Hallootjes,

Hè lekker, dacht ik, nu kan ik bijkomen van alles. Effe helemaal niets. Nou, vergeet het maar. het lijkt wel of ik het drukker heb gehad dan normaal. Zeker nadat ik vorige week zondag de facebook-pagina had gemaakt, is er veel gebeurd. Wat is het toch mooi om te zien dat zoveel mensen de actie steunen. Een telefoontje, een mailtje, een donatie aan de deur, zo geweldig allemaal. Een hele administratie. Maar, ik heb het er graag voor over. Van de week ga ik maar eens een rondje bedrijven doen. Kijken of het iets oplevert. Maar zeg nou zelf, als je toch deze kleintjes ziet dan wil je ze toch helpen? Van de week hield iemand mij aan met de vraag of ik zelf ook naar Ghana ga. Dat staat wel op mijn verlanglijstje, maar kan net zo goed nog een paar jaar duren. Wat in het vat zit….

Wim en ik zijn van de week lekker op stap geweest. Naar een theatershow van “de Wereldband”. Zijn nog niet zo heel erg bekend, maar gaat zeker komen. Erg muzikaal gezelschap, verschrikkelijk knap. De laatste act was een tap dansen. 1 speelde de bas en de ander trok zijn tapschoenen aan voor een waanzinnige act. Hij was nog maar net klaar, of daar kwam de tweede aan, op klompen! Die ging toen hetzelfde dansen en daarna nog samen. En toen die klaar waren kondigde nummer 3 zich aan, op schaatsen! Die deed hetzelfde dansje, zo geweldig goed!! Daarna nog met z’n 3-en, helemaal top. We misten er nog 1 en we hadden het nog niet gezegd of daar kwam hij aanlopen. Op zijn…..skies!! Nou ja zeg, dat kan toch niet. En jawel hoor, hij deed hetzelfde dansje en zelfs ook nog het stuk met z’n 4-en. Zoiets had ik nog nooit gezien. Hier gaan we zeker meer van horen. Een heerlijk avondje!!
Buiten mijn eigen toneelavond waar we weer vreselijk gelachen hebben (omdat het helemaal niet loopt en we moeten het over een goeie 3 weken opvoeren!), zijn we ook naar een toneelstuk van het speeltoneel geweest. Knap hoe die jongeren het doen. Ze spelen niet alleen erg goed, ze hebben ook zelf het script geschreven. Ben benieuwd naar Jasper z’n stuk. Maar goed, dan moet ik nog een half jaar wachten.
Op Jasper z’n school geweest voor de tafeltjesavond. Wim en ik hadden al zoiets van, wat gaan we vragen? Maar goed, je wilt toch je gezicht even laten zien. Ik ben blij dat ik geweest ben. “Wat een heerlijke sociale jongen”! “Zit bij de beste 3 van de klas”! “Heeft lekker z’n draai gevonden in de klas”. “Zoals ie het nu doet, gaat hij de HAVO met gemak halen”. Zo, dat was een bezoekje aan school waard. Heerlijk om te horen toch!
Ronnie is van de week met examens begonnen. Dat kan je eigenlijk niets van zeggen, hij zei dat het wel aardig ging. Het is afwachten. Er komen ook nog meer onderdelen. Wel mooi om te zien dat hij wat volwassener wordt. Stuurt zelf mailtjes overal naartoe en neemt z’n verantwoording. Ook mooi!
Edwin kwam van de week mee-eten, heel gezellig. Zat lekker tijdens het eten op zijn praatstoel. Hij vertelde dat het Kidzkamp waar hij hoofdleider van is, nog maar 3 kinderen kan plaatsen. Ze zitten dan gewoon al vol en dat is pas voor in de zomervakantie. Ongelofelijk!

En ja, dan hebben Wim en ik (ondanks een uurtje korter slapen) zondag de wekker gezet voor een fikse wandeling. Om 8 uur vertrokken we in korte broek. Benen, armen en gezicht ingesmeerd en genieten van het heerlijke zonnetje. Wat was het rustig overal. De enige die we op een gegeven moment tegenkwamen waren Rob en zijn vriendin. Ze waren ook in traning, alleen zaten zij even bij te komen op een “bankje”. Ja, zo kom je er niet hè, zeg ik nog. Zij waren al wat eerder van start gegaan en waren er even aan toe. Even staan kletsen met elkaar en hup weer verder. Heerlijk weer om te lopen en wat is het een plaatje overal. We hebben onze stop gehouden bij de Hichte. Daar waren we al een keertje eerder geweest en dat was goed vertoeven. Wij ploffen neer op het terras en er komt gelijk iemand aanlopen. Kunnen wij koffie bestellen? Nou vooruit, zegt hij. Heeft U er misschien iets bij? Nou nee, eigenlijk niet. We zijn nog helemaal niet open, pas vanaf 1 april. Oké…..Maar ik zet wel even koffie hoor! Wat aardig en lekker om even uit te rusten. We vervolgden de tocht en wat voelde het goed zeg!! Wim en ik liepen als een speer en toen we om 2 uur weer thuis waren, hadden we ruim 37 km gelopen. Hè lekker!! Ze kunnen maar weer in de benen zitten. Toppie woppie!

