Lieve vrienden,

 Ja hoor, ze zijn kampioen en wat was het geweldig!!! Heerlijk om die jongens zo blij te zien, daar word je zelf ook super vrolijk van.
Eerst nog even de week terugkijken. Dinsdagmiddag kwam mijn “oude buurvrouw” met haar kleindochter. Wat een leuk ding is het zeg. Zo vrolijk en totaal niet vervelend. Ze wilde de hele tijd op de foto en dat hebben we dus maar gedaan. Altijd welkom zo’n vrolijke noot!!

 Vrijdagavond ben ik vanuit de winkel naar “Tante Boefie” gegaan. Daar had ik afgesproken met mijn schoolvriendje Rob. Altijd super gezellig met hem, we lachen wat af. Dit jaarlijkse uitje houden we wat ons betreft d’r in.
Zaterdagochtend ging Ronnie om 11 uur al naar DSVP. Ze hadden een bus geregeld waar 64 man in konden. Het moest en zou een feestje gaan worden. Wim, oma en ik reden om 12 uur naar Maasland om op tijd te zijn voor de wedstrijd. Party-poppers en medailles had ik in mijn tas gedaan. Ik had er een goed gevoel over. Aangekomen bij het veld, stond de ghetto blaster al langs het veld. Ze nemen altijd overal hun eigen muziek mee en dat zet al een sfeertje neer. De spanning bij de jongens was goed voelbaar en dat was best logisch. De leider/coach (een jongen van hun eigen team) gaf nog wat laatste aanwijzingen en de wedstrijd kon beginnen. Ronnie stond de eerste helft te vlaggen. Dat doet ie eigenlijk altijd, hij vindt het helemaal geen probleem. Iemand moet het doen zegt ie dan. Al gauw werd er gewisseld, zodat iedereen wel aan de beurt kwam. Na een half uur konden we met z’n allen flink juichen, want de eerste goal werd gemaakt. Gelijk werden er een paar kanonskogels afgeschoten. Het feestje was begonnen. Nog voor de rust werd het tweede doelpunt gemaakt. Heerlijk om zo de 2de helft te beginnen. We hadden er alle vertrouwen in. De spanning liep aardig op, want de tegenstanders hadden best wel kansen. Maar er kwamen geen doelpunten bij en toen de scheidsrechter de wedstrijd affloot, barstte het gejuich los. Wat gaaf!!! Allemaal rookbommen in verschillende kleuren sierden het veld. Ik liet mijn party poppers maar in mijn tas zitten, ahum…. Wel kregen ze allemaal een medaille van mij en trots gingen ze met elkaar op de foto. Wat hebben we genoten en wat zal het een zooitje geweest zijn in de bus naar huis. Ach, je wordt niet zo vaak kampioen toch!? Als ze maar genieten!!!

Thuisgekomen hebben we eerst wat boodschappen gedaan en toen we om 5 uur thuis waren, hebben we eerst een fles opengetrokken. Proost op de jongens!!! ’s Avonds kwamen Sonja en Richard een bakkie doen. Wat was dat super gezellig!! (wel nog even gekeken hoe Anouk negende werd) Ronnie was al die tijd nog niet thuis geweest en het was duidelijk dat hij de overwinning aan het vieren was. Om half 12 zagen we een fiets de tuin in komen. Daar was ie, ietwat wankel op zijn benen :). Hij kwam binnen en zat gelijk te kletsen. Hij had het super gezellig gehad met de jongens. Je zag duidelijk aan hem dat hij had genoten. Laat Ronnie maar schuiven, die vindt zijn weg wel. Son en Rich zeiden nog, wat is hij vooruitgegaan zeg!! Wat een gave gozer. En ja, daar ben ik het volledig mee eens (zegt een trotse moeder).

 Zondagochtend hadden we al met de jongens afgesproken, dat we niet met elkaar zouden ontbijten. Wim en ik gingen om 8 uur al lopen voor een ronde van 30 km. De weergoden hadden het beste met ons voor, heerlijk wat een goeie temperatuur. Het zonnetje scheen volop. Lekker in een korte broek, wat wil je nog meer. Hier en daar een fotootje maken van wat mooie plekjes. Ook wij waren weer super aan het genieten. Wim voelde zijn voeten wel branden, maar ernstig was het niet.

Bij de manege konden we gelukkig even een plaspauze nemen. Wel fijn als je van tevoren weet dat die mogelijkheid er is. Loopt toch een stuk prettiger. 🙂

 

 

 

Bij “de Hichte” op de Kleihoogt (staat er nog niet zo lang) hebben we koffie gedronken met wat lekkers erbij. Het was duidelijk dat er nog iets aan de aankleding gedaan moest worden, maar de koffie was prima. Heerlijk even bijkomen en op voor het laatste stukje. Zo, dat heeft Wim toch effe netjes gedaan. Ruim 6 km p/u gelopen, toppie! Na een douche zijn we naar Irma en Jan-Leendert gegaan voor een wijntje in de tuin. Nou, daar hebben we extra van genoten.
’s Avonds bleek dat Wim toch flinke blaren had. Hij had er niet super veel last van en we besloten om maandag toch weer een ronde te lopen. Om 11 uur. nadat ik Wim z’n voeten had ingetaped, gingen we van start. Het was gelukkig droog en naar omstandigheden prima wandelweer. Maar toch begon het van lieverlee een beetje te spetteren. En het ging steeds harder, hmmmm….jammer. Maar als je er eenmaal in loopt, is het niet erg meer. We hadden er zelfs lol in. Bij “van der Valk” hebben we een bakkie gedaan.

We hadden gedacht om nog een flink stuk te lopen, maar besloten toch om de kortste weg naar huis te nemen. Wim had te veel last en het weer werd er niet beter op. Als verzopen katten kwamen we thuis. Eerst een warme douche genomen en daarna gezellige Monopoly gedaan. En zo zit het Pinsterweekend er weer op. Het was top!!  Een hele fijne korte week en tot schrijfs!

Liefs,
Yvon.
Ps. Wil iemand stoppen met die regendans!!!!!Ps. bomen hebben het ook nog steeds koud, vind je het gek!!!