Hallootjes,

Een heerlijke week was het en het weer heeft daar ook aan meegeholpen. Elke dag van de week wel gewerkt en daar waar het kon, de voetjes omhoog en koelen. De ene enkel is nog steeds dik. Het knietje gaat wonderbaarlijk goed. Het lijkt wel of de ontsteking in mijn knie naar beneden is gezakt (kan dat?). Ben nog maar even niet gaan sporten, dat komt volgende week wel weer. Wel ben ik woensdagavond uit mijn werk met Wim naar “de Soete Suikerbol” geweest. Heerlijk op het terras een overheerlijke pannenkoek gegeten. Zo relaxed!!
Donderdag kreeg ik van Victor een foto te zien. Hij was in Dordrecht als figurant bij Michiel de Ruyter. Zo gaaf!!! Hij stuurde mij een berichtje, ga zaterdag met me mee Yvon. Zo, dat zou wel super zijn zeg. Dus ik me donderdagavond snel opgeven via de computer. En nu maar hopen. Maar voordat ik vrijdagochtend naar mijn werk ging, had ik geen reactie. Hmmm, jammer. ’s Avonds na het eten ga ik achter de computer en opeens zie ik, u bent uitgekozen om zondag figurant te zijn in Amsterdam. Om 4.00 uur aanwezig (’s nachts hè!!). Dus ik bel Victor en zeg dat ik zondag mee mag doen. Wel leuk zegt ie, dat is de laatste opnamedag. Dan hebben ze 400 figuranten nodig. Ze nemen de begrafenis op. Victor kon niet op zondag, dan moest ie werken. Mij gaat het ook niet lukken, hoe kom ik om 4.00 uur daar? Ga gewoon zaterdag met mij mee. Ja, maar als ik dan niet mee kan doen, dan sta ik daar voor niets. Bel dan even, zegt hij en geeft me het nummer. Als een gek ga ik sms-en, mailen, op facebook een bericht sturen, dat ik heel graag mee zou willen doen. Een fotootje erbij en dan maar afwachten. Na een half uur wordt er gebeld. Oh sorry, verkeerd gebeld. Met wie spreek ik dan?, vraag ik. Met farmhousefilm. Maar ik heb net een bericht gestuurd. Oh…wat wilde u vragen? Of ik morgen mag figureren? Hij vraagt na, hebben we nog iemand nodig? Uh ja, een jonkvrouw, hoor ik. Ja hoor, als u morgen om 7.30 uur in Middelburg wilt zijn heel graag. Prima, komt in orde!! Gaaf!!!! Ik bel Vic en die zegt, zus ik kom je om 6 uur halen. Dus wij de volgende dag naar Middelburg om mee te doen. Wat was het geweldig leuk!!! Ik zie al snel Derek de Lint en Frank Lammers. Ook komt Lieke van Lexmond binnen, goedemorgen! Ik word in een jurk gehesen ( gesnoerd….pff) en mag naar de grime. Daar krijg ik een pruik en al mijn make-up moest eraf. U mag naar de set. Toen ik daar kwam, stond Victor al klaar in vol ornaat. Er worden wat instructies gegeven en we gaan allemaal klaarstaan. En…actie!! Soms moest het wel 6x over (viel nog mee). Heel veel rook voor een wat mistig tafereel. Wat mooi zo op het Marktplein in Middelburg. Een super locatie daarvoor. Ineens zie ik Barry Atsma staan en later ook Lieke van Lexmond in een prachtige jurk. Zo gaaf dat ik daar gewoon tussen mag staan. Af en toe zwaaien Vic en ik naar elkaar. Paarden, koetsen. alles halen ze uit de kast. Victor en ik zien een mooie kans om naar Barry toe te lopen en hem te vragen voor een foto. Als Pijnackenaren onder elkaar. Oh…komen jullie uit Pijnacker? Weten jullie waar mijn ouders wonen? Kennen jullie mijn ouders? Zo kletsen we wat af en hij verteld dat hij af en toe bij de Soete Suikerbol wat gaat eten. En als ik hier klaar ben, dan ga ik met de kinderen naar de camping. Daar heb ik zo’n zin in. Effe niets en gewoon een potje macaroni maken. Een heel leuk gesprek!! Fijne vakantie Barry!! Misschien zien we elkaar straks nog, zegt hij (helaas). Lieke heb ik nog gesproken en gefeliciteerd met haar zwangerschap. Tussendoor werden we door de catering een lunch verzorgd. Geweldig!! Na de pauze werd ik naar de koets geleid samen met een man. Goed voor het raam zitten, zodat je zichtbaar bent. Wat hebben we een lol gehad in de koets!! Een leuke vent!! Hij deed het ook voor het eerst en vond het super leuk. We hebben wat rondjes gereden in de koets, het moest telkens weer over. We kregen gewoon de slappe lach. En elke keer als ik langs de wachters kwam, zwaaide ik. En zelfs Derek de Lint knikte naar de koets, echt geweldig. Wat heb ik het naar mijn zin gehad zeg!! Als bedankje kregen we een kompas mee naar huis in een mooi doosje met Michiel de Ruyter erop.  Om half 5 waren we weer thuis en was ik eigenlijk best gaar. Mijn voet was weer aardig dik geworden en dat betekende voetje omhoog!!
Zondag nog op kraamvisite bij Iris en Daan en kleine Evi. Wat een schattig kindje zeg, nog zo klein. Heerlijk om zo’n hummeltje in je armen te hebben.
Zo, ik had gedacht dat ik een rustige week zou hebben, maar dat pakte toch anders uit.
Nu ga ik even stoppen met schrijven voor een paar weken. Ergens in september of oktober begin ik wel weer een keer. Een time out dus
Allemaal nog een hele fijne en zonnige zomer. Geniet van de lange avonden en van elkaar.
Een hele dikke kus van mij!!

Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Tjonge jongen wat was het zwaar zeg. Maar tegelijkertijd kan ik zeggen wat was het weer geweldig om deel te nemen aan de 4-daagse.
De laatste dag stonden we op en oké het was allemaal wat stram, maar ach…het kan erger. dus weer het fietsje op en hup naar de wedren. Ik had echt zo’n zin in de laatste dag. Het liep ook eigenlijk heel erg lekker en ja dat stramme loop je dan al snel los. We hadden afgesproken om de 2 uur te stoppen en dat hebben we dus ook gedaan. Zo zaten we om 6 uur aan de appeltaart Zoooo onwijs lekker. En we konden weer door. Onderweg met wat lui aan de praat geraakt en dat liep zo lekker weg, dat we om 9 uur onze volgende stop hadden. Laten we hier even een plaspauze houden. Dat was is het plaatsje Gassel. We gingen zitten en al gelijk vroeg een jongen, koffie?? Nou lekker! Dus werden er 2 bakjes koffie neergezet. Koekje er bij? Heerlijk! Alles werd aangereikt. Al zouden we een biertje willen hebben, had gewoon gekund. Hier was alles gratis. Op deze extra lus (de extra 10km) willen ze de wandelaars in de watten leggen. Dat doen ze al jaren. Dat is wel te zien aan de collage met foto’s aan de hakken. Echt zo geweldig!! We raakten aan de praat met 2 jongens van daar. Zelf zaten ze al lekker aan het bier (moeten natuurlijk het goede voorbeeld geven). Ja, wij doen dit graag! Je kunt zelfs even een duik nemen in het zwembad als je wilt.

Oh ja! Toch even er naartoe gelopen, want zeg nou eerlijk met deze temperaturen wil je wel. Het had zo leuk kunnen zijn, maar goed daar nemen wij gewoon de tijd niet voor. Een andere loper dacht daar anders over. Hij trekt zijn kleren uit en neemt een duik in het zwembad. Woaw, zeg ik, wat een geweldige stop is dit, ha ha. We hebben er smakelijk om gelachen. Kijk dat maakt het 4- daagse gebeuren zo leuk! Maar ja, we moesten wel door. Tussendoor nog soep gegeten in Beers (heerlijk!) en daarna is het nog een km of 20. Poeh, de voetjes begonnen wel zeer te doen en de schenen branden de tent uit. Het afwikkelen van de voet werd steeds moeilijker. Maar goed, we liepen naar Cuijk en dat is 1 groot feest. Maar we kregen het bericht op onze mobiel van het vliegtuig dat was neergestort en dat er geen muziek zou zijn of in ieder geval, gedempte muziek. Zo, dat is heftig. Maar in Cuijk was het 1 groot feest. Ik heb staan dansen en springen (ineens nergens meer last van). Nog even met Wim een stijldansje gedaan, altijd leuk zo op het parcours. Over de pontonbrug (altijd gezellig!!) en in Mook nog wat fris gedronken. Oké, nu nog maar 12 km. Pfff…..daar hebben we 3 uur over gedaan. Slopend!!!! Die Via Gladiola, normaal gesproken het spektakel van de laatste dag, was nu een trieste bedoening. Niet zo gek natuurlijk, maar je hebt die muziek zo hard nodig. Het sleept je er doorheen. Maar als er dan bekende langs de kant staan die je komen inhalen, dan heb je die muziek helemaal niet nodig. Theo en Ilse (onze topverzorgers!!!!!) stonden met Teuntje en Lennox te wachten met een heerlijk koud biertje. Oh wat was dat lekker zeg!! Niets is hun te gek. Ik kan wel zeggen dat wij deze 4 dagen doorgekomen zijn, dankzij deze 2 toppers.

