligers bij de Zonnebloem en we mochten een dagje rolstoel duw. en in Blijdorp. Wat is dat dankbaar werk zeg! Niet alleen de gasten genieten, nee ook als vrijwilliger is het geweldig. We hadden prachtig weer, werden ontvangen met koffie met gebak, tussen de middag een lunch en ook nog een hele tijd bij het jonge olifantje kunnen kijken… nou wat wil je nog meer

Eigenlijk niets. En als je dan een paar dagen daarna een kaart in de bus krijgt van een dame die mee was en die ons bedankt voor de hele gezellige dag en dat we snel en keer koffie moeten komen drinken, nou dan ben ik zo blij dat ik het gedaan heb. Volgende keer ga ik weer mee!!
Diezelfde week was het nog steeds die DM en het bleef maar druk. Achteraf blijkt het voor alle JC-winkels de beste DM ooit te zijn geweest. De directeur was vol lof en stuurde elke winkel dan ook een taart. Toch leuk om te horen.
En ja dan is het 1 oktober en is mijn lieve schat 50 jaar. ’s Nachts hadden Ed en Wen alles versiert beneden. Het was jammer dat ik gewoon moest werken, maar we hebben wel heerlijk in het zonnetje bij Tante Boefie zitten lunchen. Wat heerlijk daar!! ’s Avonds kwam er ook nog visite. Maar het echte feest is pas volgend jaar, als we samen 100 jr. zijn. Wat in het vat zit…

Vorig weekend zouden we met z;n vieren gaan eten bij de 3 Heeren, maar er werd afgezegd, zodat we uiteindelijk samen gingen. Super gezellig!! Er zaten ook weer wat bekende en dat maakt het dubbel leuk. Na het eten heb ik ook Cindy nog een app gestuurd en die kwam ook effe een borrel halen.
In dat zelfde weekend hadden we in Ypenburg een bijeenkomst voor de Halloween-spooktocht waar Ed, Wen, Jasp, Frido en ik aan meedoen. Even met elkaar doornemen wat de bedoeling is en waar we komen te staan in het bos. Dit moet een groot spektakel worden met wel 100 figuranten. Ik ben zo benieuwd!

En ja.. dan hebben we ook nog een bespreking gehad in de winkel. Er is het een en ander voorgevallen waar ik echt niet vrolijk van word. Maar ik zal jullie daar niet mee vermoeien. Ik ben er zelf ook eigenlijk wel klaar mee en ja….. het kost alleen maar energie en dat kan ik veel beter op een andere manier gebruiken. Knop om en focussen. Ik weet nog niet hoe het gaat aflopen, maar we gaan het wel zien.
Vic en ik zijn ook nog in de Guyter beland van de week. Ha ha, dat is altijd zo gezellig. Van hem word ik zo vrolijk!! Een en al gezelligheid, heerlijk. Wij kunnen elkaar lezen en schrijven en dat is me heel wat waard.
Donderdag alleen gewerkt en op vrijdag de middag alleen gewerkt en ’s avonds met Karima. Ik was gaar ’s avonds en lag al snel te slapen in de stoel. Pfff… je wordt ouder mama. Dus heb ik zaterdagochtend heerlijk uit kunnen slapen. Dat had ik echt effe nodig. Eigenlijk heb ik de hele zaterdag in een relax modus doorgebracht. ’s Middags met Ronnie even naar het dorp voor wat boodschappen. Omdat het zonnetje zo lekker was, heb ik Ronnie getrakteerd op koffie met appeltaart bij Tante Boefie. Daar zit je zo lekker, echt effe genieten. Ook fijn dat we dan de tijd hebben om samen te kletsen. Laat dat maar aan Ronnie over!

Zondagochtend zaten we om half 9 in de auto op weg naar Zaandam. Daar hebben Wim en ik een tocht gelopen van 25 km. In eerste instantie had ik een jas aangedaan, het was nl maar 3 graden toen we weggingen. Maar ik liep nog geen half uur of ik had hem al uit. Het zonnetje kwam goed door en dan ga ik gelijk al zweten. Maar wat een mooie omgeving zeg! Daar waren we ooit een keer doorheen gefietst. Maar nu zo’n tocht langs al die leuke huisjes, geweldig!

