Lieve vrienden,

Tjonge jongen wat was het zwaar zeg. Maar tegelijkertijd kan ik zeggen wat was het weer geweldig om deel te nemen aan de 4-daagse.
De laatste dag stonden we op en oké het was allemaal wat stram, maar ach…het kan erger. dus weer het fietsje op en hup naar de wedren. Ik had echt zo’n zin in de laatste dag. Het liep ook eigenlijk heel erg lekker en ja dat stramme loop je dan al snel los. We hadden afgesproken om de 2 uur te stoppen en dat hebben we dus ook gedaan. Zo zaten we om 6 uur aan de appeltaart Zoooo onwijs lekker. En we konden weer door. Onderweg met wat lui aan de praat geraakt en dat liep zo lekker weg, dat we om 9 uur onze volgende stop hadden. Laten we hier even een plaspauze houden. Dat was is het plaatsje Gassel. We gingen zitten en al gelijk vroeg een jongen, koffie?? Nou lekker! Dus werden er 2 bakjes koffie neergezet. Koekje er bij? Heerlijk! Alles werd aangereikt. Al zouden we een biertje willen hebben, had gewoon gekund. Hier was alles gratis. Op deze extra lus (de extra 10km) willen ze de wandelaars in de watten leggen. Dat doen ze al jaren. Dat is wel te zien aan de collage met foto’s aan de hakken. Echt zo geweldig!! We raakten aan de praat met 2 jongens van daar. Zelf zaten ze al lekker aan het bier (moeten natuurlijk het goede voorbeeld geven). Ja, wij doen dit graag! Je kunt zelfs even een duik nemen in het zwembad als je wilt.

Oh ja! Toch even er naartoe gelopen, want zeg nou eerlijk met deze temperaturen wil je wel. Het had zo leuk kunnen zijn, maar goed daar nemen wij gewoon de tijd niet voor. Een andere loper dacht daar anders over. Hij trekt zijn kleren uit en neemt een duik in het zwembad. Woaw, zeg ik, wat een geweldige stop is dit, ha ha. We hebben er smakelijk om gelachen. Kijk dat maakt het 4- daagse gebeuren zo leuk! Maar ja, we moesten wel door. Tussendoor nog soep gegeten in Beers (heerlijk!) en daarna is het nog een km of 20. Poeh, de voetjes begonnen wel zeer te doen en de schenen branden de tent uit. Het afwikkelen van de voet werd steeds moeilijker. Maar goed, we liepen naar Cuijk en dat is 1 groot feest. Maar we kregen het bericht op onze mobiel van het vliegtuig dat was neergestort en dat er geen muziek zou zijn of in ieder geval, gedempte muziek. Zo, dat is heftig. Maar in Cuijk was het 1 groot feest. Ik heb staan dansen en springen (ineens nergens meer last van). Nog even met Wim een stijldansje gedaan, altijd leuk zo op het parcours. Over de pontonbrug (altijd gezellig!!) en in Mook nog wat fris gedronken. Oké, nu nog maar 12 km. Pfff…..daar hebben we 3 uur over gedaan. Slopend!!!! Die Via Gladiola, normaal gesproken het spektakel van de laatste dag, was nu een trieste bedoening. Niet zo gek natuurlijk, maar je hebt die muziek zo hard nodig. Het sleept je er doorheen. Maar als er dan bekende langs de kant staan die je komen inhalen, dan heb je die muziek helemaal niet nodig. Theo en Ilse (onze topverzorgers!!!!!) stonden met Teuntje en Lennox te wachten met een heerlijk koud biertje. Oh wat was dat lekker zeg!! Niets is hun te gek. Ik kan wel zeggen dat wij deze 4 dagen doorgekomen zijn, dankzij deze 2 toppers.

Ilse die iedere dag bij thuiskomst een heerlijke zelfgemaakte soep heeft klaarstaan, aan komt draven met een koud voetbad, een glas verse jus en indien nodig ice-packs uit de vriezer haalde. ’s Avonds werd er een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en toe kregen we een zelfgemaakte ijstaart. Daarna koffie met iets lekkers en als er blaren waren, dan werd buurman Joost ingeschakeld. Niets is hun te gek. Mocht je denken, daar willen wij ook wel boeken, een beetje jammer…wij hebben al geserveerd voor volgend jaar! Met een zelfgemaakte cheque voor Selma waar ik het bedrag op zou zetten (Ilse had hem meegenomen) liepen we verder. Niet veel later werden we weer aangemoedigd. Irma stond er met 2 vriendinnen. Dat vond ik zo super leuk!! Mijn zus die mij komt inhalen, geweldig. Met bloemen liepen we door. Ook kreeg ik nog een gladiool van een toeschouwer, die ik later op het parcours ruilde voor een biertje, ha ha. Maar oh oh, die voetjes, die benen, de vermoeidheid. We konden niet meer. Maar goed, dan moet je gewoon doorlopen er is geen andere optie. Bart zou even verderop staan. Wim liep aan de ene kant en ik aan de andere. We hebben gezocht en gekeken, maar we hebben niemand gezien. Komt ie speciaal met de trein vanuit Pijnacker naar Nijmegen toe, zien we hem niet. Balen!! Even voor de finish zien we het team van SBS6 staan. Zegt ze tegen me, we doen alleen een item met Selma, ik hoop niet dat je het erg vindt. Hè, zeg ik? Ik was helemaal van slag en barst in tranen uit. Heb ik het hier allemaal voor gedaan? Dus zeg ik tegen haar, besef jij wel wat ik allemaal gedaan heb? Sponsors, cheque, veel geld, ik vertel alles al huilend. En vooral voor mijn hoofdsponsor vind ik het erg, naar haar toe heb ik een afspraak. Jullie hebben mij toegezegd dat het op tv zou komen. Oké, dan wacht je toch even op Selma? Hallo!!! Ik heb net 200 km gelopen en ik wil naar de finish, waarop zij zegt….ik sta ook al 3 uur in de brandende zon te wachten. Ja dus???? Het is je werk, jij wordt er voor betaald!!!!(dacht ik) We konden wel naar Selma haar man en Marjo, die stonden links van het parcours. Dan doen we dat wel. Zo liepen Wim en ik voldaan, maar zeer vermoeid over de finish. Maar wie we ook zagen, geen Marjo of Tom. Eerst een biertje en lekker even zitten. Maar Bart hadden we ook niet gezien. Al bellend en sms-end heb ik Bart geprobeerd wijs te maken waar we zaten. Een half uur (!!!!) heb ik op de bank gestaan om de finish en Bart in de gaten te houden. Op mijn sokken ben ik op een gegeven moment gaan zoeken naar Selma of SBS6. Niemand gezien. Dan maar naar de bus van SBS6. Daar zat Marloes van de redactie en aan haar vroeg ik (5 uur) of Selma al binnen was. Ja, volgens mij is ze al in haar hotel. Hè??? En mijn cheque dan? Ik zou een item hebben. Nou, dat gaat niet meer lukken. Je hebt het toch voor die kinderen gedaan, zegt ze nog heel leuk. Wat een muts zeg!! Wat onprofessioneel allemaal.  Ze begrijpt er duidelijk niets van. Teleurgesteld liep ik terug. Daarna had ik zoiets, toch nog even zoeken. Op mijn sokken liep ik het terrein af. Zie ik ineens aan de overkant Bart staan. Nou ja!! Ik zeg, Wim zit in het midden. Ik moet nog effe zoeken. Ik loop wat heen en weer, maar eigenlijk met mijn ziel onder mijn arm. Laat maar dacht ik, ik ga weer terug. Word ik tegengehouden. mag ik de weg niet meer over. Ja maar, daar staat mijn biertje. Sorry, je zal moeten omlopen. Welja joh, ik heb net 200km achter de kiezen, ik loop wel effe om. Belachelijk! Maar goed, we hebben er nog een leuke afsluiting van gemaakt (zover het kon). Teruglopend naar de fiets komt er nog een man naar ons toe en geeft ons een hand. Bedankt!! Ik zat er af en toe doorheen, maar dankzij jullie enthousiasme ging ik door. Hij kreeg tranen in zijn ogen. Nou ja…  Stopt er ook een jongen met de fiets. Ken ik jou niet van TV? Uhh…kan, ha ha. Daarvoor ben ik naar Nijmegen gekomen. Zo lachen!! Geweldig die reacties. Bart is meegegaan naar ons logeeradres en daar zijn we ’s avonds vertrokken. Wat heerlijk dat Bart dit zo wilde doen. Toch wel weer lekker in je eigen bedje. Vanmorgen werden we allebei wakker met hele zere voeten enkels en schenen. Hele erge warme-uitslag, niet normaal. Maar ja als je bedenkt dat het asfalt 70 graden is, ja dan begrijp je die plekken wel. Gladiolen gekregen van collega’s, vrienden en het ouder echtpaar waar ik werk. Zo lief allemaal. En dan al die berichten op facebook, wat heerlijk om alle felicitaties te lezen. ’s Middags aan de telefoon gezeten met Marjo. Een fijn gesprek gehad. Om 5 uur moesten we naar het Witte Huis voor de groepsfoto. Ja, en dat je dan eindigt met een borrel bij het witte huis, duh… Heel gezellig.
Mochten jullie na dit verhaal denken, zou het iets voor mij zijn die 4-daagse??? Gewoon doen!! Iedereen kan het!

