Lieve allemaal,

Wat is dat toch de laatste tijd. Als je vraagt aan iemand hoe het gaat, dan zeggen ze, ….druk druk druk. Maar waarom laat je jezelf dat dan toe? Ben je meer als je het druk hebt? Of durf je gewoon niet te zeggen dat je lekker zit te niksen? Gewoon lekker je eigen tijd indelen.
Maandag was ik ’s morgens eerst bij het ouder echtpaar geweest. Het gaat echt niet meer met Ben. Hij is totaal de kluts kwijt en zegt de hele tijd dat je hem in de maling neemt. Zoveel argwaan, echt zo moeilijk om mee om te gaan. Ik blijf met hem dollen en op de een of andere manier kan hij het van mij hebben. (nu nog wel)
’s Middags, wat zeg ik nog voor de middag, heb ik mijn spullen gepakt en een wandeling gaan maken. Wat was het heerlijk weer!! Logisch dat je dan je (net geboren) baby-was gewoon buiten ophangt. Wat een leuk gezicht!! Via de Oude Leede een rondje Ackersdijkse plassen, ik had er zin in. Er waren meer mensen die eropuit trokken. Veel ouderen op de fiets en er was 1 echtpaar, die ik steeds weer tegenkwam. Of ik haalde hun in. of zij mij. Na ruim 1,5 uur kwam ik ze op de Klapwijkseweg tegen en die vrouw roept naar mij. zóoo….jij hebt een eind gelopen!! Leuk hè! Het was een lekker tochtje en ik heb zin om een tocht van 30 of 40 km te doen. Moet het wel net zo lekker weer zijn. ’s Avonds belde Madelon, ze vertelde dat ze niet lekker was en of ik morgen voor haar kon werken. Dat ging op zich wel, maar ik moest eerst naar de tandarts.
Dus ging ik dinsdagochtend zo snel mogelijk naar de winkel en ik zag een ziek hoopje staan. Die moest zo snel mogelijk naar bed. Ze gaf aan zo snel mogelijk weer te komen werken, waarop ik zei dat ik haar voorlopig niet wilde zien. Eerst uitzieken. Maar omdat de stagiere met een blessure zat, stond ik wel alleen. Leuk is anders dat is zeker, maar het is niet anders. En ja, ’s avonds is er ook nog Tea-Bo en toneel. Zolang ik het allemaal leuk blijft vinden, lukt het.
Bij toneel hadden we wel een probleem, want Rob had mij maandagavond gebeld met de mededeling dat hij ermee ging stoppen. Oh ja..en we zochten al een man. Hoe gaan we dat oplossen. De regisseur wilde de rol van Rob wel overnemen en dan zou Joke de regisseur zijn. Dat betekende dat er een vrouw bij moest komen en diezelfde avond werd er al een naam genoemd. Elly werd gebeld en al gauw had ik in de gaten om wie het ging. Ik had haar ’s middags nog in de winkel gezien en “gilde”dus, dat doe je wel hè El!! Ze kwam gelijk, geweldig. Top dat ze het wil doen. En die ene man gaat ook vast nog lukken.
Donderdag was het een beetje een gekkenhuis in de Ackershof. AH ging dicht, i.v.m. de verbouwing. In eerste instantie ging alles weg met veel korting, maar een half uur voor sluitingstijd werd alles weggegeven. Mensen kwamen langslopen met karren vol levensmiddelen. Echt bizar. Ach ja, het is gratis.
Ook zijn we op Ronnie z’n school geweest. Er moest van alles gemaakt worden, als het maar in het teken stond van “Liefde is”. Ronnie moest een Love-seat bedenken. Hij had een mooie tekening gemaakt, maar wat nog leuker was hij moest hem ook echt maken. In 1 dag heeft hij hem gemaakt en op de open dag zijn we hem gaan bekijken (oké dat de leuning er afviel bij verplaatsen, laten we even in het midden).Echt super gedaan. Wat was hij trots!!!! We hebben hem gelijk maar even uitgeprobeerd. 🙂
Na zo’n week is het heerlijk als je dan even kunt relaxen in de Guyter. Samen met Carolien lekker borrelen, echt bere gezellig. Wat was het druk zeg, maar dat maakt het wel zo leuk.
Bij Marco heb ik gelijk maar een tafeltje voor 2 gereserveerd. En zo zaten Wim en ik de volgende dag samen te eten in de Guyter. Zo zit je er een hele tijd niet en zo zit je er 2 dagen achter elkaar. Wat een bekende zeg! Zo af en toe kwam er iemand bij ons tafeltje staan om te kletsen. Wat een super leuke avond!! Toen ik goed en wel met mijn jas aanstond, kwam Marco met glazen witte wijn aan. Ja, die sla ik niet af, ha ha.

Ook heb ik van de week met Corine nog een wandeling gemaakt en wel in Warmond. 

Haar ouders hebben daar gewoond en we hebben daar een lekkere tocht door de bossen gemaakt, waar haar opa boswachter is geweest.

Prachtig mooi daar en het zal zeker in de zomer een plaatje zijn met al die bootjes. Na de wandeling hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijk gebakje. Nou, die ging er wel in. Dat wordt van de week weer flink minderen, want er zijn wat calorieën bijgekomen. Gaat lukken.
Wat is deze week omgevlogen zeg!
Als de tijd vliegt, vlieg dan maar mee.

Tot volgende week!
Liefs,
Yvon.

Ps. Ze staan er nog steeds!

