Lieve allemaal,

Deze week is voorbij gevlogen zeg! Maar dat is niet zo gek als ik terug kijk.
Van maandag t/m vrijdag gewerkt, zowel in de winkel als bij 3 huisadresjes. Alleen maandagavond had ik niks en de rest van de avonden waren gevuld. Toneel was super gezellig. We hebben verschrikkelijk gelachen. Voor het eerst dat we oefenden in de kantine van de Oranjevereniging. En ja, dan krijgt het toneelstuk al vorm. Je merkt dat iedereen er lekker in zit. Ben benieuwd straks naar het resultaat.
Donderdagmiddag gewerkt tot vier uur en daarna effe langs bij Ton en Babs.  Daar alvast een bodempje gelegd. We gingen nl. uit eten met Ineke en Rene, Loura en Marco en Carolien. Helaas moest Paul nog werken. We hebben heerlijk gegeten bij Brocante en vooral de rode wijn was super lekker. Na afloop hebben we nog een afzakkertje gehaald in de Guyter. Ik durf het bijna niet meer te melden, ha ha. Ik kan er niets aan doen, ik vind het gewoon super gezellig!!
Vrijdagavond kwamen broer Ar en schoonzus An effe langs. Ook weer leuk zo’n avondje, echt omgevlogen.
Zaterdagochtend met Jasper naar Leiden geweest om de open dagen te bezoeken. Jasper weet nog niet wat hij wil gaan doen, maar gelukkig hoeft hij volgend jaar pas te kiezen. Dan is het wel handig om nu al een beetje te oriënteren. Dus wij naar de Hoge school in Leiden. Hoe wij daar gekomen zijn (met het openbaar vervoer), dat zal ik jullie besparen. Maar dat we het niet zo vaak doen, dat was te merken, ha ha. (oké…zwart gereden). Wat een groot gebouw zeg, het was een wonder dat we het juiste lokaal konden vinden. En dat was het lokaal om analist te worden. En ik zag aan Jasp dat hij het geweldig vond. Hij ging mij van alles uitleggen. Heerlijk om hem zo te zien. We hebben nog verder gekeken, maar waren door tijdgebrek genoodzaakt om verder te gaan. Op naar het ROC, voor evt. een MBO opleiding. We werden ontvangen met koffie en cola en….appelgebak. Maar dat was waarschijnlijk nodig om mensen te lijmen. Het gevoel was er totaal niet. Nu bleek al snel dat we eigenlijk naar ROC Lammerschans hadden gemoeten. Want Jasper had ook wel oren naar een opleiding voor Evenementen organisatie. Daar zullen we nog een andere keer naar toe moeten, want Jasper moest gaan werken bij AH. Tijd om terug te gaan dus. En ja, dat had wel weer wat voeten in de aarde. Maar dat we zo gelachen hebben, dat was het meer dan waard. Toen we weer thuis waren zei Jasper, bedankt voor de gezellige ochtend mam!! Moeten we vaker doen!! Wat mij betreft lieverd!!
Daarna het huis gedaan, boodschappen en al snel was de middag om. Time flies..
’s Avonds kwamen Loura en Marco om met ons naar “de Drie Heeren” te gaan. Daar speelde een coverband. Nou, die was geweldig goed!! Heerlijk sfeertje, veel bekende gezichten. Leuk!! Dat gaan we vast en zeker nog vaker doen.
Zondag gingen we vol goede moed naar Delft lopen, zodat we gelijk kaartje voor de bios konden reserveren voor a.s. zaterdag. Maar al snel kwamen we erachter dat het best koud was. Echt zo’n snijdende wind. Via de winkels liepen we naar de bios en kwamen zodoende langs Jeanscentre. En omdat de winkels open waren, zagen we Maaike (mijn ex-collega) staan. Effe gedag zeggen… Daarna op naar de bios en wat bleek…reserveren kan pas vanaf maandag. Oke..fijn..doen we het later van de week. Maar goed, toen we thuiskwamen, vonden we het toch wel erg lekker dat we gelopen hadden. En dan smaakt een bak koffie (die Ronnie al voor ons klaar had) zo lekker. Een warme douche erachter aan, heerlijk. ‘s Middags nog naar mijn schoonouders voor een aperitief en dan is de week alweer om.
Wat een heerlijke week!!

En oh ja…dan ben ik eigenlijk nog iets vergeten te vertellen.
Maar goed, de titel zegt al genoeg.  Dit houden jullie nog van mij te goed. Even geduld aub.