Ilse die iedere dag bij thuiskomst een heerlijke zelfgemaakte soep heeft klaarstaan, aan komt draven met een koud voetbad, een glas verse jus en indien nodig ice-packs uit de vriezer haalde. ’s Avonds werd er een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en toe kregen we een zelfgemaakte ijstaart. Daarna koffie met iets lekkers en als er blaren waren, dan werd buurman Joost ingeschakeld. Niets is hun te gek. Mocht je denken, daar willen wij ook wel boeken, een beetje jammer…wij hebben al geserveerd voor volgend jaar! Met een zelfgemaakte cheque voor Selma waar ik het bedrag op zou zetten (Ilse had hem meegenomen) liepen we verder. Niet veel later werden we weer aangemoedigd. Irma stond er met 2 vriendinnen. Dat vond ik zo super leuk!! Mijn zus die mij komt inhalen, geweldig. Met bloemen liepen we door. Ook kreeg ik nog een gladiool van een toeschouwer, die ik later op het parcours ruilde voor een biertje, ha ha. Maar oh oh, die voetjes, die benen, de vermoeidheid. We konden niet meer. Maar goed, dan moet je gewoon doorlopen er is geen andere optie. Bart zou even verderop staan. Wim liep aan de ene kant en ik aan de andere. We hebben gezocht en gekeken, maar we hebben niemand gezien. Komt ie speciaal met de trein vanuit Pijnacker naar Nijmegen toe, zien we hem niet. Balen!! Even voor de finish zien we het team van SBS6 staan. Zegt ze tegen me, we doen alleen een item met Selma, ik hoop niet dat je het erg vindt. Hè, zeg ik? Ik was helemaal van slag en barst in tranen uit. Heb ik het hier allemaal voor gedaan? Dus zeg ik tegen haar, besef jij wel wat ik allemaal gedaan heb? Sponsors, cheque, veel geld, ik vertel alles al huilend. En vooral voor mijn hoofdsponsor vind ik het erg, naar haar toe heb ik een afspraak. Jullie hebben mij toegezegd dat het op tv zou komen. Oké, dan wacht je toch even op Selma? Hallo!!! Ik heb net 200 km gelopen en ik wil naar de finish, waarop zij zegt….ik sta ook al 3 uur in de brandende zon te wachten. Ja dus???? Het is je werk, jij wordt er voor betaald!!!!(dacht ik) We konden wel naar Selma haar man en Marjo, die stonden links van het parcours. Dan doen we dat wel. Zo liepen Wim en ik voldaan, maar zeer vermoeid over de finish. Maar wie we ook zagen, geen Marjo of Tom. Eerst een biertje en lekker even zitten. Maar Bart hadden we ook niet gezien. Al bellend en sms-end heb ik Bart geprobeerd wijs te maken waar we zaten. Een half uur (!!!!) heb ik op de bank gestaan om de finish en Bart in de gaten te houden. Op mijn sokken ben ik op een gegeven moment gaan zoeken naar Selma of SBS6. Niemand gezien. Dan maar naar de bus van SBS6. Daar zat Marloes van de redactie en aan haar vroeg ik (5 uur) of Selma al binnen was. Ja, volgens mij is ze al in haar hotel. Hè??? En mijn cheque dan? Ik zou een item hebben. Nou, dat gaat niet meer lukken. Je hebt het toch voor die kinderen gedaan, zegt ze nog heel leuk. Wat een muts zeg!! Wat onprofessioneel allemaal.  Ze begrijpt er duidelijk niets van. Teleurgesteld liep ik terug. Daarna had ik zoiets, toch nog even zoeken. Op mijn sokken liep ik het terrein af. Zie ik ineens aan de overkant Bart staan. Nou ja!! Ik zeg, Wim zit in het midden. Ik moet nog effe zoeken. Ik loop wat heen en weer, maar eigenlijk met mijn ziel onder mijn arm. Laat maar dacht ik, ik ga weer terug. Word ik tegengehouden. mag ik de weg niet meer over. Ja maar, daar staat mijn biertje. Sorry, je zal moeten omlopen. Welja joh, ik heb net 200km achter de kiezen, ik loop wel effe om. Belachelijk! Maar goed, we hebben er nog een leuke afsluiting van gemaakt (zover het kon). Teruglopend naar de fiets komt er nog een man naar ons toe en geeft ons een hand. Bedankt!! Ik zat er af en toe doorheen, maar dankzij jullie enthousiasme ging ik door. Hij kreeg tranen in zijn ogen. Nou ja…  Stopt er ook een jongen met de fiets. Ken ik jou niet van TV? Uhh…kan, ha ha. Daarvoor ben ik naar Nijmegen gekomen. Zo lachen!! Geweldig die reacties. Bart is meegegaan naar ons logeeradres en daar zijn we ’s avonds vertrokken. Wat heerlijk dat Bart dit zo wilde doen. Toch wel weer lekker in je eigen bedje. Vanmorgen werden we allebei wakker met hele zere voeten enkels en schenen. Hele erge warme-uitslag, niet normaal. Maar ja als je bedenkt dat het asfalt 70 graden is, ja dan begrijp je die plekken wel. Gladiolen gekregen van collega’s, vrienden en het ouder echtpaar waar ik werk. Zo lief allemaal. En dan al die berichten op facebook, wat heerlijk om alle felicitaties te lezen. ’s Middags aan de telefoon gezeten met Marjo. Een fijn gesprek gehad. Om 5 uur moesten we naar het Witte Huis voor de groepsfoto. Ja, en dat je dan eindigt met een borrel bij het witte huis, duh… Heel gezellig.
Mochten jullie na dit verhaal denken, zou het iets voor mij zijn die 4-daagse??? Gewoon doen!! Iedereen kan het!