Wij komen nog eens ergens 🙂 . Onderweg een bak koffie en dan zouden we ergens anders wel een kopje soep doen. Maar het gekke van alles was…. geen leuk tentje gezien. De stempelposten waren bij een verzorgingstehuis en het enige wat open was, waren cafetaria’s. Zo waren we bijtijds thuis en hebben daar een hapje gegeten. We waren wel gaar hoor! Hebben misschien toch weer te hard gelopen, wie zal het zeggen. Maar het was weer heerlijk om te doen. De volgende keer gaat Ronnie misschien een keertje mee (zegt ie). Jullie lezen het.

See you next time!!
Liefs,
Yvon.
Ps. Thuis zijn we op 1 september aan een challenge begonnen wat we de hele maand zouden moeten volhouden. Planking. We begonnen met 20 sec en dat zou oplopen zodat we de laatste dag 300 sec moesten. Ik heb het als enige van het gezin het volgehouden. Ik ben super trots!! Maar het had ook niet langer moeten duren. De volgende dag hoorde ik op de sportschool dat het wereldrecord staat op 4,5 uur!!! Nou… dan mag ik nog wel even door met oefenen, ha ha.

Lieve lezers,

             We zijn nog maar net terug van vakantie, of we gingen alweer een lang weekend weg. Zus Olga was 60 jaar geworden en wilde dat met haar gezin vieren op Vlieland.
En ook Wim en ik waren samen uitgenodigd. Super leuk! Dus zaten we vrijdagochtend om 6 uur in de auto op weg naar Harlingen. Daar de auto voor een weekend geparkeerd en hup naar de veerboot. Het was rennen en vliegen met alle spullen en al met al gingen we als laatste op de boot. Zo leuk met die kleintjes erbij!

Die keken hun ogen uit. En ja we troffen het, want het zonnetje scheen. We hebben die vrijdag dan ook lekker op het strand doorgebracht. Met de voetjes in de zee, heerlijk!! ’s Avonds genoten van een prachtige ondergaande zon. 
De volgende dag weer fris en fruitig op.  En weer dat zonnetje erbij. Dus, wandelen, garnalen vissen, kastelen bouwen, wijntje drinken en nog veel meer leuks. En dan hadden we ook nog de hele zondag. Wat een luxe!!

En laten we die laatste dag nou ook nog een zeehond zien toen we op het strand waren. En best dichtbij! Het weekend kon niet meer stuk. Bedankt Olga en de rest van de fam! We hebben genoten!!

En dan kreeg ik vorige week ineens een bericht van een mede figurant. ’s Avonds werd de uitzending van Goede Tijden uitgezonden, waar ik in te zien was. Dus zit ik om 8 uur in spanning te wachten (ik kijk normaal nooit!) en ja hoor ik zie mezelf. Wat lachen zeg!! Sta ik gewoon in de Rozenboiom!! Heerlijk ook de reacties van de mensen als ik het eenmaal op facebook heb gezet. Het was kort, maar ik was duidelijk in beeld.

Afgelopen donderdagavond had ik een intake gesprek voor stand-in voor “Ik hou van Holland”.
Zo zat ik in een cafe in Hilversum te wachten op een ene Erwin. Hij kwam wat later binnen en we hebben wat zitten kletsen. Het gaat erom dat ik een van de kandidaten zou spelen in de repetitie en dan het hele spel spelen voor een goede doorloop. Ha ha…. Zou wel lachen zijn zeg! Hij zei me vrijdag een mail te sturen, maar tot op heden heb ik nog niets vernomen 🙁
Ik heb zelfs nog een mailtje gestuurd of hij al iets wist, maar helaas nog niets gehoord. Ik wacht maar af.

