Lieve allemaal,

Wat mij allemaal overkomt, ik kan er niet over uit. Geweldige mooie en leuke dingen, daar krijg ik zoveel energie van.
Neem nou afgelopen dinsdag. ’s Morgens ben ik gezellig in de huishouding aan het werk en daar gaat ineens mijn mobiel. Ik zie een onbekend nummer en neem niet op (ben immers aan het werk). Ze bellen vast nog wel een keertje terug. 2 tellen later gaat mijn voicemail. Ja, die luister ik toch wel even af, zo nieuwsgierig ben ik ook wel weer. Goedemorgen, U spreekt met Flikken Maastricht. Zou u mij terug willen bellen op nummer…… Nou ja, wat gaaf!! Om 12 uur ben ik klaar met werken en fiets naar huis. Op de fiets bel ik de dame terug. Met Flikken Maastricht! Hallo, zeg ik, je had gebeld. Ja, mag ik over 10 min terugbellen, ik zit in een bespreking. Prima, zeg ik. Maar, die  10 min. werden een uur, 2 uur, 3 uur…..’s Middags zit ik bij een vriendin op de koffie en we zitten in een goed gesprek en weer gaat mijn mobiel. Ik vond het niet het moment om op te nemen en zie later dat mijn voicemail weer is ingesproken. En weer Flikken Maastricht, wilt u terugbellen. Nou ja, ze hebben mij nodig 🙂 . Thuisgekomen bel ik terug en heb haar weer aan de lijn. Ooit heb ik mij op facebook opgegeven als figurant, maar vond het achteraf te ver weg. Ze kwam met een vraag. Zou u een portretfoto op willen sturen voor aflevering 9? We hebben die nodig voor in een woonkamer. U bent dan de moeder van het gezin, die in de gevangenis zit vanwege een misdrijf. Oh echt, wat lachen!! Dat wil ik wel hoor. Stuurt u me even een mail met een omschrijving van het script en wat gegevens, dan neem ik het even door. U hoort nog van mij. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb foto’s gestuurd en ze gaan er eentje uitzoeken. Leuk toch!!
’s Avonds had ik om even voor 7 uur een afspraak met RTV Lansingerland. Ze hadden een mail naar mij gestuurd of ik in de uitzending wilde komen vertellen over mijn actie. Ja hoor, dat wil ik wel. Zodoende was ik daar ’s avonds aanwezig. Johan, de man die het interview afnam,  had zich goed ingelezen en vroeg ten eerste over mijn site “gewoon yvon”. Daarna flink mijn actie kunnen promoten. Al met al een uur erover gesproken met af en toe een plaatje tussendoor. Heel erg leuk om te doen!! Na een uur was ik klaar en terwijl ik mijn jas aandoe geeft de man mij een mooi bedrag voor Hanukkah. Wat geweldig zeg!! Zo, weer een ervaring rijker.

Woensdag een lekkere dag gewerkt in de winkel. Karima is met (vroegtijdig) zwangerschapsverlof en Maaike heeft het tijdelijk van haar overgenomen. We hebben er een lekkere gooi aan kunnen geven. ’s Avonds gelijk door naar huis voor het Nederlands elftal. Wim had alles voor de bbq klaar staan en we konden zo aanvallen. Ronnie z’n vrienden waren gezellig gekomen en zo zaten we met z’n allen buiten tv te kijken. Wat een leuk sfeertje!! En dat terwijl de wedstrijd niks was. Maar goed, 3 doelpunten en dat betekende donderdag 30% korting in de winkel. Daar komen vast weer een hoop mensen op af.
En dat was zeker het geval. Heerlijk zo’n dag!! Leuke actie van Jeans Centre al zeg ik het zelf. Om zes uur konden we de deuren sluiten en ben ik snel naar de chinees gegaan. Daar zaten mijn schoonouders en Wim al te wachten. We hadden een etentje aangeboden voor moeder- en vaderdag. Zij mochten kiezen waar we zouden eten en het werd dus de chinees. Toch wel lekker op z’n tijd hoor. Het was heel erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

Vrijdag eerst weer in de huishouding gewerkt en daarna gelijk door naar de winkel. Samen met Robin gestaan en dat werkt altijd zo prettig. We hebben de winkel weer kunnen aanvullen en alles was ook weer op orde. Om negen uur was ik het zat en wat was ik blij toen ik thuis op de bank zat. Heerlijk relaxen!

