Lieve allemaal,

De laatste weken heb ik de wandelschoenen niet aangehad. De laatste tocht was 4 weken geleden. Wim en ik zijn toen naar Vlietlanden gelopen en vandaar weer naar huis, een tocht van 34 km en 2 dagen daarna nog een ronde van 21 km. Voor de rest was de laatste weekenden gewoon geen tijd voor. Op zich hele leuke andere dingen gedaan. Zo zijn we met Vaderdag uit eten geweest. Het weekend daarna was er braderie en moest ik het hele weekend werken. Wel zijn we die zaterdagavond naar Night at the Park geweest. Een heerlijke avond met UB40, Paul Young en Level 42. Een feestje!!
De week erna was ik jarig en hadden we de hele dag visite. Heel gezellig en echt jarig geweest. De dag daarop een tuinfeest van een voetbalmaat van Wim. Altijd leuk om de hele groep weer te zien. En om het weekend nog wat langer te maken, gingen Jasper en ik fietsen naar Oostvoorne en hebben we daar een hotelletje geboekt. We waren er even lekker tussenuit. Super om samen te doen. Heerlijk weer om te fietsen en lekker veel gegeten, ha ha…We hadden alleen maar foto´s van dat we aan het eten waren. We hebben het ervan genomen, heerlijk!
En om het nog bonter te maken, zijn we afgelopen weekend met pa en ma, Ar en An naar het welbekende plaatsje Zuna geweest. Nee, dat ligt niet in Zuid Afrika, maar gewoon in Overijssel. Wat hebben ze genoten en wij dus ook. Eenmaal thuis werden we door pa en ma uitgenodigd om een hapje te eten bij `tante Boefie`. Ronnie die alleen thuis was, ging gezellig mee. Een heerlijke afsluiting van een mooi weekend.
Tussendoor ook nog met mijn collega´s gegeten bij `Fratelli`. En ondanks dat het op een dinsdag was, zat het helemaal vol. Niet normaal!! Ik begrijp wel waarom, het eten is echt zo lekker en ook het sfeertje echt Italiaans. Alleen….wat een herrie. Iedereen overschreeuwd elkaar en dan ook nog de vele bediening ,super  hoor, maar het loopt te rennen en te vliegen. Dat werd ons af en toe te veel. Zo zijn we spontaan allemaal `gaan roken`. Lekker even frisse lucht.  Met al die etentjes ben ik zo blij dat ik nu aan Bootcamp doe. Heerlijk `tekeer gaan` in de buitenlucht. Hopelijk zeg ik dat straks in de winter ook nog. Ik hoop echt van wel.

En dan is het jaar alweer om. Volgende week start de Nijmeegse 4 daagse weer. Morgen werk ik nog tot 5 uur en dan stappen we op de trein op naar Nijmegen. De voorspellingen zijn goed tot heel warm. We gaan het zien. Een ding is zeker, ik heb er zin in!! Jullie lezen ongetwijfeld hoe het GELOPEN is. Proost allemaal….op de 4/daagse!!

Dikke kus,
Yvon

Ps. Wat is het toch heerlijk om te genieten van mijn kleindochter. Vanmorgen nog even bij haar geweest. Het is volop genieten!! Fenne is een heerlijke, makkelijke baby. Ze doet het zo geweldig goed, ze heeft alles al dubbel en dwars ingehaald. Ze zit bovenaan de groeilijn. Wat een kanjer!!

Lieve allemaal,

Wat ben ik een topervaring rijker!!
Ik heb afgelopen weekend een tandemsprong mogen maken vanaf Zestienhoven. Vorig jaar heb ik het voor mijn verjaardag gekregen, omdat ik het ooit een keer gezegd had. En ja, als je dan eenmaal een afspraak gemaakt hebt…dan begint het toch wel een beetje te kriebelen. In vele dromen had ik al een sprong gemaakt. Best heftig om eerlijk te zijn. Vorig jaar oktober ging de sprong toen niet door en ik zou in 2017 een nieuwe afspraak maken.
Dus stond 4 juni al een hele tijd in mijn agenda. Op de een of andere manier had ik er gewoon zin in! Van tevoren hadden ze al gebeld dat het niet om 14.00 uur zou zijn, maar om 11 uur. Ik dacht hoe eerder hoe beter.
Dus gingen wij op zondagochtend om half 10 richting Zestienhoven. Ik had een jas, extra trui en handschoenen meegenomen. Maar toen ik vroeg wat ik het beste aan kon doen, zei hij… gewoon zo, in je t-shirt. Oh..oké. Daarna kregen we (nog 3 andere) instructies over de sprong. Een overall aan, in het busje en hup naar het vliegtuig. Wat een prachtige blauwe lucht…een mooie dag om te springen. Bij het vliegtuig aangekomen kregen we te horen dat we 20 min later pas de lucht in mochten. Dus dan maar met z’n allen op het vliegveld zitten naast het vliegtuigje. Heel ontspannen in het zonnetje gezellig kletsen met elkaar. Om 11.20 stapten we in. Mijn instructeur, René, eerst en ik voor hem en daarna de rest aansluitend. Wij zouden dus als laatste springen. Dat vond ik eigenlijk wel fijn. Ik voelde me gek genoeg heel rustig. Ik weet nog dat ik dacht….je gaat het echt doen Yvon!! Em ik heb me er toen maar aan overgegeven.  Na een klein kwartiertje vliegen op 10.000 ft (3,3 km), ging de deur open. De eerste gingen naar voren en voordat ik het wist waren ze weg. Zo gingen ze alle drie en toen gingen wij. Ik hing op een gegeven moment buiten het vliegtuig en hij zat nog en hij zei tegen me….ogen open en genieten Yvon, het is zo voorbij. Ga ik doen!!….en daar gingen we. Even gingen e alle kanten op en snel kreeg ik te horen dat de armen omhoog mochten. Zo vielen we voor 30 sec met een snelheid van ongeveer 200 km/per uur naar beneden. Even wist ik niet hoe ik moest ademen. Je krijgt zoveel lucht in je longen, niet normaal. Maar dat ging al gauw goed en voordat ik het wist gooide hij de parachute open. Ik hoor me nog schreeuwen.. WAT IS DIT GAAF!!! JOEHOE!!! Ik kon er niet over uit. Daar hang je dan, boven Rotterdam en omstreken. Ik heb het gewoon gedaan! Wat is dit een geweldige ervaring. Ineens zegt ie, nu mag jij even sturen. Oh echt!! WOAW!! links en rechts, super gewoon. Zie je daar beneden, ze zijn  er al. Nou ja, bizar. En ineens komt er een wolk en worden we weer omhoog gebracht. Zo bleven we gewoon langer zweven. Heerlijk!! Het kon voor mij niet lang genoeg duren. Al snel kreeg ik instructies voor de landing. Yvon wij gaan gewoon staand landen, doen wij gewoon! Oké, top! Ineens zie ik Wim staan en ik begin te juichen en te zwaaien, maar het duurt nog even voordat hij kan zien dat ik dat doe. En dan gaat het laatste stukje ineens zo snel…benen en voeten omhoog en op mijn sein neerzetten. En ja hoor…daar staan we. Het leek wel een afsprong van Epke Zonderland . Wim komt eraan en zegt, wat een mooie landing!! Die andere landen allemaal zittend. Zo ik voelde me trots, niet normaal. En at had ik een fijne instructeur. Ik realiseer me dat dat heel belangrijk is. Ik ben hem ook zo dankbaar! Het mooie van alles is….ik hoefde geen video beelden. Dan zou er iemand mee springen om alles op te nemen. Erg prijzig en ach ja…ik deed het voor mezelf. Maar René had van het begin een gopro om zijn pols en heeft mij de hele tijd opgenomen. Wat ben ik hem dankbaar. Die kon ik voor een leuk prijsje opgestuurd krijgen. Daar zit ik nu nog van te genieten.