Een hele dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. Voor iedereen die dacht dat Wim het niet zou halen…nou echt wel!! De kanjer!!

Lieve vrienden,

Het wordt een kort stukje helaas.
Wat was het verschrikkelijk zwaar vandaag. Ik denk echt dat het eens maar nooit meer is. Tenminste, dat zeg ik nu.
Het gekke is, dat we best fris aan de start stonden. En het begin ging zo goed. Wel bewust wat meer pauzes genomen, want gisteren was te gek. Maar tjonge jonge wat is het een eind. Je weet echt op een gegeven moment niet meer hoe je het hebt. En dat heb ik met de 40km nog nooit gehad. Misschien komt het toch dat je niet helemaal fit bent???? Maar onderweg was het wel weer bere gezellig. Er zijn zoveel mensen die vragen wat Hanukkah is. Zo krijgt het naamsbekendheid. Bij de 7 heuvelen stond een dj in een microfoon te praten, toen zag hij mij lopen en riep “Hey, ik heb je op tv gezien!! Je loopt voor een goed doel he`”! En daarna zegt ie nog Ja ja, deze dame loopt voor Hannekuh. Echt zo leuk!! Pijnacker stond ook langs de kant op verschillende stukken. En dan wil je toch even stoppen en gedag zeggen. Maar dat hakt er zo in!! Aan het eind loop ik nog met een dame te kletsen en dat loopt lekker weg. Maar waar was Wim?? Ik zoeken en zoeken…Die vrouw liep door en ik stap even opzij. Kijken of ik hem ergens zie. Niet dus. Ik besluit om door te gaan. De laatste kilometers alleen. Ach en Wim ook alleen. Maar goed, doorlopen maar. Net voor de finish komt er iemand aangerend. Wim, nog net samen over de finish. Zo lief!!! Maar wat zijn we moe. Dikke knie, dikke enkel van warmte uitslag en mijn scheenbenen doen zeer. Wat wil je nog meer. Wim heeft ook dikke enkels en blaren. Hij mag zo weer onder handen genomen. Wel nog een biertje gedronken met een hoop gezellige mensen. Bijtijds gingen we weer naar de fiets. Komt er een cameraploeg. naar mij toe. Zo zo, jij bent nog fris. Ha ha ha…lolbroek. Je staat te dansen. Ja nu wel weer. Schoentjes uit, biertje op, wc-tje geweest, dan wil het wel weer. Een heel item van de KNBLO. Dat ga ik zeker terug kijken.