Een hele dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. Voor iedereen die dacht dat Wim het niet zou halen…nou echt wel!! De kanjer!!

Lieve vrienden,

Het wordt een kort stukje helaas.
Wat was het verschrikkelijk zwaar vandaag. Ik denk echt dat het eens maar nooit meer is. Tenminste, dat zeg ik nu.
Het gekke is, dat we best fris aan de start stonden. En het begin ging zo goed. Wel bewust wat meer pauzes genomen, want gisteren was te gek. Maar tjonge jonge wat is het een eind. Je weet echt op een gegeven moment niet meer hoe je het hebt. En dat heb ik met de 40km nog nooit gehad. Misschien komt het toch dat je niet helemaal fit bent???? Maar onderweg was het wel weer bere gezellig. Er zijn zoveel mensen die vragen wat Hanukkah is. Zo krijgt het naamsbekendheid. Bij de 7 heuvelen stond een dj in een microfoon te praten, toen zag hij mij lopen en riep “Hey, ik heb je op tv gezien!! Je loopt voor een goed doel he`”! En daarna zegt ie nog Ja ja, deze dame loopt voor Hannekuh. Echt zo leuk!! Pijnacker stond ook langs de kant op verschillende stukken. En dan wil je toch even stoppen en gedag zeggen. Maar dat hakt er zo in!! Aan het eind loop ik nog met een dame te kletsen en dat loopt lekker weg. Maar waar was Wim?? Ik zoeken en zoeken…Die vrouw liep door en ik stap even opzij. Kijken of ik hem ergens zie. Niet dus. Ik besluit om door te gaan. De laatste kilometers alleen. Ach en Wim ook alleen. Maar goed, doorlopen maar. Net voor de finish komt er iemand aangerend. Wim, nog net samen over de finish. Zo lief!!! Maar wat zijn we moe. Dikke knie, dikke enkel van warmte uitslag en mijn scheenbenen doen zeer. Wat wil je nog meer. Wim heeft ook dikke enkels en blaren. Hij mag zo weer onder handen genomen. Wel nog een biertje gedronken met een hoop gezellige mensen. Bijtijds gingen we weer naar de fiets. Komt er een cameraploeg. naar mij toe. Zo zo, jij bent nog fris. Ha ha ha…lolbroek. Je staat te dansen. Ja nu wel weer. Schoentjes uit, biertje op, wc-tje geweest, dan wil het wel weer. Een heel item van de KNBLO. Dat ga ik zeker terug kijken.

Tot morgen allemaal, wij gaan zo lekker eten.
Dikke kus van mij,

Yvon.
Ps. te weinig foto’s gemaakt, sorry

Hoi hoi,

Gisterenavond veel te laat gaan slapen. En lag ik eenmaal, kan ik de slaap niet vatten. Ja, en dan gaat toch die wekker weer om kwart voor 3. Dus maar 4 uurtjes geslapen.
Maar enigszins weer fris aan de start verschenen. Het was een heerlijke dag en het liep super goed. Heel wat bekende tegengekomen. Al dansend komen we elk dorpje door. Zo welkom die muziek. Het zweept je op. Als ik een beat hoor, dan ben ik niet te houden. Daar ga ik weer. Op een gegeven moment loop ik iets voor Wim en uit het niets wordt ik aan beiden armen ingehaakt en meegetrokken. De 2 heren die we nu al overal tegenkomen. Geweldige gasten. Gezellig met elkaar opgelopen. Onderweg krijg ik te horen, “dat is zij van Hart van Nederland”. Ook komt er een vrouw achter me aan hollen “waar heb je Selma gelaten?” Echt bizar. Zelfs de fotograaf van andere jaren gaat je gedag zeggen “hé, ben je er weer”. De jaarlijkse zanger in Beuningen zegt, “vrijdag een date”? Echt 1 groot feest. Bijna aan het eind staat Ronald, een kennis, langs de kant van de weg. Hij was gisteren begonnen aan de 50 km. Vanmorgen moest hij beslissen dat het beter was dat hij zou stoppen. Waarschijnlijk een verschoven wervel in zijn rug. Oeps…. Sterkte ermee Ronald!! Straks haal ik jullie in en drinken we een biertje. En dat is gebeurt. Om tien over half 1 kwamen we over de finish. Eigenlijk veel te hard gelopen. Waarom, vragen we ons nu af. Maar goed gebeurd en terwijl we met Ronald aan de borrel zitten, komt Peter (mijn helper van 4 jaar geleden) naar mij toe. Wat toevallig!! Hij was ook net binnen. Zo hebben we er 2 uur gezeten en gekletst met deze en geen.

Nu zitten we aan de koffie met zere benen. En…wat zijn we moe. Niet zo gek hè?!
We gaan zo slapen en morgen weer gezond op. Een ding…we zijn op de helft!!