Tot volgende week!!
Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Oeps, weer niet geschreven van het weekend. Maar ja, die zondag is me erg dierbaar. Zeker na een volle week werken. We eten vaak erg laat op zondag en als “Boer zoekt vrouw” dan ook nog op tv is, ja….dan komt er niets meer van. Maar goed dat duurt nog een paar weken en dan is er weer tijd om te schrijven.
Een gezellige drukke week was het. Naast werken, sporten, toneel en donderdag ook nog met Gonda afgesproken om een hapje te eten in de Guyter. Het was alweer een tijdje geleden dat we elkaar gezien en gesproken hadden en dat terwijl we voorheen zo gelachen hebben. Dus had ik haar een berichtje gestuurd en zaten we al kletsend heerlijk te eten. En ja, dat er dan ook nog een vriendengroep van vroeger naast ons komen zitten, dat maakt het allemaal nog gezelliger. Ook later op de avond zat Wim bij zijn voetbalmaten die daar eens in de maand gezellig borrelen. Het blijft een super leuke plek om een avondje door te brengen. Nou, en dat avondje werd nacht, met als gevolg dat Wim en ik om half 4 op bed lagen. En de volgende dag ging de wekker alweer om 7 uur. Pff….ik leer het nooit. En ik moest werken tot negen uur ’s avonds. Maar dat is eigenlijk heel goed gegaan gelukkig. Alleen was ik wel weer verkouden en ik had geen stem (ik weet het, lekker rustig 🙂 ). Die zaterdag werkte ik ook de hele dag. Thuisgekomen een broodje gegeten, een wijntje gedronken en op naar Scheveningen, waar Edwin moest optreden met “Metro” bij het theater Zuiderstrand. Zelf het ik er niets mee (vast al eerder verteld), maar hij zat me daar een partij te genieten. Leuk voor hem!! Wel weer apart dat, toen we met Wendy en haar moeder aan de koffie stonden, er een dame kwam met de vraag of ze ons mocht filmen. Het was voor de Scheveningse omroep of zoiets. Ja hoor, dat mag. En zo ging ze ons af en heeft later ook nog Edwin gefilmd. Hebben wij weer! Om elf uur waren we thuis en toen zakte ik wel in hoor. Dus dan is die zondag zo welkom!! Ik heb na het ontbijt een appeltaart gebakken en daar hebben we, toen ie nog warm was, een stukje van genomen. Die was toch lekker!! Een dikke 9 al zeg ik het zelf (misschien wel leuk om te weten Hans) . We hebben Sonja ook maar een stukje gegeven, ha ha. Verder heb ik mijn kledingkast opgeruimd, dat was wel een keertje nodig. Ik kwam weer kleren tegen, waarvan ik het bestaan niet wist. Zou ik dan toch teveel hebben? Maar goed, opgeruimd staat netjes en dat is zeker waar!!

Volgens mij staat er wel weer een hele leuke week voor de deur. Ik zet hem alvast op een kier, lekker voor genieten.
Tot volgende week!! Voorzichtig met de gladheid!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Ja, klaar met een lichte griep bedoel ik dan. Vorig weekend begon het al en dat heeft eigenlijk de hele week aangehouden. Koorts, keelpijn overal spierpijn en geen stem hebben. Wel lekker rustig 🙂 . Vandaar dat jullie mij even hebben moeten missen. Vorige week heb ik nog wel een feestje gehad met de selectie van DSVP. Met 75 man eten aan mooi gedekte lange tafels. Zelf werden we ook gevraagd om op chique te komen. Dus Wim in pak en ik in een zwarte lange jurk. Leuk dat iedereen er gehoor aan had gegeven. Het was een gezellig sfeertje, maar dat kan je wel overlaten aan Gerrit en Elly Jasperse.  Ook nog tussendoor 15 km gelopen. Te weinig naar mijn zin, maar dat maak ik nog wel goed. Wel prachtig weer, met een heerlijk zonnetje. Puur genieten!!
Dinsdag heb ik de hele dag op bed gelegen en dat is eigenlijk niets voor mij. Voor het eerst heb ik me ziek moeten melden. En dat kwam rot uit, want Karima was ook ziek. Oeps!! Gelukkig waren er lieve collega’s die op hun vrije dag wilden werken. Woensdagavond wel weer in staat (alleen zonder stem) om naar toneel te gaan. Gelukkig!! Donderdag dus weer gaan werken en vrijdag de hele dag tot negen uur ’s avonds. Toen was ik wel op! Heerlijk dat ik de zaterdag vrij was, kon ik lekker rustig aan doen.
Zaterdagavond naar het speeltoneel, want Jasper moest zijn toneelstuk opvoeren. Samen met Wim, mijn schoonmoeder, zwager en Ed en Wen. Ook Jasper zijn vriendin Demi kwam kijken. Jasper moest Wolverine spelen, een van de helden van het stuk. Wat was ik benieuwd. Hij deed het geweldig!! Ik zat me daar een partij trots te zijn. Ze kregen dan ook een staande ovatie toen het erop zat. Jasper was bekaf, had zich helemaal ingeleefd. Mooi om te zien.

Zondagochtend zijn Wim en ik naar Scheveningen gereden om te gaan wandelen. Daar was het een prima dag voor. Alleen heeft Wim een irritatie plek op zijn enkel en moesten we een beetje aftasten hoe het zou gaan. Dus niet te ver.

