Lieve vrienden,

Maandagmiddag ben ik eerst naar fysiotherapeut Ron vd Weide geweest. Ik zat nog even te wachten in de wachtkamer en kon mooi even mijn administratie bijwerken wat sponsors betreft. Toen ik gehaald werd door Ron, vroeg hij gelijk, wat heb je toch allemaal bij je? Oh dat zijn mijn spullen voor mijn actie tijdens de 4- daagse? Ik kan jou ook wel iets vragen! Eerst even naar je knie kijken zegt hij. Hij maakt een echo en daaruit blijkt dat er een ontsteking zit. Dit gaat Ton verder behandelen. En terwijl ik mijn spullen pak en weg wil gaan, bedenk ik me en vraag ik hem of hij mij wil sponsoren voor mijn actie. Hij vraagt wat het inhoud en schrijft op het formulier een mooi bedrag op. Echt geweldig!!! Bedankt Ron! Nu maar hopen dat mijn knie snel weer hersteld is.
’s Avonds had ik een afspraak met Marlène van “de Soete Suikerbol” om over sponsoring te praten. Ze was heel erg enthousiast!! Ik ga de 4de dag reclame lopen voor hun en daar sponsort ze een super bedrag voor. Daarna zei ze, het zou leuk zijn als ik je zou kunnen komen inhalen! Nou, dat zou gaaf zijn!! We gaan het zien, want ze heeft het maar al te druk met net een nieuwe zaak in Hillegom.

Dit is al zo mooi!! We hebben gelijk een fotoshoot gedaan.
Dinsdag en woensdag heb ik in de winkel gewerkt. Mijn collega’s waren een etalagepop aan het omkleden. Ik had ook nog een leuk shirtje om erop te doen. Daar waren ze het volop mee eens. Donderdag was het Hemelvaartsdag en had ik ’s morgens afgesproken met Jeanette (eigenaresse van “het Witte Paard”). Jeanette heeft bij mij in de klas gezeten en op facebook heb ik gevraagd of ze het ziet zitten om mij te sponsoren. Ze wilde me niet vanuit de zaak sponsoren, maar wel persoonlijk. Kom maar effe bij mij thuis langs, dus vandaar mijn afspraak met haar. Leuk om te zien dat ze met haar kleinzoon was. Heel apart hoor, daar moet ik zelf nog helemaal niet aan denken. We hebben gezellig koffie gedronken en met een envelop in mijn tas ging ik naar huis. Geweldig hoe mensen je steunen, super gewoon!!

Vrijdag was ik ook nog vrij, want mijn neef Silco ging met Laura trouwen. Wij waren de hele dag uitgenodigd, helemaal in Groessen (bij Arnhem). Van te voren had ik al een bed and breakfast gezocht. Dan kon Wim ook wat drinken en hoefde we niet meer naar huis te rijden ’s nachts. Op Marktplaats had ik een heel knus ding gevonden in Rheden. Leuk, heel goedkoop en dat incl. ontbijt. En omdat Victor ook iets zocht om te overnachten, heb ik de eigenaresse gevraagd of er een bed bijgezet kon worden. Dat was geen probleem en zo gingen wij, na een cadeau te hebben geregeld, op weg naar Rheden. Daar aangekomen kregen we te zien waar we sliepen en Victor z’n bed stond in de kapsalon. Wel lachen hoor! Er werd ons nog gevraagd hoe we naar de bruiloft gingen en wij zeiden openbaar vervoer of taxi. Welnee, mijn man brengt jullie wel even. En zo kwamen wij mooi op tijd daar aan en even later kwam het bruidspaar. Na de plechtigheid gingen wij aan de koffie met gebak en daarna een borrel. Daarna werden we uitgenodigd voor het diner waarna we zomaar in het feest rolden. En daarna weer aan een wijntje en aan een biertje, we zijn zeker niets tekort gekomen. Op een gegeven moment staat Wim te kletsen met iemand en verteld dat we de 4-daagse zouden gaan lopen. Hij kreeg een uitnodiging om de eerste dag langs het parcours bij hun koffie te komen drinken. Wel doen hè!! De buurman van het bruidspaar hoorde van mijn actie en wilde wel met mijn shirt op de foto. Ook daar mijn actie gepromoot!!
Om 1 uur was het feest afgelopen en zijn we met een taxi naar ons logeeradres gegaan. Heerlijk geslapen en de volgende ochtend konden we in het zonnetje ontbijten. Wat een heerlijke plek hadden we uitgekozen. Hele vriendelijke mensen!! Een toplocatie waar we misschien nog wel een keertje terug zullen komen. Wie weet.
Om 10 uur is Victor op de motor gestapt en naar huis gereden en Wim en ik hebben een tocht van 31 km gelopen. Wat een heerlijke dag om te wandelen. Heel rustig, prachtig weer en een super mooie omgeving. Alleen….kijken hoe mijn knie het houdt. Ik voelde hem, maar het ging. Het tempo lag niet heel hoog en dat kon ik goed volhouden. In Laag Soeren hebben we in het zonnetje een lunch genomen. Het leek wel of we met vakantie waren. We gingen weer op weg en liepen heerlijk op de heide en zien ineens 2 bekende fietsers. Nou ja….Hans en Anet. Gisteren nog op het feest gezien en dan nu hier. Wat toevallig! Effe gezellig staan kletsen (zomaar een half uur, ha ha). En wat nu zo leuk was, op de valreep hebben we ook nog een ree gezien. Om 6 uur waren we thuis en daar merkte ik dat mijn knie weer dikker was 🙁 . Nee hè. dat wordt weer met het pootje omhoog.
Zondag hebben we een rustige dag gehad. Wat plantjes gekocht voor de tuin en aan het eind van de middag hebben we met mijn schoonouders een wijntje/biertje gaan drinken bij ….. inderdaad 🙂 . Echt zo relaxed, heerlijk in het zonnetje. Zullen we een pannenkoekje blijven eten? Goed idee!! Wat een mooie afsluiting van een geweldige week. En zo is het alweer juni…..

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Van de week contact gehad met SBS6 en ze gaan een item maken op de eerste en vierde dag. Ben benieuwd!