Lieve vrienden,

Jammergenoeg was het maandag en dinsdag (naar mijn mening) veel te koud om te lopen. Er was wel een zonnetje voorspeld, maar die heb ik niet gezien. Ik heb het de afgelopen dagen zo koud gehad, dat ik mezelf niet tot een rondje lopen kon zetten. Ach, ik doe het wel voor m’n plezier, het moet leuk blijven. Ik kan niet wachten op het zonnetje, dan haal ik het allemaal wel weer in. Dinsdagmiddag heb ik bij een kennis opgepast en wel op een man van 83 jaar. Omdat ze het moeilijk vinden om hem alleen te laten, heb ik aangeboden om hem gezelschap te houden. Nou, dat was heel erg gezellig. Hij gaf al aan dat ik wel vaker mocht komen.
Heerlijk gewerkt van de week. Volgens mij hebben de klanten er ook weer zin in. Zeker nu de uitverkoop voor nop weggaat, dat trekt altijd wel mensen. Zo ook afgelopen vrijdag. Een meisje liep te zoeken en te kijken en al gauw liep ze met een arm vol het pashokje in. Toen ze er weer uitkwam, vroeg ik haar wat ze er van vond. Als het maar lekker zit, dan is het al gauw goed. Zeker nu ik op vakantie ga. Dan vraag ik al snel, oh wat lekker, waar naartoe? Mijn vriend zit voor zijn werk in Zuid Afrika en ik ga er zondag naartoe. Oh, wat heerlijk voor je!! Ja, ik heb er zo’n zin in zegt ze. Ik ben afgelopen zomer geweest en nu je dit zegt, krijg ik gelijk weer de kriebels. Wij zijn van plan om van Johannesburg naar Kaapstad te gaan, onderweg gaan we ook nog op familiebezoek en we gaan nog naar de kust. Daarop zeg ik, wij zijn aan de Oostkaap geweest, met een groep vrijwillergerswerk gedaan. Gaaf zeg, waar zaten jullie dan, vraagt ze. Ik dacht laat ik maar een bekende plaats zeggen, want Zuid Afrika is zo groot. Wij zaten onder Durban. Oh, zegt ze, richting Mdumbi? Hè…….nou ja…..daar zaten wij!!!!! Dat meen je niet!! Ik kreeg helemaal de kriebels. Het bleek dat haar schoonzus daar werkte. We hebben heel wat zitten kletsen en ze beloofde me dat ze wat foto’s zou nemen en die zou ze na haar vakantie komen laten zien. Ook de kliniek ging ze bekijken. Ik ben zo benieuwd! Ik heb haar gezegd iedereen de groeten van mij te doen. Oh….wat was dat leuk. En dan denk ik weer aan dat kletspraatje wat ik van de vorige eigenaresse niet mocht maken. Ach, dat maakt het toch zo leuk om in de winkel te werken. En dan is dit nog maar 1 ding. Neem nou onze kleding. Ik ben er fan van, zeker het merk ICHI. Ja en dan vooral dat ene jasje. In het begin vond ik het jammer dat hij geel was, maar naarmate niemand hem kocht, ging ik hem steeds leuker vinden. Totdat alle exemplaren terug moesten naar het klachtenmagazijn. Iets met verkeerde sluiting. Maar goed (zoals jullie weten) bleef die jas in mijn hoofd zitten. Ik heb wat sites afgezocht of ik hem kon vinden. En omdat ik hem nogal prijzig vond, wilde ik hem in de opruiming bestellen. Net toen ik dacht volgende week ga ik hem op Lakeside.nl bestellen, waren ze uitverkocht. Het mag gewoon niet zo zijn. In het hele land niet meer te krijgen. :(    Dus heb ik er van de week een mailtje uitgestuurd, naar het hoofdkantoor. En van de week kreeg ik de beruchte gele jas binnen, wat was ik blij!! Yes!!! En het leuke van alles is, ik krijg er zulke leuke reacties op. Allemaal voordelen van het werken in zo’n leuke winkel.
Zaterdag was ik alweer vrij, heerlijk. Wim was lekker buiten bezig met wat jaagmaten en ik ben ’s morgens met Ronnie naar Jasper z’n wedstrijd gaan kijken. Helaas hebben ze verloren, maar wat wil je zonder reservespelers. Ach, ze hebben hun best gedaan. Toen ik thuiskwam, stond Edwin op het punt om naar de voetbal te gaan. Dan kom je zeker ook even bij mij kijken hè? Uh….misschien. Ronnie, die net ziek was geweest, ging mee met zijn team om te vlaggen. Dus dat betekende dat ik, als ik ging, alleen naar de voetbal moest. Daar had ik eigenlijk niet zoveel zin in, maar iets in mij zei dat ik het toch moest doen. Om half 3 was ik er, maar zag Edwin z’n team niet spelen. Het bleek dat de tegenstander nog niet was gesignaleerd. Had je niet even een what’s up kunnen sturen!? Maar na een kwartier werd duidelijk dat ze eraan kwamen. 40 min. te laat, begon de wedstrijd. Gezellig met nog wat toeschouwers en de jongens die reserve zaten, heb ik de eerste helft gezien. Ze stonden toen al met 6-0 voor en ze hebben de wedstrijd dan ook glansrijk gewonnen. Het moet niet gekker worden, 2 weken achter elkaar bij DSVP geweest. Dat heb ik wel van menigeen moeten horen :p. Ik heb gezegd dat Ronnie volgende week thuis moet, dus zullen ze me weer zien. Ze kunnen maar beter voorbereid zijn, ha ha.
’s Avonds met z’n vieren een kaartspelletje gedaan. Van die TV wordt je ook niet vrolijker en een speletje geeft een beetje leven in de brouwerij. Kijk, dat je jongens dan allebei aan de drank gaan, dat is dan weer een ander verhaal. Gezellig is het wel. (stiekum op z’n kaarten kijken tijdens een leuk fotootje!) Fijn dat ze het leuk vinden zo’n zaterdagavond met elkaar. We hadden met elkaar afgesproken, dat we zondags iets leuks zouden gaan doen.

Zondagochtend werd ik super vrolijk wakker. Wat een strak blauwe lucht! Oh, ik wil naar buiten. De auto van mijn schoonouders stond nog voor de deur, dus zijn we richting Scheveningen gegaan. De auto op het Zwarte pad gezet en een lekker wandeling gemaakt.   Jas open, zonnetje in je gezicht, heerlijk. Je zag iedereen genieten van deze mooie zondag.     Eenmaal op de boulevard, besloten we om naar “GLOWGOLF” in de Palace-Promenade te gaan. (een aanrader!!!) Van de week had een klant in de winkel dit aan mij verteld en het leek mij geweldig leuk om te doen. Geen idee wat ons te wachten stond, we zouden het wel zien. Na een welkom en instructies door gezellige mensen daar, begonnen we aan ons avontuur. Wat een mooie banen en alles even netjes. Heerlijke relaxte muziek maakt het plaatje compleet. Heel erg leuk om te doen en wat mij betreft zeker voor herhaling vatbaar. Ik denk dat het met de meidengroep van Tea-Bo ook lachen gieren brullen is. Ik ga het ze voorleggen. Thuisgekomen zijn Wim en ik nog op de fiets gesprongen voor een rondje polder. Met dit mooie weer kan ik gewoon niet binnen zitten. Lekker eropuit, genieten, op welke manier dan ook.
Tot volgende week.