Over het strand naar Wassenaar en via de duinen terug. Heen was het heerlijk met het windje in de rug. Terug ook goed te doen zo door de duinen, maar we namen een verkeerde afslag en moesten het laatste stuk over het strand. Dat was toch wel frisjes hoor. En ook best zwaar zo door het zand. Maar goed, wel heerlijke uitgewaaid en goed voor de spiertjes. Om twee uur waren we thuis. Even wat gegeten, gedoucht, boodschappen gedaan om vervolgens naar “Tante Boefie” te gaan. Daar hadden we afgesproken met Loura en Marco om gezellig te borrelen. En gezellig was het zeker!! We zijn er gelijk maar blijven eten, we zaten zo lekker. Heerlijk om zo het weekend af te sluiten. We lagen vroeg op bed, waar ik nog even mijn gemiste “Boer zoekt vrouw” heb gekeken.
Op naar een nieuwe week.

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Hé frisse wind, ga je mee een tochtje maken!

Lieve allemaal,

Wat een heerlijke week heb ik achter de rug. Iedere dag gewerkt en met veel plezier. Alleen ’s avonds wel gesloopt. Ja ja…ik word ook een dagje ouder. Dinsdagavond ging Karima mee sporten. Ze wil het jaar goed beginnen. Nou, het was heftig met gewichtjes en veel buikspieroefeningen. De volgende dag kreeg ik dan ook een berichtje van haar met alleen maar het woord: SPIERPIJN!! 🙂

Zaterdag werkte ik samen met Denise en om eerlijk te zijn, we hadden er een zwaar hoofd in. Om 12 uur waren er nog maar een paar klanten geweest. Pfff…wat gaat dat worden? Maar al gauw liepen we van hot naar her. Veel mensen in de pashokjes, heerlijk!! En toen we aan het eind van de dag moe maar voldaan, met zere voeten, de omzet zagen….waren we superblij!! Zulke goede cijfers, woaw! Daar is dus geen pijl op te trekken. Gelukkig maar!
Thuisgekomen eerst mezelf getrakteerd op een wijntje (sorry Sonja). En dan zouden we eigenlijk nog naar de wintertent gaan. Ik moest er gewoon niet aan denken (niets voor mij). Op een gegeven moment zeg ik tegen Ed en Wen, hebben jullie zin om mee te gaan uitwaaien op Scheveningen? Dat vonden ze wel wat. En zo liepen we met tegenwind op de boulevard en werden min of meer gezandstraald. Het was gewoon lachwekkend. En zo lekker en helemaal niet koud. Bij de Big Bell hebben we wat gedronken. Er was (zoals elke week) livemuziek en er werd zelfs meegezongen. Wat een gezellig sfeertje daar. Na een tijdje zijn we opgestapt om een potje glow in the dark midgetgolf te spelen. Wat hebben we gelachen!!

Heerlijk om te doen. En het was rond middernacht voordat we het wisten. Zo en dan is mijn bedje zo lekker!!

Zondagochtend zijn Wim en ik naar de Veluwe gereden voor een wandeling. Wim had ook nieuwe schoenen en die wilde hij uitproberen. Maar oh, wat was het koud. We hebben flink door moeten stappen om warm te worden. En dat lukte al met al. We kwamen langs een leuk tentje en daar hebben we een bak koffie genomen (ja zonder appeltaart). Wat gezellig en knus. En gelijk kreeg ik ideeën voor het decor van toneel. Van de week gaan we daar weer mee beginnen en ik vind het een super leuk stuk. Daar ben ik nu alweer mee bezig. Dat wordt weer zoeken geblazen. Maar goed, we moesten weer verder. Wat een heerlijk weer om te lopen zeg!

Alleen Wim had last van een irritatieplek bij zijn enkel. Maar dat mocht de pret niet drukken, want we hebben toch 3 uur gelopen. Maar toen we bij de auto kwamen, kwam ik erachter dat ik mijn petje kwijt was. Oh…die ligt vast nog in het restaurant. Nou, zei Wim, dan gaan we daar toch lunchen. Prima! Binnengekomen vroeg ik naar mijn petje, maar ze hadden hem niet gevonden. Vreemd. Maar goed, dan maar iets eten. Een heerlijk soepje met brood. Ik heb ze nog mijn kaartje gegeven dat als ze mijn petje zouden vinden. Toen we naar buiten liepen, gaf ik nog een naar de kapstok. Laat daar nou mijn petje hangen. Yes!! Dus ik weer naar binnen…gooi het kaartje maar weg hoor, het lag bij de kapstok. Oké, gelukkig! En zo reden we op weg naar Harderwijk, naar zus Olga. We hadden met haar afgesproken. Dat was super gezellig en we hebben lekker kunnen bijkletsen. Wat woont ze toch heerlijk zo dicht bij de bossen. Misschien dat we een keer van haar aanbod gebruik maken en daar slapen, zodat we 2 dagen kunnen lopen.
Thuisgekomen hebben we maar eten besteld, want om acht uur zouden Ron en Arjan (vrienden van Ed en Wen, kind aan huis) op de stoep staan. Echt heel erg gezellig en altijd lachen.. En ja, die gingen dusdanig laat weg, dat ik niet meer kon schrijven. Zodoende een dag later.
Wat vliegt de tijd toch, ik vlieg maar gewoon mee 🙂 .