Aan het eind van het filmpje hoor ik mezelf zeggen…..Dit was ongelofelijk, ga het ook doen!
Dus lieve vrienden, ik zeg…GO FOR IT!

Ik blijf voorlopig nog even in de wolken.

Tot snel!
Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Normaal gesproken heb ik allang mijn korte broek aangehad met de wandeltochten die we lopen. Waar blijft dat zonnetje toch? Ik ben ook een heel ander mens (net als iedereen) als het zonnetje schijnt. Die vitamine B heb je gewoon nodig. Maar we hebben ongetwijfeld nog een hoop tegoed.  We zullen nog even geduld moeten hebben.

Maar dat neemt niet weg dat we gewoon iedere week onze kilometers maken. Zo ook zaterdag 22 april. Wim en ik stonden om 7 uur in Geldermalsen om de Bloesemtocht te lopen. Via een connectie van Wim konden we ons inschrijven bij een sponsor en werden we ontvangen met koffie en een heerlijke appelkoek en een lunchpakket voor onderweg. Wat was het er een prachtige dag voor. We liepen als een speer! Onderweg even een pauze voor een lekker soepje. Al swingend liep ik naar binnen op de maat van de muziek. Er speelde een bandje in het restaurantje. En wie ziet Wim in zijn ooghoek. 2 mannen die we jaarlijks op tochten en bij de Nijmeegse tegenkomen. Na al die jaren kunnen we hun namen nog steeds niet onthouden. Voor het gemak noemen we ze kikkers, omdat we ze zo in Nijmegen hebben gezien 🙂 Altijd gezellig met deze mannen. Even wat gekletst met elkaar en daar gingen ze weer. Wij aten ons soepje op. Zit er naast ons iemand die zegt….volgens mij ken ik jullie. Jullie lopen ook altijd in Nijmegen. Klopt!! Kent ie ook weer iemand uit Pijnacker. Wat is de wereld toch klein. Leuk dit soort gesprekken. Na nog geen 7 uur lopen (met pauze) kwamen we binnen. Heel snel gelopen!

Wat heel bizar was pas….. zit ik bij mijn werkhuisje met Anneke koffie te drinken, horen we ineens iets tegen de glazen pui vliegen. Overal in de bomen zie ik ineens vogels. Vlaamse gauw, Eksters, Kauwtjes, van alles. Ik zeg tegen An, volgens mij ligt er een roofvogel. Oh echt!!! En ik ga er heen om te kijken. Joh het is een uil!! En hij gaat er helemaal voor zitten. Hoe bizar!! Maar al snel vliegt ie weg en we gaan weer verder met de koffie. Ineens weer een klap, weer die uil. Hij blijft wezenloos liggen. Ik zeg we moeten iets doen. Ik doe tuinhandschoenen aan en pak een doos. Maar terwijl ik de pui openschuif, vliegt ie toch weer weg. Nou dat was wat zeg!!

Koningsdag moest ik ’s morgens gewoon werken. Er waren een hoop mensen op de been, maar die kwamen niet in de winkel. Het was te rustig en om 1 uur heb ik de winkel mogen sluiten. Na een heerlijke oranjebol, zijn we rond half 3 naar Tante Boefie gegaan. Daar zaten Petra en Robin aan de bar. We zijn gaan zitten en hebben een heerlijke middag gehad en vreselijk gelachen. Ook nog een oude bekende tegengekomen, mijn baas toen ik vroeger tomaten plukte. De beste man kende me niet meer. Maar er kwamen wel verhalen van die tijd. Wat was dat ontzettend leuk. Hij vertelde dat hij erg met het geloof bezig was. En na een heel gesprek met hem, geeft is mij een schildje van Maria. Voor jou! Bedankt meid, was gezellig! Ach wat mooi!!
’s Avonds nog naar de tent op het Raadhuisplein, maar die kon niet tippen aan zo’n leuke middag.

