Hallootjes,

Hè, wat een lekkere week was het!
Koffie gedronken bij mijn vertrouwde wandelmaatje met wie ik alweer 1,5 jaar geleden over de finish van de Nijmeegse Vierdaagse kwam. Effe gezellig! En ze vertelde me dat ze het leuk zal vinden om de Nijmeegse weer te lopen. Het zal dan met een ander maatje worden, want Wilma houdt het bij de 40km. Mocht het zover komen, dan zien we elkaar vast van de zomer.
Ook ben ik met Irma wezen shoppen voor kerst. Ja, dat het erg vroeg is, dat weet ik. Maar we vieren kerst met de familie en daar willen we de boel leuk voor aankleden. Je kan het maar allemaal in huis hebben, toch. En het is ook leuk om er mee bezig te zijn, de juiste kleur, de perfecte borden, gewoon alles. We zullen nog wel een paar keer de winkels onveilig maken, denk ik. We zijn er nog niet helemaal uit.
Afgelopen woensdag ging ik uit mijn werk als een speer naar Silvia. Daar zou ik, samen met mijn 2 andere zussen, een hapje eten. We hadden kaarten voor de musical Sister Act. En omdat we met de bus van Gerrit Jasperse gingen, moesten we wel op tijd klaar staan. Precies op tijd kwam hij ons ophalen. Altijd gezellig met Gerrit! Voordat we op weg gingen kregen we een bak koffie. Hij was daarmee bezig en ik zie dat even aan. Daarna zeg ik tegen mijn zussen, ik ga hem even helpen. Zo kon ik iedereen voorzien van een heerlijke bak koffie. Nou, dit zou ik zo vaker willen doen, zeg ik. Zoek je nog iemand, Gerrit. Ja hoor, meld je maar aan!! Het verdient alleen geen klote, ha ha. Ik dacht bij mezelf, het zou me niet uitmaken. Iedereen is gezellig en heeft een leuke avond. Wie weet kom ik Gerrit nog een keer bij de voetbal tegen, ga ik het gewoon nog een keertje zeggen. Na een half uur kwamen we aan bij het circustheater en daar gingen de gezusters naar de gereserveerde plaatsen. We zaten op de 3de rij en konden het goed zien (al hadden we liever iets verder naar achteren gezeten). We zaten lekker te geiten met z’n 4-en en waren op zich al een sister act. Het was een vrolijke musical en we hebben ook heerlijk gelachen. Maar persoonlijk zou ik een tweede keer niet gaan. Ik vond de film 10x leuker. Aan het eind zingen ze heel enthousiast over: laat je gaan, ga staan…..en wel een paar keer. Als ik dat hoor en ze staan zo vrolijk te dansen en te zingen, ja dan ga ik ook staan en dansen. En terwijl ik ga staan, gaan ook Olga en Irma staan (sisters!). Lekker swingen, heerlijk. Maar als ik even een moment om me heen kijk, staan we met z’n 3-en en de rest van de zaal blijft allemaal zitten. Oké…. zitten maar weer. We lieten ons even gaan (ze vroegen er om, ha ha). Na het applaus vroegen ze ons om iets te doneren voor de Filipijnen. De cast stond in de foyer om het geld te innen. Vlak bij ons stond de hoofdrolspeelster, Carolina. Wat een mooi mens, met een dijk van een stem! Wij hebben genoten, een heerlijke avond. De zussen zijn nog met elkaar op de foto gegaan (fijn als je een klant uit de winkel langs ziet lopen). We konden zo de bus instappen, die voor het circustheater geparkeerd stond. Gelijk werd er een wijntje uitgedeeld en Gerrit gaf me de fles witte wijn en zei, maak maar op. Nou, dat laat ik me geen 2de keer zeggen. De sfeer die al goed was, werd alleen maar beter. Bij de Bremlaan stopte de bus en ik dacht nog, waarom stopt ie hier. Het was de bedoeling dat ik zou uitstappen. Wat een luxe zeg!! Snel mijn zussen en ook Gerrit een zoen en ik loop zo in een paar passen naar mijn voordeur. Goed geregeld!

En dan,,,,,ta ra ta ta Taaaaaaaaaaaaaa….. Ons huisdier. Eindelijk hebben we hem. Ik heb er lang naar gezocht en uiteindelijk was het Irma die hem heeft gevonden. En wel op Marktplaats. Na een bericht van zus-lief, heb ik gelijk een bod gedaan. Om de 5 min. keek ik of er al een reactie was. En ja hoor, ik mocht hem na 1 bod al komen halen. Wat was ik blij, zo blij als een kind. Ik heb gelijk Irma een bericht gestuurd. Hoe ga je hem vervoeren, hij is groot hoor?! Nou, dat steekt ie z’n kop maar uit het raampje, zei ik. Eenmaal bij de eigenaresse aangekomen, stond ie al klaar in het halletje. Ik was op  slag verliefd!! Zo cute! Het was betalen en inladen. Geen protest, helemaal niets, hij wilde gewoon mee. En nu voelt ie zich thuis bij ons, dat kun je aan hem zien. Hij heeft z’n plek duidelijk al gevonden. Hier is ie in vol ornaat, onze flappie. Is het geen schatje!!

En dan ook nog sportief nieuws, Wim en ik hebben vanmorgen ruim 20km gelopen. Wat was dat lekker zeg!! We vertrokken toen het nog donker was, Het was windstil, mooie temperatuur en stil….. We hebben genoten en toen we thuiskwamen, hebben we met de jongens ontbeten. Mooier kan je zondag niet beginnen. Toppie!!!
Een hele fijne week allemaal. Ik heb een begin gemaakt aan mijn surprise en heb van de week nog wel wat te doen. Het resultaat zien jullie pas rond Sinterklaas (als ie gelukt is tenminste!). See you!

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Wat is dat toch met die snelle dingen en mij?