Liefs,
Yvon.
Ps. en natuurlijk ook nog zitten haken. Dit is het eindresultaat. (zo is het wel genoeg!)

Lieve allemaal,

Maandagochtend heb ik eerst boodschapeen gedaan, zodat ik om 12 uur klaarstond om opgehaald te worden.  Bernhard had beloofd dat hij mij naar Scheveningen zou brengen. Echt tof van hem. Wat was het een prachtdag! Om half 1 kon ik met mijn tocht beginnen en al gauw had ik flink de pas erin. Wat voelde het zonnetje lekker op mijn gezicht zeg. Maar naarmate ik kilometers maakte, kreeg ik het steeds warmer. Op een gegeven moment deed ik zelfs mijn vest uit en liep ik met opgestroopte mouwen. En dat terwijl er mensen op de fiets voorbij kwamen met een dikke sjaal en handschoenen. Het scheelde dat ik het windje in de rug had. Wat heb ik dit stuk al vaak gelopen zeg. Maar het blijft lekker!! Binnen 2,5 uur was ik thuis, best snel al zeg ik het zelf. Het zweet stond op mijn rug, maar ik had wel hele koude handen. Ik kon nog geeneens de waslijn uithangen. Daar moest ik kracht voor zetten  (wat normaal een makkie is :p). Ik ben binnen op de bank in het zonnetje gaan zitten en heb lekker een bak yoghurt met cruesly op. Na een half uur was het gevoel weer terug en kon ik de was ophangen. Lekker een douche-je pikken en voldaan een grote mok thee gedronken. Hè, wat een lekker begin van de week. Wilma had ’s morgens gebeld dat het even een tijdje duurt voordat ze weer mee kan lopen. Ze werkt mee in de tuin om alles rond te krijgen. We pikken het straks gewoon weer op. De inschrijving voor de Nijmeegse begon van de week en ik dacht gelijk, meteen inschrijven. Nu is er toch het een en ander veranderd in de loting. Als je vorig jaar de Nijmeegse hebt uitgelopen en geboren bent in 2001, dan mag je je inschrijven. Alle andere kunnen dat pas op 4 maart. Dit betekent dus, dat ik nog niet zeker ben van mijn deelname. Er wordt gewoon weer geloot, terwijl ze vorig jaar zeiden (toen Wilma en ik ons startbewijs gingen halen) dat we verzekerd waren van deelname. Oeps, dat wordt dus nog even afwachten. Hoe dan ook, ik ga meelopen.
Woensdagavond bij toneel had Carolien wat voor mij meegenomen. Dat had ze een tijdje geleden beloofd, maar ik dacht dat het meer een grapje was. Er is al een tijdje een rage gaande, het bekende haakwerk Hoooked Zpagetti. Daar had ze alle spullen voor meegenomen. Geen ontkomen aan, ik zat te haken. En wat bleek, ik was niet de enige. Zelfs Bart zat ijverig te haken, het moet niet gekker worden!!! Na een half uur was het resultaat er al en het gekke van alles was…..ik vond het leuk!! Weer even iets anders en je had zo snel resultaat. Maar wat is nu het geval, het is leuker als ze met 3 potjes bij elkaar staan. Dus….moet ik er nog meer maken. Ik ben van plan om van de week naar Berkel te gaan (hier niet te koop) om wat “wol” in te slaan. Ach, ik heb weer wat te doen.
Zaterdag was ik vrij en kon ik mooi naar Jasper z’n voetbalwedstrijd gaan kijken. Het zonnetje scheen, wat wil je nog meer. Een hele leuke wedstrijd en in tegenstelling tot andere keren, heeft hij de hele wedstrijd gespeeld. Ze waren aan elkaar gewaagd en allemaal lekker fanatiek. Maar toen het zonnetje wegging, kreeg ik me daar een partij koude voeten. Je staat maar te staan en je wordt door en door koud. Gelukkig floot hij af en kon ik lekker thuis opwarmen. Al met al is het 3-3 geworden en eigenlijk wel terecht. ’s Middags ben ik met Jasper en Ronnie naar mijn schoonouders geweest. Effe heel gezellig! Opa wil wel een keer mee naar DSVP. Nou, dat houden we warm.
Zondag relaxed opstarten. Wim was al vroeg met het eten begonnen, want vrienden van ons uit Nijmegen zouden komen eten. Om half 11 zaten we te ontbijten, toen de telefoon ging. Het was Ilse en ze vertelde dat Theo onderuit was gegaan en niet op of om kon. Het ging hem dus niet worden. Hè, wat vervelend voor hem!! We hebben snel een andere afspraak gemaakt. Maar goed, het eten stond al op. Zullen we kijken of er iemand anders wil helpen om het op te eten? Zo hebben we Rob en Marian gebeld en die vonden het heel gezellig. En toen ze aan het eind van de middag met z’n 3-en kwamen hebben we eerst geborreld. Een leuke afsluiting van de week! Alleen was het al snel laat en geen tijd meer om mijn stuk te schrijven. Vandaar een dag later. Tot volgende week allemaal!!! Dan zal dit schoentje het een en ander meemaken. (hoop ik)

Liefs,
Yvon.
Ps. En wie kreeg afgelopen donderdag de gladheidspieper???
Flink de klos weer.

