Lieve allemaal,

Gelukkig houd ik mijn conditie op dinsdag enigszins op peil, want dat had ik deze week wel nodig. Het zwarte pieten is weer begonnen!!
Maar eerst moest er gewerkt worden en daar zat op woensdagavond ook nog een bespreking aan vast. Alle puntjes staan weer op de i. We hebben die avond gelijk een lootje getrokken. Op 23 december na sluit moeten we voor die persoon een kadootje met een gedicht klaar hebben. We doen er gelijk een kerstborrel bij. Gezellig!!
Donderdag moest ik om 7 uur al in de Randstadrail zitten. Ik mocht weer figureren in de Nederlandse film “de Masters”. Ik kwam aan bij Amsterdam Muiderpoort, maar wist totaal niet waar ik heen moest. Er was een dame zo vriendelijk om met mij mee te lopen. Het is dat ik langs een gebouw met veel ramen lopen naar binnen kijk. Ik zie nl. Diana van de masters zitten. Ze zwaait naar me en ik loop naar binnen. Ik moet eigenlijk gelijk naar het toilet en loop daar naartoe. Kom ik in de gang Mimoen tegen (vorige keer gezien en op de foto). Hey hoi!, zegt ie, hoe gaat is? Ja best zeg ik en met jou? Ja goed hoor, de laatste dagen draaien. Tot zo! Lachen he!! Niet veel later stonden we buiten om de set te oefenen. Daar zie ik de regisseur en we zeggen elkaar gedag. Daar staat ook Ruben van der Meer. Ik loop langs en zeg, straks wil ik wel met je op de foto hoor! Is de vorige keer niet gelukt, dus.. Gaan we doen, zegt ie!! Samen met Tamara, een andere figurante, staan we op onze positie. Via de mail hadden ze al gevraagd geen zwarte jas aan te doen, maar een vrolijke kleur. Dus trek ik mijn gele jas aan (ja inderdaad geel!!). Volgens mij waren ze daar heel blij mee. Samen met dat meisje moest ik voor de hoofdrolspelers langs lopen. Vol in de camera dus. En wat zo lachen was, het stond er na een paar keer al op. Zo snel! We lopen weer terug en Ruben liep voor mij. Mag ik nu met je op de foto? Tuurlijk!! Dus ik vraag aan Diana of ze het wil doen. Zegt zij tegen Ruben, zij was er ook bij op die zondag, de opname op kantoor. Ja, ik weet het. Ik zat nog zo te lonken naar haar, maar kreeg geen reactie. We moesten lachen. En toen kon de foto eindelijke genomen worden. Wat een leuke vent is het toch. Ik ben benieuwd naar de film. Hij komt op 17 mei in de bios.

’s Avonds hadden we Bart uitgenodigd om mee uit eten te gaan in de Guyter. We wilden hem nog bedanken dat we tijdens de Nijmeegse zijn auto mochten lenen. Wat was het gezellig!! Tijdens het eten heeft Bart nog een geintje uitgehaald. Hij stuurde toneel een berichtje met een foto van ons in de Guyter met als onderschrift, waar blijven jullie nou? En omdat daar nogal wat reacties op kwamen, stuurde hij nog een 2de foto er achter aan. Die moest wat serieuzer en dat was knap lastig, ha ha.
Het was ook nog een beaujolais avond in de Guyter en daardoor was het er lekker druk. Ook Vic en As en hun vrienden kwamen later aanschuiven. Super leuk en gezellig. Maar wel netjes op tijd naar huis gegaan en daar was ik vrijdag maar wat blij mee. Naast een hele dag werken tot 21.00 uur, moest ik ook nog oefenen voor de intocht van Pijnacker. Dat betekent dansen springen en gek doen. Om 10 uur was ik thuis en kon ik met mijn voetjes in een teil. Wat een dag!

Zaterdag vroeg op, om 8 uur moest ik in de schmink. Wat gezellig met zus Irma en al die andere pieten.

Eenmaal aangekleed, duurt wachten zo lang. We reden naar Nootdorp om daar op de randstadrail te stappen. Om kwart over 11 kwamen we aan in Pijnacker. Wat een kinderen stonden daar te wachten, geweldig!! Heerlijk om lekker gek te doen. Lopen tussen de drumfanfare door…. ja, als piet mag je alles. Vooruitlopen en iedereen aan de kant houden omdat Sint er aan komt,…ja, piet mag alles. In de van Brachtstraat is het mooi aangekleed met masten met kado’s en zakken, statafels met koffie en lekkers. Er werd ons koffie aangeboden en daar hebben Irma en ik gebruik van gemaakt. Op een randje zijn we gaan zitten om even uit te rusten. Maar goed niet voor lang, we moesten door. We konden Sint niet alleen laten. En al snel zagen we Iris staan met Evi op haar arm. Zo schattig!! Maar goed, er stonden zoveel kinderen en allemaal even lief en mooi verkleed.

Zo leuk om dit in je eigen dorp te doen, je komt zoveel bekende tegen 🙂 Na een tijdje kwamen we aan op het raadhuisplein. Daar hebben we het script gespeeld. Wat stonden er een hoop mensen. En wij maar dansen en springen. Oeps en daar voelde ik mijn knie….volgens mij mijn banden verrekt. Nee hè, voorzichtig doorgaan maar. Wat een mooi feest al die kinderkoppies.
’s Middags was er nog een feest voor de kinderen wat zeer geslaagd was. De kinderen hebben genoten en wij daardoor ook. Maar wat is het dan heerlijk als je om 4 uur de schmink eraf kan halen. Een half uur later stond ik thuis onder de douche. Eigenlijk had ik niets liever mijn badjas aan gedaan en op de bank gaan liggen luieren, maar ik had met de Sintclub afgesproken in…de Guyter om met elkaar te eten. Ik wilde ze wel beter leren kennen. Dat was super gezellig, ook al waren ze er niet allemaal. Het werd me wel duidelijk dat iedereen een heerlijk dag heeft beleefd. Mooi om te horen. Hulp-Sint Walter vond het een aanwinst dat ik mee deed en vroeg of ik volgend jaar ook weer van de partij zou willen zijn. Ik zei, heel graag!!

En dat ik zondag dan lekker lang kan blijven liggen en de hele dag geen verplichtingen heb, is zo’n fijn idee. Heerlijk!!! Maar als ik dan niet laat uit mijn bed kom en het hele huis stof zuig, 2 wassen draai, de ramen zeem en boodschappen doe….daar begrijp ik zelf eigenlijk niets van. Maar wel lekker dat het is gebeurd!

Zo en dan staat er weer een nieuwe week voor de deur. Als het goed is, heb ik volgende week weer een leuk nieuwtje te schrijven. Hoe en wat en of het gaat lukken??? Lees volgende week mijn verhaal maar weer.
Tot dan!!

Dikke kus,
Yvon.