Tot volgende week !
Liefs,
Yvon.

Ps. Bij mooi weer komen ze weer tevoorschijn.

     Hallo allemaal,

Wat een vreemde week.
Na een veel bewogen half jaar heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt. Ik ben weg bij Lake side. Laat ik jullie niet vermoeien met hoe het allemaal is gebeurd, maar ik kan wel zeggen dat ik erg teleurgesteld ben in bepaalde mensen. Eigenlijk is stank voor dank hier wel op zijn plek. Maar goed, wie weet wat voor een nieuwe kansen er voor mij zijn weggelegd. Het zal allemaal ergens goed voor zijn.

Wat was het leuk om het stuk van Sjaak Oudshoorn te lezen in de Telstar van afgelopen woensdag. Wat een reacties heb ik daarop gekregen zeg! Nu kan ik eindelijk beginnen met sponsors zoeken. Misschien kom ik ook wel bij jou langs! 🙂
Het artikel heb ik doorgestuurd naar Marjo (de moeder van Mariëtte) en Selma van Dijk van Hart van Nederland (ambassadrice van het kindertehuis in Ghana). Daarop heb ik van Selma een bericht terug gekregen dat ze het super vond wat ik aan het doen was. Of ik besefte wat het teweeg gebracht had. Zij gaat dit jaar ook de Nijmeegse lopen voor Hanukkah. Ze zei ook nog dat de redactie van HvN contact gaat opnemen met mij om een keertje samen te gaan lopen. Er wordt hier een item van gemaakt. Wat gaaf!!
Naar aanleiding hiervan heb ik zelf een facebook pagina gemaakt “lopen voor Hanukkah”. Zo hoop ik op wat meer naamsbekendheid. Maar de reacties alleen al zijn super!!
Na dit alles kom ik er ook nog achter dat de plaatselijke pers Ackershof2.nl er ook al van op de hoogte is. Moet niet gekker worden. Dit moet toch wel wat gaan opleveren zou je denken.

Vrijdagmiddag heb ik met Wim een wijntje gedronken bij Buytenhout, heerlijk in het zonnetje. Eigenlijk om te proosten op een nieuwe start en op de aftrap van mijn actie.
Zaterdag stond er iemand voor de deur met een heerlijke vlaai. Sommige dingen moeten gevierd worden!! En zo is het.
Vandaar dat we samen ook nog van het weekend uit eten zijn geweest bij “De Drie Heeren”. Heerlijk gegeten en erg gezellig.
En dat we dan op zondag heerlijk uitslapen omdat de regen met bakken naar beneden komt, is alleen maar meer dan welkom. Dan maar de wandelschoenen in de kast laten staan en op weg naar Delft om de bowlingschoenen aan te doen. Heel gezellig zo met de jongens. Wat een super fijn weekend!

Een frisse start daar ga ik voor!!

Dikke kus van mij,
Yvon.

 Ps. eindelijk eens naar mijn top-lijnrechter gekeken. Niet verkeerd zo in het zonnetje!