Lieve vrienden,

Maandagochtend wist ik het meteen toen ik de zon zag. Ik ga lopen! Even een route in mijn hoofd maken en gaan met die banaan. Oeps, ik moest wel uitkijken, want het was hier en daar flink glibberig. Van te voren had ik mijn gezicht al ingesmeerd met zonnebrand. Wat heerlijk die zon op je huid te voelen (dat vond deze abraham ook volgens mij). Super mooi weer voor een wandeling. Je zag de sneeuw gewoon verdwijnen. En het ijs op de sloten werden allemaal schotsen, niet zo gek als de gemalen opengaan. De route die ik had uitgestippeld liep anders dan ik had gedacht. De ene keer moest ik echt terug, omdat het te glad was en de 2de keer was de weg afgezet (en dat wordt dan aan het begin niet aangegeven!). Al met al met een voldaan gevoel thuis. Dit is mijn enige kans deze week, de rest van de week heb ik gewerkt. Madelon was op (een welverdiende) skivakantie en dan mag ik uren extra maken. En dat vind ik totaal geen probleem, als het maar past met de andere bezigheden.
Maandagavond met ons gezin naar de tandarts geweest. Trek er maar een uur voor uit, pfff… Edwin ging als eerste, want hij had nog een vergadering. Het zag er goed uit, al had hij wel een gaatje in zijn verstandskies. Laten we nog even een foto nemen. Tuurlijk, waarom niet! Wat bleek….op de foto waren nog 5 extra gaatjes te zien. En tot overmaat van ramp, was er niet genoeg ruimte voor zijn verstandskies. Die moest er dus uit. Gaat lekker Ed!! Jasper en Ronnie hadden niets, alles oke. Daarna ging ik en ik gaf aan nergens last van te hebben. Hij liep mijn gebid na en haalde wat tandsteen weg. Ook nog even een fotootje Yvon. Uh…oké, het gebeurt voordat je het weet. En ja hoor, 2 gaatjes. Daar zit ik toch niet op te wachten. Wim nog even, ook een foto, maar daar was niets op te vinden. Nou, ik vond het ook wel genoeg. Dat werd weer een vette rekening. Op weg naar huis dacht ik, ik had tandarts moeten worden. Alhoewel…
Dinsdagavond bij Tea-Bo een heerlijke les gehad van Rinus. Hij heeft ons flink in het zweet laten werken. Dat werd spierpijn van de week, dat wist ik toen al. Niet even wat drinken met elkaar, want Bart zou langskomen voor miijn site. Er waren wat kleine probleempjes en hij kwam zou het me komen uitleggen. Hij dacht natuurlijk, ach die blonde dolly, ha ha. Maar goed, toen ik het probleem liet zien, moest hij toegeven dat hij het ook niet wist. Het bleek een heel vreemd geval te zijn, maar hij ging het oplossen. Nou, laat dat maar aan Bart over, die gaat dat helemaal uitpluizen. Zolang ik maar mijn site kan schrijven (op mijn bewerkelijke manier), vind ik het goed.
Woensdagavond weer oefenen voor toneel en dat gaat al heel erg lekker. Het was weer lachen geblazen. We oefenen nu in de kantine en dan kun je er een beeld bij krijgen. Ik kon me ook veel beter inleven. Truus stond zo kneuterig te doen, ze lagen allemaal in een deuk. De houding alleen al is zo lachwekkend. Dat worden nog heel wat leuke woensdagavonden!!
Donderdagavond samen met Corine uit eten geweest. We zijn gaan eten bij Billy Beer in Delft. Wat was dat gezellig. Volle bak toen we binnenkwamen, maar er was gelukkig nog plek. En toen we weggingen was het nagenoeg leeg. Een heerlijke avond gehad, bere gezellig en bere-goed gegeten.:)
Vrijdag toen de winkel weer helemaal netjes was, wilde ik nog wat fotootjes schieten. Dat had ik jullie immers beloofd. Gelukkig wilde Arda voor fotograaf spelen. De voorjaarskleuren zijn wel vrolijk hoor, heel wat anders dan de sombere najaars/winter collectie. Iedereen loopt ook gelijk naar de nieuwe collectie!!
Van de week kwam ik er maar weer achter hoe leuk ik de winkel vind. Bijna 2 jaar werk ik er nu en ik heb al het nodige meegemaakt. Er zijn heel wat mensen die heel hun hebben en houwen bij mij neerleggen. Ik werkte er nog maar net of er komt een jongen binnen. Big smile om zijn mond en veel bravoure, een hele leuke gozer. Toch zag ik dat hij zich anders voordeed dan hij was. Na een gesprek werd er mij veel duidelijk en ben daar met hem over gaan praten. Ik zal niet het hele verhaal te vertellen, maar we zijn bijna 2 jaar verder en hij heeft heel wat therapie achter de rug. Hij heeft nu een vriendin en zij komt ook in de winkel en van de week had ik met haar een gesprek. Als ik zie hoe mooi dingen kunnen lopen, dan word ik daar vrolijk, maar ook emotioneel van. Het heeft mij zo geraakt wat die jongen allemaal heeft meegemaakt, dat ik van de week met tranen in mijn ogen met zijn vriendin stond te praten. Op de een of andere manier heb ik zo’n klik met die jongen, echt bizar maar oh zo mooi.  Als ik dit schrijf bedenk ik me wat (destijds) mijn bazin mij zei:” Yvon, in de winkel is er geen tijd voor kletspraatjes!!!” Er moet verkocht worden!! Ha ha, wat is er veel veranderd sinds zij weg is.
Zondag, de week zit erop, het is omgevlogen. Wim en ik hebben de wandelschoenen aangetrokken en een lekkere ronde gemaakt (of meer gezeten, ha ha). Het waaide stevig, maar dat maakte ons niet uit. Net voor de bui binnen. Nog een appeltaart gebakken (al is het alleen maar voor de heerlijke geur in huis), het huis gestofzuigd, de was gedaan en nu met een wijntje achter de laptop. Kan het mooier?!
Weet je we doen net of het lente is, die met bakken uit de hemel komt.
Tot volgende week.

Liefs,
Yvon.
Ps. Nou vraag ik je, een geel huis!!