Hoi hoi,

Toen ik van de week in de winkel kwam, zag ik Karima met een grote smile zitten. We waren van de 105 winkels door het land, op de 4de plek geëindigd. Zoooo!!! Echt super goed! Dat geeft een kick kan ik je zeggen. Wat is dat lekker om te horen zeg. Met een lach op mijn gezicht heb ik de hele week in de winkel gestaan.
Donderdag moest ik ’s avonds wel even naar de Fysio voor mijn knie. Ton, de fysiotherapeut bij DSVP zou er naar kijken. Hij zei dat het mijn meniscus zou kunnen zijn. Laat eerst maar een echo maken, dan weten we het zeker. Voordat ik de praktijk verlaat, vraag ik of hij me nog wil sponsoren en ja hoor hij gaf me een heel mooi bedrag door. Zo geweldig hoe iedereen mijn actie steunt. Thuisgekomen gelijk een afspraak gemaakt en maandagmiddag kan ik naar Ron vd Weide. Hmmm,… hopelijk valt het allemaal mee.

Vrijdagavond om 9 uur sluit ik de deur van de winkel. Pfff….druk geweest en ik was het zat. Mijn collega moets de bus halen, dus zeg ik tegen haar, ga maar joh! Ik maak de kas op en wil het alarm erop zetten. Hij geeft een foutmelding en ik controleer en er is inderdaad nog een deur open. Nog een keer proberen en weer geeft ie een foutmelding. Jeetje…ik wil naar huis. Weer een keertje controleren, maar alles is in orde. Waarschijnlijk moet je eerst resetten, voordat hij het weer doet. Ik bel Karima en vraag wat ik moet intoetsen. Doe maar kruisje. Oké. dus ik corrigeer en niet veel later begint het alarm te loeien. Je wilt niet weten wat er dan met je gebeurd. Het zweet kwam uit al mijn poriën. Je wordt er gek van. Karima kon voordat het alarm afging nog wel zeggen, ik kom eraan. Ik stond doodstil, met mijn vingers in mijn oren. Ik dacht, laat ik nu eerst eens rustig gaan zitten en kalm worden (als dat mogelijk is met die herrie). Toen ik eenmaal 5 min zat, ging het alarm vanzelf uit. Ik durfde me niet te bewegen. Nee hè…gaat mijn mobiel af…..Wat als het Karima is? Dus ik probeer heel voorzichtig op te nemen. Het blijft rustig en ik hoor Karima zeggen, ik ben er bijna. Ik weet wat je doormaakt, ik heb het ook een keer gehad. En nog geen 5 min. later belt ze aan. Ik durfde eerst niet naar de deur te lopen, bang dat het weer ging loeien. Maar goed, ik moest wel opendoen voor haar. Maar wonder boven wonder gebeurde er niets. Ze pakt me eerst vast en zegt, wat zal je geschrokken zijn. Kan je wel zeggen, ha ha. Ze drukt van alles in en het alarm kan er weer op. Dat was alles. En nu als een speer naar huis. Daar moest ik eerst mijn verhaal kwijt en heb er een wijntje bij genomen. Ed en Wen die effe langs kwamen, konden er smakelijk om lachen. Ook weer beleefd.

Zaterdag was ik vrij!! Nou ja, vrij….de hele dag was ingevuld. Eerst boodschappen doen en daarna koffie gedronken bij mijn schoonouders. Ronnie ophalen en naar de open dag van “Van Ree Groenspecialisten”. Even een kijkje nemen bij het bedrijf waar Ronnie stage loopt. Wat was dat gaaf zeg en heel gezellig!! We hebben nog wat planten gekocht en daarna zijn we ook nog naar Brouwer geweest om wat zomerbloeiers te kopen. En dan is de dag al weer bijna om. Vanaf nu even helemaal niets meer, want er moest ook nog gewandeld worden. Om half 11 ’s avonds zijn we naar Leidsche Hage gegaan, daar hadden we ons opgegeven voor de “Samenloop voor Hoop”, een estafette loop. Met elkaar stilstaan bij kanker. Om 11 uur begon de fakkeloptocht en daar wilden we graag bij zijn. Wij liepen daarna van 12 tot 2 en van 3 tot 5 even naar huis om 2,5 uur te slapen om weer van  9 tot 11 uur te lopen. Best pittig. De fakkeloptocht was al zo indrukwekkend, heel bijzonder. Wat het ook zo beladen maakte, ruim 3 jaar geleden heeft mijn broer een feestje gegeven voor mijn schoonzus haar verjaardag. Dat was in restaurant “Gina” (Leidsche Hage) en dat konden we zien vanaf het park waar we liepen. Zowel mijn broer als schoonzus zijn inmiddels allebei overleden aan kanker. Pfff, dan gaat er wel even iets door je heen. En zo heeft ieder zijn eigen verhaal. Het mooie is dat er allemaal wenszakken met een kaars langs de hele route staan. Zie ik ineens tussen die 7000 wenszakken “Ubuntu” op een zak staan. komt zomaar weer op mijn pad.

Allemaal persoonlijke teksten van jong en oud, heel mooi. Wij hebben toch ons tempo aardig kunnen bereiken en hebben heerlijk gelopen. Mijn knie (die niet meer dik is) heeft het goed gehouden, al voelde ik hem wel. Na 3 uur had ik zoiets van, even een beetje langzamer lopen. Toen begon ik hem te voelen. Maar goed, het is goed gegaan en toen ik op bed lag was ik wel blij hoor. Minder blij toen de wekker na 2,5 uur weer ging, maar ja…. Ach, dit doe je ook niet iedere week. Totaal hebben we 38 km gelopen en dat hebben we maar weer mooi gedaan. En nu….nu ben ik gaar. Zitten en knie koelen, verder niets! We gaan vanavond vroeg naar bed, dat weet ik nu al. Tot volgende week allemaal!!

Liefs,
Yvon.
Ps. Dus deze week mijn “Hanukkah-shirt” even ingewisseld voor een “Samenloop voor Hoop-shirt”

Lieve vrienden,

Maandagochtend had ik nog gewerkt, maar ik denk dat het niet verstandig is geweest. ’s Middags heb ik met een dikke knie op de bank gezeten. Ik was er ziek van 🙁 . Zo erg, dat ik zelfs dinsdag de hele ochtend op bed heb gelegen. Ik heb van de pijn niet kunnen slapen. Zelfs ibuprofin hielp niet. En ik wilde wel weer woensdag in de winkel kunnen staan. Helaas moest ik mijn sportuurtje op dinsdagavond overslaan. Ja ja, daar baalde ik wel van. Laat ik nu verstandig zijn en de rest van de week rustig aan doen. Oké, alleen donderdagavond Wim aangemoedigd. Hij was aan het Volleyballen met de Gemeente. Jeetje wat is hij toch lekker sportief bezig. Top fit!!!

