Lieve vrienden,

Maandagochtend wist ik het meteen toen ik de zon zag. Ik ga lopen! Even een route in mijn hoofd maken en gaan met die banaan. Oeps, ik moest wel uitkijken, want het was hier en daar flink glibberig. Van te voren had ik mijn gezicht al ingesmeerd met zonnebrand. Wat heerlijk die zon op je huid te voelen (dat vond deze abraham ook volgens mij). Super mooi weer voor een wandeling. Je zag de sneeuw gewoon verdwijnen. En het ijs op de sloten werden allemaal schotsen, niet zo gek als de gemalen opengaan. De route die ik had uitgestippeld liep anders dan ik had gedacht. De ene keer moest ik echt terug, omdat het te glad was en de 2de keer was de weg afgezet (en dat wordt dan aan het begin niet aangegeven!). Al met al met een voldaan gevoel thuis. Dit is mijn enige kans deze week, de rest van de week heb ik gewerkt. Madelon was op (een welverdiende) skivakantie en dan mag ik uren extra maken. En dat vind ik totaal geen probleem, als het maar past met de andere bezigheden.
Maandagavond met ons gezin naar de tandarts geweest. Trek er maar een uur voor uit, pfff… Edwin ging als eerste, want hij had nog een vergadering. Het zag er goed uit, al had hij wel een gaatje in zijn verstandskies. Laten we nog even een foto nemen. Tuurlijk, waarom niet! Wat bleek….op de foto waren nog 5 extra gaatjes te zien. En tot overmaat van ramp, was er niet genoeg ruimte voor zijn verstandskies. Die moest er dus uit. Gaat lekker Ed!! Jasper en Ronnie hadden niets, alles oke. Daarna ging ik en ik gaf aan nergens last van te hebben. Hij liep mijn gebid na en haalde wat tandsteen weg. Ook nog even een fotootje Yvon. Uh…oké, het gebeurt voordat je het weet. En ja hoor, 2 gaatjes. Daar zit ik toch niet op te wachten. Wim nog even, ook een foto, maar daar was niets op te vinden. Nou, ik vond het ook wel genoeg. Dat werd weer een vette rekening. Op weg naar huis dacht ik, ik had tandarts moeten worden. Alhoewel…
Dinsdagavond bij Tea-Bo een heerlijke les gehad van Rinus. Hij heeft ons flink in het zweet laten werken. Dat werd spierpijn van de week, dat wist ik toen al. Niet even wat drinken met elkaar, want Bart zou langskomen voor miijn site. Er waren wat kleine probleempjes en hij kwam zou het me komen uitleggen. Hij dacht natuurlijk, ach die blonde dolly, ha ha. Maar goed, toen ik het probleem liet zien, moest hij toegeven dat hij het ook niet wist. Het bleek een heel vreemd geval te zijn, maar hij ging het oplossen. Nou, laat dat maar aan Bart over, die gaat dat helemaal uitpluizen. Zolang ik maar mijn site kan schrijven (op mijn bewerkelijke manier), vind ik het goed.
Woensdagavond weer oefenen voor toneel en dat gaat al heel erg lekker. Het was weer lachen geblazen. We oefenen nu in de kantine en dan kun je er een beeld bij krijgen. Ik kon me ook veel beter inleven. Truus stond zo kneuterig te doen, ze lagen allemaal in een deuk. De houding alleen al is zo lachwekkend. Dat worden nog heel wat leuke woensdagavonden!!
Donderdagavond samen met Corine uit eten geweest. We zijn gaan eten bij Billy Beer in Delft. Wat was dat gezellig. Volle bak toen we binnenkwamen, maar er was gelukkig nog plek. En toen we weggingen was het nagenoeg leeg. Een heerlijke avond gehad, bere gezellig en bere-goed gegeten.:)
Vrijdag toen de winkel weer helemaal netjes was, wilde ik nog wat fotootjes schieten. Dat had ik jullie immers beloofd. Gelukkig wilde Arda voor fotograaf spelen. De voorjaarskleuren zijn wel vrolijk hoor, heel wat anders dan de sombere najaars/winter collectie. Iedereen loopt ook gelijk naar de nieuwe collectie!!
Van de week kwam ik er maar weer achter hoe leuk ik de winkel vind. Bijna 2 jaar werk ik er nu en ik heb al het nodige meegemaakt. Er zijn heel wat mensen die heel hun hebben en houwen bij mij neerleggen. Ik werkte er nog maar net of er komt een jongen binnen. Big smile om zijn mond en veel bravoure, een hele leuke gozer. Toch zag ik dat hij zich anders voordeed dan hij was. Na een gesprek werd er mij veel duidelijk en ben daar met hem over gaan praten. Ik zal niet het hele verhaal te vertellen, maar we zijn bijna 2 jaar verder en hij heeft heel wat therapie achter de rug. Hij heeft nu een vriendin en zij komt ook in de winkel en van de week had ik met haar een gesprek. Als ik zie hoe mooi dingen kunnen lopen, dan word ik daar vrolijk, maar ook emotioneel van. Het heeft mij zo geraakt wat die jongen allemaal heeft meegemaakt, dat ik van de week met tranen in mijn ogen met zijn vriendin stond te praten. Op de een of andere manier heb ik zo’n klik met die jongen, echt bizar maar oh zo mooi.  Als ik dit schrijf bedenk ik me wat (destijds) mijn bazin mij zei:” Yvon, in de winkel is er geen tijd voor kletspraatjes!!!” Er moet verkocht worden!! Ha ha, wat is er veel veranderd sinds zij weg is.
Zondag, de week zit erop, het is omgevlogen. Wim en ik hebben de wandelschoenen aangetrokken en een lekkere ronde gemaakt (of meer gezeten, ha ha). Het waaide stevig, maar dat maakte ons niet uit. Net voor de bui binnen. Nog een appeltaart gebakken (al is het alleen maar voor de heerlijke geur in huis), het huis gestofzuigd, de was gedaan en nu met een wijntje achter de laptop. Kan het mooier?!
Weet je we doen net of het lente is, die met bakken uit de hemel komt.
Tot volgende week.

Liefs,
Yvon.
Ps. Nou vraag ik je, een geel huis!!