Lieve allemaal,

Wat een kou deze week, bizar gewoon. Afgelopen dinsdag was ik bij het ouder echtpaar, waar ik help in de huishouding. Altijd erg gezellig en we kleppen heel wat af met een bak koffie erbij. We hebben het over koetjes en kalfjes en op een gegeven moment zeg ik, vanmiddag moet ik met Ronnie een herhalings-inenting halen in Delft. N.a.v. Zuid-Afrika. Jeetje zegt ze, met dit weer. Ik voorzie geen problemen en denk er ook niet meer aan. Aan het eind van de ochtend komt ze naar me toe. Ik heb met mijn zoon afgesproken, dat hij je vanmiddag met de auto naar Delft brengt, veel te koud en te slecht weer om met de fiets te gaan. Nou, zeg ik, dat hoeft toch niet. Jawel, dat doet ie gewoon. En zo stond er ’s middags een “taxi”voor de deur. Toch wel lekker moet ik zeggen. We waren dan ook snel heen en weer. Het kan maar weer geregeld zijn. Wel last gehad van de inenting, een paar dagen zelfs.
Woensdagavond hadden we weer toneel, dit keer in Berkel. Ondanks de kou, zijn Bart, Jeanette en ik met de fiets gegaan. Legging onder de broek, huissokken mee en gaan met die banaan. Geen centje koud! Het ritme zit er bij iedereen lekker in en van de week gaan we al in de kantine oefenen. Dan ga je ook “op de plaats” oefenen. Alleen… die ene mannelijke toneelspeler is er nog steeds niet. Hij loopt gewoon rond, ik weet het zeker. Van de week kom ik hem misschien wel tegen.
In de winkel was afgelopen donderdag al lachen. Ik dacht, de eerste de beste man die nu de winkel in komt lopen, die vraag ik voor toneel. En ja hoor, opeens hoor ik “ha schoonheid!”. Ik draai me om en zeg tegen deze goeie bekende, jij bent de klos! Na een bak koffie heb ik het hem gevraagd om mee te doen. Hij zei niet gelijk nee, hij ging erover nadenken. We zullen zien.
Deze week heb ik 4 dagen gewerkt. Madelon is zaterdag op vakantie gegaan en dat betekent, dat ik ook volgende week flink aan de bak kan. De winkel heb ik zaterdagochtend al helemaal opgegooid met voorjaarskleding. Wel raar hoor, buiten sneeuwt het en in de winkel is het al voorjaar. Geweldige kleuren!! Jammer dat ik niet even een foto heb gemaakt. Dat doe ik van de week en die zien jullie volgende week. Gelijk even een turquoise blauw jasje geprobeerd. Echt super leuk (nu maak ik jullie nieuwsgierig!). Volgens mij wordt het een vrolijk voorjaar.
Donderdag was het erg rustig in de winkel, eigenlijk in het hele winkelcentrum. We hadden wel veel te doen in de winkel, dus sowieso wel lekker bezig geweest. Op een gegeven moment, rond half 5, komt er een man in de winkel. Ik kijk hem even aan en denk, je lijkt op…. Maar ik ben bij de pashokjes bezeg met 2 meiden die aan het passen zijn. Ik draai me nog een keer om en zie Arda naar me toekomen, terwijl ik nog een keer die man bekijk. Jeetje…..hij is het echt!!! En terwijl ik naar Arda kijk, zeg ik in gebaren dat het een bekende Nederlander is. Ja, zegt Arda, dat dacht ik al. Maar omdat Arda geen aanstalte geeft om naar hem toe te gaan, loop ik op hem af. Even schiet er door mijn hoofd, “nee maar Ron Boszhard in de winkel”, te zeggen, maar volgens mij zit hij daar helemaal niet op te wachten. Dus benader ik hem als alle andere. Even met hem gekletst en weg was hij weer. Achteraf toch spijt dat ik hem niet anders benaderd heb. Maar, wat maakt het uit. De rustige dag, werd opeens veranderd. Ik liep gelijk naar “ons kaasmeisje” Gerda. Heb je hem gezien, vraag ik? Ja, wat is daar nu aan., zegt ze heel droog. Nou, eigenlijk niets, maar hij was wel in de winkel!! Ik vond het echt leuk.!!!
Vrijdagaavond en zaterdagavond heerlijk thuis gezeten. Of het nu komt doordat ik 4 dagen achter elkaar werk en dus de hele dag, ik ben het zat, gaar. Dan is niets zo lekker om met elkaar een gezellige avond te hebben. Wilma gaf zaterdagavond door dat ze zondag niet ging lopen, dus kon ik zondagochtend ook heerlijk uitslapen. Nu nodigde het weer ook niet uit voor een wandeling moet ik zeggen. Het grootste deel van de dag heb ik besteed aan het afmaken van mijn fotoboek van Zuid-Afrika. Wat is het geweldig om alles weer te zien. Ik kreeg echt heimwee. Ik zat weer even op het mooie strand van Mdumbi………..zucht.
Na het fotoboek zijn we een borrel gaan halen bij kennissen. Altijd heel erg gezellig. Heerlijk zo’n zondag. Nu effe eten en dan een filmpje kijken. Een relaxte week, al zeg ik het zelf. Volgende week is dat anders, iedere avond heb ik wel iets. Laat maar komen, ik ben er klaar voor. Na zo’rustige week, komt zo’n week als geroepen. Tot dan!!!

Dikke kus,
Yvon.