Met een ice-pack ging ik woensdag naar de winkel en ik heb aan de bakker aan de overkant gevraagd of de ice-pack bij hun in de vriezer mocht. Bijtijds koelen en het pootje omhoog. Dat ging op zich goed, ook omdat ik mijn knieband om had. Zo heb ik de hele week uit gewerkt. Wat was het een goeie week zeg!! Top gedraaid! Maar goed, met dit mooie weer wil iedereen wel een korte broek en die hebben we volop liggen. Ik sta er echt van te kijken, er zijn wel 40 verschillende korte broeken te koop van ons!! Nou, dan zit er altijd wel een leuke voor je bij. Donderdag voor sluitingstijd komt Karima nog naar mij toe dat ze wat voor mij heeft. Ze doet heel geheimzinnig. Het is van Claudia en mij, een kadootje voor jou. En ze geeft me een soort van waardebon (geldbedrag) voor “lopen voor Hanukkah”. Wat lief van die meiden zeg!!

Vrijdag heb ik met een collega uit Rijswijk gestaan. Peggy, een hele gezellige leuke meid! We konden het heel goed vinden samen. En dat is zo belangrijk als je tot negen uur met elkaar moet werken. We hebben vreselijk gelachen. Zeker toen er een nogal apart persoon de winkel in kwam. Een beetje slonzig, vlasbaardje, veters van schoenen los, te korte blouse……Hmmm. Hij keek rond en ik zei, zeg maar wat je zoekt. Ja….uh…een shirt of zo, mag ook met een broek….heb morgen een date. Al met al was ie lekker duidelijk, ha ha. Goed, ik loop even met je mee. Hij zei nog, sorry als ik naar de drank stink, maar ik kom net van een personeelsfeestje. Oké dan….Ik pak een broek voor hem en gelijk zegt ie, vind je dat leuk? Ja, dit is echt een gave broek en zeker ook een goed model voor jou. Wat zou je daar op doen? En ik pak er een blouse bij. Oh ja, vind je dat bij elkaar staan!? Die kleuren samen? Waarom?? (Pff…..tot 10 tellen Yvon!) Wat vind jij dan mooi? Ja hallo, jij werkt hier, dat moet jij weten! Nou, dan zou ik dit maar gaan passen als ik jou was, zeg ik. Het shirt is misschien te groot, maar jou maat zit op de pop. Het heeft geen zin om hem eraf te halen als je het niet mooi vindt. Sinds wanneer heb jij er problemen mee om een man uit te kleden, zegt hij? En gelijk daarop zegt hij, uh laat maar….. Pardon?? Peggy en ik lachen er maar om. Even later komt hij uit het pashokje en het staat echt goed. Hij staat voor de spiegel en zegt, kom eens naast me staan. Nou, zeg ik, staat onwijs leuk toch? Ja, best wel. In 1x goed. Hij vraagt nog even aan een oudere dame of zij zo met hem zou willen stappen. Ja hoor, zegt ze netjes. Hij neemt het en loopt tevreden de winkel uit. Peggy en ik kijken elkaar aan en ze zegt …ben benieuwd hoe zijn date eruit ziet 🙂 . De dag vloog om en het was zelfs zo, dat we op een gegeven moment in de gaten hadden dat alle winkel al dicht waren. Het was al over negenen. Time flies when you’re having fun!!
Zaterdag stond ik met Leroy en ook dat was bere gezellig. Maar ja, met zulk mooi weer is ook iedereen vrolijk. Om kwart over 1 heb ik zitten lunchen bij Delifrance. Heel gezellig!! Er stonden 160 fietsen klaar op het raadhuisplein voor de spinmarathon. Ik zag Wim al zoeken naar zijn fiets. Ik zat daar prima. Vic en As kwamen er bijzitten om ook een hapje te eten. En zo waren er nog meer kennissen die een praatje kwamen maken. Mijn pauze vloog om en zo hoefde ik nog maar kort te werken. Karima had gezegd dat ik om half 5 mocht stoppen. Kon ik nog effe foto’s van Wim maken. Na een hele dag staan in de winkel (op hakken, zo dom!!) wilde ik wel effe zitten. Zo belande ik samen met Lenie op het terras van het Witte Huis. We zaten bij 2 heren die voor ons een drankje bestelden. Wij hadden het voor elkaar, ha ha. En zelfs zo, dat toen Wim en Willem er bij kwamen zitten ook zij een biertje van de mannen kregen. En dat hadden ze wel verdiend na 3 uur achter elkaar spinnen. Petje af hoor!
Daarna zijn we naar huis gegaan, een douche gepikt en op naar Buytenhout om een hapje te eten. Daar was het druk!! Eerst maar even borrelen op de lounge banken. Rond 8 uur konden we eten, nog net in het zonnetje. Wat een lekkere afsluiting van een heerlijke dag. Toen we thuis kwamen, was Jasper z’n feestje in volle gang. Hij vierden z’n verjaardag met vrienden en wij werden vriendelijk verzocht daar niet bij te zijn. Dus gingen wij maar vroeg naar bed. We wilden toch vroeg gaan wandelen. Tenminste, als Wim niet heel erg veel last had van kramp en zo.
Zondagochtend toen ik uit bed wilde stappen, had ik weer last van mijn knie. Hij was ook weer dikker. Maar…ik wil zo graag lopen. En wat we in de planning hadden (40 km in Volendam) zouden we al niet doen. Nou hoor….. We gaan het proberen. Het is een kort rondje van 8 km geworden. Het was niet verstandig om iets op het spel te zetten. We hebben nog wat weken voor de boeg. En zoals het er nu voor staat, kunnen we zaterdagen en zondagen gaan lopen (als ik niet hoef te werken). Verder vandaag eigenlijk alleen maar van de zon genoten en veel zitten koelen. Gaat goedkomen hoor!!!

En dan moet ik nog even iets heel moois vertellen. Wat mij van de week nou weer is overkomen. Toen ik donderdagavond thuiskwam, lag er een uitnodiging op tafel. Wat leuk zeg, mijn toneelmaatje en haar man zijn 25 jaar boer in Schiedam. En dat moet gevierd worden. Wat leuk dat wij daarvoor uitgenodigd zijn!! Terwijl ik verder lees, valt mijn oog op de cadeau-tip…… Ik geloof mijn ogen niet…Echt ongelooflijk….Er staat een envelop met daarachter “stichting Mariëtte’s Child Care”. Er springen tranen in mijn ogen. Wat is dit ontzettend mooi! ’s Avonds probeer ik haar te bellen, maar tevergeefs. Ik spreek haar voicemail in, maar weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen. De volgenden dag zie ik dat ze me heeft gebeld. In mijn pauze bel ik terug. Ze was zo benieuwd hoe ik zou reageren. Nou, sprakeloos, zeg ik. Het wordt lekker druk, zegt ze. We zetten een melkbus neer en hopen dat er heel veel envelopjes in komen. We hebben voor die tijd nog contact.
Ik leg mijn mobiel weg en zit nog even in gedachten. Wat bijzonder mooi!!
Liefs,
Yvon.