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Om te beginnen wil ik jullie allemaal een geweldig mooi en gezond nieuwjaar toewensen. Dat al jullie wensen maar mogen uitkomen. De dinsdagavond voor het oude jaar, zijn we met z’n allen van de sportschool na de les blijven hangen. Ik had oliebollen meegenomen en Rinus schonk voor iedereen een amaretto in. Wat was dat super gezellig!! Dat je voor niets hebt gesport, dat maakt op dat moment helemaal niets uit. Het gaat tenslotte om de gezelligheid. Op oudjaarsavond waren we met z’n 5-en. Iets te rustig naar mijn zin, maar dat hebben we na 12-en ruimschoots goedgemaakt. Met het vuurwerk afsteken was het al gezellig met alle buurtjes. Met heerlijk een glas glüwein in de hand. We hebben wel 5 kwartier vuurwerk gekeken en toen had ik het bere koud gekregen. Dus even opwarmen binnen en daarna het dorp in. We kwamen bij Jan en Marleen (vrienden van zwager en schoonzus). Daar waren ze met z’n allen al een klein feestje aan het bouwen. We hebben ons daar aangesloten en stonden al snel te dansen en te hossen. Er kwamen meer lui op de muziek af en er werd zelfs een filmpje gemaakt. Ik heb het nog nergens terug gezien…..gelukkig 🙂 . Om half 4 lagen we op bed. De volgende dag nog met de schoonfamilie proosten op het nieuwe jaar.
En dan mocht ik vrijdag gewoon weer de hele dag werken tot 21.00 uur. Effe wennen hoor zo’n lange dag. Wel gezellig samen met Karima en ’s avonds met Claudia. Daarna languit op de bank en voorbereiden op de volgende dag. Want zaterdag kwam de familie voor de nieuwjaarsreceptie. Rond 4 uur stonden de eerste voor de deur. Iedereen had wat lekkers gemaakt en wij zouden voor de drank zorgen. Nou, er was eten in overvloed. Wel leuk op deze manier. Eerst met z’n allen aan de prosecco om het nieuwe jaar te vieren. Wat was het gezellig!! Wel bizar dat 1 nicht en 1 neef elkaar nog nooit hadden gezien. Daarvoor alleen al is dit zo leuk. We zijn er over uit dat het makkelijk 2x per jaar zou moeten kunnen. Voor degene die het leuk vinden dan. Wat mij betreft houden we het erin. We gaan het zien.
Zondag was een prachtige dag om te wandelen. Mijn nieuwe wandelschoenen stonden te popelen, ha ha. Wim heeft nog geen nieuwe en liep op zijn sportschoenen (niet slim, idd blaar). Wat heerlijk om zo in het zonnetje te lopen (en te zitten). Dan krijg je gelijk zin in het voorjaar. Na een flinke ronde waren mijn  schoenen goedgekeurd. Hè heerlijk, hoef ik ook niet meer over na te denken. Dat wordt het wandelboekje er op na slaan voor georganiseerde tochten te plannen. Ik heb zin in het nieuwe jaar!! Kom maar op!

Dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. Ik had een overzicht van aflopen jaar beloofd, maar is zijn zoveel dingen gebeurd.
Gelukkig kunnen we terug lezen.

Lieve vrienden,

Wat hebben wij heerlijke dagen gehad!!
Na een gezellige dinsdag in de winkel, hebben we ’s avonds op de sportschool met een andere groep samen een uurtje gebikkeld. Thijs, onze instructeur, had een leuke les voorbereid. Met een goed gevoel konden we allemaal aan de kerstdagen beginnen. 🙂
Woensdag was ik vrij en gingen we bij Ton en Babs op de koffie. Dat we al met al ook nog 2 wijntjes bleven drinken is alleen maar een goed teken. Fijn dat we langs zijn geweest. ’s Avonds zijn Wim en ik naar de kerstnachtdienst geweest. Voor mij begint de kerst dan pas echt. Altijd heerlijk zingen en daar word ik blij en vrolijk van. Maar….ik vond het helemaal niet zo’n fijne dienst. En er waren 3 liederen die ik niet kende, vreselijk. En volgens mij hadden meer mensen dit gevoel. Gelukkig zaten de jongens klaar met wat lekkers toen we thuiskwamen. Dat was zeer welkom.

