Lieve vrienden,

Afgelopen maandag zouden Wim en ik gaan lopen, maar het weer zat niet mee. Dan maar een begin maken om het paviljoen neer te zetten. Die hebben we van mijn schoonouders gekregen voor het huis en het werd nu toch wel eens tijd om hem neer te zetten. Het weer knapte gelukkig op en met hulp van Victor stond het hele gevaarte aan het eind van de middag. Echt gaaf!! Daar hebben we straks super veel plezier van.
Koninginnedag, de laatste voor Bea. Voor mij niet echt anders dan anders. ’s Morgens ben ik met Jasper en Ronnie de wandeltocht gaan lopen. Altijd effe leuk en zeker met dit weer. Ik zei tegen ze dat we geen ballonnen meer gingen oplaten, zoals we vroeger deden. Hè mam, jammer…..We hadden er echt lol in. Teruggekomen op het raadhuisplein, stond Wim al bij Edwin te kijken. Die deed z’n best op de trombone (zoals altijd). Maar wat was er weinig animo voor. Zo weinig, dat de Oranjevereniging de ballonnen aan het uitdelen was. Zo kwam Mariska bij ons om te vragen of wij ze wilden helpen met het oplaten van ballonnen. We kregen een hele hand vol en ik keek de jongens aan en we schoten in de lach. Had ik nu maar niets gezegd……Al met al een beetje een aanfluiting. Wim ging intussen bij de bakker in de rij staan voor oranjegebak. Zo zaten we om 10 uur voor de tv om het historische moment mee te maken. Na 3 kwartier had ik het wel gezien en trokken Wim en ik onze wandelschoenen aan. We gingen zo’n 25 km lopen via Nootdorp, Delft en Den Hoorn, om te kijken hoe daar Koninginnedag werd gevierd. Echt leuk om het zo te doen! Vooral in Delft was het gezellig druk. Het om het sfeertje te proeven. Zelf kreeg ik wel last van mijn knie. Maar dat kwam door de manier waarop Truus op het toneel liep. Elke keer door mijn knieën zakken, dat ga je voelen. Wim had last van zijn enkels, het lag helemaal open. Dat wordt eerst nieuwe schoenen kopen van de week.
Thuisgekomen hebben we een douche gepakt en zijn we naar het Witte Huis gegaan. Daar stonden we al snel met een biertje te midden van allemaal bekende. Wat een gezelligheid!! Wordt er ineens besloten dat we bij Tante Boefie gaan eten. Uhhhh……ja jullie gaan gewoon mee!! Zo zaten we met z’n 8-ten al snel aan tafel. Het mooiste van alles, we kenden ze nog geeneens allemaal. Maar allemaal wel prettig gestoord, heerlijk. Dat maakt het wel des te leuker. Dit is het mooie van Koninginnedag, het is een groot feest. I love it!!

Donderdag komt er een vrouw in de winkel met de vraag of we een groen topje hebben. Ze zocht de kleur van haar (Armani) broek . Nee, helaas, die hebben we niet. Hè, ik ben al zo lang aan het zoeken, zei ze. Nou ging ik ’s avonds naar Leidsche Hage, dus ik zeg, zal ik er voor je kijken. Zou je dat willen doen? Tuurlijk zeg ik, geef mij die broek maar. Zo liepen Wim en ik te shoppen, maar meer voor die klant dan voor wandelschoenen, ha ha. Overal waar we iets groens zagen, gingen we naar binnen. Na een tiental winkels had ik het eigenlijk al op gegeven. Nog effe bij H&M naar binnen. Zie ik daar toch het perfecte topje hangen. Het moet niet gekker worden, precies de kleur van haar broek. Ik stond me daar een partij te juichen, wat vond ik het gaaf. En dat voor €4,95, lachen toch. Nog net voor sluitingstijd scoorden we ook nog wandelschoenen voor Wim. Zeer goed geslaagd dus.
Vrijdag was ik zo benieuwd hoe die vrouw zou reageren. Dus toen ze binnenkwam, moest ik al lachen. Ik vertel haar hoe we hebben lopen zoeken en ze voelt zich schuldig. Niet nodig hoor, we hebben het met plezier gedaan. En toen ik hem liet zien, was ze echt verrast. Hoe krijg je het voor elkaar!! Ze was er super blij mee. Ze loopt de winkel uit en na 10 min. komt ze weer binnen met een fles wijn. Drink maar lekker op samen met je man. Lief van haar!! We doen echt alles voor onze klanten.
Zaterdag echt zo’n dag met van alles en nog wat. Boodschappen, zonnen, een beetje schoonmaken en ’s middags kijken bij Ronnie z’n wedstrijd. Als Ronnie z’n team de laatste wedstrijden wint, kunnen ze kampioen worden. Spannend hoor! En jawel, ook deze werd glansrijk gewonnen. Nog 2 te gaan. Ik hoop het zo voor ze.
’s Avonds om half 8 naar de kerk gelopen voor de dodenherdenking. Altijd indrukwekkend. Toen we thuiskwamen, moesten we nog eten en omdat Julien (Jasper z’n vriend) bij ons was, gingen we zelf pizza’s maken. Heel erg gezellig met z’n allen. Maar we zouden nog naar Ton en Babs gaan en dat werd dan ook tegen half 11. Oeps, wel een beetje laat. Maar daar kan dat, geen probleem. En zoals altijd, super gezellig. Om 1 uur lagen we in bed en om kwart over 6 ging de wekker alweer. Weer een paar kilometers maken. En vroeg beginnen is (zeker met zo’n mooie dag) altijd het lekkerste. Korte broek aan en gaan. Zo lekker rustig op straat. Langzaamaan ontwaakt iedereen en overal komen vlaggen tevoorschijn. Bevrijdingsdag!!! Even een plaspauze bij het Westerpark en waarom geen bak koffie op het terras. Heerlijk in het zonnetje, wat wil je nog meer. Het leek wel vakantie. Genieten met je ogen dicht, de zonnestralen op je gezicht, hmmm…..Toch weer zo’n 25 km gelopen. En het ging super, we hadden er flink de pas in. En Wim heeft gelijk z’n schoenen in kunnen lopen. Volgens mij gaat het helemaal goedkomen. Over 11-en thuis, ontbeten en daarna heerlijk in het zonnetje gelegen. Wat is dit genieten zeg!!! En dit is nog maar het begin. Proost, op de zon!!!!!!
Tot volgende week.

Liefs, Yvon.

Ps. We moeten toch vaker oefenen, ha ha