Tot morgen!
Liefs,
Yvon.
Ps. Allebei een blaar. Dan wordt de buurman gewoon opgetrommeld, zo lief allemaal.

Hallootjes,

Wat een leuke dag is het tot nu toe geweest.
Om kwart voor 3 opgestaan en even over 4 uur zijn we vertrokken. Wat een prachtig weer om te lopen, heerlijk.
Helaas heb ik te weinig tijd om alles te vertellen.
Maar goed, wat door mijn hoofd speelde, hoe ga ik Selma ontmoeten tussen al die mensen?? De redactie had mij maandag al gebeld en ook zij wisten niet hoe het zou gaan lopen. Ja, als zij het al niet wisten. Ik had doorgegeven dat Elst haalbaar moest zijn. Even voor Elst komen de 40km en de 50km bij elkaar. We hebben een hoog tempo en in mijn ooghoek zie ik ineens een rood shirt met Hanukkah achterop. Selma!!!! Nou ja, hoe is het mogelijk!! En tegelijkertijd belt Laura van SBS6 waar ik ben. Je raadt het nooit, ik loop naast Selma. Nog even en we zijn in Elst., Daar hebben we een leuk item gedraaid, die vanavond op Hart van Nederland te zien isIk ben benieuwd hoe het geworden is. Onderweg ook nog een hoop bekende gezien. Super leuk allemaal!!  Aan het eind nog een biertje gedronken en daarna gelijk richting fiets. Lopen we langs het Kadaster en daar staat de dame die ons vorig jaar 4x  op de foto heeft gezet (zie facebook). Ze ziet ons en komt ons gelijk begroeten met 3 zoenen. Of we een verhaal wilde komen doen. Morgen komen we echt langs, nu effe geen tijd. Prima, veel plezier. Lopen we door, komt Harm Edens voorbij. We praten wat en hij zegt ” hey bekend gezicht.” Ja, je hebt ooit een item met mij gedaan. Ja, nou weet ik het weer. Effe samen op de foto!! Zo leuk.

Nu even thuis voor Ronnie zijn diplomauitreiking. Ed en Wen hebben het eten klaar. Wat fijn zeg! Top!!

Dikke kus en tot morgen!!!!
Yvon.

Lieve allemaal,

Hoe geweldig kan je week beginnen? Ronnie is geslaagd voor MBO2. Wat onwijs goed van hem!! Tjoh, ik zie hem nog als 3-jarige de taxi instappen om naar school te gaan. Wat een donder was het. We hebben wel eens achter de taxi aan gereden. Nou, dat hadden we beter niet kunnen doen. We zagen hem op de achterbank alle kanten op gaan, kon voor geen meter stil zitten. Hij heeft een prima tijd gehad op school, want Ronnie maakt overal wat van. Maar ach, kleintjes worden groot.  Wat wel jammer is, het is voor hem alleen niet haalbaar om een volgend niveau te doen. Dus dat wordt een baan zoeken. Hij kan al ergens terecht, maar het zou mooi zijn als het iets meer in zijn richting zou zijn. Hij is er volop mee bezig. En als hij dan naast zijn baan ook nog een cursus zou kunnen volgen, dan komt ook dat vast wel goed. Dit papiertje is gewoon in the pocket.

En dan is het bijna zover….de spullen zijn al zo goed als gepakt. Afgelopen dinsdag ben ik nog bij mijn fysio geweest. Hij heeft mij naar de dokter gestuurd. Sterker nog, hij heeft op zijn telefoon mijn dokter gebeld, zodat hij zeker wist dat ik ging. Dezelfde middag zat ik nog bij de dokter. Zij schreef gelijk diclofenac voor. Je zult vast last krijgen van je knie, maar dan heb je iets achter de hand. Neem het gerust! Ik hoop niet dat het nodig is, maar in case of….

Maandagavond had ik afgesproken met Marlijn uit Nieuw Vennep. Zij heeft mijn shirts voorzien van een opdruk. Ik kende haar helemaal niet, maar in een korte tijd kan je iemand heel goed leren kennen. Het was een klik die we hadden. Heel bijzonder! We zijn ook nog even naar haar winkeltje in Lisse geweest. Wat een leuke spullen heeft ze daar zeg. En heel veel zelf gemaakt, zo mega creatief. marlijnpoppendijn.nl Moet je voor de gein eens op kijken. 
Echt top dat zij de shirts kosteloos heeft gemaakt. Zo wil zij haar steentje bijdragen. We hebben afgesproken dat we na de vakanties samen uit eten gaan. Nou, die staat!!
Donderdagavond zijn we met Ronnie, Jasper en Emanuel (vriend van Ronnie) een hapje gaan eten bij de Guyter. Effe heel gezellig. We hebben erg gelachen en super lekker gegeten. Een heerlijke avond en zeker voor Ronnie. Terwijl we daar zitten gaat mijn mobiel. Het is SBS6. Of we iets kunnen afspreken voor dinsdag. Hoe willen jullie dat gaan doen, vraag ik. Want ik loop de 50km en Selma loopt de 40km. Ik start om 4 uur en Selma om 5 of om 6 uur. Oh…waar start Selma dan? Ik was even stil…hadden ze het wel goed doorgenomen?! Goed, om een lang verhaal kort te maken, Wim en ik hebben gekeken waar we elkaar het beste zouden kunnen treffen en hebben daar nog contact over. Ik begin hem een beetje te knijpen. Ik heb doorgegeven aan SBS6 dat ik afspraken heb met mijn sponsors op mijn shirt. En dat ik me daar wel aan wil houden. Dat gaat zeker lukken, heeft ze mij beloofd. Ik ben benieuwd.
Verder heb ik van de week zo lekker gewerkt. Woensdag stond ik met Maaike en voordat we de winkel open deden, kwam ze naar me toe. Ik heb iets voor je en ze overhandigd me een bord. Ik moest echt 3x kijken. Je bent niet wijs joh! Ongelofelijk!!! Wat een lieve collega. Ik sta er echt zo van te kijken. Wat gebeurt er allemaal met me. Gisteren kwamen er zoveel mensen in de winkel om mij succes te wensen, zo onwijs lief. Thuis komen en een envelop in de bus vinden van de buren met een donatie erin. Via facebook vragen vrienden het rekeningnummer omdat ze nog iets willen doneren. Wat mooi allemaal!
Zaterdag kon ik rustig aan wakker worden. Ik was vrij, maar er stond wel het een en ander op het program. Eerst een nieuwe mobiel halen in Delft. Een verschrikkelijk aardige jongen hielp me en al snel waren we over van alles en nog wat in gesprek. Hij had in Pijnacker gewerkt bij Dixons (voorheen mijn overbuurman). Oh zie je, ik dacht al dat ik je wel eens gezien had. ha ha. Hij geeft mij mijn nieuwe mobiel en zegt dat alles is overgezet. Mocht er wat zijn, laat het me weten. Heb je je nummer er ingezet, vraag ik. Hij schrikt, nee joh!! Geintje, zeg ik. Eenmaal thuis ben ik gelijk met Ronnie aan de slag gegaan met mijn nieuwe mobiel. What’s app geïnstalleerd en al gelijk krijg ik een app-je. Een foto met onderschrift. Nog een donatie, envelop ligt in de winkel. Een stel die ik ooit in de winkel heb geholpen, kwamen sponsorgeld brengen. Ik kreeg het er koud van. Wat ontzettend lief. ’s Middags ga ik langs de winkel en loop langs Delifrance. Daar zit een ouder echtpaar te genieten van de muziek op het plein. Ze zien me en zeggen dat ze in de winkel waren geweest. Ze wilden mij succes wensen. Bij deze dus, zegt ze.  We gaan je volgen hoor! Zo leuk!!
´s Middags en ´s avonds naar het Raadhuisplein geweest omdat daar een jazz festival bezig was. Maar het was zo rustig en dan is er ook niet echt sfeer. Zo jammer en zeker ook voor de organisatie. Maar ja, er is ook nog voetbal op tv. We zijn dan ook op tijd naar huis gegaan. Ook goed om de rust te pakken nu.

