Lieve allemaal,

Zo, nu dan maar even tijd maken om mijn stuk te schrijven.
Wim en ik zijn goed bezig met kilometers maken. Maar na Wim zijn blaren van afgelopen weekend, zijn we wel terug gegaan naar de ANWB. Het was inmiddels 3 weken geleden en we hadden de bon niet meer. Toch maar proberen. De verkoopster deed totaal niet moeilijk en zocht de bon in het systeem op, pakte een nieuw paar schoenen en liet het verschil van de binnenzolen zien. U krijgt van mij gewoon een nieuw paar. Toen ze het in de kassa wilde regelen, zag ze dat ze ook nog in de aanbieding waren. We kregen dus ook nog geld terug. Wat een service!!
Vrijdag ging ik gelijk vanuit de winkel naar de Guyter, want daar had ik een tafeltje besproken voor mijn neef Mark en mij. We zien elkaar niet veel en hebben dan lekker de tijd om te kletsen. Maar wat was het druk toen ik binnenkwam. Ik vroeg om het tafeltje voor mij en ze gingen kijken. Maar er kwam niemand mij vertellen waar ik kon zitten. Ik heb het aan 4 personen gevraagd en toen werd ik wel een beetje kribbig. Ik zat bij kennissen aan een tafeltje en die zeiden, wij helpen je wel om een tafel te krijgen hoor. Toen Marco langs liep. vroeg ik hoe het zat en dat ik er van baalde en dat Mark helemaal vanuit Breda hier naartoe zou komen. Geen paniek Yvon, dat regelen we toch. En zo zat ik om zeven uur samen met Mark aan een prima tafel. Wat was het gezellig!! Tot kwart voor elf hebben we zitten kletsen en besloten toen nog een afzakkertje te halen op de Bremlaan. Een hele gezellige avond!
Zaterdag had ik vrij, jippie. Helemaal geen verplichtingen, niets. Daarentegen zou Wim die middag op het Raadhuisplein 3 uur gaan spinnen voor het goede doel. Ik ben gaan kijken om wat foto’s te schieten. Wat gaaf om te zien en wat een heerlijke muziek. Maar 3 uur lang…., ik moet er niet aan denken. Diep respect voor de spinners!!! ’s Avonds had Wim nog een uitje met de voetbal, Jasper en Ronnie moesten werken , Edwin was bij Wendy, dus zat ik op zaterdagavond alleen thuis. Heerlijk vond ik het (zolang het maar niet te vaak is).

Zondag zijn we iets te laat opgestaan, zodat we ook een beetje laat gingen lopen. Om 11 uur vertrokken we voor een tocht van 22 km. Een prima weertje en een leuke tocht.

Halverwege hebben we koffie gedronken bij de Golfbaan in Rijswijk.