Tot morgen allemaal, wij gaan zo lekker eten.
Dikke kus van mij,

Yvon.
Ps. te weinig foto’s gemaakt, sorry

Hoi hoi,

Gisterenavond veel te laat gaan slapen. En lag ik eenmaal, kan ik de slaap niet vatten. Ja, en dan gaat toch die wekker weer om kwart voor 3. Dus maar 4 uurtjes geslapen.
Maar enigszins weer fris aan de start verschenen. Het was een heerlijke dag en het liep super goed. Heel wat bekende tegengekomen. Al dansend komen we elk dorpje door. Zo welkom die muziek. Het zweept je op. Als ik een beat hoor, dan ben ik niet te houden. Daar ga ik weer. Op een gegeven moment loop ik iets voor Wim en uit het niets wordt ik aan beiden armen ingehaakt en meegetrokken. De 2 heren die we nu al overal tegenkomen. Geweldige gasten. Gezellig met elkaar opgelopen. Onderweg krijg ik te horen, “dat is zij van Hart van Nederland”. Ook komt er een vrouw achter me aan hollen “waar heb je Selma gelaten?” Echt bizar. Zelfs de fotograaf van andere jaren gaat je gedag zeggen “hé, ben je er weer”. De jaarlijkse zanger in Beuningen zegt, “vrijdag een date”? Echt 1 groot feest. Bijna aan het eind staat Ronald, een kennis, langs de kant van de weg. Hij was gisteren begonnen aan de 50 km. Vanmorgen moest hij beslissen dat het beter was dat hij zou stoppen. Waarschijnlijk een verschoven wervel in zijn rug. Oeps…. Sterkte ermee Ronald!! Straks haal ik jullie in en drinken we een biertje. En dat is gebeurt. Om tien over half 1 kwamen we over de finish. Eigenlijk veel te hard gelopen. Waarom, vragen we ons nu af. Maar goed gebeurd en terwijl we met Ronald aan de borrel zitten, komt Peter (mijn helper van 4 jaar geleden) naar mij toe. Wat toevallig!! Hij was ook net binnen. Zo hebben we er 2 uur gezeten en gekletst met deze en geen.

Nu zitten we aan de koffie met zere benen. En…wat zijn we moe. Niet zo gek hè?!
We gaan zo slapen en morgen weer gezond op. Een ding…we zijn op de helft!!

Tot morgen!
Liefs,
Yvon.
Ps. Allebei een blaar. Dan wordt de buurman gewoon opgetrommeld, zo lief allemaal.

Bekijk hieronder de beelden van de SBS6 uitzending van 15-07-2014.

Hallootjes,

Wat een leuke dag is het tot nu toe geweest.
Om kwart voor 3 opgestaan en even over 4 uur zijn we vertrokken. Wat een prachtig weer om te lopen, heerlijk.
Helaas heb ik te weinig tijd om alles te vertellen.
Maar goed, wat door mijn hoofd speelde, hoe ga ik Selma ontmoeten tussen al die mensen?? De redactie had mij maandag al gebeld en ook zij wisten niet hoe het zou gaan lopen. Ja, als zij het al niet wisten. Ik had doorgegeven dat Elst haalbaar moest zijn. Even voor Elst komen de 40km en de 50km bij elkaar. We hebben een hoog tempo en in mijn ooghoek zie ik ineens een rood shirt met Hanukkah achterop. Selma!!!! Nou ja, hoe is het mogelijk!! En tegelijkertijd belt Laura van SBS6 waar ik ben. Je raadt het nooit, ik loop naast Selma. Nog even en we zijn in Elst., Daar hebben we een leuk item gedraaid, die vanavond op Hart van Nederland te zien isIk ben benieuwd hoe het geworden is. Onderweg ook nog een hoop bekende gezien. Super leuk allemaal!!  Aan het eind nog een biertje gedronken en daarna gelijk richting fiets. Lopen we langs het Kadaster en daar staat de dame die ons vorig jaar 4x  op de foto heeft gezet (zie facebook). Ze ziet ons en komt ons gelijk begroeten met 3 zoenen. Of we een verhaal wilde komen doen. Morgen komen we echt langs, nu effe geen tijd. Prima, veel plezier. Lopen we door, komt Harm Edens voorbij. We praten wat en hij zegt ” hey bekend gezicht.” Ja, je hebt ooit een item met mij gedaan. Ja, nou weet ik het weer. Effe samen op de foto!! Zo leuk.