Maandag werk ik eerst nog van 7 tot half 11 in de huishouden, dan douchen, en nog voor een laatste keer bij Ton langs. Daarna vertrekken we naar Nijmegen. Ik probeer iedere dag een stukje te schrijven, maar dat zal dinsdag moeilijk worden, omdat we dan ook nog ´s avonds naar Rijswijk rijden voor Ronnie z´n diploma-uitreiking.
Even op en neer en hopelijk kunnen we nog uurtjes slapen voordat we de volgende dag weer om 4 uur aan de start verschijnen. We gaan het beleven.

Mochten jullie mijn actie nog willen steunen, doneren kan op rekeningnummer  NL88ABNA0617142270 ovv Hanaukkah en je naam (staat op naam van W.Stein).

Nog een fijn weekend allemaal!!!
Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Afgelopen maandag was ik jarig en wat ben ik verwend zeg! En ook op facebook zoveel lieve felicitaties, echt geweldig!! Ik heb echt een heerlijke dag gehad.
Woensdagavond ben ik vanuit de winkel gelijk naar mijn vriend Ton, de fysio, gegaan. Hij wilde mijn knie nog even zien. Het is zeker nog niet in orde en hij zou hem onder handen nemen. Pfff…..nou, dat heb ik geweten. Ik zei nog tegen hem: “ik vond je nog wel zo’n lieverd”. Hij heeft hem flink gekneed, dat voel je wel zeg. Maar, er moet iets gebeuren. Hierna ga ik nog 2x bij hem langs en ja,…dan moet het gaan gebeuren. Na de fysio ben ik met Wim uit eten gegaan bij “tante Boefie”. We zaten in de binnentuin en daar voelt het alsof je op vakantie bent. Het sfeertje is echt top!! We hebben dan ook een hele gezellige avond gehad!
Donderdagavond kwam schoolvriendje Rob mij ophalen. We zouden samen wat gaan drinken in Delft. Het was zo’n heerlijke warme avond, dat de terrassen vol zaten. Laat er nu net een tafeltje vrijkomen en daar zijn we gaan zitten. Heel gezellig en zeker als het zo druk is. Er zat een wat ouder echtpaar naast ons en naast de fles wijn die op tafel stond, hadden ze ook iets lekkers besteld. En omdat het al later op de avond was, had ik ook wel trek. Ik kijk en kijk nog eens en het lijkt sterk op doritos met kaas. Oh…dat heb ik in Zuid Afrika ook gegeten en daarna nooit meer. Het zag er zo lekker uit!! Dus, wat doe ik….inderdaad ik vraag of het doritos zijn. Ik zie Rob al denken, moet dat nou!! Maar de dame bevestigt het en voegt nog toe dat het heerlijk is. Nou, die ga ik zeker een keertje bestellen. Nog geen 10 minuten later komt ze naar ons tafeltje en vraagt of ik wat doritos wil. Wat lief!! Oh echt zo lekker!! Rob ligt in een deuk en ik zit alleen maar te genieten. Dat heb jij weer hoor! Rond kwart voor twaalf gingen we naar huis en we lopen langs het tafeltje. Ik bedank ze nog een keer en ze zegt, neem nog maar wat, we krijgen het toch niet op. Nou, dat laat ik me geen 2x zeggen. Geweldig, wat een leuke avond!

En ja, dan is het zaterdag. In mei hadden we met het voetbalteam van Wim afgesproken, dat we op 5 juli de afsluiting van het seizoen zouden hebben met bbq en al. En dat dat dan precies samenvalt met deze wedstrijd. Mooier kan haast niet. Dus had ik ook weken van  tevoren vrij genomen om alles voor te bereiden. De tuin moest overdekt en aangekleed worden en daarnaast ook hapjes maken en het huis een beetje schoonmaken. Maar….Maaike had niemand voor de zaterdag. Dus had ik geopperd om te werken van 11.00 tot 15.00 uur. Het waren wel 4 hele leuke uurtje. Leuke en gezellige klanten. Komt ineens Carla, een kennis, de winkel binnen. Ze overhandigd me een pot met geld en zegt, voor Hanukkah, succes Yvon! Kippenvel, ik was gewoon ontroerd. Wel lief dat ze zo meeleeft. Ik krijg steeds meer zin om te lopen.
Om 3 uur ging  ik met gemaakte tompouce-jes van “van Maanen” naar huis (heel leuk dat ze die speciaal had gemaakt). Gelukkig kwam vriend Hilbert helpen met de tuin en Corine hielp met hapjes maken. Zo was alles op tijd klaar voordat iedereen kwam. Wat was het super gezellig!! Wat heerlijk om met 24 man de wedstrijd te kijken. En dat allemaal op een groot scherm met beamer, een goed verzorgde bbq, leuke mensen en prachtig weer (gelukkig!).

Zenuwslopend!! De penalty’s heb ik half gezien. De meeste dames durfde niet te kijken, maar oh oh oh wat waren we allemaal blij. Zo’n Geweldige avond, super!! Het was 1 groot feest!! Wel blij toen ik om 2 uur op bed lag.
Zondag was Wim naar een cursus voor het jagen en ik heb samen met Ronnie en Jasper de boel weer aan kant gemaakt. We waren bezig met de partytent, toen er net een windvlaag kwam en de tent over de schuur sloeg. Nee hè!! De buizen waren allemaal geknakt en het doek gescheurd. Zo, echt balen. Maar goed, het was een geslaagde avond.
Om vier uur had ik met Karima afgesproken bij “de Soete Suikerbol” om wat te drinken. En omdat er binnen 3 feesten waren, moesten we wel buiten zitten. In het begin heerlijk, maar al snel begon het te regenen. We mochten onder de parasol zitten en dat was maar goed ook, want na een tijdje begon het te hozen. We hebben er 2 uurtjes gezeten en hadden het prima. Gaan we zeker vaker doen!

Wat was het een feestelijke week!!
Liefs,
Yvon.

 Ps. Hij kan zo meedoen, toch!?