Hallootjes,

Ik ben de week goed begonnen! Bijtijds opgestaan om mijn wandelschoenen aan te doen. Wilma had laten weten dat het haar niet ging lukken, maar voor mij geen reden om niet te lopen. Als het eenmaal in mijn hoofd zit, dan ga ik ervoor. En wat was het prachtig weer, echt een feest om te lopen. Zo zou ik iedere dag wel willen willen starten. Best koud, maar zo met het zonnetje staat al gauw het zweet op je rug. Mooie plaatjes zo in de polder, geweldig. Op een gegeven moment komt er een vrachtwagen naast me rijden en ik merkte dat hij wat wilde zeggen. Nadat ik mijn MP3 had uitgedaan, vroeg hij of ik aan het oefenen was. Ja ja, voor de Nijmeegse, zei ik. Echt waar?! Die loop ik zelf ook, zei hij, maar ik oefen nog niet. Ik vertelde hem dat ik niet kon stoppen. Oké, vandaar. Nou, dan zie ik je daar wel hè!! Prima, tot over een paar maanden. Leuk die reacties. Ik heb al met al 20km gelopen.
Dinsdagmiddag zou Ron een bakkie komen doen, maar omdat het zo gesneeuwd had dacht ik dat hij zou afbellen. Maar tot mijn grote verbazing stond hij om 1 uur voor de deur. Wat een bikkel!! En hij moet toch zomaar een uurtje fietsen. Hij was verkleumd en dus snel een kopje thee gezet en met de benen op de bank. Wat gezellig is het toch samen. We hebben elkaar van alles te vertellen en blijven kleppen. Om half 5 stapte hij weer op de fiets en na een uurtje kreeg ik een what’s up dat hij weer heelhuids thuis was. ’s Avonds naar de sportschool in de hoop dat iedereen (ondanks de sneeuw) zou komen. We waren met z’n vieren wat op zich weinig is, maar de les ging gewoon door. Nog een zonnebankje genomen en we kunnen er weer tegen.
Woensdagavond weer toneel geoefend en wat zo jammer is, we missen nog steeds 1 man. Hij mag zelfs wat jonger zijn, hij wordt toch geschminkt. Dus weet je iemand……..
Vrijdagavond had Wim een tafeltje gereserveerd in “het Vermeertje”. We waren afgelopen maandag 30 jaar bij elkaar en dat moest gevierd worden. Wat een culinaire kookkunst werd er geserveerd. Fantastisch!! En dan ook nog zo’n lekker wijntje erbij, echt genieten. Ook eindelijk even tijd om met elkaar te kletsen. Zeker met deze witte wereld heeft Wim het druk zat met het schoonhouden van de wegen.
Zaterdag heerlijk uitgeslapen en langzaam op gang gekomen. Wim had de boodschappen in huis gehaald en ik had het huis aan kant gemaakt. Daarna zijn we samen een rondje in het Bieslandsche Bos gaan maken. Brrr..koud maar zo lekker. Prachtig!! Gewoon zonde om binnen te blijven zitten. Thuisgekomen ben ik erwtensoep gaan maken. Dat hoort er gewoon bij. 
’s Avonds waren Wim en ik alleen en normaal zouden we dan ook ergens naartoe gaan, maar we wilden eigenlijk allebei het liefst thuis blijven. Een filmpje op en lekker luieren. Ronnie kwam om half 11 thuis en we zaten met elkaar op Jasper te wachten. Hij was met het speeltoneel met de randstadrail naar een voorstelling in Rotterdam gegaan. Maar om twaalf uur was hij nog niet thuis. Ik kreeg de zenuwen, want hij reageerde niet op sms-jes of een belletje. We wisten eigenlijk helemaal niet met wie hij was en waar hij was. Om half 1 was ik het zat en gaf 2 bekende een berichtje voor een telefoonnummer van iemand van het speeltoneel (na heel internet te hebben afgezocht). Die kreeg ik gelukkig nog door en net op het moment dat ik wil gaan bellen, zie ik hem aan komen lopen samen met een meisje op een fiets. Voluit zwaaiend kwam hij naar huis lopen. De achterdeur zwaait open en een vrolijke “HOI” werden we begroet. Hij had er geen idee van dat wij ongerust waren. Buiten dat ik hem erop wees zijn mobiel beter te gebruiken, was ik zo blij om hem te zien.
Zondagochtend zouden Wilma en ik gaan lopen. Oké, er waren sneeuwbuien voorspeld, maar die zouden pas later komen. Dus begonnen wij om kwart over negen aan ons rondje. Ik had een thermolegging onder mijn lange broek aan en verder goed aangekleed. Op kou kun je je kleden. Wilma was ook helemaal ingepakt tegen koning winter. Geen koude tenen of vingers, zelfs geen koude oren, ik vond het heerlijk. Toch liet ik Wilma de route bepalen, omdat zij vaak last heeft van koude benen. Het is een rondje van nog geen 10 km geworden. Niet lang, maar wel erg lekker. Onderweg zag ik een bekende met een hond. Ik zei hem gedag en ik vroeg of hij het koud had. Hij vloekte in zichzelf en je zag hem denken, ik moet de deur uit met mijn hond en ik wil niet, jullie hoeven niet en jullie gaan wel. Niet te geloven! Ha ha ha… Toch maar aan iemand gevraagd om een foto te maken als bewijs.
’s Middags nog naar een verjaardag geweest en thuisgekomen het eten voor de jongens en mij klaargemaakt. Wim zullen we pas vanavond weer zien.
Op dit moment is Edwin de sneeuw aan het wegvegen. Ik ga koffie zetten. Met een zelfgemaakte brownie van Jasper (nog warm) zitten we heerlijk warm en knus binnen. Ook dit is genieten!!
Een fijne week allemaal en doe voorzichtig!!!!!

Liefs,
Yvon.
Ps. Oh oh oh….wat zal ze het koud hebben.