Hallo allemaal,

Er zitten te weinig uren in een dag. Ik bedoel eigenlijk dat ik iets te weinig vrije tijd heb. De hele week gewerkt, terwijl ik best een rondje had willen lopen. Andere jaren liep ik ook wel doordeweeks een rondje lekker in mijn eentje met mijn MP3 op. Dat komt er helemaal niet meer van. Dat mis ik toch wel moet ik zeggen. Hopelijk krijg ik er weer tijd voor, effe kijken hoe ik het allemaal ga invullen.
Dinsdagavond waren we maar met z’n 3-en op de sportschool. We kregen dus eigenlijk privé les, wat we geweten hebben. Het was afzien. Ik moest samen met sportinstructeur Rinus de oefeningen doen. Pff….wat heb ik een spierpijn gehad. Maar wat was het geweldig om te doen, echt heerlijk. Je voelt dat je goed bezig bent geweest. Rinus was wel bezorgd, want hij kwam de volgende dag in de winkel vragen of ik niet teveel spierpijn had. Top zo’n personal trainer!!
Woensdagavond heel gezellig met Corine wat gedronken bij “Tante Boefie”. Heel gezellig sfeertje daar, binnenkort maar effe een hapje doen. Geweldig dat er in het dorp zoveel keus is. En, zo kom je nog eens ergens. 🙂 Donderdag had ik een heerlijke dag in de winkel. Leuke klanten waaronder Arjan  en Anneke met kleine Daan. Nou ja klein…het is al een lekkere flinke jongen. Zo leuk dat ze effe langs kwamen. Arjan heeft gelijk wat shirts ingeslagen. Echt fijn om zo werken in je eigen dorp, echt gezellig!! En ’s avonds met Jasper Ronnie en Wim naar de bios. Lekker zo’n avondje relaxen, leuk zo met elkaar!!

Vrijdagavond na wat extra instructies in de winkel, was ik bij half 10 thuis. Ik plof op de bank neer en ben er volgens mij niet meer af geweest. Weekend!!! Zaterdagmorgen eerst naar de kapper geweest en wat klusjes in huis gedaan. ’s Middags had ik een babyshower bij Irma thuis. De vriendinnen van Iris hadden een leuke middag voor haar geregeld en Irma had het hele huis roze versierd, zo leuk! Iris was dan ook heel erg verrast. Een prachtige mooie marsepeinen taart werd aangesneden, super mooi gemaakt!! Later hebben we nog wat spelletjes gedaan en heerlijk gegeten.

Een hele leuke middag.
Daarna vlug op de fiets naar DSVP, waar de laatste wedstrijd van het 1ste werd afgesloten met een derde helft. Ja, daar wilde ik wel even bij zijn. Ik had nog tegen Jasper gezegd dat ik maar eventjes ging, ahum… Ik was er ongeveer om kwart voor 5 en ik was om half 8 thuis. Ja, dat krijg je als het gezellig is. Ook nog wat sponsors gescoord, waar ik erg blij mee was. Er waren ook nog mannen die mijn shirt wel even aan wilde trekken voor een foto. Mooi dat mijn actie zo bekend is.
Zondagochtend wakker worden met heel veel regen. Hmm….toch maar niet lopen. Beter van niet, want Jasper was jarig (16 jaar alweer, de kanjer) en we moesten nog wat eten klaarmaken. En daarbij, het was Moederdag. Ik bleef dus nog even liggen en terwijl ik mezelf omdraai, voel ik ineens mijn knie. Wat is dat nu weer??? Er zit vocht in, nee hè hoe kom ik daar nou weer aan!? Maar goed dat we niet zijn gaan wandelen. Dat wordt rustig aan doen en veel rusten. ’s Middags kwam de visite en het was al snel erg gezellig. Jasper was helemaal jarig. Zo leuk om ineens “de kinders” met elkaar aan de tafel te zien. Een hele club, zo gezellig (je staat er leuk op Ed, ha ha).Ja ja…ze worden groot (nu word ik echt oud) Wim had heerlijk soep gemaakt en een hartige taart en salade en er werd door iedereen smakelijk gegeten. Wat een top kok heb ik toch in huis!!
Terwijl ik dit zit te tikken, is de nieuwe week alweer begonnen. Ik zit met mijn been omhoog en hoop dat het snel weer over is. Er moet echt gelopen worden! Duimen jullie voor mijn knie? Tot volgende week!!

Dikke kus,
Yvon.

Lieve vrienden,

Wat ziet het huis er weer op en top uit!! Vriend en schilder Richard heeft het buitenwerk onder handen genomen. Het was wel nodig ook hoor! Een hele klus, maar het lijkt wel alsof hij zijn handen er niet voor omdraait. Het mooie is, Richard verft bij ons en Wim legt bij hem de tuin aan. Mooi als het zo kan, toch!? Dus, mochten jullie een schilder nodig hebben….ik kan Richard zeker aanbevelen. Stuur gerust een bericht naar contact en ik geef zijn nummer door.

Van de week kreeg ik van Ronnie een leuk nieuwtje, hij had verkering. Wat een heerlijk nieuws. En zo leuk om hem zo te zien. Een hele gezellige leuke meid en ze is heel erg welkom bij ons. Nu dus 2 leuke schoondochters!!

Vrijdag werkte ik met Mark, een collega uit een ander filiaal, een jonge knul. Wat was het gezellig zo samen. ’s Avonds nog tot negen uur met Claudia en na een heerlijke gezellige dag werken, was ik even over negen thuis. Heerlijk op de bank bijkomen. Maar goed niet te lang, want om half 12 gingen we naar het Baken. We gingen “de Nacht van Pijnacker” lopen.