 Leuk hoor, relaxed zitten met het uitzicht op de baan. Ik had er wel een 2de bakkie willen nemen, maar we moesten weer door. Wel nog tussendoor een balletje getrapt (ik begrijp nu dat voetbal een harde sport is, ha ha). Om kwart voor 3 waren we thuis en hebben we iets gegeten.
Snel douchen en klaarmaken voor een rit naar Amsterdam. Van Lake Side hadden alle winkels kaarten gekregen voor de Toppers. En zo ging ik samen met Corine om half 5 in onze outfit naar de Arena. Het paste allemaal precies en om 6 uur zaten we heerlijk in een restaurant te genieten van een toppersmaaltijd. We kwamen al prima in de sfeer, want er kwamen meer 1001 nacht types binnen in glitters en goud. Leuk hoor!! Om 7 uur mochten we naar binnen en hebben eerst een bak koffie genomen en mensen zitten kijken. Dat is ook zo gaaf om te doen. Alleen dat al is super leuk. Madelon zou later komen en we hadden afgesproken in de Arena. Maar ik kreeg maar geen berichtjes door. Ik zag onze VM-er Samira al snel en we zeiden nog, tot straks. Het stroomde al flink vol, maar geen Madelon. Dat was op zich best jammer, maar we vermaakten ons prima. Wat een feest is het, lekker meezingen en dansen, geweldig! Komen ook nog Elly en Gerrit tegen, die ook naar lui aan het zoeken was. Wij zijn halverwege toch maar een rondje gaan lopen, maar het was gewoon niet te doen. Wel kwam ik Francis tegen, onze regiomanager. Ook later nog Anneke en Petra. Die zag ik allemaal wel, maar geen Leon en Madelon. Om half 12 zijn we naar huis gegaan, voordat het afgelopen was. Dan kom je nog een beetje op een schappelijke tijd thuis. Een heerlijke gezellige avond die ik voor geen goud had willen missen.
Vanmorgen om 9 uur op Ronnie z’n school geweest voor een evaluatiegesprek. Volgend jaar examen en er zal iets aan Nederlands gedaan moeten worden. Daar gaan we met z’n allen aan werken, Ronnie wil het zelf veel te graag. Verder doet hij het top, de kanjer!!!
En nu ben ik net terug uit de winkel voor een teammeeting. En daar vertelde Madelon dat ze het gezellig vond bij de Toppers, maar wel baalde dat ze niemand had gezien. Dat kan ik me voorstellen, we zouden tenslotte met elkaar gaan. Ook zei ze, dat ze om 12 uur was vertrokken en pas om half 3 thuis was. Zo zie je maar wat een half uurtje kan doen. Maar goed, het is en blijft een top avond zo met de Toppers!!!

Tot volgende week!
Liefs,
Yvon.

Ps. Mag ik even vragen waarom deze nog steeds buiten staat? Nee toch…….

Lieve vrienden,

 Ja hoor, ze zijn kampioen en wat was het geweldig!!! Heerlijk om die jongens zo blij te zien, daar word je zelf ook super vrolijk van.
Eerst nog even de week terugkijken. Dinsdagmiddag kwam mijn “oude buurvrouw” met haar kleindochter. Wat een leuk ding is het zeg. Zo vrolijk en totaal niet vervelend. Ze wilde de hele tijd op de foto en dat hebben we dus maar gedaan. Altijd welkom zo’n vrolijke noot!!

 Vrijdagavond ben ik vanuit de winkel naar “Tante Boefie” gegaan. Daar had ik afgesproken met mijn schoolvriendje Rob. Altijd super gezellig met hem, we lachen wat af. Dit jaarlijkse uitje houden we wat ons betreft d’r in.
Zaterdagochtend ging Ronnie om 11 uur al naar DSVP. Ze hadden een bus geregeld waar 64 man in konden. Het moest en zou een feestje gaan worden. Wim, oma en ik reden om 12 uur naar Maasland om op tijd te zijn voor de wedstrijd. Party-poppers en medailles had ik in mijn tas gedaan. Ik had er een goed gevoel over. Aangekomen bij het veld, stond de ghetto blaster al langs het veld. Ze nemen altijd overal hun eigen muziek mee en dat zet al een sfeertje neer. De spanning bij de jongens was goed voelbaar en dat was best logisch. De leider/coach (een jongen van hun eigen team) gaf nog wat laatste aanwijzingen en de wedstrijd kon beginnen. Ronnie stond de eerste helft te vlaggen. Dat doet ie eigenlijk altijd, hij vindt het helemaal geen probleem. Iemand moet het doen zegt ie dan. Al gauw werd er gewisseld, zodat iedereen wel aan de beurt kwam. Na een half uur konden we met z’n allen flink juichen, want de eerste goal werd gemaakt. Gelijk werden er een paar kanonskogels afgeschoten. Het feestje was begonnen. Nog voor de rust werd het tweede doelpunt gemaakt. Heerlijk om zo de 2de helft te beginnen. We hadden er alle vertrouwen in. De spanning liep aardig op, want de tegenstanders hadden best wel kansen. Maar er kwamen geen doelpunten bij en toen de scheidsrechter de wedstrijd affloot, barstte het gejuich los. Wat gaaf!!! Allemaal rookbommen in verschillende kleuren sierden het veld. Ik liet mijn party poppers maar in mijn tas zitten, ahum…. Wel kregen ze allemaal een medaille van mij en trots gingen ze met elkaar op de foto. Wat hebben we genoten en wat zal het een zooitje geweest zijn in de bus naar huis. Ach, je wordt niet zo vaak kampioen toch!? Als ze maar genieten!!!