Dan was er ook nog de nacht van Pijnacker. Met Wim en Marco 30 km lopen rondom Pijnacker. We begonnen vol goede moed om 0.00 uur. Wat een prachtige heldere nacht om te lopen. Heerlijk dat we al snel met een groepje van 6 er flink de pas in hadden. Marco loopt ook zo goed mee! Wat wel heel jammer is, we zouden soep krijgen onderweg, maar het bleek dat we de hard hebben gelopen. De soep stond er nog niet. Zo jammer….helemaal omdat het maar 2 graden was. Echt wel koud, maar wel met zweet op de rug. Heerlijk om om half 6 ons bedje in te stappen. Alleen kon ik niet slapen. De adrenaline gierde door mijn lijf. Al met al heb ik 3 uurtjes geslapen en ben daarna mijn bed uit gegaan. ‘s Middags heb ik de logeerkamer klaargemaakt, voor de 2 meiden die uit Canada bij ons zouden komen logeren. ’s Avonds nog naar de tent in het dorp. De 35+soos. Lekker een avondje dansen en kletsen met oude bekende. Altijd een soort van reünie. Love it!!

De volgende dag vierde mijn schoonvader zijn 85ste verjaardag met familie en vrienden in…… de Soete Suikerbol. Een hele gezellig en ook weer zo gelachen. Wat leuk was voor pa en ma, tante Ada was als verrassing over uit Canada samen met haar 2 kleindochters, 2 meiden van 18 en 21 jaar. Deze 2 meiden zouden de tijd dat ze in Nederland waren (5 dagen) bij Ar en An en bij ons slapen. Dat had wel wat voeten in de aarde, want je hebt al zo’n volle agenda. Maar we hebben het beste van gemaakt. Op maandag heb ik ze meegenomen naar Delft en daar de stad laten zien.

Ze vonden het geweldig. Als afscheidsdiner hebben we met z’n 11-en bij de Guyter gegeten. Ook dat was geslaagd. Alleen had ik met Irma al eerder afgesproken dat ik er een dag later ook zou eten. Het is dat ik het niet zo erg vind om daar te zitten, ha ha.
Maar om terug te komen op de loges… we hadden er nog een. Bart, de logeerhond, was er ook nog de afgelopen 2 weken. Pfff….en dat is zo bewerkelijk. Jullie begrijpen dat ik van het weekend niet alleen de vlag voor Bevrijdingsdag heb uitgehangen. Alles draait weer normaal, heerlijk.

Afgelopen zondag een tocht van 28km  gelopen in Aarlanderveen.

Jammer dat het zonnetje niet scheen, maar dat mocht de pret niet drukken. Wat een mooi stukje Nederland zo bij de Nieuwkoopse Plassen. Op naar de volgende tocht.

Enne…..wat dat zonnetje betreft, die komt let maar op!

Liefs,
Yvon.

Ps. En dan mochten we ook nog in het publiek zitten van “Beste kijkers” , met o.a. Jeroen van Koningsbrugge. Wat is dat een toffe peer!

Lieve vrienden,

Jullie zijn vast benieuwd hoe het met mijn kleindochter is. Nou Fenne is echt al een grote meid aan het worden. Wat gaat ze hard zeg. Ze is al zo lekker aangekomen en heeft heerlijke bolle wangen. Ze doet het heel erg goed, maar dat is zeker een verdienste van Ed en Wen. Wat gaan ze lekker relaxed met Fenne om.
Vorige week zijn Ed en Wen, Wim en ik in Almere geweest voor opnames van een commercial van Independer. Verder kan ik er niets over zeggen, alleen dat we het leuk vonden om met elkaar te doen. Na afloop hebben we nog heerlijk geluncht met z’n vieren. Fenne was in goede handen van de andere oma, dus konden wij het er even van nemen. En dat allemaal op een terras in het zonnetje. Dat was genieten.
En dan hebben Wim en ik ook nog meegedaan aan een commercial voor Swiss Sence die nu op de TV is. Dat was een hele leuke dag in Uden. Heel gezellig met een heel leuk team. Wat blijft dit toch ontzettend leuk om te doen (ook al word je vreselijk lelijk opgemaakt).
Ook ging ik vol goede moed naar Heemstede voor opnames van een commercial van Ah over de moestuintjes. Ook weer heel erg leuk, vooral omdat ze mij uitpikten om voor de kassière te staan. De commercial ging om kassière Anja die hierin centraal stond. De camera stond aan alle kanten, dus was ik super benieuwd naar hoe het uitgezonden werd. Maar wat er tijdens de opname gebeurde…..ik moest net doen alsof ik afrekende bij Anja, dus ik pakte mijn portemonnee. Ik doe hem open en zie dat mijn pinpas er niet in zit. Shit!!! En ik most met het ov naar huis en zou mijn pas nog opladen. Nee he..en ik had ook geen contant bij me. Wat nu! Toen we even met de figuranten samen wat zaten te kletsen, vroeg ik aan een van hun waar ie vandaan kwam. Uit Iepenburg! Oh…hoe ga jij naar huis? Ik ben met de auto…dus ik vraag, zou ik mee mogen rijden. Tuurlijk! Oh wat fijn en ik vertel hem waarom ik een beetje in paniek was. Geen punt joh rij lekker mee. Op een gegeven moment zit het er op en we lopen naar zijn auto. Is het me daar een grote Mercedes met leren bekleding. Woaw….niet normaal wat een auto. En dan ook nog voor huis afgezet worden. Nogmaals bedankt Kai!!
Maar het mooiste komt nog. Wordt de reclame van AH uitgezonden, zie je alleen mijn hand, ha ha ha ha ha. Neemt niet weg dat ik het heel leuk heb gehad met Anja. Wat hebben we gelachen!

Ook de afgelopen weken heerlijke wandeltochten gemaakt. Zowel met Wim als met vriend Marco. De kilometers zitten alweer in de benen. Mooie plekjes met een heerlijk zonnetje erbij. Echt genieten!!