Vandaag, zondag dus, hebben we meegedaan aan de Rabobank Sponsor fietstocht. 30 km voor je vereniging en dus voor DSVP. Wat een gezellige groep hadden we. Onderweg een ijsje gescoord bij Natuurmonumenten, het was er weer voor. En ook het wijntje op het terras was prima te doen met een heerlijk zonnetje. En hele lekkere zondag!!
En dan hebben we met de kids net nog even het weekend afgesloten met een etentje bij Girosland. Nog niet eerder geweest, maar echt super lekker. Leuk ook om het Griekse sfeertje weer even te proeven. Voor herhaling vatbaar!!
Fijne week allemaal!!

Dikke kus!!
Yvon.

Lieve vrienden,

Wim en ik zijn voor het eerst weer samen op zomervakantie geweest. 14 dagen naar Zakynthos Griekenland. Wat hebben wij een geweldige tijd gehad. Zo genoten van de prachtige natuur van het eiland en dat met een zonnetje (35 graden) erbij. Wat wil een mens nog meer?
Om eerlijk te zijn had ik wel 2 dagen nodig om te acclimatiseren. Wij zijn lekker weg en de kids zitten thuis…hoe zal het gaan? Maar de knop ging snel om en toen kon ik ook volop overal optimaal van genieten. Heerlijk eten, gezellige mensen. 
We hebben ook heel wat gezien, vooral omdat we er een autootje bij hadden. We zijn het hele eiland  over gecrost. Ook hebben we gewandeld met het warme weer (we werden voor gek verklaard) en dan kom je de mooiste plekjes tegen.
Wat fijn dat Wim en ik zo dezelfde dingen leuk vinden. We wilden heel graag nog met een boot mee om naar het ship-wreck te gaan. Maar we wilden een kleine boot (15 pers) en niet zo’n mega ding. Dus schreven we ons in voor een toer (50 euro pp) en dat was voor een boottocht van 8 uur. Als er voldoende mensen waren, kregen we een belletje. Wij afwachten… Na een dag toeren lagen we aan het eind van de middag met een wijntje in het zwembad, toen Wim z’n mobiel ging. Ze hadden de volgende morgen plek en we moesten de tickets ’s avonds komen betalen. Maar omdat wij afgesproken hadden in een restaurant, ging dat niet lukken. We zeiden dat we op tijd (8 uur) zouden zijn om te betalen. Ja zei het meisje…my boss….Maar Wim zei, we komen echt!! Oké, dan zien we jullie morgen. Dus stonden wij vroeg op om er naartoe te gaan. Daar zagen we de boot al en de mensen die meegingen. Een man vroeg om de tickets en wij zeiden dat we die nog zouden kopen. Oh no, boot full!! Oh ja!! Maar we hebben het afgesproken gisteren aan de telefoon. Boot full!! Nou ja, belachelijk!! Hij ging verderop staan om met iemand iets te bespreken. Ik weer er naar toe om mijn verhaal te doen. No ticket, not going…en ze vertrokken. Wat bleek…hij had met een andere organisatie samen genoeg mensen om 1 boot vol te hebben als wij geschrapt zouden worden. Dus… Ach, niet over nadenken en zelf een bootje huren. Dat was zo onwijs leuk!! We waren al snel het euvel vergeten. ’s Middags zijn we nog wel even terug gegaan en het meisje herkende ons en zei vriendelijk gedag. Ik zei dat ik erg “disapointed” was vanmorgen. Ik vertelde wat er gebeurd was. Oh..my boss. Sorry! We namen het haar zeker niet kwalijk. Meneer zelf stond erachter en ik zei een beetje hard dat ik erg “angry” was. Hij hoorde mij wel, maar negeerde mij volkomen. Wij hebben jullie nummer en bellen als er plek is. Oké! Nou.. ze moeten nog bellen.
Maar omdat we het gevoel al hadden dat die man ons niet meer mee wilde hebben, zijn we eerst naar het ship-wreck gereden om het van boven te zien. Dat was zo gaaf en wat een mooie blauwe zee, niet normaal! Daarna reden we naar een haventje en daar konden we over 10 min mee met een boot (10 man) voor 15 euro. Gelijk doen! Wij de boot op en iedereen liep gelijk naar achteren. Hij zei, jullie mogen ook op het dek liggen hoor. Nou dat laat ik me geen 2de keer zeggen. Terwijl we ons installeren, zet die man een Grieks muziekje op. We varen uit en spontaan springen de tranen in mijn ogen. Dat was echt puur geluk!! Zo geweldig mooi en bijzonder. Al met al werd de tocht die, 2 uur zou duren,  in totaal 3 uur. Die man had het naar zijn zin en zette ons zelf op een verlaten standje om te zwemmen. Een parelwit strand met helder blauw water, prachtig! Dit was echt een dag om nooit te vergeten. Wat was ik blij dat die andere tocht niet door was gegaan, anders hadden we dit moeten missen.
 Ook zijn we nog naar het vaste land geweest, naar de stad Olympia. Je waant je even in de geschiedenis. Mooi al die oude pilaren en beelden. De tocht op zo’n veerboot is al een ervaring op zich. Terug aan land hebben we op ons plaatselijke terras een ouzo gedronken en daar kregen we ook altijd van de eigenaresse een ouzo van het huis. Wat een vriendelijke lui allemaal. We moesten volgend jaar zeker weer komen. Ook bij het restaurant vlak bij ons waar we al meerdere malen waren geweest, hadden we erg leuk contact. De vlag die daar hing de grootste Griekse vlag werd met sterke wind naar beneden gehaald. Hij waaide zo af en toe ook kapot. Nu heb ik als souvenir een stukje van de vlag gekregen. De prettig gestoorde serveerster daar vertelde dat de chocoladetaart zo lekker was en dus weer een reden om daar naartoe te gaan. En inderdaad, hij was super lekker. De avond met volle maan hebben we daar ook zo lekker gegeten en met een waanzinnig uitzicht. De lichten gingen uit, de muziek werd harder gezet, het was een sprookje, zo mooi!
Maar om een lang verhaal kort te maken, wat hebben wij een super vakantie gehad. We kijken maar wat graag naar de foto’s.