Thuisgekomen hebben we eerst wat boodschappen gedaan en toen we om 5 uur thuis waren, hebben we eerst een fles opengetrokken. Proost op de jongens!!! ’s Avonds kwamen Sonja en Richard een bakkie doen. Wat was dat super gezellig!! (wel nog even gekeken hoe Anouk negende werd) Ronnie was al die tijd nog niet thuis geweest en het was duidelijk dat hij de overwinning aan het vieren was. Om half 12 zagen we een fiets de tuin in komen. Daar was ie, ietwat wankel op zijn benen :). Hij kwam binnen en zat gelijk te kletsen. Hij had het super gezellig gehad met de jongens. Je zag duidelijk aan hem dat hij had genoten. Laat Ronnie maar schuiven, die vindt zijn weg wel. Son en Rich zeiden nog, wat is hij vooruitgegaan zeg!! Wat een gave gozer. En ja, daar ben ik het volledig mee eens (zegt een trotse moeder).

 Zondagochtend hadden we al met de jongens afgesproken, dat we niet met elkaar zouden ontbijten. Wim en ik gingen om 8 uur al lopen voor een ronde van 30 km. De weergoden hadden het beste met ons voor, heerlijk wat een goeie temperatuur. Het zonnetje scheen volop. Lekker in een korte broek, wat wil je nog meer. Hier en daar een fotootje maken van wat mooie plekjes. Ook wij waren weer super aan het genieten. Wim voelde zijn voeten wel branden, maar ernstig was het niet.

Bij de manege konden we gelukkig even een plaspauze nemen. Wel fijn als je van tevoren weet dat die mogelijkheid er is. Loopt toch een stuk prettiger. 🙂

Bij “de Hichte” op de Kleihoogt (staat er nog niet zo lang) hebben we koffie gedronken met wat lekkers erbij. Het was duidelijk dat er nog iets aan de aankleding gedaan moest worden, maar de koffie was prima. Heerlijk even bijkomen en op voor het laatste stukje. Zo, dat heeft Wim toch effe netjes gedaan. Ruim 6 km p/u gelopen, toppie! Na een douche zijn we naar Irma en Jan-Leendert gegaan voor een wijntje in de tuin. Nou, daar hebben we extra van genoten.
’s Avonds bleek dat Wim toch flinke blaren had. Hij had er niet super veel last van en we besloten om maandag toch weer een ronde te lopen. Om 11 uur. nadat ik Wim z’n voeten had ingetaped, gingen we van start. Het was gelukkig droog en naar omstandigheden prima wandelweer. Maar toch begon het van lieverlee een beetje te spetteren. En het ging steeds harder, hmmmm….jammer. Maar als je er eenmaal in loopt, is het niet erg meer. We hadden er zelfs lol in. Bij “van der Valk” hebben we een bakkie gedaan.

We hadden gedacht om nog een flink stuk te lopen, maar besloten toch om de kortste weg naar huis te nemen. Wim had te veel last en het weer werd er niet beter op. Als verzopen katten kwamen we thuis. Eerst een warme douche genomen en daarna gezellige Monopoly gedaan. En zo zit het Pinsterweekend er weer op. Het was top!!  Een hele fijne korte week en tot schrijfs!