Oh ja en dan ben ik ook nog met Victor wezen figureren in Amsterdam voor een nieuwe tv serie “Het meisje van plezier”. We gingen ’s morgens vroeg naar Amsterdam. We zouden de auto buiten het centrum neerzetten en daarna met de tram naar locatie. Dus zo gezegd zo gedaan….auto neergezet (na veel rondrijden waar het nu precies was, ha ha) , maar er zat voor de rest niemand achter het loket. En omdat we al aan de late kant waren, liepen we snel naar de tram. Al snel waren we bij “ons café”. Een leuk gezellig klein groepje figuranten. Vic en ik werden al snel gevraagd om te komen. We waren gasten op een feestje van de hoofdrolspeelster. En we stonden vlak bij haar tegenspeelster…..Angela Schijf. Ik had haar al eens eerder gezien bij Flikken Maastricht, maar daar had ze volgens mij haar dag niet. Ik had een bepaald beeld van haar. Maar deze keer was ze heel erg leuk. We hebben zelfs nog even staan kletsen over het cadeau wat zij ging geven, een mooi rood lingeriesetje. Moet je daar en daar eens gaan kijken en ze noemde een zaak in Amsterdam. Ze was heel erg gezellig. Daarnaast deed Peter Paul Muller (Martin Morero) ook mee. Echt een hele leuke klus zo met zn 2-tjes. En wat Vic in zijn sas. Hij moest en zou wel met Angela op de foto. Natuurlijk broer! Daarna zijn we Amsterdam nog even ingegaan om een broodje te eten.

Maar wat eigenlijk balen was, een van de figuranten zei dat we bij het parkeren van de auto een voordeelkaartje hadden moeten halen. Dan betaal je uiteindelijk maar 1 euro voor het parkeren (als je daarna met het ov reist). Shit…balen…nou dat wordt al met al een dure dag. We gaan het gewoon uitleggen, moet lukken. Maar toen we in de tram stapten om naar de auto te gaan, bleek al snel dat we in de verkeerde tram zaten. We moesten de andere kant op, ha ha. Dus weer een keer overstappen en ja….. welke lijn moesten we eigenlijk hebben. Na een zoektocht zaten we na ongeveer een uur tijd kwijt te zijn, in de goede tram. Je had Vic zijn gezicht moeten zien. Hij was er helemaal klaar mee. En dan heb je ook nog zo’n zus die gewoon de lol er van blijft zien. Heerlijk! Maar goed, nu nog aan de man van de parkeergarage ons verhaal doen. Dus we gaan naar hem toe en vertellen hoe en wat. Geen probleem hoor, zegt hij. Even je ov laten scannen en dan je parkeerkaartje erop. En inderdaad, we betaalden maar 1 euro. Daar zaten we nu zo over in. Gewoon appeltje, eitje.

In de winkel wordt het gelukkig weer steeds drukker. Zodra het zonnetje begint te schijnen, begint iedereen weer zin te krijgen om iets nieuws te kopen. Zo gezellig dat sfeertje in de winkel. Fijn dat ik van de week heb gehoord dat mijn contract weer met een jaar verlengt wordt. Blij mee!!
We hadden vorig weekend een personeelsuitje. Eerst met elkaar naar een escaperoom in Berkel, wat heel chaotisch was, zeker doordat 8 dames door elkaar zaten te kletsen. Maar wat een lol zeg! Helaas zijn we er niet uit gekomen 🙁 . Maar dat mocht de pret niet drukken hoor. Aansluitend hebben we bij MyWay een tapasbuffet gegeten en aansluitend een wijnproeverij gehad. Een hele aardige en gezellige man legde alles heel leuk uit en schonk achter elkaar 12 verschillende wijnen in. We werden steeds joliger….wat hebben we gelachen. Op een gegeven moment hebben we het over de Guyter. Daar zijn sommige nog niet geweest. Dus ik zeg tegen mijn collega Irene, gaan we daar nog en afzakkertje halen. Nee meid, dat trek ik echt niet. Waarop de man van de wijnproeverij zegt, dat is toch hier op het hoekje? Gezellig, ik ben voor. Wij lachen. En toen hij om half 12 zijn spullen pakte en wegging, zei hij nog tegen mij, tot zo in de Guyter. En wij lachen…..Na alles opgeruimd te hebben, stap ik op mijn fiets. Bij de Guyter zie ik op het terras iemand zwaaien….nee joh :)………dus daar nog een afzakkertje gedronken, ha ha.

Wat ook zo onwijs leuk was, was de verrassingsavond die Arjan en Anneke voor ons in petto had. Omdat ze er vorig jaar met onze verjaardag niet waren, hadden we dit nog te goed. We werden opgehaald om half 7 en reden richting de Rotte meren. Daar zit restaurant “Prins van Terbregge” en daar werden we bij binnenkomst door het personeel wat op een rijtje stond welkom geheten. Verder was het heel ongedwongen en relaxed. Een culinair 5 gangen verrassingsdiner met wijnarrangement. Wat heerlijk allemaal en ontzettend gezellig. We hebben een fantastische avond gehad.

En dan hebben we net een heerlijk paasweekend gehad. Heerlijk gourmetten met de fam en nu helemaal speciaal, omdat lieve kleine Fenne er bij is. Ik begin nu echt oma-gevoelens te krijgen. een heerlijk meisje is het toch. En zo zoet en tevreden, heerlijk. Ze heeft in de box (meer dan 50 jaar oud), die wij van Ome Ton en Tante Babs hebben gekregen, gelegen. Oma mocht het flesje geven. Makkelijk voor als ik straks wat vaker ga oppassen.
Ze kan wat mij betreft niet vaak genoeg komen. Ik ben verliefd!! (en ik niet alleen, Jasper volgens mij ook 🙂 )

Tot volgende keer!
Dikke kus,
Yvon.