Thuisgekomen waren we de volgende dag 26 jaar getrouwd en daar moesten we natuurlijk met de kids op toasten. Maar wat Wendy niet wist, was dat er een lesauto op dat moment voor kwam rijden als cadeau voor haar diploma. Ze schrok en zei, dat ga ik niet doen hoor! Tuurlijk wel meid!! En zo stapte ze in de auto en toen ze terugkwam was ze heel enthousiast. Ze heeft zich gelijk opgegeven.

Maar goed het gaat allemaal gewoon door en ik heb ook alweer gewerkt. Ook weer lekker om thuis te zijn hoor!
Kijken wat de komende weken weer te bieden heeft.
Have fun allemaal!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

De 4-daagse is alweer 3 weken geleden en nog kijk ik er af en toe op terug. Wat heb ik een energie ervan gekregen, heerlijk!! De voetjes waren in de eerste volle week weer werken wel wat dik. Niet zo gek als je hele dagen staat.
Wat ook zo nagenieten is, is het fotomoment bij het witte huis. De verhalen die je dan van iedereen hoort, geweldig!!Dat we daar bleven borrelen met een heel stel Nootdorpers, is dus niet zo gek. Aansluitend hebben Wim en ik (pas om 8 uur!) bij de Guyter gegeten. Heel gezellig.
In die week had ik ook nog met Vic afgesproken. We hadden elkaar al een tijdje niet gesproken en ja, dan heb je wel weer wat te melden. Ik ben aan het proberen of ie ook een keer de 4-daagse gaat lopen. Tot op heden niet gelukt.
Tussendoor met Corine naar het strand (Kijkduin) geweest, wat heerlijk was. En ook met Jasper en Wim naar Scheveningen geweest. Wat lekker om te doen zo op een vrije dag.  Het geeft gewoon een vakantiegevoel.
Op een donderdag na veel dagen gewerkt te hebben, had ik ineens zin om ’s avonds uit te gaan. Maar wie wil er mee? Wim ging al met vrienden borrelen en vriendinnen waren op vakantie. Hmmm….misschien wil Cindy wel. Cindy ken ik als klant in de winkel en ze is super gezellig. Dus ik via facebook een poging gewaagd. En ze reageerde heel positief met: Wat leuk!! Maar het wordt geen nachtwerk, want ik moet weer vroeg werken. Prima meid, gewoon effe gezellig. Dus zat ik ’s avonds samen met haar aan de witte wijn. Maar ja…dat het dan gewoon 1 uur wordt, betekend alleen maar dat het echt heel gezellig was. Voor een herhaling vatbaar.
Nog geen 2 weken later krijg ik van Cindy een app, of ik zin heb om naar de Guyter te gaan. Ha ha…we hebben de smaak te pakken. Wel lachen hoe iets op deze manier uitpakt.