Zaterdag bijtijds opgestaan, om een tocht van 30 km te maken. Via ’t Woud en Schipluiden, zo’n mooie wandeling. Natuurlijk wel een bak koffie gedronken in ’t Woud. Dat is zo’n gezellig plekje, goed toeven daar. Al wandelend hebben Wim en ik het over het feestje waar we ’s avonds naartoe zouden gaan. Daar moest ik nog wel het een en ander voor in huis halen. Terwijl we Schipluiden inlopen (toevallig midden delfland dagen), zien we een super leuk kneuterig winkeltje (veel theedingen) met allerlei koeiendingen. Ik vraag aan de dame of er ook gepind kan worden. Helaas, dat kan alleen aan de overkant. Wim gaat er naartoe en ik maak een rondje langs alle leuke spulletjes. Ik vertel de vrouw dat het een cadeau is voor een feest waar ik die avond heen ga. Het stel is 25 jaar boer, vertel ik. Oh, zegt ze, dan zien we elkaar vanavond weer. Ik doe namelijk de catering voor hun. Nou ja zeg!!! Moet niet gekker worden!!! Na een mooie tocht, die heel goed verliep, hebben we wat boodschappen in huis gehaald en ter afsluiting hebben we een wijntje genomen op het leukste terras van Pijnacker (de Guyter dus!). Oké het zijn er zomaar 2 geworden. Maar ik zag op mijn horloge dat ik de 2de snel moest opdrinken, want ik zou in de winkel helpen met afsluiten. Hup op de fiets en net voor sluitingstijd kom ik binnen. En ik kwam zeker niet voor niets, want we hadden van Jeans Centre een taart gekregen voor de inzet tijdens de wk actie in de winkel. Wat ontzettend leuk! We hebben het ons even lekker laten smaken. Heel gezellig met elkaar.
Ja, en dan klaarmaken voor het feestje. Samen met Bart gingen we op de fiets naar Schiedam. Prachtig weer voor een tochtje. Daar aangekomen was het feestje al in volle gang. Wat een sfeertje!! Leuk zo op de boerderij!! Het mooi van alles was, Joke en Aad (het feestpaar) hadden van te voren op de uitnodiging als cadeau-tip “Mariette’s child care” vermeld. Geweldig vond ik het toen ik de uitnodiging las. Maar nu kwam ik daar aan en daar stond een melkbus, met vermelding van “lopen voor Hanukkah”. Heel bijzonder! We hebben een heerlijke avond gehad en ik heb zo gelachen. Helemaal top! Ja, en dan moet er ook nog naar huis gefietst worden. Nou, dat was geen probleem. Om 2 uur lagen we in ons bedje.
Zondagochtend kon ik uitslapen. Lekker zo’n luie ochtend! Na het ontbijt heb ik eerst wat huishoudelijke klusjes gedaan (was hard nodig). Terwijl ik druk bezig ben, gaat mijn mobiel. Het is Joke. Ze heeft de melkbus geleegd en belt om mij de opbrengst door te geven. Ze zegt het bedrag en ik zeg wat?!….. Het is zo’n geweldig mooi bedrag, ik weet niet wat ik zeggen moet. Heel bijzonder dat iedereen zo meedoet voor dit weeshuis in Ghana. Ik ben ze allemaal enorm dankbaar!
Zo nu nog op Jasper z’n slaapkamer de nodige dingen opgehangen en daarna de zon in. Dat was een tijd geleden. Heerlijk het zonnetje op mijn huid. Ik heb nog eens even alles laten passeren. Wat gebeurd me allemaal, pfff….
Na het eten zijn we nog gaan fietsen naar Irma en Jan Leendert. Even een flesje wijn brengen, nog voor zijn verjaardag. Ja, en dat we daar dan ook weer aan de wijn zitten, ach….

Wat een week was dit weer zeg! De verhalen houden maar niet op. Ik ben zo blij dat ik dit met jullie kan delen. Ik hoop jullie ook.

Liefs,
Yvon.