Lieve allemaal,

Wat een geweldig bericht kan ik jullie vertellen. Op 23 februari is 5,5 week te vroeg onze kleindochter Fenne geboren. Een mooi sterk meisje die het super goed doet. Ze moest wel gelijk in de couveuse in, maar dat is logisch. Nu een goeie week later hebben we te horen gekregen dat ze maandag naar huis mogen. Wat fantastisch!! Ze groeit zo lekker en kan zich ook al zelf warm houden. Fijn als ze als gezinnetje thuis kunnen gaan genieten.
En ja oma zit alleen maar te stralen als ze het over haar kleindochter heeft. Wat is en blijft het toch een wonder. Maar ook wat het met je doet. Het mooie van alles is ook wel dat je je zoon als vader ziet. Heel bijzonder. En je gaat ook weer even terug in de tijd. En dan gelijk…waar is die tijd gebleven? Jeetje nu word ik wel erg oud, ha ha. Maar tegelijkertijd kan ik zeggen…gelukkig maar.
Wim en ik hadden een weekend gepland staan in Friesland (en dat na een lang weekend Winterberg met Arjan en Anneke) Na ons bezoekje donderdagavond in het ziekenhuis, hebben we besloten gewoon te gaan, we zouden zondagavond wel weer even langs gaan. Ze zitten er tenslotte niet op te wachten dat opa en oma elke dag op de stoep staan. Het weekendje was heerlijk, ook al zat het weer niet echt mee. Maar dat maakt ons niet uit. We hebben sowieso heerlijk gewandeld in het Drents-Friese woud. Daar komen we zeker nog een keer terug. zijn we naar Franeker geweest. Een leuk plaatsje, lijkt een klein beetje op Delft. Wat winkeltjes in en het enige wat ik steeds zei was…..ah leuk voor Fenne….deze is leuk voor Fenne…. Wim is dit leuk voor Fenne…Ha ha ha, ik ben echt oma hoor. En dat is een groot cadeau.
Het weekend Winterberg was trouwens ook heerlijk. Wat hebben we genoten, gelachen, gewandeld, veel gegeten en veel gedronken. De ingrediënten voor een top weekend.

Tjonge wat vliegen de weken. Op dinsdagavond ben ik met vriendin Anja aan de wandel. Rustig opbouwen voor haar en tevens is het heerlijk om je hoofd leeg te maken. We kletsen heel wat af. En nu we richting voorjaar gaan kunnen we steeds langere rondes maken en daar gaan we voor.
Op donderdagavond doe ik samen met Wim aan bodypump. Een lekker lesje met gewichten bij de Viergang. Best zwaar, maar ik ga ervoor.

Afgelopen woensdag hadden we met de meiden afgesproken in de Guyter voor een hapje. Helaas moest Ineke afzeggen. Maar ook met zn 3-en hadden we het gezellig! Om half 12 ging Carolien naar huis, want die moest vroeg op. En ja, misschien hadden we alle drie verstandig moeten zijn. Maar Loura en ik bleven nog even. Nou ja, even…. Ongelofelijk dat de tijd na 12 uur altijd sneller gaat. Toen we zagen dat Marco de stoelen op de tafels had gezet, begrepen we dat we richting huis moesten. Ik was om half 4 thuis. En ja ook ik moest de volgende dag werken. Niet zeuren, ik doe het allemaal zelf.  Ach….het gebeurt gelukkig niet wekelijks.

En dan hebben Wim en ik ook nog iets om naar uit te kijken….we gaan dit jaar met een camper toeren door Canada. Dat is geweldig!! Oh daar kijken we zo naar uit. Zeker als je er zo mee bezig bent, krijg je zin om te gaan. Het wordt een hele andere vakantie, een hele belevenis. Mooi om dromen te hebben en ze dan ook waar te kunnen maken.

Tot snel weer!
Liefs,
Yvon
Ps. Figuratie blijft een beetje moeilijk met het feit dat ik geen vaste dagen heb in de winkel. Maar ik deel mijn tijd nu vast heel anders in, ha ha
Wel nog een intern filmpje voor Rotterdam opgenomen wat leuk was. Ik blijf het leuk vinden. Dus op naar de volgende klus.

Lieve allemaal,

Het is weer gelukt!! Afgelopen maandag heb ik me ingeschreven voor de Nijmeegse 4-daagse. Heerlijk om weer naar uit te kijken. Het enige is….Wim dacht na 3x uitgeloot te zijn, dat ie automatisch dit jaar ingeloot zou worden. Dat was voorheen zo. Maar de regels zijn nu. Je mag je inschrijven als je de 100ste met succes hebt uitgelopen en als je geboren bent in 2005. Je bent dan sowieso ingeloot. Maar Wim liep vorig jaar zwart….dus weer een loting. Zo balen voor hem. Maar goed we gaan het zien. Nog maar 162 dagen.
We zijn al lekker kilometers aan het maken. Een paar weken geleden heerlijk een tocht door de duinen en over het strand. Prachtig mooi weer echt genieten. Zeker als je met een bak koffie en een appelpunt op een zonnig terras kan zitten. En dat in januari. Afgelopen vrijdag heb ik in mijn eentje weer het standaard rondje gemaakt. Dat blijf ik toch lekker vinden, lopen in mijn eentje. Heerlijke muziek op en knallen. Alleen voelde ik mijn benen wel, want ik had de donderdag ervoor mijn 2de bodypump les gehad.
Nou ik kan je zeggen, je benen (en armen)  staan op klappen. Maar dat loop je er op deze manier wel uit. Wat is het toch heerlijk om te sporten. Het was wel even zoeken, nadat mijn tea-bo/ total bodyworkout les opgeheven werd. Nog even een paar keer bodyshape gedaan, maar dat is het niet voor mij. Te veel danspasjes en ik wil meer power dingen doen. Dus dan wordt dit het. Super dat ik het ben gaan doen!
Van de week was ik met mijn zus in de Guyter (ja ja ik weet het) en daar kwam ik Henk tegen. Henk is een fanatieke loper die ik ken van de Nijmeegse en is tevens een oude voetbalmaat van Wim. We zaten lekker te kletsen en het gesprek ging al snel over lopen. Ik vertelde dat ik van plan ben om dit jaar de Kennedymars te lopen. Tenminste als het allemaal gaat lukken met de vakantieplannen die we hebben. Oh daar had hij ook wel zin in. Het zou dan Waalwijk worden. Nou dan gaan we samen!! Leuk! Daar gaan we nog voor om de tafel zitten.
Ja ja, onze vakantieplannen.  We zitten eraan te denken om naar Canada te gaan. Eerst 3/4 dagen naar Wim zijn tante en daarna nog een dag of 16 toeren in een camper. Het lijkt ons geweldig!! Morgen komt er iemand van het reisbureau om alle mogelijke manieren met ons door te nemen. We gaan het zien. Een ding is zeker….tante Ada zou het geweldig vinden! Van de week hebben we gebeld met ons plan en of ze de periode dat we willen thuis is. Ze zei daar blijf ik voor thuis!! You’re more than welcome!! Ik hou jullie op de hoogte.