Vorig weekend was ook zo super leuk! Ik zag een oproep om in Loenen aan de Vecht te komen figureren voor de serie “Heer en Meester”. Dus heb ik gereageerd en vroeg gelijk of Wim ook mee mocht. Er moest gedineerd worden in een sterrenrestaurant en ja daar zijn wij best goed in, ha ha. En laten we nu uitgekozen worden! Om half 10 op locatie zijn. We hadden 3 setjes kleding bij ons, op en top chique. En daar zagen we de acteurs al. Daan Schuurmans, Bas Keijzer en Miryanna van Reeden. Wat was het geweldig. We waren met 14 man en de eerste die ik zag was Raymond. Die was ik al vaker tegengekomen. Dus stonden we al snel te kletsen. Een ander stel bleek uit Delft te komen en wat bleek…, ze kende weer een bekende van ons. Het was haar collega geweest. Kleine wereld toch. Op een gegeven moment waren Wim en ik even niet nodig en liepen we naar het terras. Daar zat Bas en die sprak ons aan. Om een lang verhaal kort te maken, we hebben wel een half uur met hem gesproken. Hij haalde nog een bak koffie voor ons, zo leuk! We maakten nog een opmerking over Daan en daar moest Bas vreselijk om lachen. Waarop Daan naar ons toe kwam om verhaal te halen. Ook hij kon er smakelijk om lachen. Wat ongedwongen allemaal. Ook was Daan zijn zwangere vrouw Bracha en hun dochtertje aanwezig. Wat een heerlijke zondag was het. Dit zijn echt de krenten in de pap.

Dan heb ik ook afgelopen zaterdag nog afscheid genomen van collega’s Claudia en Denise. Allebei om een bepaalde reden weg bij JC. Jammer hoor! Na sluitingstijd heb ik ze getrakteerd bij Tante Boefie. We hebben straks een heel ander team. Aansluitend naar de wielerronde (bij mij langs) om de plaatselijke wielrenners aan te moedigen. De politie was ook van de partij en ik heb ze van een bak koffie voorzien. Een van de mannen was ik ook bij de Nijmeegse tegengekomen, vandaar dat we even stonden te kletsen. Later op de dag ging het regenen wat op zich wel jammer was. Even opwarmen met een bakkie koffie. Wie staat er ineens voor het raam, Cindy. Of we nog gingen feesten bij de band die op de Meidoornlaan stond. Ja, kunnen we doen. En zo stonden we te swingen en feest te vieren. Wat een super leuke avond. Al met al zijn we met een hele groep geëindigd bij “de oude nieuwe slof”. Een nieuwe kroeg in het dorp. Een top avond!

En nu is het bijkomen.
Tot de volgende keer!

Liefs,
Yvon.

Lieve lezers,

We hebben de 4x 40km met succes uitgelopen. Wat was het weer grandioos!! Even een terugblik.