Hi there,

Van de week heb ik alleen dinsdag niet in de winkel gewerkt. Het was een volle drukke week. Maar de dinsdag was ik dus  vrij en die heb ik echt als vrij ervaren. ’s Avonds had ik een heerlijke les op de sportschool. Wel met een tandje rustiger ivm mijn knie, maar het ging goed!

Woensdagavond na sluitingstijd ben ik met Corine gaan eten in de Guyter. Heerlijk om na zo’n dag staan zo relaxed in mijn stamkroeg te eten 🙂 . Wat een gezellige avond hebben wij gehad!! Het mooie van alles was, dat ik donderdagavond met Carolien had afgesproken in…de Guyter, ha ha. Dus zat ik er weer, helemaal niet erg. Ook Wim zat er met een paar voetbalmaten. Toen Carolien en ik het om half 12 wel welletjes vonden, stond er ineens een van de voetbalmaten naast me. Komen we effe gezellig hier zitten! Nou, wij gaan net weg. Ah joh, neem nog en wijntje!! Carolien gaf aan dat ze vroeg op moest, maar ik zag het eigenlijk wel zitten. Dus was er niet veel voor over om mij over te halen, ha ha. Ja, en dat het dan snel half 2 is….Ach, bijna weekend. Maar vrijdagochtend toen ik om half 10 de winkel opende, moest ik wel even denken dat ik ’s avonds rond kwart over 9 pas thuis zou zijn. Poehhh, nou ja we gaan het wel beleven. Maar het ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Een hele gezellige dag gehad.
Ook de zaterdag heb ik gewerkt. Toen ik in de winkel kwam, zei ik tegen Maaike: ik heb vannacht onder de tram gelegen. Mensen kinderen, wat was ik gaar. Maar er was weinig tijd om er over na te denken, want het werd al snel druk.   En dat is eigenlijk de hele dag zo doorgegaan. Dit had alles te maken met de jaarmarkt. Het was best wel aanpoten met z’n tweetjes. Om 5 uur kwam Victor in de winkel. We hadden afgesproken om een terrasje te pikken, omdat hij voor 2,5 week op vakantie zou gaan. Zo leuk samen met mijn broer. Wat hebben we een lol samen. Om kwart voor zeven ging ik naar huis, waar het eten al klaar stond. Wat een luxe!! ’s Avonds heb ik eigenlijk alleen maar languit op de bank gelegen. En ja hoor, daar vielen mijn ogen dicht. Niet zo gek hè….

Zondagochtend om 4 uur opgestaan (ja inderdaad, waarom???). Een tocht van 50km stond op het program. En wel in Volendam, dus eerst nog een uurtje rijden. Wat was het geweldig zeg!! Je waant je even in het buitenland. Zo leuk al die houten huisjes. En wat zat het weer mee!! We kwamen door plaatjes waarvan je nog nooit gehoord hebt, echt bizar.

Ja, het plaatsje Ilpendam zal me altijd wel bijblijven. Zo’n 4 jaar geleden zijn Wim en ik op de fiets naar Enkhuizen gereden. Maar dat verliep niet heel erg soepel. Wim had 4 lekke banden!!

En jawel, in Ilpendam hebben we 1 van de 4 laten plakken. Een verhaal op zich, wellicht na te lezen op mijn oudere blog. Maar oh oh, wat is het een eind 50km. De laatste kilometers hakken er zo in. Maar we hebben het gehaald en dat was zeker wel een appeltaartje waard.  Ik ben benieuwd hoe we morgen uit bed stappen. Heel voldaan en super blij dat we het volbracht hadden, kwamen we thuis. Eerder dan we hadden verwacht. We waren om 6 uur begonnen en om kwart voor 3 waren we binnen (met 2x pauze). Top top top! Snel onder de douche en alles klaar zetten voor de wedstrijd. Kom maar op!! Oeps, maar we hadden er na de rust, weinig vertrouwen meer in. Oh, zegt de vriendin van Jasper, ik heb natuurlijk mijn oranje shirt niet aan.

En ze vliegt naar haar tas om hem te halen. En laat dat nou geholpen hebben, ha ha….Wat waren we blij met z’n allen!! Blij voldaan, maar vooral…moe. Ja ja, wij worden ook een dagje ouder.
Tot volgende week!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Wat mij allemaal overkomt, ik kan er niet over uit. Geweldige mooie en leuke dingen, daar krijg ik zoveel energie van.
Neem nou afgelopen dinsdag. ’s Morgens ben ik gezellig in de huishouding aan het werk en daar gaat ineens mijn mobiel. Ik zie een onbekend nummer en neem niet op (ben immers aan het werk). Ze bellen vast nog wel een keertje terug. 2 tellen later gaat mijn voicemail. Ja, die luister ik toch wel even af, zo nieuwsgierig ben ik ook wel weer. Goedemorgen, U spreekt met Flikken Maastricht. Zou u mij terug willen bellen op nummer…… Nou ja, wat gaaf!! Om 12 uur ben ik klaar met werken en fiets naar huis. Op de fiets bel ik de dame terug. Met Flikken Maastricht! Hallo, zeg ik, je had gebeld. Ja, mag ik over 10 min terugbellen, ik zit in een bespreking. Prima, zeg ik. Maar, die  10 min. werden een uur, 2 uur, 3 uur…..’s Middags zit ik bij een vriendin op de koffie en we zitten in een goed gesprek en weer gaat mijn mobiel. Ik vond het niet het moment om op te nemen en zie later dat mijn voicemail weer is ingesproken. En weer Flikken Maastricht, wilt u terugbellen. Nou ja, ze hebben mij nodig 🙂 . Thuisgekomen bel ik terug en heb haar weer aan de lijn. Ooit heb ik mij op facebook opgegeven als figurant, maar vond het achteraf te ver weg. Ze kwam met een vraag. Zou u een portretfoto op willen sturen voor aflevering 9? We hebben die nodig voor in een woonkamer. U bent dan de moeder van het gezin, die in de gevangenis zit vanwege een misdrijf. Oh echt, wat lachen!! Dat wil ik wel hoor. Stuurt u me even een mail met een omschrijving van het script en wat gegevens, dan neem ik het even door. U hoort nog van mij. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb foto’s gestuurd en ze gaan er eentje uitzoeken. Leuk toch!!
’s Avonds had ik om even voor 7 uur een afspraak met RTV Lansingerland. Ze hadden een mail naar mij gestuurd of ik in de uitzending wilde komen vertellen over mijn actie. Ja hoor, dat wil ik wel. Zodoende was ik daar ’s avonds aanwezig. Johan, de man die het interview afnam,  had zich goed ingelezen en vroeg ten eerste over mijn site “gewoon yvon”. Daarna flink mijn actie kunnen promoten. Al met al een uur erover gesproken met af en toe een plaatje tussendoor. Heel erg leuk om te doen!! Na een uur was ik klaar en terwijl ik mijn jas aandoe geeft de man mij een mooi bedrag voor Hanukkah. Wat geweldig zeg!! Zo, weer een ervaring rijker.