Qua figuratieklussen is het ietwat rustig. Vorige week nog wel in een serie meegedaan als journaliste en fotografe. Dat was gezellig, zeker omdat ik Sylvia weer zag. Een hele gezellige figurante waar het altijd lachen mee is. De opnames waren in Kamerik in het oude gemeentehuis. Wat een geweldig mooi pand! Ook heb ik meegedaan aan Penoza. Dat is iets wat nog op mijn verlanglijstje stond. Maar eigenlijk viel het me heel erg tegen. Het was verschrikkelijk koud die dag. Bij aankomst in Amsterdam op locatie, bleek dat de figuranten in een tent werden opgevangen. Er was geen thee of koffie voor ons. Dat viel toch wel zwaar tegen. En toen we eenmaal in het restaurant voor de opnames moesten zitten, stond het er na een 2 uurtjes op. Totaal geen contact met de acteurs en actrices. Heel jammer. Goede leer voor de volgende keer, geen verwachtingen hebben. Maar dat geldt voor zoveel dingen.

Wat erg leuk was…de film Soof2 was in de bios. Met Irma en Sylvia zijn we er naartoe geweest. En wat bizar is het om jezelf op het grote doek te zien. Super leuk!! Toen de film nog maar net uit was, kwam er iemand in de winkel en die zei gelijk “Ik heb je gezien”. Ze wist niet dat ik erin zat, maar had in de bios gezegd…dat is Yvon!! Ha ha wat moest ik lachen. Maar nu die al wat weken draait, zal er al heel wat mensen in de winkel het komen vertellen dat ze me gezien hebben. Het mooie is, je bent als figurant niet meer dan opvulling, maar zij doen alsof je een ster bent.

Tjonge er is eigenlijk zoveel te vertellen…..
Broer Victor is klaar met werken en dat moest gevierd worden. Zo lekker voor hem. Hij wil ook figuratiewerk gaan doen,dus wie weet dat we vaak samen op stap gaan. Wel zo gezellig!!

En ja dan gaat het nu echt opschieten. Nog ongeveer 9 weken en dan is Wendy uitgerekend. Mooi om Ed en Wen zo samen te zien. Zo vol verwachting. Oma is er in ieder geval klaar voor (denk ik).

Tja en dan kreeg ik ook nog te horen dat mijn lieve vriend Paul een herseninfarct heeft gehad. Wat een schrik zeg. Gelukkig waren ze er op tijd bij. Sterkte Paul!!
Er kan zo snel iets gebeuren…vreselijk. Van de week zijn er 2 kennissen van mijn leeftijd overleden. Dan realiseer je je maar al te goed dat je rijk bent. Rijk met je gezin, je gezondheid, je belevenissen en alle lieve mensen om je heen. Tuurlijk heb je allemaal je momenten met vraagtekens.
Maar ik besef wel dat je verantwoordelijk bent voor je eigen geluk. Je moet eraan werken, elke dag weer. En lukt er iets niet, probeer het op een andere manier. Je bent nooit te oud om te leren. Al met al kun je beter een nachtje slapen over wat je van plan bent, dan wakker liggen over wat je gedaan hebt.

En dan nog iets.
Kan je niet wachten tot het weer lente, laat staan zomer is………

DE WEES-NIET-SIP-IN-DE-WINTER-TIP

DRAAG JE BIKINI ONDER JE COLTRUI

   Liefs, Yvon

Lieve allemaal,

Nadat de Gemeente Pijnacker Nootdorp mij gevraagd had om een foto-shoot te doen voor Natuurlijk Pijnacker-Nootdorp, heb ik meegedaan aan de prijsvraag die daaraan linkte “Wie maakt de leukste, mooiste fiets/wandelroute rondom de Gemeente”.
Dat was me nog een hele klus. Ik op mijn fietsje, papier en pen in de hand en mijn mobiel voor de foto’s. En daar ging ik. Ik had een leuke route in gedachte en die ben ik gaan opschrijven. In totaal was ie 28 km. Beginnen bij de randstadrail (makkelijk voor wandelaars en fietsers van buitenaf) en uiteindelijk daar ook weer eindigen. Onderweg iets nuttigen bij de Soete Suykerbol en bij de Guyter.
Vorige week kreeg ik te horen dat ik bij de prijswinnaars zat. Zo dat is leuk! Vanmiddag was de prijsuitreiking bij Hans Struijk fietsen. We werden ontvangen door de Gemeente met een hapje en een drankje. Daarna sprak er iemand van de fietsbond en deed tenslotte de uitreiking.
De eerste prijs gaat naar……Yvon Stein. Hè wat….nee echt!! Wat super! Dat had ik niet verwacht zeg! Hieronder zien jullie wat ik gewonnen heb.
Onwijs blij mee!

Wat ben ik toch een geluksvogel.

Tot snel!
Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal!!

Wat is dit lang geleden zeg! En het grote nieuws heb ik jullie nog geeneens verteld!
Edwin en Wendy zijn in verwachting!! Ik word oma!!! Wat geweldig!
Weer een nieuwe fase. Hoe mooi is dat. Begin april is Wendy uitgerekend. Ik hou jullie op de hoogte, beloofd!

En wat heb ik na de vakantie veel leuke dingen mogen beleven. Naast mooie dingen ook heel verdrietig nieuws, De man van mijn toneelmaatje is op 43 jarige leeftijd overleden en dat heeft veel impact gehad. Iemand die genoot van het leven en zoveel belangstelling had voor iedereen. Dat bleek wel op de crematie aan de hoeveelheid mensen die daar naartoe kwamen. Dan word je weer even met beide benen op de grond gezet.