Nu even thuis voor Ronnie zijn diplomauitreiking. Ed en Wen hebben het eten klaar. Wat fijn zeg! Top!!

Dikke kus en tot morgen!!!!
Yvon.

Lieve allemaal,

Hoe geweldig kan je week beginnen? Ronnie is geslaagd voor MBO2. Wat onwijs goed van hem!! Tjoh, ik zie hem nog als 3-jarige de taxi instappen om naar school te gaan. Wat een donder was het. We hebben wel eens achter de taxi aan gereden. Nou, dat hadden we beter niet kunnen doen. We zagen hem op de achterbank alle kanten op gaan, kon voor geen meter stil zitten. Hij heeft een prima tijd gehad op school, want Ronnie maakt overal wat van. Maar ach, kleintjes worden groot.  Wat wel jammer is, het is voor hem alleen niet haalbaar om een volgend niveau te doen. Dus dat wordt een baan zoeken. Hij kan al ergens terecht, maar het zou mooi zijn als het iets meer in zijn richting zou zijn. Hij is er volop mee bezig. En als hij dan naast zijn baan ook nog een cursus zou kunnen volgen, dan komt ook dat vast wel goed. Dit papiertje is gewoon in the pocket.

En dan is het bijna zover….de spullen zijn al zo goed als gepakt. Afgelopen dinsdag ben ik nog bij mijn fysio geweest. Hij heeft mij naar de dokter gestuurd. Sterker nog, hij heeft op zijn telefoon mijn dokter gebeld, zodat hij zeker wist dat ik ging. Dezelfde middag zat ik nog bij de dokter. Zij schreef gelijk diclofenac voor. Je zult vast last krijgen van je knie, maar dan heb je iets achter de hand. Neem het gerust! Ik hoop niet dat het nodig is, maar in case of….

