Hallootjes,

Jeetje, het lijkt wel of ik weken ben weggeweest. Voor mijn gevoel heb ik waanzinnig veel gedaan. Afgelopen maandag had Wim vrij en zijn we samen een eind gaan fietsen. Heerlijk als je zo de tijd aan jezelf hebt en met niemand rekening hoeft te houden. Een prachtige tocht via Moerkapelle naar de Reeuwijkse plassen. Daar gezellig lunchen en via een omweg weer terug. Toch z’n 66 km gefietst, echt heerlijk!
Dinsdag zou ik gaan boeken voor Corine en mij. Ik had bij vakantieveilingen goedkoop een 4 sterren hotel overnachting gescoord en die wilde ik verzilveren. Maar wat blijkt, van zaterdag op zondag is nooit vrij en dat is de enige nacht dat wij samen weg kunnen. Dat ging hem dus niet worden. Zo balen!!! Wim die zei tegen mij, “zal ik voor jullie een leuke bed and breakfast zoeken”? Jullie hebben je zo verheugd op dit weekend, gewoon doen. En zo had hij iets leuks en betaalbaars in Uddel gevonden. We kregen gelijk al voorpret. We hadden er reuze zin in.
Zaterdagochtend stond Corine om 9 uur op de stoep. Op naar Uddel!! In de auto regende het nog, maar daar kwam al snel verandering in. Het verliep allemaal heel voorspoedig, maar in Uddel was er een omleiding. Nee he, hoe moeten we nu rijden? Na een kwartier gezocht te hebben, heb ik de eigenaresse maar gebeld. Ze gaf me een route door en daardoor kwamen we al snel bij de boerderij aan. Wat een lekkere plek met een schitterende tuin. We werden heel vriendelijk onthaald met een bak koffie. Eerst een praatje pot, maar al gauw vertelden ze hun hele levensverhaal. Pfffff…., zaten we daar wel op te wachten? We probeerden het gesprek af te breken, wat best wel moeilijk was. Helemaal toen hij hoorde dat we uit Pijnacker kwamen en hij vertelde dat hij vroeger altijd in de Oude Leede te vinden was. Bij de fam. Boerenfijn en Slappendel, nou ja…..het moet niet gekker worden. Allebei bekende van mij, hoe is het mogelijk. De man des huizes is de eerste blinde judoka in Nederland die de zwarte band heeft gehaald en is Nederlands kampioen geworden. Vriend van Anton Geesink en bekend bij sporters omdat hij masseur is. Heeft paard gereden en doet aan sportschieten. Oké, sorry…ik zal niet verder vertellen, maar jullie begrijpen, we weten alles van het stel. Eindelijk kon ik ingrijpen en zijn we naar onze kamer gegaan. Er stond van alles klaar, koffie, thee, frisdrank, wijn , kaakjes en chocolade. En heel belangrijk, 2 prima bedden. De badkamer moesten we delen met iemand. No problemo. Na onze spullen te hebben gedropt, zijn we naar Garderen gegaan. Eerst naar de VVV, daarna fietsen gehuurd en een leuke tocht gekozen. 