Liefs,
Yvon.
Ps. Wil iemand stoppen met die regendans!!!!!Ps. bomen hebben het ook nog steeds koud, vind je het gek!!!

Lieve lezers,

Door die vrije dagen raakte ik het effe kwijt, maar ik heb hem inmiddels weer gevonden hoor!
Dinsdag hadden we een “zussen dag” geregeld. Na een ochtend werken, kwamen mijn 3 zussen bij mij. Lekker buiten kunnen zitten met een drankje. Best verschillende meiden al zeg ik het zelf. We zien elkaar niet gek veel, maar dat maakt zo’n middag juist extra gezellig. Om 5 uur zijn we naar de Soete Suikerbol gegaan voor een overheerlijke pannenkoek. Wat hebben we gelachen (geen probleem na 3 wijntjes) en ik krijg zo het gevoel dat we vaker zullen gaan afspreken. Om half 8 besloten we om weg te gaan, omdat ik om 8 uur ging sporten. Het werd nog even rennen en vliegen, maar ik was op tijd. Maar wat blijkt, zijn we maar met z’n 2-en en dan gaat hij geen les geven. Ik kon gaan spinnen….Rinus vroeg mijn schoenmaat al. Hmm, ik had er eigenlijk niet veel zin in. Maar ja, omdat ik er toch was zei ik, doe maar maat 40. Met een beetje tegenzin, maar met een “ik laat me niet kennen” look, stapte ik de zaal binnen. Ik wilde al achterin gaan zitten, maar Ton riep me naar voren. Hij wees op een fiets helemaal vooraan naast hem. Ik zeg je wel hoe en wat, zei hij. Nee hè, heb ik weer. Ik zeg nog tegen Piet achter me, je gaat me niet inhalen hè!! Ik lach alles een beetje weg. Maar toen de muziek eenmaal begon, begon ik toch zin te krijgen om flink mee te doen. Maar daar kom je na een kwartier wel van terug. Je gaat kapot, omdat je gewoon teveel geeft. Petje af voor spinners!! Tussendoor heb ik wel even rust gehouden om op te laden. Wat was ik blij toen de les was afgelopen. Pfff…. helemaal leeg. Ik kom langs de balie en Jeroen zegt, zo volgende week weer? Joh, zeg ik, dan ben ik er niet meer. Hij lachen. Maar ik weet nu dat dit niet mijn sport is. Hopelijk volgende week weer mijn eigen les.
Donderdag hebben Wim en ik op onze vrije dag de schuur aangepakt. We wonen nog geen jaar hier en het is al een puinhoop. Eigenlijk is alles maar neergezet in de schuur en hebben we niet nagedacht over de indeling. Er moeten wel 6 fietsen in. We hebben zoveel weggegooid, dingen die we helemaal niet mee hadden hoeven verhuizen. En wat een ruimte hebben we!! Lekker hoor zo’n dag rommelen. Nog even wat plantjes gehaald en aan het eind van de dag zijn we bij mijn schoonouders geweest.
Vrijdag en zaterdag hadden we feest in de winkel, want we bestaan 2,5 jaar. En daar kwamen weer een hoop mensen op af. Wat is dat toch lekker werken.
Zaterdag was Jasper jarig en is 15 jaar geworden. Maar ja, er moet gewoon gewerkt worden in de spoelkeuken. Om 21.00 uur was hij klaar en heeft zijn vrienden opgehaald. Bij ons thuis lagen al matrassen in de woonkamer en er waren wat films uitgezocht. Ze zouden er een feestje van gaan maken (daar was ik al bang voor). Ronnie, Wim en ik gingen naar de tent. Voor Ronnie eigenlijk de eerste keer dat hij zoiets meemaakte. Geen idee hoe het voor hem zou zijn. Misschien wil hij na een half uur al naar huis vanwege de herrie, maar goed we zien wel. Hij vond het geluid wel meevallen zei hij. We stonden wat bij vrienden en bekenden, heel gezellig. De muziek was vreselijk, niets aan. Alleen de mannen van Helemaal Hollands brachten een prima sfeertje. Toen Roel van Velzen op was en een kwartier aan het zingen was, had Ronnie het wel gezien. Hij was moe. Niet zo gek ook. Wim en ik zijn nog gebleven om te dansen en te swingen. En dat is aardig gelukt 🙂 Weer een super tentfeestje!!!
Zondagochtend hebben we nadat Jasper z’n vrienden weg waren, eerst Moederdag gevierd en daarna kon ik taarten gaan maken. ’s Middags kwam er visite voor Jasper z’n verjaardag en we hebben zelfs nog wat saté op de bbq gelegd. Hij was op en top jarig volgens mij en is goed verwend.