Dan zijn er ook nog wat figuratieklussen voorbij gekomen. Een paar zal ik delen met jullie.
Wim en ik gingen naar Katwoude voor een commercial voor kaas. En bij aankomst (we waren een beetje laat) werd Wim gelijk gestrikt als kaasmaker.
Zo leuk! Midden in het weiland met een kaas in je hand een dansje doen en dat werd met een drone opgenomen. Later met de hele groep met kazen vlaggen en ballonnen, al met al een heel kleurrijk geheel. Was wel grappig om te doen.
Ook samen voor Lukkien nog een fotoshoot voor Phillips gedaan in Woubrugge. We moesten op de dag BBQ-en bij een prachtige boerderij en het stelde een mooie zomeravond voor. Het eindresultaat was geweldig! Een gezellige middag met een leuk jong stel. Heerlijk zulke opdrachten.
Ook al 2x Zwarte Piet mogen spelen met de band waar Edwin in speelt. We mochten bij de première zijn van de film “de Club van Sinterklaas”.

De eerste keer was in Utrecht en dat was wel leuk en de 2de keer was in Antwerpen en dat was geweldig! In Antwerpen kwamen alle Belgische celebs en overal stonden fotograven voor alle bladen foto’s te maken. Wat een geweldig optreden! En zo staan er nog een paar optredens de komende weken.
Mogen figureren op Schiphol voor fam. Kruijs. Wat een leuke meid is die Esmee! Wat hebben we gelachen!!
En waar ik super van genoten heb, is politieagent bij Moordvrouw. Dat heb ik al een tijdje op mijn verlanglijst staan en nu is het uitgekomen. Samen spelen met Wendy, Thijs, Fokkelien en Achie. En we hadden zo’n leuke groep figuranten wat de dag ook super maakte. Er zijn weer heel wat vriendschappen ontstaan. Fijn zulke dagen!!

En dan heb ik van de week Ronnie nog meegenomen voor een figurantenrol als zakenlui voor de film “Alles voor elkaar”. Stelde niet zoveel voor, maar Ronnie vond het gelukkig erg leuk.
Wat ook nog geweldig is,….op Den Haag Centraal staat een Selfie Booth en daar is het filmpje te zien van Willem Alexander en Maxima. Wim en ik zijn even met ze op de foto gegaan. Wat is dit leuk zeg!!

En wat ik erg jammer vind, mijn sportavond is opgeheven (helemaal omdat we de laatste tijd best veel etentjes hebben gehad 🙂 ). Er is geen animo meer voor die avond. En dat betekend dat ik iets anders moet gaan zoeken. Op dit moment laat ik het even voor wat het is. Mijn voornemen is om meer te gaan lopen, ook op de dag. En dan zie ik volgend jaar wel wat ik ga doen. We hebben met de meiden ter afsluiting met elkaar bij de Guyter gegeten. En omdat dat erg gezellig was, hebben we afgesproken in januari nog een keertje te eten met elkaar. Blijven we elkaar in ieder geval nog zien.

Nog iets wat ik gepland had staan……parachute springen (duo-sprong). Voor mijn 50ste verjaardag had ik dat gekregen en daar had ik een afspraak voor gemaakt. Dus op de bewuste zondag zat ik klaar voor vertrek. Er waren de vorige dag wat instructies  doorgegeven en ik dacht, laat maar komen, ik ga het wel zien. Wordt er een half uur voor vertrek gebeld met de mededeling dat het geannuleerd werd. Schiphol gaf geen toestemming om hoog te vliegen en kon er dus niet gesprongen worden. Zo wat baalde ik zeg! Het was het mooiste weer van de wereld en ik was er klaar voor (voor zover je er klaar voor kunt zijn). Dus het wordt een nieuwe afspraak maken en dat zal in het voorjaar zijn. Je zal zien dat het dan veel mooiere omstandigheden zijn, ha ha.

In de winkel is het nog steeds even leuk. Wat heb ik het naar mijn zin! Nog steeds dankbaar dat ik daar terecht ben gekomen. En fijn ook dat mijn contract verlengt is. Heppie de Peppie.

Wat erg lekker is geweest is een weekendje Hoenderloo waar Wim en ik heerlijk hebben genoten van de mooie herfstkleuren tijdens onze wandelingen.

Bij camping de Rimboe, waar Wim en ik 30 jaar geleden onze vakantie vierde, hebben we in het restaurant een flesje wijn leeggedronken bij de open haard. En ondanks dat er totaal niets veranderd was, was het super leuk en heel gezellig. En wat hadden we prachtig weer toen we bij het Open Lucht Museum rondliepen. Heel relaxed zo’n weekend en waren we weer helemaal opgeladen toen we thuis kwamen. Lekker dat je dat gewoon kunt doen nu de jongens ouder zijn. Het wordt er steeds makkelijker op.

Even een kleine greep uit de afgelopen tijd. Het gaat heerlijk en misschien heeft dat ook wel te maken omdat ik even niet meer aan facebook doe. Ik hoef niet meer te volgen wat iedereen doet en dat geeft rust. Heerlijk……

Liefs,
Yvon.
Ps. Ik krijg net een berichtje van Wendy dat ze de kleine voelt. Wat een mooi wonder blijft het toch. Bij mij kriebelde het ook gelijk in mijn buik.

