Hallo lieve vrienden,

Maandagochtend zijn we op de trein gestapt en om 12 uur waren we in Nijmegen. Een belletje naar Ilse en ze kwam ons gelijk oppikken. De vlag hing al te wapperen bij hun huis. Weer een beetje “thuiskomen”. We worden gewoon zo in de watten gelegd door hun. Heerlijk mens dei Ilse, zij geniet van het feit dat wij lopen. Zij zorgt ervoor dat wij niets tekort komen. Na een bak koffie en een lunche, zijn Wim en ik naar de Wedren gefietst. Dat op zich is al lekker. Eerst mijn polsbandje opgehaald en daarna een biertje gescoord. Daar stonden we dan te proosten op de 4 dagen die komen gaan. We zochten een plekje op een van de banken, toen opeens iemand Wim gedag zei. Een bekende uit Pijnacker met z’n vriendin en daar was nog plek, dus daar gingen we maar zitten. Meteen al een leuke klik. Nog een paar biertjes met elkaar gedronken en na elkaar succes gewenst te hebben, zijn we terug naar “huis” gegaan. Daar stond een heerlijke bbq op ons te wachten. Na nog wat gezellige uurtjes, zijn we om tien uur naar bed gegaan. Na niet zo’n lekkere nacht, ging toch om 5 uur die wekker. Hup eruit en klaarmaken voor vertrek. Shit, ben ik mijn sportjasje vergeten (en ook mijn medaille kom ik achter!). Maar goed het is al zo snel lekker, dat ik hem eigenlijk niet nodig had. Bij de wedren gekomen, ben ik naar de start gegaan en Wim is ergens langs de kant ingestapt. En toen kon de tocht om kwart over 6 beginnen. De eerste de beste die ik tegenkom is Rob uit Pijnacker. Succes Yvon!! Jij ook!! Heerlijk om zo van start te gaan. Je merkte dat iedereen nog enigszins gespannen was, want het was best stil. Pas toen het eerste bandje begon te spelen, kwam iedereen een beetje los. En als de sfeer zo is, dan loop je vanzelf. Heerlijk, al werd het wel snel warmer. Ik was me daar een partij aan het zweten, niet normaal. In Elst stonden Arjan, Anneke, Jan en Hennie langs de kant. Ze stonden bij de burgemeester (Jan had een uitnodiging) en daar konden we ook koffie drinken. Een half uur gezeten en dat was heerlijk. Terwijl we dat normaal gesproken niet doen. We konden er weer tegen. Ook nog even Bram en consorten gedag gezegd en daar gingen we weer.

Wim loopt super goed en heeft er heel veel plezier in. Het was wel een hele rustige dag, misschien kwam het door het weer. Iedereen was “aan het overleven”. Het was op een gegeven mega warm en dan is het toch wel afzien. Om kwart voor 2 waren we binnen en dat hebben we toch best snel gedaan. een biertje en genieten van de sfeer om ons heen. Op weg naar de fiets werden we nog door een dame aangehouden en ze vroeg of we op de foto wilden. Tuurlijk willen we dat! In ieder geval een aandenken.
Op naar morgen, nu al weer zin in. Al is het met allebei 1 blaar. Kijken of het gaat lukken.
See you!!

Liefs,
Yvon.

Ps. Leuke spandoeken onderweg!