Lieve lezers,

Wat ik jullie nog verschuldigd ben, is de middag voor vrijwilligers van “Mariette’s child care” van 31 aug. Op die middag mocht ik aan Mariette zelf de cheque overhandigen. Ze was voor kort met haar gezin over uit Ghana.
Wat het een leuke middag! Er werd een film gedraaid van de school die daar gebouwd was. De school is inmiddels geopend. Zo mooi om te zien! En daar zag ik ineens Selma binnen komen. Samen hebben we effe staan kletsen. En de cameraploeg stond al klaar om een item te schieten. Met mijn zelfgemaakte cheque stond ik te bibberen naast Selma. Eerst mocht zij laten zien wat ze had opgehaald. €2700,00, een mooi bedrag. Daarna was het mijn beurt. Ik heb eerst iedereen bedankt die mij op wat voor een manier geholpen hadden. Van mijn shirt die gratis gedrukt was, tot het feestje wat een toneelmaatje georganiseerd had. En daarnaast had ik ook nog een mooie tekening in een lijst bij me , die Annemiek speciaal voor mijn actie voor het weeshuis had gemaakt. Annemiek is geestelijk gehandicapt en heeft een specifieke vorm van tekenen. Dit schilderij overhandigde ik aan Mariette met de vraag of deze misschien op de school zou mogen hangen. En ook dat werd gefilmd en ik hoor Selma nog zeggen “oh Annemiek, wat heb je dat mooi gemaakt!” Daarna gaf ik de cheque met het mooie bedrag van  €8960,00. Wat was ik blij, alles was opgenomen!! En wat kregen we een applaus. Ze waren versteld van het enorme bedrag. Ik mag zeggen dat ik best trots was. (er is daarna nog 200 euro bijgekomen!)
Maar als je dan ’s avonds de uitzending van “Hart van Nederland” zit te kijken en er in een flits alleen maar de overhandiging van mijn cheque te zien is en verder niets van mijn speech, dan is dat best jammer. En eigenlijk vind ik het meest spijtig dat ik Annemiek niet kan laten zien hoe blij ze met haar tekening waren. Ik heb nog geprobeerd om via Selma het officiële filmpje te pakken te krijgen, maar zonder resultaat. Wel heb ik via de moeder van Mariette gevraagd naar een evt. foto van de tekening op de school. En die heb ik wel mogen ontvangen. Deze foto heb ik van de week in een lijst aan Annemiek overhandigd. Wat was ze trots, heel mooi om te zien.

Dan even snel de afgelopen week doornemen. Een hele drukke week in de winkel. Donderdag begon de “Denim Market” met allerlei aanbiedingen (10 dagen lang). Daar komen zoveel mensen op af. Maar daar gaat een hoop werk aan vooraf. Zoveel. dat we woensdagavond hebben gewerkt tot 9 uur. Het moest echt klaar! Het was al met al hard werken, maar heel gezellig! En dan is het donderdag en opende we om 9 uur de winkel. Het is die hele dag druk geweest. Op een gegeven moment sta ik alleen in de winkel met een klant te praten, terwijl er een man binnenkomt. Gelijk krijg ik het gevoel, volgens mij is dat de directeur. Ik zeg de klant gedag en loop naar hem toe. Ik vraag of hij zomaar even komt binnen lopen, of gericht iets nodig heeft. Hij steekt zijn hand uit en zegt, ik ben Peter Berg. Ik stel mezelf voor en zeg, Peter de directeur? Klopt! En jij bent de storemanager? Nee zeg ik, gewoon verkoopster. Nou zegt ie, wat nou gewoon, je bent hard nodig! We hebben even leuk gekletst of het reilen en zeilen van de winkel. Wat was dat een leuk bezoek zeg!! Toffe vent! Die dag hebben we heel goed gedraaid! Daarna volgt de vrijdag en ook die is een groot succes!! Alleen was ik zo beroerd! Ik liep met een dikke keel, koorts en een neus die dicht zat. De regiomanager kwam ’s avonds en zag me. Jij gaat om 8 uur naar huis. Ik wil niet dat je instort! Ze vertelde ook dat de directeur een hele fijne en goede indruk van Pijnacker had en dat hij blij was met zijn bezoek. Zo gaaf om te horen!!  Ik ben daarna vroeg naar huis gegaan. Wel fijn, want om half 9 begon “Flikken Maastricht” en ja dat wilde ik niet missen. Wat was het komisch, maar even heel kort in beeld. Het is dat je wist dat ik het was, anders had je het nooit gezien. Wat super leuk om de uitzending te zien. Een geweldige ervaring!!
Ook de zaterdag heb ik gewerkt en wat een top drukte! Druk, maar super gezellig. ’s Ochtends dacht ik wel ik ga kijken of ik het trek. Maar het ging, naar mate de dag vorderde, steeds beter. De meiden hebben mij er goed doorheen gesleept. We hebben 3 dagen geknald, heerlijk!’

Zaterdagavond hadden we ook nog een feestje in Wijchen. Ilse, onze gastvrouw en vriendin uit Nijmegen, was 50 jaar geworden. Het was een tuinfeest met gezellige muziek en leuke mensen. We hebben zelfs nog even lekker gedanst. Om 2 uur waren we thuis en was ik blij dat ik mijn bedje zag. En dat je dan zondag tot 10 uur op bed kan blijven liggen, zo lekker! Relaxed in het zonnetje gezeten en aan het eind van de middag hebben we een borrel gehaald bij “de Soete Suikerbol”. Daar zou de rest van de familie ook naartoe komen voor een etentje voor de trouwdag van pa en ma. Dat was super gezellig!! Een lekkere afsluiting van een volle week.

Liefs,
Yvon.