Maandagavond had ik afgesproken met Marlijn uit Nieuw Vennep. Zij heeft mijn shirts voorzien van een opdruk. Ik kende haar helemaal niet, maar in een korte tijd kan je iemand heel goed leren kennen. Het was een klik die we hadden. Heel bijzonder! We zijn ook nog even naar haar winkeltje in Lisse geweest. Wat een leuke spullen heeft ze daar zeg. En heel veel zelf gemaakt, zo mega creatief. marlijnpoppendijn.nl Moet je voor de gein eens op kijken. 
Echt top dat zij de shirts kosteloos heeft gemaakt. Zo wil zij haar steentje bijdragen. We hebben afgesproken dat we na de vakanties samen uit eten gaan. Nou, die staat!!
Donderdagavond zijn we met Ronnie, Jasper en Emanuel (vriend van Ronnie) een hapje gaan eten bij de Guyter. Effe heel gezellig. We hebben erg gelachen en super lekker gegeten. Een heerlijke avond en zeker voor Ronnie. Terwijl we daar zitten gaat mijn mobiel. Het is SBS6. Of we iets kunnen afspreken voor dinsdag. Hoe willen jullie dat gaan doen, vraag ik. Want ik loop de 50km en Selma loopt de 40km. Ik start om 4 uur en Selma om 5 of om 6 uur. Oh…waar start Selma dan? Ik was even stil…hadden ze het wel goed doorgenomen?! Goed, om een lang verhaal kort te maken, Wim en ik hebben gekeken waar we elkaar het beste zouden kunnen treffen en hebben daar nog contact over. Ik begin hem een beetje te knijpen. Ik heb doorgegeven aan SBS6 dat ik afspraken heb met mijn sponsors op mijn shirt. En dat ik me daar wel aan wil houden. Dat gaat zeker lukken, heeft ze mij beloofd. Ik ben benieuwd.
Verder heb ik van de week zo lekker gewerkt. Woensdag stond ik met Maaike en voordat we de winkel open deden, kwam ze naar me toe. Ik heb iets voor je en ze overhandigd me een bord. Ik moest echt 3x kijken. Je bent niet wijs joh! Ongelofelijk!!! Wat een lieve collega. Ik sta er echt zo van te kijken. Wat gebeurt er allemaal met me. Gisteren kwamen er zoveel mensen in de winkel om mij succes te wensen, zo onwijs lief. Thuis komen en een envelop in de bus vinden van de buren met een donatie erin. Via facebook vragen vrienden het rekeningnummer omdat ze nog iets willen doneren. Wat mooi allemaal!
Zaterdag kon ik rustig aan wakker worden. Ik was vrij, maar er stond wel het een en ander op het program. Eerst een nieuwe mobiel halen in Delft. Een verschrikkelijk aardige jongen hielp me en al snel waren we over van alles en nog wat in gesprek. Hij had in Pijnacker gewerkt bij Dixons (voorheen mijn overbuurman). Oh zie je, ik dacht al dat ik je wel eens gezien had. ha ha. Hij geeft mij mijn nieuwe mobiel en zegt dat alles is overgezet. Mocht er wat zijn, laat het me weten. Heb je je nummer er ingezet, vraag ik. Hij schrikt, nee joh!! Geintje, zeg ik. Eenmaal thuis ben ik gelijk met Ronnie aan de slag gegaan met mijn nieuwe mobiel. What’s app geïnstalleerd en al gelijk krijg ik een app-je. Een foto met onderschrift. Nog een donatie, envelop ligt in de winkel. Een stel die ik ooit in de winkel heb geholpen, kwamen sponsorgeld brengen. Ik kreeg het er koud van. Wat ontzettend lief. ’s Middags ga ik langs de winkel en loop langs Delifrance. Daar zit een ouder echtpaar te genieten van de muziek op het plein. Ze zien me en zeggen dat ze in de winkel waren geweest. Ze wilden mij succes wensen. Bij deze dus, zegt ze.  We gaan je volgen hoor! Zo leuk!!
´s Middags en ´s avonds naar het Raadhuisplein geweest omdat daar een jazz festival bezig was. Maar het was zo rustig en dan is er ook niet echt sfeer. Zo jammer en zeker ook voor de organisatie. Maar ja, er is ook nog voetbal op tv. We zijn dan ook op tijd naar huis gegaan. Ook goed om de rust te pakken nu.

Maandag werk ik eerst nog van 7 tot half 11 in de huishouden, dan douchen, en nog voor een laatste keer bij Ton langs. Daarna vertrekken we naar Nijmegen. Ik probeer iedere dag een stukje te schrijven, maar dat zal dinsdag moeilijk worden, omdat we dan ook nog ´s avonds naar Rijswijk rijden voor Ronnie z´n diploma-uitreiking.
Even op en neer en hopelijk kunnen we nog uurtjes slapen voordat we de volgende dag weer om 4 uur aan de start verschijnen. We gaan het beleven.

Mochten jullie mijn actie nog willen steunen, doneren kan op rekeningnummer  NL88ABNA0617142270 ovv Hanaukkah en je naam (staat op naam van W.Stein).