Op maandagochtend zijn we naar ons gastgezin in Nijmegen vertrokken. Daar hebben we de spullen op onze kamer gedropt en zijn op de fiets (die stonden al klaar) naar de Wedren gereden. Dat op zich is al zo vertrouwd geworden. Het was al gezellig druk in de stad. Na het startbewijs gehaald te hebben, zijn we eerst op zoek gegaan naar een biertje. Daar liepen we al gelijk wat Pijnacker-naren tegen het lijf. Ook een oudere man kwam naar mij toe. “Hey, jij liep toch voor Hakunnah ma Tatta”? Zo, dat is echt kippenvel…Dat mensen dat nog onthouden hebben (ook al is het Hanukkah). Mooi hè!!!
Iedereen heeft zin in een grote wandeling. Dat het zwaar wordt, dat neem je voor lief. Ook nog naar onze “vrienden” van het Kadaster. Elk jaar nog gedaan en iedere keer verzinnen ze iets anders. We werden weer zo leuk ontvangen en voorgesteld als “dit zijn hele fanatieke lopers” (alsof de andere 40.000 dat niet zijn, ha ha) Ook dit jaar kun je elke dag een foto laten maken. Maar ook kun je jezelf met een T-shirt op de kaart zetten. Daarvoor kregen we allebei een leuk T-shirt. Hè lekker, we zijn weer helemaal “thuis” in Nijmegen. Ik kon niet wachten om te beginnen met lopen. Dus ’s avonds vroeg naar bed voor een goede nachtrust.

Dinsdagochtend, we hadden een late start (6 uur) regende het toen we op de fiets wilden stappen. Laten we nog maar even wachten. Wat een geluk die late start, want de vroege liep dus al in een hoosbui. Wij konden al met al zonder poncho starten gelukkig. Daarna heeft het ook niet meer geregend. En wat liepen we lekker!! Onderweg in Elst stonden Jan en Henny ons op te wachten. Tijd voor een bakkie koffie!! En laten we er nou een likeurtje bij krijgen (bah, wat lekker :} ). Super leuk zo met elkaar, maar goed na een klein half uurtje wilden we toch weer een eindje verder. Hè wat een sfeer en gezelligheid. Hier heb ik echt naar uitgekeken!!
We hebben de eerste dag dan ook zonder problemen gelopen. Konden dus ook nog lekker dansen op de Wedren. Een cameraploeg kwam nog naar mij toe om mij te interviewen. Hoe kon het dat ik nog zoveel energie over had. Was even leuk!! Nu nog naar het Kadaster, dat hadden we afgesproken. Een foto en hup op de fiets naar huis. Thuisgekomen had Ilse soep gemaakt en die smaakte zo lekker. Wat een goede verzorging!! Voetje in een koud badje en heerlijk bijkomen. Maar dat is niet zo moeilijk bij onze lieve vrienden. Op tijd naar bed gegaan voor de tweede dag met een vroege start (5 uur).

Woensdagochtend ons roze shirt aan (roze woensdag). Een mooi kleurrijk geheel stond al te wachten om te starten. Daar gingen we weer. Al snel hadden we door dat we hard liepen. Maar ja…het gaat lekker, dus laten we dit maar volhouden. Komen wee op een gegeven moment fotograaf Barend tegen. Die maakt altijd foto’s en na een paar jaar ken je elkaar. Dus komt ie op mij af, geeft mij 3 zoenen en geeft zijn visitekaartje. Kijk, zegt hij. Dus kijk ik op het kaartje. Heeft ie mij erop gezet! Nou ja zeg, wat leuk! Hij maakt nog wat foto’s en zegt we zien elkaar van de week nog wel. Wij weer doorlopen. Eenmaal in Wijchen, waar het altijd een groot feest is, was het dit keer vrij rustig. Maar ja….de mensen vonden het waarschijnlijk nog wat vroeg. Ja, hadden we toch te hard gelopen. Dat is de andere kant van het verhaal. Maar goed waarom zou je dit tempo veranderen. We liepen zo lekker. Onderweg stond een zanger (elk jaar aanwezig) op een soort van podium. Ik begin te zwaaien en hij roept, “Jane, kom bij Tarzan”!! Dus ik naar hem toe en weer die zoenen. Zo lachen dat je elkaar ondanks dat je elkaar maar 1x per jaar ziet, gewoon  herkent. Tot volgend jaar! Nog even doorstappen en zo waren we om 12.15 uur binnen. En ja…dan ga je al aan het bier. Weer gehaald en dat moet gevierd worden. Ester en Moniek kwamen over de streep en daar hebben we gezellig wat mee gedronken. Zij hadden vrienden, die wij ook weer kenden.