Een insectenroute…In eerste instantie weet je niet wat je moet verwachten, maar dat heb je al snel door. Heel leuk gedaan!!! Wat was het prachtig weer, alleen….de route klopte niet helemaal en al snel waren we de weg kwijt. We hebben er een eigen zwaai aan gegeven en zo kwamen we weer op de juiste weg. Tijd voor een tussenstop, want we hadden wel trek in iets lekkers. We bestelden koffie ne vroegen of ze appeltaart hadden. Ja tuurlijk!!!! Toen ze het kwam brengen lagen we helemaal in een deuk. Zien we er zo hongerig uit? Niet normaal meer. Op de foto heb ik de helft al op en nog is ie mega. Erg lekker al zeg ik het zelf. Voor 5 uur waren we terug in Garderen en dus precies op tijd om de fietsen weer in te leveren. Nog even wat kleine boodschappen gedaan en de zandsculpturen bekeken die die het dorp stonden. Heel gezellig allemaal. Even opfrissen voor het avondeten. Omdat het zo lekker dichtbij was, gingen we lopen naar het Restaurant Udelemeer. Er zat aardig wat publiek en er was een bord met “gasten van fam. Haring in de feestzaal”. Dus zeg ik lacherig tegen Corine, wij horen bij de fam Haring. Toen we eenmaal een stokbroodje zaten te eten, zag ik iemand vanuit de feestzaal naar de WC lopen. Ik zeg tegen Corine, die ken ik!! Nee joh, dat zal wel. Nee echt!! Dus kijk ik nog een keer als hij terug komt en ja hoor het is hem. Nou ja?! Even later zie ik zijn vrouw staan en ik zeg tegen Corine, ik ga even gedag zeggen. Ze ziet met aankomen en zegt, wat doe jij hier? Ik zeg tegen haar, dat kan ik ook aan jou vragen. Laten zij daar nou een feestje hebben van een oom en tante. Even later komen er nog meer naar ons toe, waaronder mijn klasgenootje. Dat is toch niet te geloven!!! Later toen we weer aan tafel zaten, kwamen ze ook nog even bij ons staan. Wel effe leuk. Maar nu begrijp ik dat er gezegd wordt, toeval bestaat niet.
Thuisgekomen hebben we ons lekker genesteld op het bedje en heb ik de fles wijn opengetrokken. Corine ging lekker aan de appelsap. Lekker luieren en lachen, wat heeft een mens nog meer nodig. Voldaan deden we rond middernacht het licht uit. Om 7 uur werd ik uitgerust wakker en ben onder de douche gegaan. Wat een geweldige douche!!!! Heerlijk om zo wakker te worden. Corine deed een poging na mij, maar hij was bezet. Ze heeft het 3x moeten herhalen. Om half 9 gaan ontbijten en weer kwamen de verhalen van de vrouw des huizes. En dat op de vroege ochtend, pfffff. Al zat ik iets tegen Corine te vertellen, dan gaf zij antwoord, best wel vermoeiend. Maar, wel hele gastvrije mensen!! Om kwart over 10 hebben we ze gedag gezegd en zijn we naar Apeldoorn gegaan. Ik wilde heel graag naar Paleis het Loo. Vandaag was de laatste dag om de jurk van Maxima te zien. Wat super mooi!!!! Alles was gaaf om te zien, van de paardenstallen, tot de paleistuin, geweldig. We hadden er ook wel een super dag voor uitgekozen. Even een bak koffie in het zonnetje en daarna op naar Hoog Soeren. Daar wilden we nog een kleine wandeling maken, omdat ik rond 5 uur weer in de Soete Suikerbol moest zijn voor een etentje voor vaderdag. We zouden de gele paaltjes volgen, maar ik weet niet wat er mis ging, maar na een tijdje kwamen we er niet meer uit en vroegen we aan voorbijgangers naar de plek waar onze auto stond. Oh, dan moet je een heel eind terug. Dat is zeker nog 6 km lopen. Hè, dat ga je niet menen. Oh jee, dat gaan we of net wel of net niet halen. Dan maar een beetje doostappen. Over 4-en kwamen we bij de auto en reden we naar huis. Alles zat mee, alleen waren ze op de A12 bezig met werkzaamheden. Zo balen en we zaten al snel in een file. Shit, shit, shit….ik kom sowieso te laat. Ach ja, we kunnen er echt niets aan doen. Over half 6 kwam ik aan en kon ik gelijk van mijn wijntje genieten die ik aangereikt kreeg. Heel gezellig met al die dweilorkesten op het terras. Toen we gingen eten, zijn we naar binnen gegaan. Wel raar hoor, wij lekker eten, terwijl Jasper hard aan het werk is. Aan alles zie je dat hij het naar zijn zin heeft, super leuk om te zien.
Zo, ik ben weer thuis na een heerlijk weekendje. De week is omgevlogen!! (time flies when you’re having fun)

Liefs,
Yvon.