Woensdag een lekkere dag gewerkt in de winkel. Karima is met (vroegtijdig) zwangerschapsverlof en Maaike heeft het tijdelijk van haar overgenomen. We hebben er een lekkere gooi aan kunnen geven. ’s Avonds gelijk door naar huis voor het Nederlands elftal. Wim had alles voor de bbq klaar staan en we konden zo aanvallen. Ronnie z’n vrienden waren gezellig gekomen en zo zaten we met z’n allen buiten tv te kijken. Wat een leuk sfeertje!! En dat terwijl de wedstrijd niks was. Maar goed, 3 doelpunten en dat betekende donderdag 30% korting in de winkel. Daar komen vast weer een hoop mensen op af.
En dat was zeker het geval. Heerlijk zo’n dag!! Leuke actie van Jeans Centre al zeg ik het zelf. Om zes uur konden we de deuren sluiten en ben ik snel naar de chinees gegaan. Daar zaten mijn schoonouders en Wim al te wachten. We hadden een etentje aangeboden voor moeder- en vaderdag. Zij mochten kiezen waar we zouden eten en het werd dus de chinees. Toch wel lekker op z’n tijd hoor. Het was heel erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

Vrijdag eerst weer in de huishouding gewerkt en daarna gelijk door naar de winkel. Samen met Robin gestaan en dat werkt altijd zo prettig. We hebben de winkel weer kunnen aanvullen en alles was ook weer op orde. Om negen uur was ik het zat en wat was ik blij toen ik thuis op de bank zat. Heerlijk relaxen!

Zaterdag bijtijds opgestaan, om een tocht van 30 km te maken. Via ’t Woud en Schipluiden, zo’n mooie wandeling. Natuurlijk wel een bak koffie gedronken in ’t Woud. Dat is zo’n gezellig plekje, goed toeven daar. Al wandelend hebben Wim en ik het over het feestje waar we ’s avonds naartoe zouden gaan. Daar moest ik nog wel het een en ander voor in huis halen. Terwijl we Schipluiden inlopen (toevallig midden delfland dagen), zien we een super leuk kneuterig winkeltje (veel theedingen) met allerlei koeiendingen. Ik vraag aan de dame of er ook gepind kan worden. Helaas, dat kan alleen aan de overkant. Wim gaat er naartoe en ik maak een rondje langs alle leuke spulletjes. Ik vertel de vrouw dat het een cadeau is voor een feest waar ik die avond heen ga. Het stel is 25 jaar boer, vertel ik. Oh, zegt ze, dan zien we elkaar vanavond weer. Ik doe namelijk de catering voor hun. Nou ja zeg!!! Moet niet gekker worden!!! Na een mooie tocht, die heel goed verliep, hebben we wat boodschappen in huis gehaald en ter afsluiting hebben we een wijntje genomen op het leukste terras van Pijnacker (de Guyter dus!). Oké het zijn er zomaar 2 geworden. Maar ik zag op mijn horloge dat ik de 2de snel moest opdrinken, want ik zou in de winkel helpen met afsluiten. Hup op de fiets en net voor sluitingstijd kom ik binnen. En ik kwam zeker niet voor niets, want we hadden van Jeans Centre een taart gekregen voor de inzet tijdens de wk actie in de winkel. Wat ontzettend leuk! We hebben het ons even lekker laten smaken. Heel gezellig met elkaar.
Ja, en dan klaarmaken voor het feestje. Samen met Bart gingen we op de fiets naar Schiedam. Prachtig weer voor een tochtje. Daar aangekomen was het feestje al in volle gang. Wat een sfeertje!! Leuk zo op de boerderij!! Het mooi van alles was, Joke en Aad (het feestpaar) hadden van te voren op de uitnodiging als cadeau-tip “Mariette’s child care” vermeld. Geweldig vond ik het toen ik de uitnodiging las. Maar nu kwam ik daar aan en daar stond een melkbus, met vermelding van “lopen voor Hanukkah”. Heel bijzonder! We hebben een heerlijke avond gehad en ik heb zo gelachen. Helemaal top! Ja, en dan moet er ook nog naar huis gefietst worden. Nou, dat was geen probleem. Om 2 uur lagen we in ons bedje.
Zondagochtend kon ik uitslapen. Lekker zo’n luie ochtend! Na het ontbijt heb ik eerst wat huishoudelijke klusjes gedaan (was hard nodig). Terwijl ik druk bezig ben, gaat mijn mobiel. Het is Joke. Ze heeft de melkbus geleegd en belt om mij de opbrengst door te geven. Ze zegt het bedrag en ik zeg wat?!….. Het is zo’n geweldig mooi bedrag, ik weet niet wat ik zeggen moet. Heel bijzonder dat iedereen zo meedoet voor dit weeshuis in Ghana. Ik ben ze allemaal enorm dankbaar!
Zo nu nog op Jasper z’n slaapkamer de nodige dingen opgehangen en daarna de zon in. Dat was een tijd geleden. Heerlijk het zonnetje op mijn huid. Ik heb nog eens even alles laten passeren. Wat gebeurd me allemaal, pfff….
Na het eten zijn we nog gaan fietsen naar Irma en Jan Leendert. Even een flesje wijn brengen, nog voor zijn verjaardag. Ja, en dat we daar dan ook weer aan de wijn zitten, ach….

Wat een week was dit weer zeg! De verhalen houden maar niet op. Ik ben zo blij dat ik dit met jullie kan delen. Ik hoop jullie ook.

Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Oh, wat heb ik jullie veel te vertellen. Ik zal maar snel van wal steken.
Mijn knie begint langzaamaan weer op krachten te komen. Gelukkig maar, want het is al over 4 weken! Woensdag had ik Ton, de fysio, gebeld om een afspraak te maken. Zaterdag wilde ik weer lopen, dus had ik wel een beetje tape nodig. Maar omdat ik woensdag, donderdag en vrijdag moest werken en alle avonden iets had, werd het moeilijk. Dan kom ik vrijdag wel even naar de winkel. Oh ja…echt?! Geen probleem meid. Wat is het toch een toffe vent!!
Maar goed eerst woensdag werken. En wat blijkt…we zijn vorige week de best verkopende Jeans Centre in Nederland geworden!!!!!!!!!!!!

