Ha vrienden,

Te laat!!!! En wel 2 dagen. Eigenlijk niets voor mij. Ik zit waarschijnlijk nog in het Afrikaanse ritme. Komt wel…. Nu heb ik ook van het weekend geen tijd gehad, dus dat zou het ook zomaar kunnen zijn.
Vorige week was het wel vreemd om weer te beginnen met alles. Ik had er gewoon een beetje moeite mee. Maandag had ik nog vrij en omdat het in het weekend zo warm was, hadden  Ronnie, Jasper en ik afgesproken dat we naar Scheveningen zouden fietsen. Dus, op tijd eruit en lekker lang genieten van zon zee strand. Nou zee en strand hebben we gezien, behalve de zon. Langs de kust was het helemaal bewolkt. Echt lachen. Gelukkig vonden de jongens het lekker om een stuk te fietsen en ach we pakten gewoon een terrasje. Heel leuk! ’s Middags waren we weer thus en heb ik een beetje gerommeld.
Dinsdag mocht ik voor het eerst weer werken. Ondanks dat ik er zin in had, kwam ik er niet in. Madelon zei nog, je bent er wel maar je bent er niet. En zo voelde het ook. Zo raar dat je ineens weer in de winkel staat. Mensen die zeggen: “Ik heb eigenlijk niets nodig hoor”! Ik dacht gelijk, weet je wie er iets nodig heeft!!! Ik zat duidelijk nog bij de inwoners van Mdumbi. Dat gevoel heeft nog een paar dagen aangehouden, maar vrijdag ging het al stukken beter. Het was ook mega druk en dan draai je al snel mee.  Ook zo leuk dat er veel mensen de winkel inkomen puur en alleen om te vragen hoe het geweest is. Ik bleef kletsen.
Vrijdagavond gezellig met Wim naar de film “Intouchables” geweest. Daar had ik al zoveel over gehoord. Eigenlijk had ik voor mijn vakantie al willen gaan, maar daar is niets meer van gekomen. Ik was dan ook blij verrast, dat hij nog draaide. En wat een geweldige film!!! Ik heb zo gelachen en vervolgens is het ook emotioneel. Echt geweldig.
Zaterdag was ik vrij en die ben ik ook zo doorgekomen. ’s Avonds hadden Ronnie en ik een soort van reunie van de Ubuntujongeren. Poolen in Nootdorp onder het genot van een drankje. Super leuk om iedereen weer te zien. Ronnie voelt dat ook. Hij is gelijk met een potje pool mee gaan doen. En leuk om te zien dat hij het best kan. Zelf ben ik er geen ster in, allang blij als ik de juiste bal kan raken. Maar goed, het gaat om de gezelligheid. Op een gegeven moment kijk ik een beetje rond en je gelooft het niet….Staat mijn broer daar te poolen met een groep mannen. Da’s toevallig. Ik loop naar hem toe en we beginnen te lachen. Wat doe jij hier?? Laten we daar nu allebei voor het eerst komen, echt bizar. Alleen ging hij op een gegeven moment naar de Guyter en wij bleven nog even. Om kwart voor 2 was ik thuis (nog even gedacht zal ik nog naar de Guyter gaan?). Het zou sowieso een kort nachtje worden, want er stond voor zondag een personeelsuitje gepland. Dat betekende dat ik om half 8 eruit moest. ’s Morgens was ik maar wat blij dat ik gelijk naar huis was gegaan. Die uurtjes slaap had ik gewoon even nodig. Om half 9 stond mijn collega Melvin voor de deur en zo gingen we samen naar Madelon. We wisten niet wat we zouden gaan doen, maar badkleding, handdoek en makkelijke schoenen moesten mee. Ook een regenpak was geen overbodige luxe.  Het jammere van alles was, dat we al met een flinke bui weggingen. Die handdoek kwam dus al van pas. Toen we om 9 uur met z’n 4-en vertrokken, wisten we nog niets. Toen we bij de Loosdrechtse plassen kwamen, werd er iets meer duidelijk. We werden daar ontvangen door Madelon haar vader en haar opa en oma. Die hadden de koffie met gebak al klaar staan. En ja, daar lag een zeilboot klaar. Na de koffie zijn we de boot opgegaan en werden er instructies gegeven. De taken werden verdeeld en we kwamen er een beetje in. Rond het middaguur gingen we terug en oma had een lunch klaar staan. Echt zo gezellig. Om half 3 nog een keer het water op en de taken werden anders verdeeld. Ik was stuurvrouw. Is dit nu wel zo verstandig? De wind trok echt aan en we moesten met recht alle zeilen bijzetten. Wind, regen en dan ook nog de juiste koers varen. Leuk om te doen!! Er waren momenten dat de boot echt zo schuin lag, dat er water in de boot kwam. Best griezelig!! Anthony was er dan ook niet blij mee, dat was duidelijk aan zijn gezicht te zien. Het was zwaar zo met die wind, maar goed te doen. Volgens mij kun je beter dit weer hebben, dan het weer (30 graden en windstil) van vorig weekend. Het was nu echt spectaculair, er gebeurde wat. We hebben onze vuurdoop gehad!! Teruggekomen nog een borrel genomen en om 8 uur de spullen gepakt en vetrokken voor een hapje eten. Bij een gezellige tent hebben we heerlijk gegeten en het was bere gezellig. Een top-dag met een top-team!! Op de terugweg was het toch wel duidelijk dat het zwaarder was dan dat ik dacht. Ik was op de achterbank in slaap gevallen (je wordt ouder mama….).

En dan is de eerste schoolweek weer begonnen. Alles gaat weer gewoon draaien en daar ben ik ook wel weer blij mee. Van de week een drukke boel in de winkel, want we bestaan 2 jaar. Misschien leuk om te weten dat donderdagavond de winkel (extra) open is en er een catwalk is met een DJ en al. Veel voorbereidingen dus.
Een fijne week nog en tot schrijfs!!

Liefs,
Yvon.