Lieve lezers,

Vorig jaar liep ik nog de Kennedymars (80 km op 1 dag) samen met Jan die ik jaarlijks op de Nijmeegse 4-daagse zie. Afgelopen jaar vroeg hij mij of ik 13 oktober meeging naar Berg en Dal om daar 60 km te lopen. Hij zei nog, die is wel zwaarder dan de Kennedymars. Ik gaf aan dat ik zou gaan kijken als het oktober was. En ja, jullie raden het al, ik had wel weer zin in een uitdaging. Het was wel zo dat ik een week voor deze tocht last van mijn rug had. Wat het was dat was mij niet duidelijk, maar het zou mij niet weerhouden om mee te lopen.
En zo gingen wij op de avond voor de tocht naar Theo en Ilse in Nijmegen. Daar mochten we een nachtje slapen, zodat ik zaterdagochtend om half 8 kon starten met de tocht. Daar aangekomen moest ik me eerst inschrijven. Dus zeg ik tegen de dame achter de inschrijftafel…60 km (omdat je een keuze kon maken of je 25, 40 of 60 wilde lopen). Kijkt ze me aan, zegt ze….dat is een hele zware tocht hoor! “Ja, ik ga het proberen, zeg ik nog lachend”. Je moet wel voor 7 uur vanavond binnen zijn he!! “Ja, dat is mijn bedoeling ook, zeg ik”. Echt heel pittig hoor! En ik begrijp later dat het vreemd overkomt als je daar als nieuweling in je eentje je gaat inschrijven. Dat ik met nog 3 mannen zou gaan lopen dat wist zij natuurlijk niet. Toen ik met Wim buiten zat te wachten, zag ik de mannen aankomen en ik was blij. Blij dat ze me niet in de steek hadden gelaten. Zij gingen zich ook inschrijven, maar zij hadden hem al vaker gelopen. Dus in afwachting  keek ik een beetje om me heen en zie ineens iemand aan komen lopen. Ik dacht gelijk, waar ken ik haar van? Ik liep naar haar toe en zei tegen haar, hoi hoi….ken je me nog? Ja, maar waarvan, zei ze. Ik zeg, wij hebben met de Zonnebloem rolstoelen geduwd in de Keukenhof. Oh ja, das waar! Wat leuk dat we elkaar hier treffen!! Het gaat pittig worden vandaag he! Jazeker! We hebben elkaar heel veel succes gewenst en dat konden we wel gebruiken, want het zou die dag 27 graden worden. We gaan het wel zien dacht ik nog.
We gingen vol goede moed van start, Jeroen de meest ervaren lange afstand loper, hij loopt in 23 uur van Nijmegen naar Rotterdam. Jan, hij loopt makkelijk, maar niet meer dan 80 km op 1 dag. Robin, die had misschien wel graag gehad dat ik had gezegd dat ik liever de 40 km zou lopen 🙂 . En dan mijn persoontje die misschien wel door deze 3 op sleeptouw genomen moest worden.
Bij 25 km zat ik er nl al helemaal doorheen. Waar ben ik mee bezig!! Berg op, berg af en dat door de bossen op onverharde paden…..kapot was ik. En door boomstronken, dennenappels en eikeltjes liep ik ook nog eens blaren. En tot overmaat van ramp was er de eerste 25 km ook geen toilet. Ik kon de natuur opzoeken werd door de organisatie gezegd.  Ik voelde me echt niet happy….Ik transpireerde veel, was aan de diarree en vooral moe. Maar als de mannen dan weer met mij meeliepen en af en toe zeiden “vergeet niet van het uitzicht te genieten Yvon!”, dan kreeg ik weer een boost. Maar wat was dit zwaar en vooral met deze temperaturen. Zo liep ik toch maar gewoon verder met in mijn hoofd…dit doe ik nooit meer. Zeker op de Mookerheide met het zonnetje op je bol…..pffff, afzien. Op 50 km hadden we bij de Nijmeegse zweefvliegclub een lange stop. Zo welkom!! Ik ga zitten en neem eigenlijk gelijk mijn mobiel in mijn hand. Wim ik denk dat ik er mee stop….en in de familie-app groep….ik kan niet meer, ben er klaar mee. Tegelijkertijd zeg ik het tegen mijn wandelmaten. Jongens ik denk dat ik stop…. Wordt er gezegd, laten we eerst een biertje bestellen. Oh ja!! En ja hoor… 2 bestellen een La chouffe biertje en Robin en ik een Radler 0 %. En zo deden we nog een rondje. Tussendoor ging ik even naar het toilet en daar passeer ik een man. Zegt ie tegen mij…loop jij nog steeds met die 3 mannen? Ik zeg jazeker! Zegt hij, jij loopt echt zo geweldig goed, mijn complimenten!! Ik bedank hem met een lach en loop weer naar ons tafeltje. En als ik op mijn mobiel kijk en ik lees reacties van mijn gezin van…kom op mam, het is nog maar 10 km!! Je kunt het mam! Kom op kanjer!! Ja toen heb ik me er aan overgegeven. Ik maak het af jongens!! En zo begon ik aan de laatste kilometers. Geen idee wat er met mij was gebeurt, maar ik liep met Jeroen voorop en ik had er een flink tempo in. We namen even de 2 andere op sleeptouw. Ongelofelijk!! Het ging eigenlijk super goed. En zo kwamen we met z’n 4-en 8 min voor 7 binnen, waar Wim me opwachtte. Wat was ik blij!! Ik voelde me geweldig, ook al zou ik het echt nooit meer doen, ha ha. Maar het zat erop! Wat heb ik genoten en zeker ook samen met mijn wandelmaten! Bedankt mannen!!!
Na ons welverdiende biertje zijn we richting Theo en Ilse gegaan. Daar kon ik lekker douchen en gingen we met elkaar bbq-en. Rond half 12 waren we thuis en kon ik mijn bedje in.