Echt zo super gaaf!! Karima, de storemanager, had al een klein vermoeden, maar ik moet het dan eerst nog zien. Wat geweldig!!! Wat hebben we toch een leuk team en wat mooi dat dan op deze manier beloond wordt.
´s Middags, terwijl ik bovenop een trap in de winkel wat aan het veranderen ben, komt het team van Telstar tv binnen. We hadden een afspraak om mijn actie te promoten. Nou, daar zijn we voor naar het Raadhuisplein gegaan. In de winkel hebben we ook nog wat opnames gemaakt. Ik zei nog tegen Martijn, ik sta liever een typetje te doen op toneel, ha ha. Toch maar niets hoor, zo voor de camera. Maar goed, alles voor Hanukkah! Om zes uur sloot ik de winkel en kon ik lekker naar huis. Want ´s avonds heb ik samen met Jasper een begin gemaakt aan zijn slaapkamer. Kleine jongens worden groot en hij wilde een stoere kamer met…een 2-persoon bed. Dan heb ik lekker de ruimte. Ja ja…Maar goed, we waren lekker bezig. Het begin is er.
Donderdag weer een heerlijke dag in de winkel samen met Maaike uit Leidschendam. Heel erg gezellig en super veel werk verzet. Om zes als een speer naar huis, want we zouden met de toneelgroep gaan eten bij de japanner in Berkel. We zijn daar met een grote groep naartoe gefietst. Tijdens het fietsen hadden we al zoveel lol, dat moest wat gaan worden. Wat hebben we gelachen zeg!! Omelet happen…mond open en vangen. Laat ik ze nu als enige, alle 3 opvangen. Echt zo’n lol. En wat hebben we veel gegeten, 10 gangen!! En ja, daar drink je ook wat bij natuurlijk 🙂 . Nou, ze hebben geweten dat we zijn geweest. Het was zomaar half 1 en ja, de volgende dag moest er gewoon gewerkt worden. Ik zeg tegen mijn collega dat ik om half 1 ga eten, omdat mijn fysio mijn knie komt tapen. Ze begint te lachen…er komt voor jou ook van alles in de winkel hè! En eigenlijk besef ik dan pas hoe bizar het is. Ton komt inderdaad  tijdens mijn lunchpauze en pakt hem mooi in. Helemaal top!!  Om 6 uur, als we alle vier in de winkel zijn, komt vriend Bart de winkel in. Hij zou op zijn side Ackershof2.nl een item over onze mooie prestatie maken. We zijn met taart en al op de foto gegaan en hebben hem daarna lekker opgegeten. Het is een super leuk stuk geworden!! Nogmaals bedankt Bart!!

Ja, en toen moest ik snel naar huis, want we zouden bij de Gemeente voetbal gaan kijken. Oké de wedstrijd begon pas om negen uur, maar er was een Italiaans buffet geregeld. Altijd lekker!! Wim en ik konden zo aanschuiven. Ik hoef jullie niet te zeggen dat het een geweldige avond was. Iedereen heeft waarschijnlijk een top-avond gehad. 1 groot feest!!! Waar ik even niet aan gedacht had, drong door een whats’up van Karima tot me door. De actie van Jeans Centre…bij elk doelpunt van Nederland 10% korting. Nou, dat werd zaterdag aanpoten in de winkel. Zelf was ik vrij, want Wim en ik hadden ons ingeschreven voor de Kippenloop. Om kwart voor 5 ging de wekker ( half 7 starten in Katwijk) en ik zei nog tegen Wim “kunnen ze van de kippenloop niet hier heen komen”. Een beetje te weinig geslapen, maar goed dat doe ik zelf. Deze tocht is een goede training voor de Nijmeegse 4-daagse. In totaal 44 km over strand en door de duinen. Heel zwaar, zeker het stuk door de duinen. Maar we hebben het volgehouden en ondanks dat ik niet zo hard mag lopen van fysio Ton, waren we toch nog voor 2 uur binnen. Netjes, al zeg ik het zelf. We moesten wel weer lachen hoor, want wie komen er bij de start naar ons toe….de kikkers van de 4-daagse (voor volgers van vorig jaar misschien bekend). En elke keer kwamen we elkaar weer tegen en ze melden nog dat ze dit jaar als beer, tijger, giraf en zebra over de finish zouden komen. Nou, we gaan het in de gaten houden. Ook lopen we een heel stuk met een man uit Den Haag op. Hij ging de Nijmeegse voor het eerst lopen. Het zoekt rond de jaarwisseling altijd naar een uitdaging hij voor in het nieuwe jaar. Dat komt mij zo bekend voor. Ik begreep hem volkomen. Ik vertel hem dat ik loop voor het goede doel en hij vraagt of ik een kaartje heb. Uiteraard…en ik geef er eentje. Was effe heel gezellig. We wensen elkaar succes en gaan door. Dat is zo mooi van het wandelen, de gesprekken die je met iedereen hebt. Iedereen beleeft het op zijn eigen manier. Zo leuk!! Ook geweldig dat we binnen werden gehaald door de fanfare.
Thuisgekomen eerst wat bijgekomen en daarna een douche genomen. Daarna start ik de computer op en zie al snel op facebook dat het een gekkenhuis is in de winkel. Oh ja…50% korting. Dus eind van de middag ga ik erheen en ik weet niet wat ik zie. Wat een chaos in de winkel, het leek wel of er een bom was ontploft. Karima was helemaal kapot. We hebben samen nog wat spullen opgeruimd. Het was weer een topweek!!
s Avonds gingen we weer op pad. Op naar Amsterdam, het Benefiet concert voor Hanukkah. Ik was zo benieuwd. Als eerst zag ik Marjo (de moeder van Mariette).  Alsof je elkaar al heel lang kent. En al snel zie ik ook Selma staan. Als ze even alleen bij het podium staat,loop ik naar haar toe en ik hou mijn shirt voor haar. Yvon!!! En we begroeten elkaar met 3 zoenen. We gaan samen lopen hè! Jazeker, zeg ik.

Maar ze moest al snel weer door. Er waren veel optredens van bekende Nederlanders. De dames van Hart van Nederland presenteerden de avond. Ook Jim Bakkum staat naast het podium en ik loop naar hem toe. Ik vraag hem mijn shirt aan te doen. Vind je het ook goed als ik hem voor hou? Tuurlijk, zeg ik! Het is al leuk dat hij ermee op de foto wil. Heel veel succes straks!! Ook met Shirma nog op de foto gegaan. Woaw…wat kan die zingen zeg!! Haar heb ik maar niet gevraagd mijn shirt aan te doen. Stel dat ze ja had gezegd….ik moet hem zelf ook nog aan. Wat ook heel leuk was, Mariette volgde de avond via Skype. Ze was er de hele avond bij. Om twaalf uur werd het afgerond en zijn we naar huis gegaan.

Hè hè, morgenochtend lekker uitslapen. Dat hebben we dan ook heerlijk gedaan. ’s Middags nog wel Jasper zijn kamer afgemaakt. Fijn, is dat ook weer klaar. Jasper helemaal blij!! Hup op de fiets naar “de Soete Suikerbol”. Mijn schoonouders hadden gevraagd of we met z’n 4-en kwamen om Vaderdag vieren. Natuurlijk, altijd gezellig!! En dat was het ook. Bijtijds ben ik weer naar huis gegaan, want vrienden van de voetbal, Hilbert en Ellen, kwamen op de koffie. Onze voetbalvrienden komen met zo’n 20 “man” bij ons in de tuin bbq-en en we zouden met elkaar alles doornemen.
Zo en dan zit de week er weer op. Wat is het omgevlogen. Hectisch en druk, maar ik krijg er zoveel energie van, heerlijk!!

Een hele fijne en gezellige week allemaal met veel voetbalplezier!

Liefs,
Yvon.