Lieve allemaal,

Het was een lekker weekje. En wat zo heerlijk was, toneel is weer begonnen. Afgelopen woensdag zijn ze allemaal bij mij gekomen om voor de eerste keer het stuk door te nemen. Heel gezellig weer met elkaar. Het stuk was al bekend, maar nu zijn ook de rollen verdeeld. Iedereen vond dat ik Truus weer moest spelen. In eerste instantie dacht ik, hè jammer, alweer. Maar toen we begonnen te lezen, zat ik er weer helemaal in. Met mijn Truus-stemmetje vond ik het weer helemaal geweldig. Het gezin Bruinsma (ik ben moeder Truus) beleeft weer van alles, net als vorig jaar. En omdat het toen zo’n succes was, hebbenwze weer voor deze familie gekozen. Volgens mij kan het wel weer wat worden, want we hebben afgelopen woensdag vreselijk gelachen. Tranen met tuiten. En als je dat dan straks op toneel ziet met alle aankledng, moet het helemaal hilarisch zijn. We zullen het zien. Alleen zijn we nog wel op zoek naar een mannelijke toneelspeler. Het is een kleine rol, een minnaar van 45-55 jaar. Dus als je dit leest en je voelt er wel iets voor, laat het me weten. Ook zijn we op zoek naar een draaideur voor op het toneel. Dus heb je die ergens in de schuur staan :), denk dan even aan ons.
In de winkel is de opruiming in volle gang. Dat trekt heel wat mensen. Dus als je nog een leuke outfit wilt scoren, kom dan gerust langs. Van de week kregen we spullen voor een nieuwe etalage binnen. Altijd weer spannend wat het moet worden. Deze keer hebben de poppen pruiken op en ja….die moet even gepast worden. Leuk om zo met elkaar zo’n lol te hebben. Het blijft leuk en zeker als je gezellige collega’s hebt. Waarschijnlijk voelen de klanten dat ook, want ze blijven komen. Gelukkig!!!
Van de week weer voor het eerst dit jaar naar Tea-Bo geweest. Wat een heerlijke les, best pittig. En de zaal was vol!! Allemaal goede voornemens volgens mij. Maar het maakt niet uit, als iedereen maar blijft komen. Ik had de laatste tijd mijn twijfels en wilde eigenlijk opzeggen en ergens anders beginnen, maar nu blijf ik lekker op mijn oude stekkie sporten. De meiden lieten ook weten, dat ze kaarten hadden gekocht voor de Wintertent. Echt leuk om met elkaar te gaan.
Zaterdag, een vrije zaterdag, ben ik best lui geweest. Ik had mezelf heel wat voorgenomen, maar daar is niet veel van gekomen. Ik heb de was gedaan, heb boodschappen gehaald, ben nog langs iemand gegaan om te lobbyen voor toneelspeler en daarna languit op de bank met een bakkie thee. Ik was vrijdag in de winkel al zo dizzy en dat is niet echt overgegaan. Misschien komt het omdat ik weer aan het “Sonja Bakker boek” begonnen ben. Mijn lichaam moet weer even wennen. Dus af en toe gewoon even de rust erin, no problemo.
’s Avonds toen Wim weer terug was van een nachtje weg met het eerste van DSVP, moest ik zin krijgen om naar de Wintertent te gaan. Ongelooflijk dat ik dit schrijf (je wordt ouder mama….). Maar nadat ik me had omgekleed en een bakkie koffie op had, zijn we rond negen uur toch gegaan. Wat was het al druk!!! Eerst even (nou ja even) de jassen wegbrengen en daarna een drankje halen. Dan zie je al bekende en probeer je samen een gesprek te voeren wat niet echt lukt, ha ha. Al gauw kreeg ik een berichtje van Marko dat Loura en hij ook binnen waren en we zijn naar ze toe gegaan. Door de mensenmassa heen, zagen we ook de andere van de groep. Het sfeertje zat er al goed in en voor ons was het een kleine moeite om aan te sluiten. Heerlijk dansen op muziek van DJ Paul Elstak. We hebben niet stil gestaan. Het was weer een groot feest, helemaal top. En wat was ik blij dat ik gegaan ben, hier krijg ik weer zoveel energie van.
Zondag kwam ik laat uit mijn bed en na min of meer een brunche, zijn Wim en ik gaan lopen. Even een frisse neus halen en de spieren weer soepel krijgen:). Wat heerlijk om buiten te zijn!! Straks als we thuiskomen een bak koffie en we zijn weer helemaal topfit. Hè, lekker zo’n zondag. Morgen heb ik afgesproken met Wilma om te gaan lopen. Zin in!! Dat lezen jullie dan weer volgende week. Tot dan!!!

Liefs,
Yvon.
Ps. Goed idee zo’n lekker bontmuts!! Zij zal het niet koud hebben.

Lieve allemaal,Buddha brengt geluk!

Zo, ten eerste wil ik jullie een fantastisch mooi en gezond 2013 wensen. Dat iedereen maar mooie momenten mag beleven. Voor een groot deel ben je daar zelf verantwoordelijk voor. Ik ben in ieder geval van plan om wekelijkse mijn site bij te houden. Hopelijk maak ik voldoende mee om leuke verhalen te schrijven.
Afgelopen maandag, oudejaarsdag,  had ik vrij en heb ik de nodige dingen in huis gehaald. Wim had weer in de schuur de oliebollen staan bakken. Ieder deed z’n ding.  Zelf had een pizzarette gekocht en die zouden we ’s avonds voor het eerst gebruiken. Alles stond klaar en we konden beginnen. Wat een ontzettend leuk ding, echt heel gezellig. Je eet niet onwijs veel, maar wel genoeg. Af en toe zelf deeg maken en je kunt steeds weer andere pizza’s maken. We hebben lekker lang aan tafel gezeten. Daarna allerlei spelletjes gedaan, iedereen had een spel uitgekozen. Zo was het ineens half 12 en hebben we de TV aangedaan. Met elkaar naar buiten voor het spectaculaire vuurwerk van de jongens. Het was niet echt druk in de straat, maar wel gezellig. Jammer dat het weer zo slecht was, anders had ik wel een rondje gemaakt. Maar ik vond het wel lekker zo met het gezin. Volgend jaar vieren we het wel weer iets uitbundiger. De “oude” buurtjes kwamen ’s nachts nog even langs voor een borrel. Al met al een fijne jaarwisseling geweest.
Dinsdag zijn we aan het eind van de middag naar mijn schoonouders gegaan voor de familie-nieuwjaarswens. Zo, het nieuwe jaar is begonnen.

Woensdagochtend werd ik wakker en eigenlijk had ik het liefst in bed gebleven. Ik zat niet lekker in mijn vel. Toch maar onder de douche gegaan, maar weinig puf om iets aan mijn haar of zo te doen. De kerstspullen ben ik langzaamaan op gaan ruimen. Opeens ging de bel. Staat Ton voor de deur. Je was niet in de winkel zei hij, dus dacht ik, effe kijken hoe het met haar gaat. Wat lief van hem. Shit, ik zie er niet uit. Maar op de een of andere manier maakte me het niet uit. Ik voel me nu eenmaal zo op dit moment. Maar hij kwam als geroepen. We hebben heerlijk zitten kletsen, bakkie koffie erbij. Toen hij weer weg ging heb ik de boel verder opgeruimd en wilde met Ronnie net weggaan, maar daar ging weer de bel. Rob stond voor de deur en kwam een nieuwjaarswens brengen. Dus wat gedronken samen en weer wat afgekletst. Toch leuk zo onverwachts.
Donderdag stond ik fris op en ik had er zin in. Op de een of andere manier heeft dat z’n doorslag op de klanten, want het was een hele goeie dag. Wat gaf dat een lekker gevoel!! ’s Avonds heerlijk onder de zonnebank en ik kan er weer tegenaan.
Zaterdag was ik al vroeg bij de kapper. Heerlijk even mijn haar laten doen. Het voordeel van zo vroeg gaan, is dat je de hele dag nog hebt. Toen ik thuiskwam zat Wim met 2 jaag-maten aan de koffie. Ze zouden op jacht gaan. Ik ben wat huishoudelijke klusjes gaan doen en langzamerhand kwam het spul uit bed. Toen ik met Jasper op het punt stond om naar Ikea te gaan, kwam Wim weer terug om iets te eten. Ze hadden de havik bij zich en die werd bij ons in de tuin gezet. Hij werd gek van al de vogels.
Toen ik terug kwam van Ikea was het pas twee uur. Wat een heerlijke relaxte dag zo.
Zondag om half 10 naar Wilma toe gelopen voor een rondje. Wilma wil het weer langzaam op gaan bouwen, dus hebben we een rondje van ongeveer 12,5 km gemaakt. Omdat ik heen en terug er ook bij kon rekenen, kwam ik op 18,5 km. En dat met een heerlijk warm zonnetje erbij. Het leek wel voorjaar!!! Je ziet ook alles alweer uitlopen. Van mij mag het zo wekelijks zijn, daar knapt een mens van op.
Tot volgende week allemaal!!!

