Lieve allemaal,

Helemaal happy de peppie!! Wat mag ik in mijn handen klappen. Ik heb een nieuwe baan!! Ik ben van de week bij Jeans Centre begonnen. Een heel gezellig team en een super mooie winkel. Heel overzichtelijk!! Gewoon weer mijn draai vinden en lekker verkopen. Zo fijn al die mensen die langskomen om mij te feliciteren. Doet me goed! De dagen vlogen voorbij van de week. Heerlijk druk gehad in de winkel, gelijk kassa gedraaid, ging niet verkeerd. Vrijdag werd ik ’s morgens gebeld met de vraag of ik eerder kon komen. Mijn collega moest met haar baby naar het ziekenhuis en degene die belde kon echt niet werken. Ja…..dus….met andere woorden….er was even niemand anders. Ik kon het best wel alleen. Oh ja!! Moest toch niet gekker worden… na 3 dagen. Daar stond ik dan, alsof het de normaalste zaak was. ’s Middags kwamen er 2 regiomanagers langs en die vonden het helemaal niet kunnen dat ik daar nu al alleen stond. Maar ze zagen al snel dat ik niet helemaal onwetend in de winkel stond. Ze regelde wel dat er om 4 uur iemand bij zou komen. Ik moest ook gewoon om 5 uur kunnen eten. Ik heb ze nog wel heel erg bedankt dat ze me hadden aangenomen. Ze zeiden, nee jij bedankt!! Wij hebben liever een gemotiveerde, enthousiaste oudere kracht, dan een jong ding die na een half jaar weer weggaat. Wat geweldig dat je hier geen punt van hebt gemaakt, je doet het gewoon! Was wel heel fijn om te horen. Met Claudia heb ik tot 9 uur gewerkt, bere druk maar ook bere gezellig. Op een gegeven moment leek het wel op een meeting point voor de familie. Zus, broer en schoonzus tegelijk in de winkel, wat hebben we gelachen. En alle drie geslaagd, hartstikke leuk!! Voldaan zat ik vrijdagavond op de bank.

Donderdagavond had ik afgesproken met Rob, mijn schoolvriendje. Eens per jaar spreken we af, heel gezellig!! Er zaten ook zoveel bekende in de Guyter. Gelijk wat sponsors kunnen scoren, geweldig. Maar ja, dan is het wel een donderdagavond en moet er de volgende dag gewoon gewerkt worden. En dan is het zo snel 1 uur, tijd om naar huis te gaan. Misschien had ik het laatste wijntje niet moeten nemen, maar daar kom je altijd te laat achter :). Thuisgekomen was Wim wakker en ik moest even vertellen over mijn sponsors. Maar Ik bleef kletsen en de volgende dag zei Wim dat hij de kerkklok 2 uur hoorde slaan toen ik nog vrolijk zat te vertellen. Ach gosh….en hij moet er om 6 uur altijd weer uit. Ik kan wel zeggen dat ik een heerlijke avond heb gehad.

Zaterdag gingen we met een paar het toneel opbouwen. Echt zo leuk om te doen, want dan krijg je een beetje een beeld. Een heel karwei om alles op zijn plek te krijgen. het is ook nog niet klaar, maar het begin is er. Ik kan al wel verklappen dat het stuk “de roze pyjama” gaat heten. Op Marktplaats heb ik er eentje kunnen scoren. Helemaal uit Friesland. Ze vond jammer dat het niet dichterbij was, ze had graag komen kijken. 🙂
Zondagochtend zijn we weer bijtijds van start gegaan. Volgens de berichten zou het pas ’s middags gaan regenen, dus na op de thermometer te hebben gekeken, starten we zonder jas. Maar we waren nog maar koud onderweg, of daar begint het te spetteren. In het begin denk je nog, ach het valt wel mee. Maar op een gegeven moment komt het met bakken uit de hemel. Hè, wat jammer.  Bah, een drijfnatte broek en hele koude armen. Dus kwam dat bak koffie bij de golfbaan op het juiste moment. Toen we weer buiten stonden, was het droog! Het werd zelfs aangenaam, heerlijk wandelweer. We hebben de ronde afgemaakt en aan het eind bleek dat we 22 km hadden gelopen. Dat lopen we toch makkelijk weg. Volgende week gaan we wel weer een tocht lopen (is de planning, you never know).

Heel veel liefs,
Yvon.
Ps. mijn shirt hoop ik elke week een speciale plek te geven.