We starten om 00.00 uur al gelijk in een hoog tempo. We liepen op een gegeven moment voorop samen met Robert, een andere snelle wandelaar (vandaar natuurlijk die big smile!). Wat een gezellige man was dat zeg! Hij had mooie verhalen over tochten die hij gelopen had en ook over de Nijmeegse 4-daagse. Hij vertelde dat hij een keer op de laatste dag van de Nijmeegse een vrouw tegenkwam met een witte ballon in haar handen. Ze liep met haar hoofd wat gebogen. Hij raakte met haar aan de praat en ze vertelde hem het hele verhaal. Ze zou met een vriendin lopen, maar haar kind was overleden. Dus liep ze de tocht alleen, maar met haar gedachte bij haar vriendin en haar kind. Zegt Robert tegen haar, wat een triest verhaal. Maar ik heb een opdracht voor je. Ga nu de laatste kilometers lopen met je hoofd omhoog en ga genieten van je tocht. Het is tenslotte een hele prestatie. Ze geeft hem een zoen op zijn wang en ze loopt genietend verder. Duidelijk opgelucht dat ze haar verhaal kon vertellen. Wat mooi zo’n verhaal! Dit zijn ook van die dingen waarom ik de Nijmeegse zo geweldig vind. Ieder loopt met een doel, missie of verhaal. Nu ik dit schrijf krijg ik er ook weer zo’n zin in. We liepen verder dwars door Delft. Daar zaten studenten buiten op terrassen of liepen door de stad. Je zag ze denken, wat een malloten. Wat zoeken jullie?? Kunnen wij jullie helpen?? Ik zeg tegen ze, we zoeken pijlen. Ohhh…waarom dan? Willen jullie de eersten zijn?? Het was echt zo lachen!! En we liepen weer lekker verder via Delfgauw, richting Pijnacker. Bij café “Het hoofdkantoor” hadden we een ruststop. Daar kwamen we om 3 uur als eerste binnen. De eigenaresse Carla zag ons binnenkomen en was aangenaam verrast. Wim zei dat het nog maar een klein stukje was, dus hebben we daar heerlijk aan een wijntje gezeten. Robert zat ook nog even bij ons, maar wilde eigenlijk snel weer verder lopen. Wij vonden het wel even leuk die stop en hebben daar een half uur gezeten. Carla wilde ook nog wel even poseren met mijn shirt, waarop een man aan de bar aan een ander vraagt: is zij dat van die actie?? Zij heeft toch in de Telstar gestaan? Ik hoorde ze het erover hebben en dat vond ik al zo leuk. Terwijl wij aanstalten maken om weer verder te lopen, komt die man naar mij toe. Kan ik nu iets doneren? Uh..ja natuurlijk. Loop even mee. Hij trekt zijn portemonnee en geeft €50,00. Ik ben sprakeloos. Spontaan geef ik die man een zoen op zijn wang. Onwijs bedankt!! Hij zei, ik loop ook voor goede doelen, vind het geweldig wat je doet. Succes!! We lopen door en elke keer heb ik het er weer over met Wim. Ik kan er niet over uit dat iemand zomaar zoveel geld geeft. Echt zo geweldig!! Maar na verder te lopen kwamen we er al gauw achter, dat het best nog wel een eindje was. Ja ja…was dat wijntje dan wel zo verstandig?? We hebben zeker ook het laatste stuk zo snel gelopen. Ruim 7 km per uur. Om 4.50 waren we terug, zodat we om 5.15 in ons bedje konden liggen. Pfff….mijn benen waren heel onrustig. Wim had last van zijn enkel. Maar goed, al snel vielen we in slaap. Bijtijds weer wakker geworden. Wim moest gewoon weer vlaggen bij DSVP en wilde na de boodschappen van het zonnetje genieten. Nou, dat heb ik lekker gedaan. Eind van de middag nog naar het dorp voor de Beatrixrun, wat altijd een geweldig festijn is!Wat heerlijk om ze te zien genieten.
Om half 8 stonden Vic en as alweer voor de deur. Ik lag languit op de bank. Zegt Astrid, ben je moe?? Zo ken ik je helemaal niet. Duh…Even een bak koffie en hop naar de feesttent. Daar was de vermoeidheid snel over en hebben we tot in de kleine uurtje heerlijk staan dansen. Heel gezellig met heel veel bekenden. Het was heerlijk om na een goeie nachtrust een relaxte zondag te hebben. Effe een bak koffie halen bij mijn schoonouders en verder helemaal niets. Ik ben heerlijk bijgekomen na een geweldige week.