Lieve vrienden,

De week begon goed, omdat ik gewoon op een zonnige maandag op Scheveningen ben. Samen met schoolvriendje Hans langs het strand gelopen. Hele gesprekken hebben we, echt zo gezellig. Het was windstil en goed vertoeven zo op de maandag. Terwijl we druk aan het kletsen waren, zie ik in mijn ooghoek iets bewegen. Ik richt mijn blik erop en begin spontaan vreselijk te lachen. Nee zeg, hebben wij weer. Komen er 2 dames van een jaar of 70 uit het water. Prima dat ze dat doen hoor, zoals ze liepen zal het een dagelijks ritueel zijn denk ik. Maar….ze liepen in hun blootje. Druk in gesprek met elkaar en totaal geen gêne. Maar als bij mij over een goede 20 jaar alles zo hangt, kan ik me niet voorstellen dat ik dan zo dartelend het water uit zal komen. Maar goed het was voor ons even heel hilarisch. Na een lekkere wandeling, eindelijk tijd voor een bak koffie. Laten ze er nu ook appeltaart met slagroom bij hebben…nou doe dan maar 🙂 We hebben een hele tijd op de lounge bank gezeten en dat beviel goed. Misschien gewoon wat vaker zulke lekkere momenten plannen. Was leuk Hans!!
Van dinsdag t/m zaterdag gewerkt (waarvan ook de vrijdagavond). Dat is me toch te veel, zeker met wat ik er allemaal omheen heb.
Vrijdagavond hebben we Ronnie z’n verjaardag gevierd. Wat was hij blij met z’n cadeau. Hij had een slaapbankje gekregen. En dat kwam eigenlijk wel heel goed uit, want zaterdagavond kwamen zijn vrienden zijn verjaardag vieren en daar bleven er een paar van slapen. Zaterdagavond wilde ik vooral bijkomen, dus zaten Wim en ik op Ronnie z’n slaapkamer tv te kijken. Lekker lui op zijn nieuwe bankje. Af en toe even naar beneden om wat te halen (en echt niet om te controleren hoor). Daar zat een hele leuke groep die het heel erg gezellig had met elkaar. Oké, er stond het nodige aan drank, maar dat moet kunnen toch? Ik ben zo blij voor hem dat hij eindelijk zijn vriendengroep gevonden heeft. Daar wordt je een blij mens van.
Wij stonden om (ja, echt niet normaal) kwart voor 6 op (en ik had zo slecht geslapen) om een tocht in de buurt van Nijmegen te lopen. Waarom daar zul je je afvragen. Geen idee! Het leuke was wel dat we na het lopen naar onze vrienden Theo en Ilse zouden gaan. Maar eerst nog even 30 km lopen. Het begon heel goed en we hadden er echt zo’n zin in. Maar het zonnetje bleef weg en dat viel vies tegen. Halverwege een bak koffie gedaan in een leuke kroeg. Tot zover ging het prima. We komen door plaatjes waar ik nog nooit van gehoord had. Maar het was een eentonige tocht met weinig wandelpaden. Wat inhield, dat auto’s rakelings passeerden. Zo jammer. En omdat er zoveel wind stond, was het best fris. En dat met een dun vestje aan (oké, best dom). En ik voelde mij niet lekker. Zeker niet na zo’n rot nacht. Ik denk dat mijn week, hoe relaxed die ook begon, een beetje te hectisch is geweest. Ik kon wel janken zo klaar was ik er mee. Ik werd steeds stiller, wat niet leuk was voor Wim, maar ik kon niet meer. Ik zakte bijna door mijn benen. Dan maar even een warme kom soep halen bij de rustpunt, een restaurant. Maar volgens mij dacht iedereen dat, met het gevolg dat er binnen geen plek meer was. Eerst soep bestellen. Maar wat zo jammer was. ze hadden alleen maar mosterd soep. En ondanks dat ik geen mosterd lus, heb ik het wel besteld. ik had echt trek in wat warms. Buiten vonden we een plekje en daar begon ik aan de soep. De rillingen over mijn lijf, ik vond het echt niet lekker (nog zacht uitgedrukt). Daar baalde ik echt van. Het laatste stuk was echt waardeloos. Over de eindstreep hebben we eerst in een plaatselijk café (waar geen hond zat, zo fijn) een lekker soepje genomen en bijgekomen. Heerlijke muziek en heerlijk warm. We kwamen tot de conclusie dat we er 4,5 uur over hebben gedaan (20 min rust). Echt zo snel gelopen, niet zo gek dat ik moe was. Maar ik werd mezelf weer. Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt en hoop het ook niet meer mee te maken. En alles werd goedgemaakt, toen we bij Theo en Ilse kwamen. Zo geweldig gezellig bij die 2. Al snel was ik de hele tocht vergeten.