De eerste kerstdag was bij het ontbijt al heel erg gezellig. Iedereen had er zin in. En zo zaten we, na de cadeaus uitgepakt te hebben, met z’n allen het eten voor te bereiden aan de keukentafel met kerstliedjes aan. Lekker meezingen met af en toe een dansje doen. Wat een heerlijk sfeertje was het. Edwin en Wendy maakten een amuse, Edwin en Jasper deden het voorgerecht, tussengerechtje van Ed en Wen, Wim deed het hoofdgerecht (ik heb de sperziebonen afgegoten 🙂 ) en Wendy en Ronnie deden het toetje. Oh ja, ik mocht de tafel dekken en de wijn inschenken. Dat had ik echt zo goed gedaan, ha ha. Maar even zonder dollen…wat hadden ze hun best gedaan en wat hebben we lekker gegeten. Na het eten hebben we nog met elkaar een nieuw spel gedaan op de nieuwe WII. Wat was dat lachen zeg!! Een super gezellige eerste kerstdag.
En de 2de kerstdag begon alweer goed met een goed gevulde tafel. Terwijl we eigenlijk nog vol zaten van de dag ervoor. ’s Middags onverwachts langs bij mijn schoonouders. Dat was een verassing! ’s Avonds niet veel gegeten, we waren helemaal voldaan. Nog weer een spel gedaan en de kerstdagen waren alweer voorbij. Wel een heerlijk idee dat ik nog 2 dagen vrij was. Zaterdag konden we bijkomen van alles en zondagmiddag zijn we naar de Viergang gegaan. Daar hadden we een afspraak met het oude voetbalteam van Wim. De mannen en hun vrouwen konden gaan spinnen en daarna hadden we een borrelmiddag. Leuk om elkaar op deze manier te blijven zien.
Aansluitend zijn we naar de Soete Suykerbol gegaan om kerst te vieren met mijn schoonfamilie. Onze tafel was mooi gedekt en we kregen zelfs nog een kerstmenu. Ja, dat kun je wel aan mijn schoonmoeder overlaten. Dat had ze goed geregeld. (jammer geen foto met z’n allen 🙁 )
Maar sjonge jonge wat wordt er veel gegeten met deze dagen. Het is echt de bedoeling om in het nieuwe jaar gelijk weer met wandelen te starten. Kan ik gelijk mijn nieuwe wandelschoenen inlopen. Heb er nu al zin in.

En dan nu op naar de jaarwisseling. Er komen al heel wat mooie momenten bij me binnen als ik aan het afgelopen jaar denk. Volgenden week maar even terugkijken.
Voor allemaal een goed uiteinde, maar een nog beter begin.

Dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. van de week kreeg ik een lief berichtje met daarin de tekst:   Leef je leven!
En zo is het maar net!!

Lieve allemaal,

Iedereen is druk in de weer voor kerst. Verzinnen wat er gegeten wordt, cadeaus worden gekocht, nieuwe kleren, boodschappen, alles hebben we er voor over. Wim en ik hebben van de week al met Vic en As, Irma en Jan Leendert bij ons thuis gegeten. Wim had alles goed voorbereid en we konden zo aanschuiven. De tafel had ik, al zeg ik het zelf, mooi aangekleed. Met de nieuwe glazen van de AH, echt een plaatje. Wat hebben we heerlijk gegeten en wat was het gezellig. Wim had echt geweldig zijn best gedaan. Een top kok!!

Ook zijn we al eerder met Vic en As uit eten geweest deze week bij “Tout le Monde”. Daar hebben we ook zo super lekker gegeten. Heel erg leuk daar!! Daarna nog een afzakkertje in de Guyter, bere gezellig!!

En als je dan zo zit te schrijven wat een fijne week ik heb gehad, wordt ie flink overschaduwd. Zo heftig om te horen dat onze lieve vriend de diagnose longkanker heeft gekregen. Zo, wat valt dat zwaar….Dan is ineens niets meer belangrijk….                                                                                                              Liefs Yvon.

Lieve vrienden,

Op zich best wel een rustig weekje. Naast het werken in de winkel en 2 ochtendjes bij de “oudjes” ben ik de hele woensdag vrij geweest. Lekker was dat hoor! Wel heb ik de kerstboom neergezet en opgetuigd en de rest van het huis ook in kerstsfeer gebracht. Toch altijd weer leuk als het zover is. Ook heb ik nog voor Ronnie een surprise gemaakt. Hij moest het dit weekend klaar hebben, wat al met al gelukt is. De jongen vroeg om een muis om te gamen en wij hebben een muis voor hem gemaakt. Sint is wel eens in het warretje.
’s Avonds ben ik met schoonzus Anneke naar de film “Gooische vrouwen 2” geweest. Heerlijk gelachen, zeer welkom zulke avonden.

Donderdagavond naar het Stanislas, voor het 10 min gesprek. Heerlijk om te horen dat het zo lekker gaat met Jasper (HAVO 4). En dat ze wel een hele klas zo zou willen hebben. Heel sociaal, serieus en grappig. Dan zit ik te groeien.
Vrijdagavond met Wim het dorp in geweest om wat cadeaus te kopen. Maar als er dan gevraagd wordt of het een kerstcadeau is, begin ik ietwat moeilijk te worden. Het ligt eraan wat voor een papier je hebt. Het mag alleen maar zilver, grijs paars of roze zijn. Uh…ik heb deze, zegt Chiel bij van Atten. Ja, die is geweldig!! Nou, lachen natuurlijk. Ach, aard van het beestje. Het moet nou eenmaal kloppen qua kleur.