Allemaal een hele fijne zonnige week!!
Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Nou, het was me het weekje wel. Het was de planning om vandaag te gaan lopen, maar het was verstandiger om te gaan voor een hele luie zondag. Ik zal vertellen waarom.
Dinsdagochtend was ik al om 8 uur aan het werk. Lekker effe 4 uurtjes aan de schoonmaak. ’s Middags nog even bij kennissen langs, wat boodschappen doen, wat mail afhandelen en op tijd eten omdat we generale repetitie voor toneel hadden. De dag vloog om. Oeps en de generale ging nou niet echt vlekkeloos. Maar goed, een slechte generale…. Al met al was het weer na twaalven eer we op bed lagen.
Woensdag was ik vrij, maar had het druk zat. De hele dag aan de telefoon gezeten, tussendoor de was gedaan, boodschappen in huis gehaald en alles zo gepland, dat ik om 12 uur in het Parochiehuis kon zijn. We gingen ons klaarmaken voor de 1ste uitvoering. Als snel was ik een heel ander persoon. Zo leuk!! En wat zo heerlijk was, het ging goed!! Oké, er werd zo nu en dan iets vergeten of verkeerd gezegd, maar dat heeft de zaal niet in de gaten. Hè lekker, de eerste zat erop en we waren zeer tevreden. Op naar de Guyter om een hapje te eten. Perfect geregeld, we konden gelijk aanschuiven. Om 7 uur was het weer tijd om te gaan, want om 8 uur moesten we weer optreden. Ook die ging goed en de zaal was erg enthousiast. Ik had op elke stoel een papier gelegd met info over mijn actie “lopen voor Hanukkah”. Met de vermelding dat ik in de pauze met een collectebus langs zou komen. Het duurde wel een tijd eer ik de zaal door was, maar het was het waard. Leuk al die vragen over het weeshuis en de 4-daagse. Naar aanleiding van de roze pyjama in het toneelstuk, werd er wel gevraagd of ik de Nijmeegse ging lopen in de roze pyjama 🙂 . Ook de 2de voorstelling werd goed ontvangen, geeft een goed gevoel. En ja…het was weer 1 uur voordat we op bed lagen.
Donderdag gewoon werken en ’s avonds de was wegwerken en op tijd naar bed waar ik nog even een boek heb gelezen.
Vrijdagochtend vroeg op om de hele dag te werken. Samen met Karima heb ik een heerlijke dag gehad. Op een gegeven moment zag ik een klant naar een spijkerbroek zoeken, dus ik vraag: kan ik helpen of wilde je even kijken? Ze wilde graag geholpen worden. Na wat broeken gepast te hebben, was ze eruit en kocht een broek. Was even heel gezellig met de dame en heer en na het afrekenen zeiden ze vriendelijk gedag. Tevreden ging ik weer verder. Na 5 min. komen ze de winkel weer in. Ik kijk haar vragend aan en ze zegt, we zijn mysterie shoppers! Oh wat leuk, zeg ik!! Zo’n reactie hadden ze nog nooit gehad. Maar ik vond het echt leuk, dit had ik nog nooit meegemaakt. Je hebt ons zo leuk geholpen, ik geloofde je echt. Je kwam heel eerlijk over, heel prettig. Je had me de hele winkel kunnen verkopen, jammer dat je niet meer geprobeerd hebt. Ik vertelde dat ik niet wil aandringen, dat ik dat zelf ook niet prettig vind. Ze wilde nog wel een gesprek met me, over cijfers en zo. Prima, zeg ik, maar ik ben pas 3 weken hier aan het werk. Echt waar!? Niet te merken.  Zo zat ik even later voor een rapport wat vragen over de winkel te beantwoorden. Ik had een score van 8,6!! Geweldig. Daarna zei Karima tegen me, dat ze een rollenspel met de kiosk (webwinkel/i pad) moest doen waar ze erg tegenop zag. Meid dat kan jij, geen probleem. Ze is daar zo goed in. Maar goed, wij zijn een van de weinige winkels die zo’n kiosk hebben en je moet het effe weten. Geen zorgen Karima! Komen ze de winkel weer in en komen op mij af. Of ik de kiosk even wilde demonstreren. Oké…. Karima knikte van, dat kan je wel. Tuurlijk, ha ha…En ik ga beginnen en het gaat eigenlijk heel makkelijk. de score voor de kiosk, een 9,1!! Woaw!!! Al met al kwam eruit dat we met de winkel en alle cijfers een 8- scoorde. Dat is echt geweldig!! Oh, wat ben ik blij!!!! Karima en ik hebben elkaar wel een paar keer omhelst. Wat is dit bijzonder zeg, nog maar net bij Jeans Centre werken en dan dit. Dit kon ik wel gebruiken na alles wat ik heb meegemaakt. Dit geeft zo’n boost! Maar, voor dat ik het wist, was het 6 uur en moest ik als een speer naar mijn toneelvrienden. De laatste voorstelling doen. Ook die ging geweldig en dat voor een volle zaal. Nog een keer in de pauze met de bus langs en met veel plezier de uitvoering doen. Wat hebben we gelachen achter de coulisse. Dat is vaak als de druk eraf is en het er bijna op zit. We kregen een warm applaus, echt heel prettig. En het is klaar, jammer, helaas….. gelukkig hebben we de foto’s nog. We nemen er een borrel op. Dat hebben we met z’n allen gedaan en ook nu was het zo 2 uur. Wel heel gezellig afgesloten met elkaar. Na wel de opbrengst van de collecte geteld en dat was toch in totaal bijna € 300,00!! Daarna snel naar bed, want we hadden afgesproken dat we zaterdagochtend om half 9 het toneel zouden afbreken. Zo waren we dus ook zaterdag weer vroeg op. Zo leuk om ook dit met elkaar te doen. Na afloop gingen Bart en ik koffie drinken bij “Tante Boefie” met natuurlijk een oranjetompouce erbij. Het was tenslotte koningsdag. Heel leuk om daar even te zitten en iedereen voorbij te zien komen al dan niet in het oranje. Laat Jan Smit van de week ook precies dezelfde plek een bak koffie met appeltaart genuttigd hebben. Het stond al snel op facebook met “Jan Smit bij Tante Boefie”. Dus wilde wij ook op de foto en Bart heeft hem gelijk op twitter gezet. “2 bekende toneelspelers gesignaleerd bij Tante Boefie!” Echt lachen!! Thuisgekomen alles opgeruimd, de was gedaan en ’s middags met Wim en Ronnie naar het dorp geweest. Daar heeft Ronnie toch een leuk overhemd gescoord bij Futuro. Hij zag er echt geweldig uit!