En laten kwamen Ilse en Pim ook bij ons een biertje scoren. Wat hebben we gelachen, heerlijk. Of dat door de nodige drank kwam??? Nog een hele poos op de Wedren gedanst en feest gevierd. Uiteindelijk bij het Kadaster nog een fotootje (met rode koontjes) en op naar de fiets. Nou die fietstocht zal ik niet snel vergeten, ha ha. Omdat Wim nogal wat blaren had, werd de buurman opgetrommeld om ze door te prikken. Dat is een jaarlijks terugkomend ritueel. Tafel vrijmaken, liggen, prikken tapen en poederen. Hoort er ook een beetje bij. Gelukkig vanavond niet te vroeg naar bed, morgen weer een “late” start.

Dag 3 alweer. Donderdag, de dag van Groesbeek. Op naar de 7 heuvelen. Halverwege hebben we eerst onszelf getrakteerd op een bak koffie met appeltaart. Laat daar nou een likeurtje bij zitten 🙂 . Dat loopt zo lekker hè!! Wat ook zo leuk is, dat je onderweg ineens “Pijnacker!!” hoort. Zo gaaf. De eerste heuvel kwam en juist op dat moment lopen we naast een peloton militairen. Die beginnen te zingen en voordat we het wisten hadden we de eerste heuvel gehad. Dat ging makkelijk. Ook hier konden we goed doorlopen. Ik liep een stukje voor Wim en ineens komen er 2 militairen naast mij lopen, met een biertje in de hand. Zo, jij loopt lekker hard, goed als we even aanklampen. Tuurlijk!! We beginnen lekker te kletsen en op een gegeven moment zeg ik, “ja hoor al 26 jaar gelukkig getrouwd. “Mijn man loopt achter mij, hij houdt mij goed in de gaten”.  Oh,….en zo liep de ene naar Wim toe en liep al kletsend met hem op en de ander vertelde mij over zijn kleine kinderen. Ook weer zo leuk en ja die heuvels waren we maar wat snel over. Dit viel zo mee. Opeens een schreeuw van de kant “Hey hoi!” Was het de dame van het Kadaster. Zo leuk!!  Verderop kwamen er 2 militairen uit het peloton en die liepen naar het publiek. Haalden daar waterpistolen vandaan , deden hun rugtassen af en gingen languit op hun buik achter hun tas liggen. Daar vielen ze een ander peloton aan. Wat lachen zeg!! En weer waren we lekker op tijd binnen. De voetjes en schenen begonnen wel wat pijn te doen. Wim had last van blaren en zo erg dat hij zei, mijn nagel van mijn kleine teen ligt volgens mij in mijn schoen. Oeps!! Maar goed, eerst een biertje. Al snel zaten we aan een hele gezellige tafel. Omdat het wat warm was en ik onder de parasol wilde, kon ik alleen nog op tafel zitten. Dit betekende wel dat ik makkelijker dan de anderen het bier kon halen. Zo kreeg ik zo nu en dan geld mee om een tray te halen. Wat een lol hadden we. En ja, eenmaal de schoenen uit en ik sta weer te springen en te dansen. Zo vroeg Jobea,  de dame naast mij, zin om te dansen? Tuurlijk!! Zo liepen we naar het podium om los te gaan. Werd er een wedstrijd gehouden en daarvoor waren kandidaten nodig. Wij 2 werden uitgekozen. We hebben alleen maar gek gedaan en dus ook duidelijk niet gewonnen, ha ha. Maar wel weer lol gehad. Ach…als je maar gek kunt doen. Teruggekomen bij onze tafel waren er andere lui bijgeschoven. Wat heerlijk om zo allerlei verhalen aan te horen. Er werd ook gesproken over volgend jaar, de 100ste Nijmeegse. Dan heb je de mogelijkheid eenmalig 4x 55 km lopen. Die kans krijg je dus maar 1x. Eigenlijk zou ik die uitdaging wel aan willen gaan. Maar…zou ik dat kunnen?? Om mij heen word ik aangespoord om het te doen, maar ik heb zo mijn twijfels. Ik heb gelukkig nog even de tijd om erover na te denken. Maar het was mooi geweest, op naar de fiets. Eerst nog even naar het Kadaster. Hallootjes!! Zijn we weer! Heel veel succes morgen! Thuisgekomen een heerlijke douche genomen en klaargemaakt om met Theo en Ilse uit eten te gaan. Wat was dat super gezellig!! Maar ja, het was wel half 12 voordat wij gingen slapen. Als dat maar goed gaat morgen.