Tot volgende week.
Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Wat heb ik een heerlijke week gehad!! En dan ook nog met zulk mooi weer, wat wil een mens nog meer.
Eigenlijk niets 🙂
Op vrijdagavond na, ben ik alle avonden weggeweest.
Al dan niet sportief en ja….het is maar wat je sportief noemt, ha ha….
Op ziekenbezoek geweest in het ziekenhuis en de verjaardag van de zieke gevierd. Ze wilde geen bloemen, geen kado’s, oké.  dan maar een foto met bloemen en die in een fotolijstje doen. Dat vond ze super leuk!! Heel erg gezellig geweest, ondanks de onzekerheid na zo’n operatie. Toch een fijn en mooi gevoel er aan overgehouden.
Ook nog Total body work-out gedaan, wat zwaar was. Naar toneel geweest en heel veel lol gehad. Met mijn vriendin een avond in de Guyter gezeten, waar we langer zaten dan gepland was. We stonden eigenlijk al op om naar huis te gaan, staan ze achter de bar met de fles….Yvon nog een laatste? Ja, uh…..wat denk jij Caro? Morgen weer werken…..vooruit nog een dan. Ha ha, wat een gezellige avond, heerlijk. Op de foto is duidelijk te zien dat we het gezellig hadden, ondanks dat de glazen leeg waren en dat mijn haar door de war zat, hi hi hi….Ook nog van de week met Corine een kop thee gescoord bij Buytenhout. Oké, oké  met een appelpunt erbij. Er moet meer genoten worden en dat doen wij!!! Heerlijk in het zonnetje, geweldig. Wat heb ik het toch goed en dat realiseer ik me maar al te goed. Zeker als er een vrouw in de winkel komt vertellen dat haar oudste dochter van 44 jaar plotseling, geheel onverwachts is overleden. Pfff…wat heb ik met haar te doen. Ben ik daarvoor 77 geworden, zegt ze? Dan besef ik hoe rijk ik ben met wat ik allemaal heb. Heel waardevol!!
Zaterdag was ik vrij en heb ik eerst boodschappen gedaan. Jasper en ik gaan zondag koken en we hebben een hoofdgerecht en een toetje uitgezocht. Daarna de tuin een beetje onder handen genomen. Ook nog in de zon gezeten (ja, als ie er is moet je het waarnemen) en Ed en Wen kwamen effe langs. Aan het eind van de middag ben ik nog een bloementje naar een jarige gaan brengen en zo was het voordat ik het wist avond. Na het eten gingen we ons klaarmaken voor een feestje bij Oliveo. Het thema was, Oliveo goes Tirol. Wim had bij de Soete Suykerbol gevraagd of we hun tiroler kleding mochten lenen. Dat was geen probleem en zo hing het later in onze slaapkamer. Maar ik had zo mijn twijfels of de meeste wel verkleed gingen. Vic en As kwamen al bijtijds naar ons toe en die waren niet verkleed, dus was het voor mij ook klaar. De kleding bleef netjes in de slaapkamer hangen. Wij er naartoe en wat bleek….je viel op als je verkleed was. Wat was ik blij met mijn outfit. En wat waren degene die verkleed waren opgelaten. Om te laten zien dat het een tiroler feest was, wilde ik wel met 4 sporadisch verklede dames op de foto.

Het was een hele gezellige leuke avond, alleen is het bij DSVP allemaal wat beter geregeld. De muziek en de akoestiek is daar ook 10x beter. Maar goed…je moet het zelf maken en dat hebben we dan ook gedaan, ha ha… Om 2 uur waren we thuis en het bijzondere was, ik was om 7 uur al weer wakker.  Wim lag al een half uur wakker. We zijn er dus maar uitgegaan en hebben 20 km gelopen. Een heerlijk zonnetje hielp ons de dag op te starten. Hè lekker, een goeie manier om de dag te beginnen. Om 11 uur waren we thuis en hebben we met de jongens ontbeten. Daarna van het zonnetje genoten en ook nog een rondje gefietst. Maar het maakt niet uit wat je doet met dit weer. Je wilt gewoon buiten zijn.
Terwijl ik dit zit te tikken, kom ik nog bij van het eten. Jasper en ik hebben een kippen-pie met Zwitserse kaas gemaakt en toe een chocolade mouse met mandarijn. Pfff…dat hakt er wel in hoor. Maar het was zeer geslaagd!!! De volgende keer gaan Wim en Ronnie iets maken. Leuk om te doen en vooral lekker genieten. We lopen het er wel weer af….ja tuurlijk 🙂

Tot volgende week!
Dikke kus,
Yvon.

Hallootjes,

Het was me het weekje wel. Pfff….ik ben gewoon een beetje leeg.
Maar laat ik eerst met een fantastisch bericht beginnen, wat ik vorige week helemaal vergeten ben te schrijven. Ik ben ingeschreven voor de Nijmeegse 4-daagse.