Later zijn Wim en ik nog terug gegaan naar de tent op het Raadhuisplein. Heerlijk sfeertje, lekkere temperatuur, gezellige mensen, helemaal top!! Tussendoor hebben we wat gegeten bij Wokkie, heel erg lekker. Dat was eigenlijk de enige plek waar we nog terecht konden voor een snelle hap. In elk ander restaurant moesten we minimaal een uur wachten. Heel hectisch in het dorp, maar super gezellig. Ook Ed en Wen kwamen ’s avonds het sfeertje mee proeven. Wat een heerlijke avond!! De foto geeft duidelijk weer hoe we ons voelde, ha ha.
Dus om een lang verhaal kort te maken, zondag zijn we blijven liggen en hebben een relaxte dag gehad. Wat volgens mij heel verstandig is geweest.
Nu focussen op de Nijmeegse en volop gaan trainen. En natuurlijk alles in werking gaan zetten voor mijn actie.
Jullie lezen het allemaal volgende week!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Pff….waar ga ik beginnen.
De hele week bestond uit werken en toneel. En alles is even leuk. Zo fijn dat het in de winkel zo soepel verloopt. Ik werk er nu 2,5 week en ik kan al een boek schrijven. Elke dag gebeurt er wel wat. Hele fijne en gezellige klanten, ik heb het super naar mijn zin! Heerlijk als je met plezier naar je werk gaat.
Donderdagavond lekker met broerlief naar de Guyter geweest. Altijd gezellig, veel bekende en oh oh…weer veel te laat naar huis. Ach…moet kunnen toch?!En ja….dat ik eigenlijk alleen maar met mijn hoofd bij toneel zit, dat lijkt met duidelijk. Hierna nog 1 week en dan zit het er allemaal op. Nu nog even genieten dus. Naast elke dag werken, mocht ik ook nog de laatste hand leggen aan het decor van toneel. Heerlijk om even de puntjes op de i te zetten. En wat fijn dat mijn toneelmaatje Elly er ook zo mee bezig is. Kunnen we samen onze passie delen. Alleen….we misten nog een leunstoel. Maar goed, hij mocht niet te groot zijn, hij moest er wel bij passen en is moet en zal hem vinden. Overal vraag ik het. Op facebook, aan klanten, familie en vrienden….helaas geen succes. Hmmm…balen!!! Oké, even loslaten. Eerst maar de paasdagen vieren.Zaterdag had ik vrij en ik besloot samen met Wim de boodschappen te doen. Normaal doet hij het alleen, maar we hadden aardig wat nodig dus zouden we met z’n 2-en zo klaar zijn. Maar, ik kwam zoveel bekende tegen, dat ik eigenlijk alleen maar stond te kletsen. Ik was Wim de hele tijd kwijt en het was vooral heel lachwekkend. Voor ik het wist had hij alles al gepakt. Heeft ie uiteindelijk alles nog alleen gedaan. Alleen moest ik nog de paaseitjes pakken, maar die kon ik niet vinden. Dan maar niets! We gaan naar de scankassa en ik zie een bak met paasspullen 50% korting. Daar lagen paaseitjes!! Ik wil wel 5 zakken pakken en Wim zegt, ik zou die andere nemen. Stonden we samen te discussiëren over paaseieren. We kregen de slappe lach. Kwam er een man naar ons toe en zei, neem ze nou maar allemaal….geweldig om te zien hoe jullie paaseieren “zoeken”. Dat hebben we dus ook maar gedaan. Gaan toch wel op 🙂 . ’s Middags kwamen Edwin en Wendy nog. Ik had Edwin een paasoutfit beloofd en zo liepen we met z’n 3-en naar Jeans Centre. Hij is heel leuk geslaagd en wat ik gehoopt had is uitgekomen. Hij heeft een gekleurde broek gekozen. Het staat super leuk bij hem. Gezellig nog met elkaar een ijsje gegeten op het klein heerlijk zittend in het zonnetje. Hè, wat een heerlijke dag!
En dan is het zondag, 1ste paasdag. De wekker ging om 6 uur en Wim en ik wilden voordat we aan de paasbrunch zouden beginnen, nog even wat kilometers in de benen hebben. Op naar Scheveningen! Korte broek aan en gaan. Brr…toch best wel frisjes. Maar goed, als je eenmaal doorstapt dan heb je het al gauw niet koud meer. Je moet wel vaak naar de wc als het zo fris is. Dus maar even een plaspauze bij de BP. De jongen was vriendelijk en ik bedacht me geen moment. Ik haalde mijn shirt uit mijn belt en vroeg of hij op de foto wilde. Geen probleem, al was het moeilijk om hem in een s-je te krijgen 🙂 . De klanten die aan de koffie waren moesten verschrikkelijk lachen. Fijne Pasen allemaal en we liepen naar buiten. We hoorden ze nog flink na lachen, zo leuk om te horen. Maar er waren nog meer plekken voor mijn shirt. Geen beeld is veilig. Ergens in Voorburg stond er een politiewagen voor een stoplicht. Voordat Wim het wist, liep ik naar hun toe. De politieagente deed het raampje naar beneden. Mag ik iets vragen? Ja hoor zegt ze, wil je een lange broek?? Nee nee nee, geen last van. Ik wilde vragen of 1 van jullie mijn shirtje zou willen aandoen. Ik ga in Nijmegen lopen voor een goed doel. Helaas zei ze, dat gaat niet. Zo’n foto komt op internet terecht en gaat een eigen leven leiden. Maar ik vind het top dat je het doet en steun zeker je actie. Dat was op zich al een super leuke reactie!! Aangekomen in Scheveningen hebben we koffie gedronken bij the Big Bell. De serveerster wilde het shirt wel even aan. Goed wat je doet zeg!! Na de koffie zijn we doorgelopen naar het centrum. Via het Vredespaleis kwamen we langs het restaurant van Nico (la Mama) van restaurant Da Giacomo. De deur stond open en ook daar zijn we naar binnen gegaan voor een kop koffie. De kok was druk bezig met alles klaar zetten. Hij kwam al snel naar ons toe en hij begroete mij met 3 zoenen. Hij schonk een kop koffie in en we hebben even gezellig zitten kletsen. Ook hij steunt mijn actie en wilde op de foto. Het shirt voorhouden was voldoende, ha ha… Toen we wilden afrekenen, wilde hij dat beslist niet hebben. Hij gaf nog 2 chocolaatjes mee voor extra energie. Zo leuk!! Maar goed het was al over elven en we wilden graag met de jongens brunchen. Dus besloten we het laatste stuk met de randstadrail te gaan. Dan waren we nog een beetje op tijd thuis. We liepen het laatste stukje naar huis en daar zagen we de achterburen klaarstaan om een sportief rondje te gaan maken. Ook zij wilde wel met het shirt op de foto. Wel je rekeningnummer doorgeven Yvon!

Geweldig wat er allemaal gebeurt voor z’n actie. Je wordt er soms stil van.
Vandaag pa z’n verjaardag gevierd met familie en kennissen in de Soete Suikerbol. Wat zat hij te genieten, zo fijn om te zien. Hij werd weer luids toegezongen door het personeel. Een hele gezellige middag gehad met elkaar. De paashaas kwam ook nog langs en zelfs hij wilde mijn shirt wel aandoen. En wat waren ze allemaal enthousiast over de actie en spontaan werd er geld gegeven en gevraagd naar het rekeningnummer.
Na toneel ga ik me vol geven voor de actie, ik wil een mooi bedrag voor de weeskinderen in Ghana. Ik ga ervoor!!!
Een hele gezellige week allemaal! Mocht je zin hebben in een hilarisch toneelstuk (gespeeld door amateurs 🙂 ), we spelen woensdagmiddag en -avond en vrijdagavond.
Mocht je niet kunnen komen, duim je dan voor me. Thankxxx!

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Net nog op de valreep een stoel gescoord op Marktplaats. Gratis en voor niets! Echt een leuk stoeltje. Zo blij!!!!

Hallootjes,

Nou, ik kan wel zeggen dat ik van de week lekker in de weer ben geweest. Iedere dag gewerkt en ondanks dat het best veel was allemaal, heb ik er ook zoveel energie van gekregen. Heerlijk!! Ik begin er aardig in te komen, het voelt heel natuurlijk. Leuke collega’s ook, zo gek als een deur. Allemaal erg relaxed. Van de week werd er door 2 man een pakketje gebracht. Een doos van piepschuim waar voorzichtig op stond, ze liepen ook erg langzaam. Ik kreeg de kriebels…..wat is dit nu weer. Of ik even een krabbel wilde zetten. Ik tekende en bracht de doos naar achter. We maken hem open…zit er een taart in!! Een waardering voor de goed gelopen denim market. Zo, dat is gaaf!