Was weer een mooie week mensen. Maar….niet gewandeld! Dat gaan we hopelijk inhalen van de week. Jullie lezen het volgende keer.
Liefs,
Yvon.

Ps. Ronnie kan a.s. zaterdag kampioen worden (uitwedstrijd in Maasland), duimen jullie voor hem!!!!

Lieve vrienden,

Afgelopen maandag zouden Wim en ik gaan lopen, maar het weer zat niet mee. Dan maar een begin maken om het paviljoen neer te zetten. Die hebben we van mijn schoonouders gekregen voor het huis en het werd nu toch wel eens tijd om hem neer te zetten. Het weer knapte gelukkig op en met hulp van Victor stond het hele gevaarte aan het eind van de middag. Echt gaaf!! Daar hebben we straks super veel plezier van.
Koninginnedag, de laatste voor Bea. Voor mij niet echt anders dan anders. ’s Morgens ben ik met Jasper en Ronnie de wandeltocht gaan lopen. Altijd effe leuk en zeker met dit weer. Ik zei tegen ze dat we geen ballonnen meer gingen oplaten, zoals we vroeger deden. Hè mam, jammer…..We hadden er echt lol in. Teruggekomen op het raadhuisplein, stond Wim al bij Edwin te kijken. Die deed z’n best op de trombone (zoals altijd). Maar wat was er weinig animo voor. Zo weinig, dat de Oranjevereniging de ballonnen aan het uitdelen was. Zo kwam Mariska bij ons om te vragen of wij ze wilden helpen met het oplaten van ballonnen. We kregen een hele hand vol en ik keek de jongens aan en we schoten in de lach. Had ik nu maar niets gezegd……Al met al een beetje een aanfluiting. Wim ging intussen bij de bakker in de rij staan voor oranjegebak. Zo zaten we om 10 uur voor de tv om het historische moment mee te maken. Na 3 kwartier had ik het wel gezien en trokken Wim en ik onze wandelschoenen aan. We gingen zo’n 25 km lopen via Nootdorp, Delft en Den Hoorn, om te kijken hoe daar Koninginnedag werd gevierd. Echt leuk om het zo te doen! Vooral in Delft was het gezellig druk. Het om het sfeertje te proeven. Zelf kreeg ik wel last van mijn knie. Maar dat kwam door de manier waarop Truus op het toneel liep. Elke keer door mijn knieën zakken, dat ga je voelen. Wim had last van zijn enkels, het lag helemaal open. Dat wordt eerst nieuwe schoenen kopen van de week.
Thuisgekomen hebben we een douche gepakt en zijn we naar het Witte Huis gegaan. Daar stonden we al snel met een biertje te midden van allemaal bekende. Wat een gezelligheid!! Wordt er ineens besloten dat we bij Tante Boefie gaan eten. Uhhhh……ja jullie gaan gewoon mee!! Zo zaten we met z’n 8-ten al snel aan tafel. Het mooiste van alles, we kenden ze nog geeneens allemaal. Maar allemaal wel prettig gestoord, heerlijk. Dat maakt het wel des te leuker. Dit is het mooie van Koninginnedag, het is een groot feest. I love it!!