Zaterdag tijd om stoofpeertjes te maken en sukadelappen te braden. Daarnaast weer even naar het dorp voor de laatste cadeaus. En om 15.00 uur ben ik naar de kerstmarkt gegaan, omdat mijn schoonmoeder met Edwin had afgesproken dat ze zou komen kijken naar hem. Ik dacht, wel leuk om samen te kijken. Wat was het gezellig druk in het dorp zeg! Heerlijk sfeertje. We belanden samen bij “Het Witte Huis” en daar hebben we gezellig wat gedronken. Laat heel ” Drumfanfare Haaglanden” daar ook naartoe komen. En zo kon ik mooi even Edwin met oma op de foto zetten.
Thuisgekomen nog wat eten en om 18.00 uur moest ik werken in de winkel. Niet gek druk, maar wel leuk met een trio van 3 kerstvrouwen die mooie liederen zongen. en ook Edwin en de rest kwamen voor de winkel spelen. Daar kwamen een hoop mensen op af. Zo komen we wel lekker in de sfeer van kerst. Na sluitingstijd zijn Karima en ik naar “Het Witte Huis gegaan voor 1 drankje. Maar dat we daarna er nog een kregen van een andere ondernemer en een 3de van “Het Witte Huis” zelf, ja daar konden wij niets aan doen 😉 . 

En dan krijg je een heerlijke zondag. Wim en ik zijn naar Intratuin geweest om nog meer kerst te proeven. Nou, dat is gelukt hoor. Was super gezellig zo saampjes. Verder lekker geknutseld aan nog wat kerstdingen thuis en ik kan zeggen dat het prima gelukt is.
Zo, en nu maar wachten op Ronnie die thuiskomt met verhalen over zijn surprise met z’n vrienden. Wat is het een prima sfeer thuis, heel gezellig. Wat heeft een mens nog meer nodig. Ik weet nu een ding zeker…….. Geluk is een richting, geen punt.

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Vorige week woensdag moest ik om 8.30 uur in Amsterdam zijn. Ik had mijzelf opgegeven voor de film “Ja ik wil”. Wie en wat er mee zouden doen, dat stond er niet bij. Dus ik met koffer al vroeg met de randstadrail en trein richting Amsterdam. Wat een chaos zo ’s morgens vroeg. Treinen die uitvallen…zal je net zien. Maar goed, ik was nog op tijd op locatie. Ik kwam binnen en zag overal mensen. Pffff…had ik hier zin in?? Na me aangemeld te hebben, moest ik nog een formulier ondertekenen en ging weer zitten. En nu?? Even vragen maar. Oh uh, ga maar naar de styling! Ze waren een beetje de weg kwijt volgens mij. Ik voelde mij niet helemaal happy tussen deze mensen. Allemaal Amsterdammers met een grote mond. Yvon Yvon dacht ik, was maar gewoon thuis gebleven. Maar goed wie A zegt…. ik naar de styling en daar werd mijn jurk die ik mee had genomen goed gevonden (gelukkig). Dus ik die aangedaan. En moet ik nog naar de make-up? Oh ja, ga maar. En daar stond ik in de rij te wachten. Achter mij stond een vrouwtje die me wel aardig leek. Eenmaal in de make-up had ik er wel zin in. We zouden op een boot gaan draaien. Spannend!! Terug bij mijn spullen, zag ik dat vrouwtje zitten en ben naar haar toegegaan. We hadden gelijk iets van een klik. Zij, Pascalle, vond dus ook dat er van die vreemde types rondliepen. Hele gesprekken hebben we gevoerd (we moesten toch wachten). Ze had zich na een hele tijd weer een keer opgegeven. Op een gegeven moment kwam er een groep terug en daar zat Sharon bij. Zij kwam bij ons zitten en al snel hadden we de grootste lol. Op naar de boot!! Wij figuranten waren gasten op een bruiloft. Wat een onwijs leuke boot “de Prins van Oranje”. Een geweldige chique uitstraling, over the top. En wat bleek…het was een homohuwelijk (logisch dus die boot). We werden neergezet en ik stond een beetje achterin, waar Yvon Jaspers in een rolstoel zat te wachten en Thijs Römer!! naar mij knikte . Oh gaaf, het werd steeds leuker!! Door de regisseur werd ik naar voren gehaald. Ik moest op de stoelen zitten om de ceremonie bij te wonen. Die scene stond er snel op. Later werden we nog gefilmd terwijl het bruidspaar uit de vloer omhoog kwam. Wij allemaal joelen en applaudisseren, alles heel overdreven. Maar gaaf hoor, ik vond het lachen. Buiten bij de boot stond een man die me vroeg of ik het wel vaker deed dat figureren. Zo af en toe, zei ik. Hij vertelde dat hij de eigenaar was. Waarop ik zei, mag ik zo met je op de foto. Tuurlijk!! Op een gegeven moment gaat Thijs Römer van de boot om iets te eten. En omdat ik ook naar buiten ging en dus achter hem liep, durfde ik het ineens. Zou ik met je op de foto mogen? Ja natuurlijk, zei hij, dan gaan we wel even naar binnen. Oké!! Ik zei nog, wat leuk dat er even de tijd voor wil nemen! Geen probleem meid, moet kunnen toch. Ik heb hem nog bedankt en was weer een foto rijker. Alle andere figuranten jaloers 🙂 , die durfden het niet te vragen. ’s Middags zitten we op de boot nog wat te wachten, komt ineens de eigenaar van de boot naar me toe, je wilde toch nog op de foto? Oh ja!! Wat leuk dat je nog even komt. Na de foto kwam hij bij ons zitten, vond het super gezellig. Hij vond de rest maar saaie lui. Hij vertelde dat hij al 17 jaar samen met zijn vriend was. Hele verhalen over bekende Nederlanders, heel gezellig. Al gauw hadden we een heel leuk clubje om mee te kletsen. Wat was het een gezellige, wel hele lange, dag!! Ik was om 21.00 uur thuis. In het najaar 2015 is de film in de bios.