Nog een fijn weekend allemaal!!!
Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Afgelopen maandag was ik jarig en wat ben ik verwend zeg! En ook op facebook zoveel lieve felicitaties, echt geweldig!! Ik heb echt een heerlijke dag gehad.
Woensdagavond ben ik vanuit de winkel gelijk naar mijn vriend Ton, de fysio, gegaan. Hij wilde mijn knie nog even zien. Het is zeker nog niet in orde en hij zou hem onder handen nemen. Pfff…..nou, dat heb ik geweten. Ik zei nog tegen hem: “ik vond je nog wel zo’n lieverd”. Hij heeft hem flink gekneed, dat voel je wel zeg. Maar, er moet iets gebeuren. Hierna ga ik nog 2x bij hem langs en ja,…dan moet het gaan gebeuren. Na de fysio ben ik met Wim uit eten gegaan bij “tante Boefie”. We zaten in de binnentuin en daar voelt het alsof je op vakantie bent. Het sfeertje is echt top!! We hebben dan ook een hele gezellige avond gehad!
Donderdagavond kwam schoolvriendje Rob mij ophalen. We zouden samen wat gaan drinken in Delft. Het was zo’n heerlijke warme avond, dat de terrassen vol zaten. Laat er nu net een tafeltje vrijkomen en daar zijn we gaan zitten. Heel gezellig en zeker als het zo druk is. Er zat een wat ouder echtpaar naast ons en naast de fles wijn die op tafel stond, hadden ze ook iets lekkers besteld. En omdat het al later op de avond was, had ik ook wel trek. Ik kijk en kijk nog eens en het lijkt sterk op doritos met kaas. Oh…dat heb ik in Zuid Afrika ook gegeten en daarna nooit meer. Het zag er zo lekker uit!! Dus, wat doe ik….inderdaad ik vraag of het doritos zijn. Ik zie Rob al denken, moet dat nou!! Maar de dame bevestigt het en voegt nog toe dat het heerlijk is. Nou, die ga ik zeker een keertje bestellen. Nog geen 10 minuten later komt ze naar ons tafeltje en vraagt of ik wat doritos wil. Wat lief!! Oh echt zo lekker!! Rob ligt in een deuk en ik zit alleen maar te genieten. Dat heb jij weer hoor! Rond kwart voor twaalf gingen we naar huis en we lopen langs het tafeltje. Ik bedank ze nog een keer en ze zegt, neem nog maar wat, we krijgen het toch niet op. Nou, dat laat ik me geen 2x zeggen. Geweldig, wat een leuke avond!

En ja, dan is het zaterdag. In mei hadden we met het voetbalteam van Wim afgesproken, dat we op 5 juli de afsluiting van het seizoen zouden hebben met bbq en al. En dat dat dan precies samenvalt met deze wedstrijd. Mooier kan haast niet. Dus had ik ook weken van  tevoren vrij genomen om alles voor te bereiden. De tuin moest overdekt en aangekleed worden en daarnaast ook hapjes maken en het huis een beetje schoonmaken. Maar….Maaike had niemand voor de zaterdag. Dus had ik geopperd om te werken van 11.00 tot 15.00 uur. Het waren wel 4 hele leuke uurtje. Leuke en gezellige klanten. Komt ineens Carla, een kennis, de winkel binnen. Ze overhandigd me een pot met geld en zegt, voor Hanukkah, succes Yvon! Kippenvel, ik was gewoon ontroerd. Wel lief dat ze zo meeleeft. Ik krijg steeds meer zin om te lopen.
Om 3 uur ging  ik met gemaakte tompouce-jes van “van Maanen” naar huis (heel leuk dat ze die speciaal had gemaakt). Gelukkig kwam vriend Hilbert helpen met de tuin en Corine hielp met hapjes maken. Zo was alles op tijd klaar voordat iedereen kwam. Wat was het super gezellig!! Wat heerlijk om met 24 man de wedstrijd te kijken. En dat allemaal op een groot scherm met beamer, een goed verzorgde bbq, leuke mensen en prachtig weer (gelukkig!).

Zenuwslopend!! De penalty’s heb ik half gezien. De meeste dames durfde niet te kijken, maar oh oh oh wat waren we allemaal blij. Zo’n Geweldige avond, super!! Het was 1 groot feest!! Wel blij toen ik om 2 uur op bed lag.
Zondag was Wim naar een cursus voor het jagen en ik heb samen met Ronnie en Jasper de boel weer aan kant gemaakt. We waren bezig met de partytent, toen er net een windvlaag kwam en de tent over de schuur sloeg. Nee hè!! De buizen waren allemaal geknakt en het doek gescheurd. Zo, echt balen. Maar goed, het was een geslaagde avond.
Om vier uur had ik met Karima afgesproken bij “de Soete Suikerbol” om wat te drinken. En omdat er binnen 3 feesten waren, moesten we wel buiten zitten. In het begin heerlijk, maar al snel begon het te regenen. We mochten onder de parasol zitten en dat was maar goed ook, want na een tijdje begon het te hozen. We hebben er 2 uurtjes gezeten en hadden het prima. Gaan we zeker vaker doen!

Wat was het een feestelijke week!!
Liefs,
Yvon.

 Ps. Hij kan zo meedoen, toch!?