De week daarna was het een hele rare week. Dinsdags zat ik met een collega te eten bij de Guyter, donderdag zat ik met 3 vriendinnen te eten bij de Guyter en zaterdag samen met Jasper. Dat was wel iets teveel van het goede. En als klapper op een vuurpijl zaten Wim en ik de vrijdag in Otterlo voor opnames van House Vision. En ook daar zijn we in het restaurant van het park wat wezen eten. Het was wel weer leuk om te doen. Zeker omdat het zo’n maffe regisseur is.Helemaal omdat we het 3 jaar geleden ook hadden gedaan en ze ons nog herinnerden. Het voelt dan ook wel wat makkelijker. Toen we klaar waren en naar huis reden, realiseerden we dat we vergeten waren te vragen wanneer het uitgezonden zou worden. We gaan het zien….

En ja dan blijf ik ook last houden van mijn rug. Dus naar de dokter geweest. Ga maar even bloed prikken. De uitslag was binnen en het bleek dat de waardes van mijn nieren weer was gezakt. Oeps…. Dus zij wilde verder op wat dingen laten prikken om van alles uit te sluiten. Daar krijg ik morgen de uitslag van. Best spannend….

Wat vorige week ook erg leuk was, Ronnie had ons uitgenodigd om te komen eten. Dat was super gezellig!! Zo mooi om te zien dat hij alles op orde heeft. De kanjer!
Ook zijn we met mijn schoonouders en Fenne naar een tentoonstelling van de Fabeltjeskrant geweest in Rotterdam. Daar hebben we ze allemaal zo’n plezier mee gedaan!

Afgelopen weekend kreeg ik wat app-jes dat Wim en ik op tv waren gesignaleerd. Oh wat Leuk!! En dat het zondag herhaalt werd, was duidelijk. Gelijk weer berichtjes, ha ha…Zo leuk!

En ja dat het lekker herfst aan het worden is, dat vind ik heerlijk! Lekker er op uit, de bossen in, al dan niet met zn tweetjes of met Fenne, Ed en Wen. Fijn om die kleine zo te zien banjeren door het bos. Je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen. Laat ze maar lekker wennen aan wandelen, dan kan ze later met oma mee de Nijmeegse 4-daagse lopen 🙂 Want wat is leuker dan genieten dat je kleindochter wekelijks komt. Lekker samen met oma op de fiets naar Intratuin. Een feestje!!

Tot snel weer!!
Liefs,
Yvon.