Vrijdag 5 december begin ik ’s morgens bij meneer en mevrouw Prins. Ik had een gedicht met een cadeautje voor ze. Dus die leg ik stiekem op het kussen van hun bed. Die vinden ze vanavond pas. Dat vind ik zo leuk om te doen. Om half 12 was ik klaar en pakte mijn tas. Zat er een cadeau in met een gedicht. Nou ja, wat leuk. Ik heb ze nog bedankt en zei dat Sinterklaas hun vast niet zou vergeten. Ik inwendig lachen natuurlijk. Daarna nog even werken tot 17.00 uur en ’s avonds heerlijk thuis. Edwin en Wendy waren zwarte piet her en der en Wim en ik hebben met Jasper en Ronnie een leuke film gekeken. Wat hebben we gelachen!!
Zaterdagavond hebben we met elkaar gegourmet en daarna het cadeauspel gedaan. Er werd flink gestreden om een kraslot (had Edwin gekocht). En toen de wekker ging, was Ronnie oh zo blij met het kraslot. Maar wat bleek….er zaten stickervellen in. Beetje jammer voor hem, maar wel lachen dat er zo om “geknokt” werd. Daarna kwamen Ed en Wen nog met een spel. Vorige week had ik tegen Wim gezegd dat ik het leuk zou vinden om het spel “Ik hou van Holland” te veranderen in “ik hou van Sinterklaas”. Veel succes, zei Wim. Hmm..moest ik het alleen doen, daar had ik te weinig tijd voor. Dit vertelden ik zaterdagmiddag tegen Ed en Wen en die hebben het toen samen gedaan. Wat was dat leuk!!! Wat hebben we heerlijk gelachen!! Wim en Jasper hebben de super grote beker gewonnen.  Zo waardevol zulke avonden!! Om 1 uur gingen we naar bed.
Zondag een luier dag en zelfs met het eten hoefde ik niets te doen. 

We gingen eten bij “de Soete Suikerbol”  voor de verjaardag van mijn schoonmoeder. Met z’n 14-en, heel gezellig. De decembermaand zijn we goed begonnen. Zin in een gezellige tijd met alleen maar leuke en fijne mensen om mij heen. Christmas is coming!!!

Dikke kus!!
Yvon.

Hallootjes,

Dit was de laatste week dat ik op maandag heb moeten werken in de winkel. Fijn dat dat nu klaar is. Kan ik eindelijk mijn buurvrouw een keertje uitnodigen voor een kopje thee. Kijken of dat gaat lukken.

Afgelopen dinsdag heeft Wim mij om 7.45 uur afgezet in Alkmaar. Daar was ik uitgenodigd om mee te doen aan de commercial voor de postcodeloterij. Ik was zo benieuwd. Eigenlijk gelijk al kwam er iemand mij de hand schudden en heeft mij een beetje wegwijs gemaakt. We zaten in een kapel met ongeveer 50 figuranten. De hele dag zouden we onder de pannen zijn. Voor eten en drinken werd gezorgd en ik kan zeggen, geweldig goed geregeld. Van warme maaltijd tot broodjes en van koffie thee en sapjes tot een hele grote schaal vers fruit (mango, aardbei, passievrucht, alles). Alles even goed en lekker. We moesten in onze winterse outfit komen voor een reclamespot die in januari op tv komt. Wat was dat lachen zeg! In een leuk straatje in het centrum van Alkmaar, een winters tafereel (vorst) stonden we klaar en Quinty Trustfull, Nicolette van Dam en Gaston Starreveld deden hun tekst. Het moest wel tig keer over. We kregen de slappe lach. Stilte op de set!!! En op een gegeven moment werd er geroepen, die mevrouw in het geel (ik dus, ja weer met mijn gele jas) kan die even naar voren komen. Oke….en terwijl ik bij hun sta…..blijkt het toch een man te moeten zijn. Zo jammer hè. Had gewoon mijn debuut geweest. Ach, maakt niet uit. Ik krijg hier in ieder geval €100,00 voor. Lekker meegenomen. ’s Middags hadden we de tijd voor onszelf. We zijn met z’n 3-en Alkmaar in gegaan. Heel gezellig. Samen met Mariëlle wat winkeltjes binnengegaan waaronder JeansCentre. Leuk om de collega’s daar te ontmoeten. ’s Avonds na het eten was het nog wel lang wachten, maar om 8 uur mochten we aantreden. In de kou stonden we ergens buiten met de grote verlichte truck met vuurkorven om ons heen. Samen stond ik met Theo (een ervaren figurant) vooraan. Hij met een mooi geldbedrag en ik met een bos bloemen. En wel 20x werd er gezegd: en nog een keer, allemaal weer vrolijk en blij…. en actie!!! Wij weer springen en dansen, zo lachen. En ja…de camera is op ons gericht, maar Theo zei, het eerste en het laatste stukje wordt er altijd afgeknipt. Heb ik weer 🙁 Ach, maar weer zo’n gezellige dag meegemaakt met hele leuke mensen. Bedankt Siege, Mariëlle en Theo, wie weet zien we elkaar nog een keer. Wat ook zo super leuk was, Theo heeft mij bij de randstadrailhalte “Forepark” afgezet. Zo was ik om 23.00 uur thuis. Een hele lange dag, maar dat voelde niet zo. Op naar de volgende klus.