Donderdag komt er een vrouw in de winkel met de vraag of we een groen topje hebben. Ze zocht de kleur van haar (Armani) broek . Nee, helaas, die hebben we niet. Hè, ik ben al zo lang aan het zoeken, zei ze. Nou ging ik ’s avonds naar Leidsche Hage, dus ik zeg, zal ik er voor je kijken. Zou je dat willen doen? Tuurlijk zeg ik, geef mij die broek maar. Zo liepen Wim en ik te shoppen, maar meer voor die klant dan voor wandelschoenen, ha ha. Overal waar we iets groens zagen, gingen we naar binnen. Na een tiental winkels had ik het eigenlijk al op gegeven. Nog effe bij H&M naar binnen. Zie ik daar toch het perfecte topje hangen. Het moet niet gekker worden, precies de kleur van haar broek. Ik stond me daar een partij te juichen, wat vond ik het gaaf. En dat voor €4,95, lachen toch. Nog net voor sluitingstijd scoorden we ook nog wandelschoenen voor Wim. Zeer goed geslaagd dus.
Vrijdag was ik zo benieuwd hoe die vrouw zou reageren. Dus toen ze binnenkwam, moest ik al lachen. Ik vertel haar hoe we hebben lopen zoeken en ze voelt zich schuldig. Niet nodig hoor, we hebben het met plezier gedaan. En toen ik hem liet zien, was ze echt verrast. Hoe krijg je het voor elkaar!! Ze was er super blij mee. Ze loopt de winkel uit en na 10 min. komt ze weer binnen met een fles wijn. Drink maar lekker op samen met je man. Lief van haar!! We doen echt alles voor onze klanten.
Zaterdag echt zo’n dag met van alles en nog wat. Boodschappen, zonnen, een beetje schoonmaken en ’s middags kijken bij Ronnie z’n wedstrijd. Als Ronnie z’n team de laatste wedstrijden wint, kunnen ze kampioen worden. Spannend hoor! En jawel, ook deze werd glansrijk gewonnen. Nog 2 te gaan. Ik hoop het zo voor ze.
’s Avonds om half 8 naar de kerk gelopen voor de dodenherdenking. Altijd indrukwekkend. Toen we thuiskwamen, moesten we nog eten en omdat Julien (Jasper z’n vriend) bij ons was, gingen we zelf pizza’s maken. Heel erg gezellig met z’n allen. Maar we zouden nog naar Ton en Babs gaan en dat werd dan ook tegen half 11. Oeps, wel een beetje laat. Maar daar kan dat, geen probleem. En zoals altijd, super gezellig. Om 1 uur lagen we in bed en om kwart over 6 ging de wekker alweer. Weer een paar kilometers maken. En vroeg beginnen is (zeker met zo’n mooie dag) altijd het lekkerste. Korte broek aan en gaan. Zo lekker rustig op straat. Langzaamaan ontwaakt iedereen en overal komen vlaggen tevoorschijn. Bevrijdingsdag!!! Even een plaspauze bij het Westerpark en waarom geen bak koffie op het terras. Heerlijk in het zonnetje, wat wil je nog meer. Het leek wel vakantie. Genieten met je ogen dicht, de zonnestralen op je gezicht, hmmm…..Toch weer zo’n 25 km gelopen. En het ging super, we hadden er flink de pas in. En Wim heeft gelijk z’n schoenen in kunnen lopen. Volgens mij gaat het helemaal goedkomen. Over 11-en thuis, ontbeten en daarna heerlijk in het zonnetje gelegen. Wat is dit genieten zeg!!! En dit is nog maar het begin. Proost, op de zon!!!!!!
Tot volgende week.

Liefs, Yvon.

Ps. We moeten toch vaker oefenen, ha ha