Lieve allemaal,

Alweer 2 weken aan het werk na een geweldige vakantie naar Kreta. Samen met Jasper en Ronnie hebben we het eiland verkend en genoten van Griekse dorpjes, de bergen met hun kloven en de kustplaatsjes. De auto hoorde bij ons verblijf en zo konden we heerlijk zelf ons gang gaan.
dingen die er uitsprongen waren de wandeling door de kloof. Heerlijk om bezig te zijn in de natuur. Prachtige vergezichten. En dan altijd lekker om in een restaurantje even wat te eten en van het huis een raki te krijgen. Even wennen, maar tot wel lekker zo n warme slokdarm, ha ha.
Knossos was ook iets wat op ons lijstje stond. Geweldig om al die opgravingen te zien. Later zijn we ook nog naar het Museum geweest, waar we al snel zoiets hadden van…weer een potje en een vaasje en een bekertje. Veel hetzelfde.
Spinalonga, het lepraeiland was heel indrukwekkend. We gingen er met een boot heen, wat super was, maar een maal daar vielen we stil. Je voelde haast wat er gebeurd was jaren geleden. Dat had wel iets. En het gekke is…als je daar dan in een kast een vaasje of een bordje ziet staan, dan heeft dat veel meer je aandacht. Komt toch omdat je meer geïnteresseerd bent. Er schijnt een roman te zijn over dit eiland. Die ga ik binnenkort zeker lezen.

dan het plaatsje Matala wil ik nog even aanhalen. Wat is dat geweldig! Dat is een hippie-plaatsje, wat na de jaren 60-70 niet meer veranderd is. Nog steeds de flower power sfeer en ook de wietlucht is aanwezig. Zo leuk al de restaurantjes die in de rotsen liggen. Een hele leuke dag gehad.Dit is een kleine greep uit onze vakantie, waar we heerlijk op terug kijken. Het fotoboek is ook al klaar en besteld en ik kan niet wachten dat het in de bus valt.

We waren nog maar net thuis of we stapten in ons volgend avontuur. De ballonvaart ging door!! Aan de ene kant was het jammer dat we niet opstapten in Delft (ivm wind), maar in H.I.AHet had super geweest om over bekend terrein te varen, maar al met al was dit ook geweldig. Voordat ie de lucht ingaat, wordt er wel van je verwacht dat je meehelpt met alles. Wij werden aangewezen om het touw strak te houden, zodat de ballon bol ging staan. Tuurlijk, doen we effe….pfff het touw snee in mijn handen, niet normaal. “Ja en dan nu rennen naar de ballon en snel het mandje in!” Ha ha…valt niet mee hoor!! Met z’n 17-en zaten we in de mand, wat ik nogal veel vond. Maar goed je hebt geen keus. De indeling wordt door hun bepaald, je moet niet voor niets je gewicht opgeven. En dan vaar je over alles heen en roept eens wat naar beneden, heel bijzonder. Maar als je eenmaal weer op de grond staat, moet alles ook weer naar beneden en de lucht moet eruit…..ook dat doe je met elkaar.

Al met al hartstikke druk bezig geweest.

Ook de nodige uitjes weer gehad, waaronder het feest van de 12inch-race. Wat een heerlijke avond! Ik stond gewoon in mijn korte broek te dansen en te swingen, heerlijk! 1 groot feest. En dan ook nog de bekendmaking van het opgehaalde bedrag. Meer dan 140.000 euro!! Wat geweldig weer! Helaas was dit het laatste 12inch feest. Na 14x is het mooi geweest vindt de organisatie en ik begrijp het wel. Toch enigszins uit zijn jasje gegroeid. Tijd voor wat anders.

Tot zover weer. Volgende keer weer nieuwe berichten. Maak er wat moois van met elkaar!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Op dinsdag 2 augustus zijn Edwin en Wendy getrouwd! Wat is dat een apart gevoel als je kind gaat trouwen. Van te voren was ik al druk bezig om een ABC fotoboek te maken. Dus dan vliegen de jaren als een film aan je voorbij. Dat is al zo geweldig als je ziet wat we de afgelopen jaren met elkaar hebben beleefd. Maar als dan de dag daar is en Ed al bij achten bij ons komt, omdat hij thuis “niet meer welkom” is, dan is het echt zover. Heel relaxed begonnen we de dag en dat voelt heerlijk. Op het gemak naar de kapper voor een “moeder van de bruidegom” coupe. Thuis gekomen zag ik dat de witte kever gebracht was. Wat een super leuke auto!! Vooral die rieten mand met blauwe strik achterop. Tijd om ons van lieverlee om te gaan kleden. Eerst Edwin helpen met zijn kostuum. Wat zag ie er gelikt uit!! Daarna Ronnie helpen met zijn stropdas. De heren waren klaar om de foto’s te gaan maken. Wij hebben ons daarna klaargemaakt en zo stonden we om half 12 bij de Soete Suikerbol om de gasten te ontvangen. Een prima ongedwongen sfeertje.  Ze hadden de stal van het restaurant feestelijk aangekleed met loper en al. En daar kwamen ze aangereden hoor!  Even was het heel jammer dat het aan een stuk door regende, maar nadat ze waren uitgestapt en je hun stralende gezichten zag, vergat je die regen gewoon. Een kippenvel-momentje en dat was niet van de kou. Voor de bruid uit liepen het neefje en nichtje van Wendy en die strooide rozenblaadjes op de loper. Wendy werd door haar vader weggegeven en de ceremonie kon beginnen. De ambtenaar van de Burgerlijke Stand, een hele leuke dame, deed het zo leuk!! Ook weer heel ongedwongen en heel relaxed, je zag dat Ed en Wen er van genoten. En terwijl ik daar zit vliegen de jaren weer voorbij. Kijk hem nou toch zitten…..mijn grote vent…..ik kon mijn tranen een beetje wegslikken. En dan hoor je…geef elkaar de hand….de ringen werden om de vingers geschoven en ze waren getrouwd! Maar toen kwam het moment dat de getuigen werden voorgesteld. En dat waren woorden van Edwin over zijn 2 broers en Wendy over haar ouders. Maar wat bijzonder om Ed zo over zijn broers te horen. Dat hakte er bij mij helemaal in. Wat kunnen ze het toch super vinden met elkaar. Dat zijn mijn jongens!!

De handtekeningen waren snel gezet en daar stonden Meneer en Mevrouw Stein. Ik kan wel zeggen dat ik super trots ben!
receptie was heel gezellig met aansluitend een hapjesbuffet met genodigden. Een feestavond daar hadden Ed en Wen geen behoefte aan. Wel hebben we wat mensen uitgenodigd om bij ons thuis te proosten op het kersverse jonge paar. Wat een super mooie dag!! 

Ja ja….je wordt ouder mama…….

Als het op deze manier mag gaan, graag.  Dankbaar, blij, maar vooral trots!

Dikke kus!
Yvon.