Lieve vrienden,

Wat ziet het huis er weer op en top uit!! Vriend en schilder Richard heeft het buitenwerk onder handen genomen. Het was wel nodig ook hoor! Een hele klus, maar het lijkt wel alsof hij zijn handen er niet voor omdraait. Het mooie is, Richard verft bij ons en Wim legt bij hem de tuin aan. Mooi als het zo kan, toch!? Dus, mochten jullie een schilder nodig hebben….ik kan Richard zeker aanbevelen. Stuur gerust een bericht naar contact en ik geef zijn nummer door.

Van de week kreeg ik van Ronnie een leuk nieuwtje, hij had verkering. Wat een heerlijk nieuws. En zo leuk om hem zo te zien. Een hele gezellige leuke meid en ze is heel erg welkom bij ons. Nu dus 2 leuke schoondochters!!

Vrijdag werkte ik met Mark, een collega uit een ander filiaal, een jonge knul. Wat was het gezellig zo samen. ’s Avonds nog tot negen uur met Claudia en na een heerlijke gezellige dag werken, was ik even over negen thuis. Heerlijk op de bank bijkomen. Maar goed niet te lang, want om half 12 gingen we naar het Baken. We gingen “de Nacht van Pijnacker” lopen.

We starten om 00.00 uur al gelijk in een hoog tempo. We liepen op een gegeven moment voorop samen met Robert, een andere snelle wandelaar (vandaar natuurlijk die big smile!). Wat een gezellige man was dat zeg! Hij had mooie verhalen over tochten die hij gelopen had en ook over de Nijmeegse 4-daagse. Hij vertelde dat hij een keer op de laatste dag van de Nijmeegse een vrouw tegenkwam met een witte ballon in haar handen. Ze liep met haar hoofd wat gebogen. Hij raakte met haar aan de praat en ze vertelde hem het hele verhaal. Ze zou met een vriendin lopen, maar haar kind was overleden. Dus liep ze de tocht alleen, maar met haar gedachte bij haar vriendin en haar kind. Zegt Robert tegen haar, wat een triest verhaal. Maar ik heb een opdracht voor je. Ga nu de laatste kilometers lopen met je hoofd omhoog en ga genieten van je tocht. Het is tenslotte een hele prestatie. Ze geeft hem een zoen op zijn wang en ze loopt genietend verder. Duidelijk opgelucht dat ze haar verhaal kon vertellen. Wat mooi zo’n verhaal! Dit zijn ook van die dingen waarom ik de Nijmeegse zo geweldig vind. Ieder loopt met een doel, missie of verhaal. Nu ik dit schrijf krijg ik er ook weer zo’n zin in. We liepen verder dwars door Delft. Daar zaten studenten buiten op terrassen of liepen door de stad. Je zag ze denken, wat een malloten. Wat zoeken jullie?? Kunnen wij jullie helpen?? Ik zeg tegen ze, we zoeken pijlen. Ohhh…waarom dan? Willen jullie de eersten zijn?? Het was echt zo lachen!! En we liepen weer lekker verder via Delfgauw, richting Pijnacker. Bij café “Het hoofdkantoor” hadden we een ruststop. Daar kwamen we om 3 uur als eerste binnen. De eigenaresse Carla zag ons binnenkomen en was aangenaam verrast. Wim zei dat het nog maar een klein stukje was, dus hebben we daar heerlijk aan een wijntje gezeten. Robert zat ook nog even bij ons, maar wilde eigenlijk snel weer verder lopen. Wij vonden het wel even leuk die stop en hebben daar een half uur gezeten. Carla wilde ook nog wel even poseren met mijn shirt, waarop een man aan de bar aan een ander vraagt: is zij dat van die actie?? Zij heeft toch in de Telstar gestaan? Ik hoorde ze het erover hebben en dat vond ik al zo leuk. Terwijl wij aanstalten maken om weer verder te lopen, komt die man naar mij toe. Kan ik nu iets doneren? Uh..ja natuurlijk. Loop even mee. Hij trekt zijn portemonnee en geeft €50,00. Ik ben sprakeloos. Spontaan geef ik die man een zoen op zijn wang. Onwijs bedankt!! Hij zei, ik loop ook voor goede doelen, vind het geweldig wat je doet. Succes!! We lopen door en elke keer heb ik het er weer over met Wim. Ik kan er niet over uit dat iemand zomaar zoveel geld geeft. Echt zo geweldig!! Maar na verder te lopen kwamen we er al gauw achter, dat het best nog wel een eindje was. Ja ja…was dat wijntje dan wel zo verstandig?? We hebben zeker ook het laatste stuk zo snel gelopen. Ruim 7 km per uur. Om 4.50 waren we terug, zodat we om 5.15 in ons bedje konden liggen. Pfff….mijn benen waren heel onrustig. Wim had last van zijn enkel. Maar goed, al snel vielen we in slaap. Bijtijds weer wakker geworden. Wim moest gewoon weer vlaggen bij DSVP en wilde na de boodschappen van het zonnetje genieten. Nou, dat heb ik lekker gedaan. Eind van de middag nog naar het dorp voor de Beatrixrun, wat altijd een geweldig festijn is!Wat heerlijk om ze te zien genieten.
Om half 8 stonden Vic en as alweer voor de deur. Ik lag languit op de bank. Zegt Astrid, ben je moe?? Zo ken ik je helemaal niet. Duh…Even een bak koffie en hop naar de feesttent. Daar was de vermoeidheid snel over en hebben we tot in de kleine uurtje heerlijk staan dansen. Heel gezellig met heel veel bekenden. Het was heerlijk om na een goeie nachtrust een relaxte zondag te hebben. Effe een bak koffie halen bij mijn schoonouders en verder helemaal niets. Ik ben heerlijk bijgekomen na een geweldige week.

Allemaal een hele fijne zonnige week!!
Liefs,
Yvon.