Lieve vrienden,

Heel veel gewerkt van de week, maar met heel veel plezier. Alleen maandag- en dinsdagmiddag was ik vrij. En dus ben ik dinsdagmiddag met Corine naar Berkel gefietst en daar gezellig gewinkeld en vooral ook lekker een terrasje gepikt. Heerlijk vertoeven zo in het zonnetje. Ook gelijk even 2 shirts afgeleverd om te laten drukken voor de 4-daagse. Het kan maar alvast klaar liggen.
Woensdagavond had ik om half 7 een afspraak met de fysio en dus zou ik gelijk uit de winkel naar hem toe gaan. Laat er nu net voor 6 uur nog een klant komen en die gaf aan van alles nodig te hebben. Je kunt echt alles aan me kwijt! Ja, dat laat ik me geen 2de keer zeggen. Met het gevolg, dat ik pas om kwart over 6 klaar was. Dat werd doorfietsen. Bezweet kwam ik bij DSVP aan. Alles net op tijd. Meid, zei Ton, je hebt nog 2 minuten. Dan kan ik mooi effe bijkomen, ha ha. Ton heeft mijn been ingetaped. Dan zou ik minder last hebben van mijn blessure. Ik mocht van het weekend lopen, maar geen 7 km per uur. Oké Ton, komt in orde!!
Donderdagavond was het ook weer aanpoten. Na de winkel gesloten te hebben, als een speer naar huis gegaan, want we zouden al vroeg met de randstadrail naar Leidschenveen gaan. Denise, een dochter van Wim z’n nicht, had een musical optreden en ze had mij via facebook gevraagd of wij ook wilden komen. Dat wilden wij wel en zo zijn wij met Jasper en Ronnie er naartoe gegaan. Wat was dat ontzettend leuk!! Wat bijzonder was, ik zie ineens de vader van mijn jonge collega Merel staan. Vroeger was hij het vriendje van mijn zus en zo kwam hij veel bij ons thuis. We hebben een hele tijd met elkaar zitten kletsen. Wel leuk dat ik zijn dochter in de winkel heb voorgedragen. En ze doet het geweldig goed! Ook mijn andere jonge collega Robin is een kanjer! Zij zit bij mij op Total Body Work-out. Echt super meiden. Er gaat niets boven een topteam!!
Vrijdag heb ik vanaf 8 uur to 9 uur ’s avonds gewerkt. Karima had gezegd dat ik i.p.v. 12 uur wel om 13 uur mocht beginnen, omdat ik ’s ochtends bij dat ouder echtpaar moest werken. Kon ik even bijkomen. Tijdens mijn avond-pauze, ben ik een rondje gaan lopen. Even bij Eye-wish een bak koffie gedronken. Heel gezellig!! Daar mag ik ook nog langs voor sponsorgeld. Ineens krijg ik een whats’up van Edwin. Hij was op het raadhuisplein om op te treden tijdens de avond 4- daagse. Oh, dan ga ik daar ook nog even langs. Leuk dat ik hem nog even zag, voordat hij moest beginnen. Daarna tot 9 uur gewerkt en na het afsluiten ben ik naar Ton en Babs gegaan om een borrel te halen. Heel erg gezellig! Ik kon het niet al te laat maken, want we hadden op zaterdag van 8 tot 10 uur vroege vogel actie in de winkel. Heel gezellig met muziek voor de deur en gezellige klanten die zelfs hun kleding er op afstemden (ook al was ze er zelf niet van bewust, ha ha). Het was weer een lange dag, want ik moest werken tot 5 uur. Maar wat was het heerlijk druk en wat hebben we het super gedaan met elkaar!
Tussendoor wel tijd gemaakt om samen met Karima te lunchen.
’s Avonds stond er een optreden van het speeltoneel gepland. Ze gingen Romeo en Julia opvoeren. Wat was dat knap zeg!! In de pauze gaan we wat drinken en de barkeeper zegt tegen me (ik ken hem van mijn eigen toneel), heeft er al iemand van de “Poort” contact met je opgenomen? Nee, zeg ik. Ze willen tijdens de kampweek collecteren voor jou goede doel. Nou ja!!! Wat mooi is dat zeg!! Het brengt veel te weeg.

En dan is het 1ste Pinksterdag en ga ik er een lekkere luie dag van maken. Vooral uitrusten!! Ik kwam pas om half 12 uit bed. Ik kan mij niet heugen hoe lang dat geleden is. Het zal wel nodig geweest zijn. Een beetje hangen, luieren in het zonnetje…koffie….broodje….wijntje….bbq…een heerlijke dag!
Maandag 2de Pinksterdag,  gingen wij met de auto naar Benthuizen.

Daar was de start van een tocht van 40 km. Daar begonnen we om 7 uur aan. Een heerlijke temperatuur en we hadden er zin in. Ton, de fysio, had gezegd dat ik een beetje in moest houden en zo liepen we minder hard dan anders. Na een uur kwamen we de eerste fietsers tegen en ineens horen we…hé hoi!!! Is het Irene, een schoolvriendin van Ronnie. Wat onwijs leuk zeg!! En wat toevallig. We liepen lekker door en het mooie was, het pootje hield zich goed!! Wat was ik blij!! Bij tijd en wijlen was het wel warm, maar het was te doen. De eerste stop kwam pas na 27 km en dat viel een beetje tegen. Dat betekend wel, dat je daarna nog maar 2 uurtjes moet lopen. Wat een geweldige tocht. Vele boten passeerden ons, daar was het dan ook wel weer voor. Onderweg kom ik ook nog een poepie van een hondje tegen met zijn baasje. Ik vroeg of ik hem even vast mocht houden en het beestje begint gelijk te likken. Wat een snoepie zeg!!
Na nog eens flink de pas erin te gooien, zijn we voor 2 uur binnen gekomen. Netjes toch!! Na onze oorkonde in ontvangst te hebben genomen, hebben we onszelf getrakteerd op een ijsje op een geweldige plek in Benthuizen. Wat een super dag zeg!! Kon niet mooier. En wat ben ik geweldig blij dat het allemaal goed is gegaan.
Thuisgekomen hebben we mijn schoonouders uitgenodigd om te komen eten en we hebben de hele tijd buiten gezeten (ondanks de regen). Onder het eten gaat de telefoon. Wim neemt op en ik hoor dat het Ronald is. Hij gaat ook de 4-daagse lopen en hij is erg geïnteresseerd in mijn actie. Nu heeft hij van het weekend zijn 50ste verjaardag gevierd en als cadeau-tip vroeg hij geld voor Hanukkah. Hij heeft daar, schrik niet…..
€1200,00 voor opgehaald en hij denkt dat het nog iets meer wordt. Kippenvel krijg ik daarvan….Hij heeft het rechtstreeks overgemaakt naar Mariette Child Care. Super super!!!
Net heb ik zo’n lieve mail gekregen van Marjo (de moeder van Mariette). Ze vindt het allemaal zo geweldig en dat is het ook.
Volgende week zaterdag hoop ik haar en Selma te ontmoeten tijdens het Benefiet concert in Amsterdam. Er zijn nog kaarten te koop, dus heb je zin in een jazz-avond kom ook en steun het goede doel.

Maar zeg nou eerlijk, hier krijg je toch een warm gevoel van.

Liefs,
Yvon.