Dikke kus,
Yvon.

Ps. Dit moet ik jullie nog even laten zien. Jasper in pak voor een galafeest. Kleintjes worden groot….(had echt wel tranen in mijn ogen).

Hallootjes,

Oh, wat heb ik mijn muziek op mijn MP3 gemist. Vanmorgen werd ik wakker met een zonnetje. Ik ben mijn bed uitgesprongen, heb wat gegeten en ben aan de wandel gegaan. Hier heb ik de hele week al op zitten wachten. Dit is zo’n tijd geleden. Wat was ik in mijn sas!!! En omdat ik voor de 25 km ging (yes!!), had ik mooi de tijd om het jaar even langs te lopen. Wat is er veel gebeurd……Lekker bezig geweest met ons eigen huis en wat is het een paleisje geworden. We krijgen nog steeds super leuke reacties. We zijn er zo verschrikkelijk blij mee, elke dag opnieuw. En dan mijn reis naar Zuid-Afrika. Geen idee wat me te wachten stond, maar wat is het geweldig geweest. Dit had ik voor geen goud willen missen. En helemaal omdat ik dit met Ronnie mocht beleven, super. Het heeft hem zo goed gedaan, in alle opzichten. Maar vooral zijn zelfvertrouwen is erdoor gegroeid. Het zet je ook aan het denken en dat is misschien wel het meest belangrijke van alles. Bewust worden van hoe je zelf leeft. Dit neem ik mee voor de rest van mijn leven.
Edwin die weer met z’n studie begonnen is, echt zo fijn. Ronnie die zo lekker draait op het MBO en ook op z’n stage bij Blijdorp heeft hij het super naar zijn zin. Jasper die volop bezig is met zijn toneeldebuut. En Wendy die de helft van de week bij ons inwoont, wat voor het hele gezin gezellig is. Heerlijk als het goed gaat met de kinderen.

En dan heb ik dit jaar ook nog afscheid moeten nemen van 2 dierbare, Wat een inpact heeft dat zeg. Ik wist niet dat ik het er zo moeilijk mee zou hebben. Afgelopen maandag heb ik mijn broer begraven. Het was een prachtige dienst en ik kan zeggen dat ik het goed heb afgesloten. Voor Ronnie en Jasper was het de eerste keer dat ze een begravenis bijwoonden. Heel emotioneel, maar gelukkig was het koffie drinken met elkaar gewoon gezellig. Fijn dat je het dan zo kunt afsluiten.
’s Avonds zijn Wim en ik naar de kerstnachtdienst gegaan. Dat geeft mij altijd een extra kerstgevoel. Thuisgekomen wilde de jongens de kado’s uitpakken en dat leek mij wel een goed idee. Echt zo leuk wat iedereen voor elkaar gekocht had. Om half twaalf werd er ineens op het raam geklopt. Daar stonden Ton en Babs, die kwamen uit de kerk en wilden even langskomen. Ze hadden mijn site gelezen en kwamen condoleren. Wat een scheten van mensen zijn dat toch. Het was heel gezellig en om kwart over 1 gingen ze naar huis.
De kerstdagen waren dan ook heel fijn zo met het gezin. Iedereen deed wat. Jasper en Edwin hadden een amuse gemaakt, Ronnie en Jasper deden het voorgerecht, Wim het hoofdgerecht en Edwin en Wendy deden een toetje. Ik zorgde voor de aankleding van de tafel en voor de wijn. Zo waren de taken goed verdeeld :). 2de kerstdag gingen we met mijn schoonouders eten in de Soete Suikerbol. Zo lekker gegeten en de sfeer was top. We hebben genoten met elkaar en daar draait het allemaal om.
Ook ben ik nog met de meiden van Tea-Bo uit eten geweest. In eerste instantie voelde ik er niets voor, maar ik ben toch blij dat ik geweest ben. Het in zo’n leuke groep en we kunnen lachen en huilen met elkaar. Hoe mooi is dat. Meiden ik ben blij met jullie!!

Zaterdag na sluitingstijd zijn Madelon en ik geheel onverwachts nog naar de Guyter geweest. Komen we daar binnen, zien we Wim aan de bar zitten. Hij was kaarten voor de Wintertent aan het regelen. Dat was toevallig, dan maar met z’n 3-en borrelen wel zo gezellig. Marco vroeg nog of we diezelfde avond ook nog zouden komen. Dat moesten we nog even bekijken. Maar toen we eenmaal thuis gegeten hadden en we op de bank zaten, heb ik Victor een bericht gestuurd of hij zin had in een borrel in de Guyter. Leuk leuk leuk kreeg ik terug. Dus….om tien uur toch maar er naartoe gegaan. Heel gezellig en met goeie muziek van DJ Sascha Visser was de avond compleet.
Vanmiddag na mijn grote wandeling ben ik naar de Viergang gegaan. Het “oude” voetbalteam van Wim was aan het spinnen en iedereen kon er aan meedoen. Dus Jasper, Ronnie en Edwin deden ook mee. Ik kwam weer later om mee te doen met borrelen. Altijd leuk met elkaar, ook al zie je ze maar 2x per jaar.

En dan zit het jaar er bijna op. Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling. Maar vooral wens ik jullie een heel fijn, gezellig, liefdevol, gezond en te gek 2013 toe. Dat jullie wensen maar uit mogen komen.

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Het is voorbij. Afgelopen dinsdag is mijn lieve grote broer overleden.
Wat ben ik dankbaar dat ik 2 weken geleden nog met hem en Mark naar het Theater ben geweest.
Ik besefte toen dat het bijna voorbij was. Heb toen ook bewust afscheid genomen.
In 4 maanden tijd zijn ze er allebei niet meer. Heel heftig.
Maar nu zijn ze wel weer bij elkaar.

Liefs,
Yvon.