En dan begint de laatste dag alweer. Wat is het snel gegaan zeg!! Gelukkig en vroege start. Wat vervelend was, mijn darmen speelden een beetje op. Ik liep van wc naar wc. Gelukkig ging het over en kon ik na 20 km mijn tocht wat “makkelijker” lopen. Hele leuke gesprekken onderweg. Eerst met een “oude” marinier over hoe mooi het leven kan zijn. En later nog een leuke stop waar 2 meiden bij ons kwamen zitten. Wat hebben we gelachen. Het zou de laatste keer zijn dat ze liepen. Ze waren er klaar mee. Alles deed zeer en ze lachten wel maar waren niet echt blij (en weer die lach). Dit zijn zulke mooie momenten. Ik heb het idee dat we ze zomaar volgend jaar weer zullen ontmoeten.  In Cuyk was het groot feest. Wat een happening. Dansen springen zingen….je voelt de pijn gewoon niet. En dan komt, waar ik altijd wel tegenop zie, de Via Gladiola. Gelukkig dit jaar wel met muziek. Niet je eigen tempo kunnen lopen, muziekkorpsen die alles ophouden….echt zwaar. En ja…gelukkig staan daar dan Ilse, Theo, Pim en Ellen met een heerlijk koud biertje. Even bijkomen en daarna de laatste 4 km. En die zijn dan zo lang, pfff… En in het publiek hoor je dan je naam roepen en zie je bekende koppies uit Pijnacker. We zwaaiden wat af (ahum). Ook stond daar Demi met haar ouders. Elkaar gedag gezegd en Demi is het laatste stukje met ons meegelopen. En wie komen we op het laatste stukje nog tegen…de zanger. Natuurlijk even met elkaar op de foto. En ja dan eindelijk over de finish!! Yes, we did it!! Wim heeft zijn eerste kruisje en ik heb mijn zilveren! We zijn er maar wat trots op. Trots en blij en dat hebben we al dansend op de tafels op de wedren gevierd. Wat een mooie 4-daagse!! Alleen nog een laatste foto bij het Kadaster, waar we vol trots onze medaille laten zien. Bedankt voor alles en tot volgend jaar, zeggen we volmondig!! Helaas konden we niet makkelijk bij onze fiets en moesten we van de politie omlopen. Tuurlijk! Wij hebben nog een stuk over het parcours gelopen en daar kwamen we een peloton Fransen tegen. Komt er 1 naar mij toe en laat mij zien dat we dezelfde hebben en geeft daarbij 3 zoenen. De blijdschap, zo gaaf!! We zaten zo blij op de fiets. Iedereen die maar wandelschoenen aan had hebben we gefeliciteerd. Jippie!! Joehoe!! En bij “de familie” konden we zo aanschuiven. Daarna opfrissen, relaxen, koffie, napraten, afscheid nemen en naar huis. En ook dat vind ik weer lekker. Eigen bedje en heerlijk bijkomen. Zo lief dat we van meerdere kennissen aan de deur gladiolen hebben gekregen. Er is met ons meegeleefd!
Op zaterdag om 5 uur nog gezellig wat gedronken met een klein clubje lopers, ondanks dat het i.v.m. de storm (?) door de organisatie geen doorgang kon hebben.

Het zit er weer op. Het zijn prachtige dagen geweest! Ik kan het iedereen aanraden. Afzien is zo lekker 🙂
Ik kan jullie melden dat ik al aan het aftellen ben. Het is nog 359 dagen en dan gaat de 100ste van start. Ik ben graag van de partij.
Dank voor jullie lieve berichtjes, support en steun.

Liefs,
Yvon.