Woensdag begon ik om 9.30 uur in de winkel en ik moest werken tot 21.00 uur. We hadden Vip-avond. Pff…als ik het maar volhoud. Om 4 uur ging ik naar AH om prosecco te halen. Daar liep ik hulp-Sinterklaas Kees en 2 pieten tegen het lijf. Ha mevrouw Stein, ha Sint…heb je het druk vroeg ie fluisterend en hij bedoelde hier het pietengebeuren. Even gezellig staan kletsen, maar helaas geen foto van, want mijn mobiel lag in de winkel. Bij de kassa aangekomen vroeg ik aan iemand of ik snel voor mocht. Het is voor in de winkel, zei ik. Oh…daar wil ik ook wel werken, ha ha. Ja zeg ik, 4 uur he, een beetje een dip. Zoeken jullie nog mensen?? 🙂 En terwijl ik terug liep met 3 flessen op mijn armen, langs Delifrance, zag ik Patricia en Astrid daar zitten en ze maakten gebaren van ga eens werken joh! Doe ik toch!!
De avond werd goed bezocht en was super gezellig. Ook leuk omdat Karima voor het eerst weer kwam werken. Er was ook een prijsvraag in de winkel met hoeveel katoenbollen er nodig waren om 130 spijkerbroeken te maken. De volgende dag zouden we de winnaar bekend maken. Wat was ik blij dat ik om 21.30 uur lekker op de bank zat.
Donderdagmorgen bij de oudjes en ’s middags in de winkel. De winnaar van de prijsvraag was Ineke Hazeu en we hebben haar gebeld. Diezelfde dag kwam ze haar prijs ophalen, ze had een jeans naar keuze gewonnen. Toen ik om 18.00 uur de winkel sloot, ben ik gelijk doorgereden naar de kapper. Even ontspannen en tijdens het drogen had ik mooi even de tijd om een gedicht voor Maaike te schrijven. Zij is dit weekend voor het laatst bij ons in de winkel. Zaterdagmorgen vroeg heb ik dan ook de kado’s en het gedicht in de winkel gebracht. Haar even bedanken voor de leuke tijd.
Zaterdag om half 11 waren Corine en ik in Keizershof om samen met Sint en andere pieten (ook Irma) daar te eten met de Swop (ouderen Pijnacker). Wat mooi om te zien dat ze er zo van genieten. Een dame van 94 jaar! en keurige dame van 90 die nog goed kon dansen en een ouwe snoeperd 🙂 Ook hebben we daar het winkelcentrum onveilig gemaakt. Nou, dat is goed gelukt! Heel gezellig geweest, ondanks de kou. Om half 4 waren we klaar en Corine en ik zijn toen naar de Zonnebloem gegaan, waar we mee zouden helpen aan een bingo voor de ouderen (120 bejaarden). Wat een hoop prijzen zeg!! Maar goed, door de goede organisatie waren we er met 3 kwartier doorheen. Ze hebben allemaal genoten van een gezellige middag. Thuisgekomen nog even naar mijn buurtjes met hun zoontje Sam. Wat een leuk ventje is dat toch! Gelukkig was hij helemaal niet bang. Om 18.00 uur ben ik naar huis gegaan en daar heb ik een heerlijke douche genomen. Na een uurtje was ik weer helemaal schoon en konden Wim en ik uit eten gaan bij Brasserie Brocante. Wat was het gezellig en wat hebben we heerlijk gegeten. Zeer welkom na zo’n drukke dag.
Op zondag werd ik om 8 uur wakker. Ik vond het veel te vroeg, dus ben ik nog lekker blijven liggen en ben rond half 10 weer in slaap gesukkeld. Om 11 uur werd ik wakker, dat gebeurd echt bijna nooit. Wel heerlijk op zo’n druilerige dag. Vandaag gaan we relaxen!!!
Zo, kom maar op met een nieuwe week!

Liefs,
Yvon.

Ps. Nog een achtergebleven foto van de dame van de RET.