Geachte mevrouw YP Stein De Jong,

Uw inschrijving voor de 98^ste Vierdaagse is nu definitief. De bevestiging van uw inschrijving kunt u vinden in Mijn Vierdaagse. Deze bevestiging heeft u nodig bij het aanmelden op zondag 13 juli of maandag 14 juli in Nijmegen. Vergeet niet uw bevestiging mee te nemen, zonder bevestiging kunt u niet aanmelden!

Dit is een automatisch gegenereerd bericht. Reacties op deze e-mail worden niet gelezen.

Met vriendelijke groet,

Centrale Administratie
Stichting DE 4DAAGSE
www.4daagse.nl

Vorige week zaterdag heb ik officieel een mail hierover ontvangen. Echt zo lekker!!! Nu Wim nog, maar hij kan zich pas vanaf morgen inschrijven. En dan is het nog maar de vraag of hij is ingeloot. Duimen jullie mee?!

Ja ja, je wordt ouder mama…..Veel gewerkt van de week en ook nog 3 avonden achter elkaar weg. Dinsdagavond, jullie zullen het niet geloven, ben ik weer bij de sportschool begonnen. Ingeschreven en al. Zo lekker fanatiek bezig geweest. het zweet stond op mijn rug. Dat wil ik ook zo graag. Echt voelen dat ik wat gedaan heb. Woensdagavond naar toneel, wat ook intensief is hoor. We zijn al volop bezig met het decor (vind ik zóóó leuk). En omdat het stuk om een roze pyjama gaat, moeten we die ook nog hebben. Ach, zo blijven we lekker van de straat.
Donderdagavond héél gezellig samen met mijn schoonmoeder bij de Guyter geweest. Mijn schoonvader zat bij de mannen thuis te eten en zo had iedereen het naar de zin. Toppie!!
Maar dit is eigenlijk allemaal nog leuk en gezellig. Het vermoeiende van de week was meer wat je allemaal te horen krijgt. Wim z’n collega die plotseling overlijd op 47 jarige leeftijd. Vrienden en kennissen die van alles door moeten maken door ernstige ziektes. In de winkel hele heftige gesprekken met klanten. Klanten die je zo dierbaar zijn dat het je aangrijpt, dat valt niet mee. Je kunt ze alleen maar steunen door een arm om hun heen te slaan of een flinke big hug te geven. Maar al die dingen laten je niet los. Ik ben dan ook echt moe.
…Maar niet te moe om te lopen op zondag. Wim en ik hebben een georganiseerde tocht in het Westland gemaakt. Om half 7 stonden we op en het zonnetje scheen toen al. Maar koud nog….brrrr er moest zelfs gekrabd worden. Maar toen we van start gingen, was het al een stuk beter. Oh wat heb ik zin in de lente. Zonder jas lopen, ik kan niet wachten. Op een gegeven moment haalden we een wat oudere man in en raakten aan de praat. Niet gek hè voor een man van bijna 70 jaar, met suiker, een kunstheup en een hartaanval die ik gehad heb. Wat??? Ongelofelijk!! Dit zijn echt van die verhalen dat ik denk, hier krijg je toch energie van. Die man was zo positief, heerlijk om te horen. Petje af voor hem. Hij was van plan om te gaan af bouwen, maar wanneer wist hij nog niet :).Onderweg hebben we een bak koffie gedaan bij een cafetaria in Honselersdijk. Zegt de serveerster, zo lekker een wandelingetje aan het maken? Ja ja, zeg ik lachend….een tocht van 30km. Zo zo, dat is veel!! En, zeg ik, het gekke is; we vinden het nog leuk ook. Ik had 10 jaar geleden nooit gedacht dat ik dit leuk zou gaan vinden. Zegt zij, misschien ga ik het later ook wel doen. Wie weet meid!! (dom dom dom, vergeten een foto met haar te maken) Ook Leonie (collega van Wim) en Henk maakten daar hun tussenstop. Effe gezellig met elkaar gekletst. Voor Henk is het de eerste keer en ook hij vindt het nu al leuk. Ja hoor, ook al verslaafd, ha ha. We gaan elkaar zeker nog vaker tegenkomen.

Hier ga ik het bij laten. Volgende week een wat uitgebreider verslag.

Een gezellige week allemaal!!
Dikke kus van mij,
Yvon.

Ps. voor toneel hebben we ook 4 vazen nodig. Onderweg met wandelen kwam ik ze tegen. Jammer dat mijn belt zo klein is 🙂