Lieve vrienden,
Het wordt een kort stukje helaas.
Wat was het verschrikkelijk zwaar vandaag. Ik denk echt dat het eens maar nooit meer is. Tenminste, dat zeg ik nu.
Het gekke is, dat we best fris aan de start stonden. En het begin ging zo goed. Wel bewust wat meer pauzes genomen, want gisteren was te gek. Maar tjonge jonge wat is het een eind. Je weet echt op een gegeven moment niet meer hoe je het hebt. En dat heb ik met de 40km nog nooit gehad. Misschien komt het toch dat je niet helemaal fit bent???? Maar onderweg was het wel weer bere gezellig. Er zijn zoveel mensen die vragen wat Hanukkah is. Zo krijgt het naamsbekendheid. Bij de 7 heuvelen stond een dj in een microfoon te praten, toen zag hij mij lopen en riep “Hey, ik heb je op tv gezien!! Je loopt voor een goed doel he`”! En daarna zegt ie nog Ja ja, deze dame loopt voor Hannekuh. Echt zo leuk!! Pijnacker stond ook langs de kant op verschillende stukken. En dan wil je toch even stoppen en gedag zeggen. Maar dat hakt er zo in!! Aan het eind loop ik nog met een dame te kletsen en dat loopt lekker weg. Maar waar was Wim?? Ik zoeken en zoeken…Die vrouw liep door en ik stap even opzij. Kijken of ik hem ergens zie. Niet dus. Ik besluit om door te gaan. De laatste kilometers alleen. Ach en Wim ook alleen. Maar goed, doorlopen maar. 
Net voor de finish komt er iemand aangerend. Wim, nog net samen over de finish. Zo lief!!! Maar wat zijn we moe. Dikke knie, dikke enkel van warmte uitslag en mijn scheenbenen doen zeer. Wat wil je nog meer. Wim heeft ook dikke enkels en blaren. Hij mag zo weer onder handen genomen. Wel nog een biertje gedronken met een hoop gezellige mensen. Bijtijds gingen we weer naar de fiets. Komt er een cameraploeg. naar mij toe. Zo zo, jij bent nog fris. Ha ha ha…lolbroek. Je staat te dansen. Ja nu wel weer. Schoentjes uit, biertje op, wc-tje geweest, dan wil het wel weer. Een heel item van de KNBLO. Dat ga ik zeker terug kijken.
Tot morgen allemaal, wij gaan zo lekker eten.
Dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. te weinig foto’s gemaakt, sorry