En dan hebben we met toneel 2 avonden geoefend. Is hard nodig, maar werpt nu al zijn vruchten af. Mag ook wel, want we oefenen nog maar 2x voordat we het moeten uitvoeren. We lachen wat af en ik weet nu al dat ik ze over 2 weken ga missen. Maar goed, nog even volop genieten dus!
Vrijdagavond bij Sonja en Richard geweest om lekker te borrelen. Nou, dat is goed gelukt!! Heel gezellig en al weer snel laat, ja ja…de wekker ging gewoon weer om 7 uur. Nadat ik zaterdag om even over 5 naar huis fietste, was ik best gaar. Eerst lekker een wijntje. Lekker even lui doen, want om 7 uur stonden Irma en Jan leen voor de deur. Wim had een heerlijk 3 gangen maaltijd voor ons klaargemaakt. We hebben tot half een aan tafel gezeten. Bere gezellig!! En ja…we waren wel van plan om zondag te gaan lopen. Maar toen ik wakker werd, was het al half 10. Ook wel lekker na zo’n hectische week hoor! Dus eerst een lekker ontbijtje met de jongens. En om 12 uur zijn we gaan lopen. We zien wel waar we uitkomen. Het begon zonnig, dus lekker in een t-shirtje. Maar al gauw werd het een stuk kouder en had ik spijt dat ik geen jasje aan had. Maar wat liep ik lekker zeg! Ook zo leuk om onderweg al die jonge dieren te zien. Lammetjes die lopen te springen, veulen die aan het drinken is en zelfs een kalfje die net geboren was, de navelstreng hing er nog aan.  Maar steeds was ik nog een plek aan het zoeken om mijn shirtje aan of op te hangen. Eigenlijk zag ik niets wat ik leuk genoeg vond. Pas op het eind kwam ik op het idee dat ik deze of gene met mijn shirt op de foto wil gaan zetten. En dan kijken of het elke week gaat lukken. Dus toen we eigenlijk bijna thuis waren, heb ik 2 mannen zover gekregen om op de foto te gaan. Gelijk vrienden gemaakt op facebook en lopen van Hanukkah gepromoot. Wat moesten ze lachen!! Dit kan best hilarisch worden. Eens kijken wie ik allemaal zover kan krijgen. Jullie gaan het lezen en zien. Al met al een kleine 30 km gelopen. In the pocket!!
Zo, de week zit erop. Edwin en Wendy zijn net weer naar huis. Kwamen gezellig even langs. Een fijne afsluiting van een geweldige week.

Spreek jullie later.
Liefs,
Yvon.
Ps. Dit nodigde wel even uit, maar om nu bij deze mensen in de tuin te gaan zitten….

Lieve allemaal,

Helemaal happy de peppie!! Wat mag ik in mijn handen klappen. Ik heb een nieuwe baan!! Ik ben van de week bij Jeans Centre begonnen. Een heel gezellig team en een super mooie winkel. Heel overzichtelijk!! Gewoon weer mijn draai vinden en lekker verkopen. Zo fijn al die mensen die langskomen om mij te feliciteren. Doet me goed! De dagen vlogen voorbij van de week. Heerlijk druk gehad in de winkel, gelijk kassa gedraaid, ging niet verkeerd. Vrijdag werd ik ’s morgens gebeld met de vraag of ik eerder kon komen. Mijn collega moest met haar baby naar het ziekenhuis en degene die belde kon echt niet werken. Ja…..dus….met andere woorden….er was even niemand anders. Ik kon het best wel alleen. Oh ja!! Moest toch niet gekker worden… na 3 dagen. Daar stond ik dan, alsof het de normaalste zaak was. ’s Middags kwamen er 2 regiomanagers langs en die vonden het helemaal niet kunnen dat ik daar nu al alleen stond. Maar ze zagen al snel dat ik niet helemaal onwetend in de winkel stond. Ze regelde wel dat er om 4 uur iemand bij zou komen. Ik moest ook gewoon om 5 uur kunnen eten. Ik heb ze nog wel heel erg bedankt dat ze me hadden aangenomen. Ze zeiden, nee jij bedankt!! Wij hebben liever een gemotiveerde, enthousiaste oudere kracht, dan een jong ding die na een half jaar weer weggaat. Wat geweldig dat je hier geen punt van hebt gemaakt, je doet het gewoon! Was wel heel fijn om te horen. Met Claudia heb ik tot 9 uur gewerkt, bere druk maar ook bere gezellig. Op een gegeven moment leek het wel op een meeting point voor de familie. Zus, broer en schoonzus tegelijk in de winkel, wat hebben we gelachen. En alle drie geslaagd, hartstikke leuk!! Voldaan zat ik vrijdagavond op de bank.

Donderdagavond had ik afgesproken met Rob, mijn schoolvriendje. Eens per jaar spreken we af, heel gezellig!! Er zaten ook zoveel bekende in de Guyter. Gelijk wat sponsors kunnen scoren, geweldig. Maar ja, dan is het wel een donderdagavond en moet er de volgende dag gewoon gewerkt worden. En dan is het zo snel 1 uur, tijd om naar huis te gaan. Misschien had ik het laatste wijntje niet moeten nemen, maar daar kom je altijd te laat achter :). Thuisgekomen was Wim wakker en ik moest even vertellen over mijn sponsors. Maar Ik bleef kletsen en de volgende dag zei Wim dat hij de kerkklok 2 uur hoorde slaan toen ik nog vrolijk zat te vertellen. Ach gosh….en hij moet er om 6 uur altijd weer uit. Ik kan wel zeggen dat ik een heerlijke avond heb gehad.

Zaterdag gingen we met een paar het toneel opbouwen. Echt zo leuk om te doen, want dan krijg je een beetje een beeld. Een heel karwei om alles op zijn plek te krijgen. het is ook nog niet klaar, maar het begin is er. Ik kan al wel verklappen dat het stuk “de roze pyjama” gaat heten. Op Marktplaats heb ik er eentje kunnen scoren. Helemaal uit Friesland. Ze vond jammer dat het niet dichterbij was, ze had graag komen kijken. 🙂
Zondagochtend zijn we weer bijtijds van start gegaan. Volgens de berichten zou het pas ’s middags gaan regenen, dus na op de thermometer te hebben gekeken, starten we zonder jas. Maar we waren nog maar koud onderweg, of daar begint het te spetteren. In het begin denk je nog, ach het valt wel mee. Maar op een gegeven moment komt het met bakken uit de hemel. Hè, wat jammer.  Bah, een drijfnatte broek en hele koude armen. Dus kwam dat bak koffie bij de golfbaan op het juiste moment. Toen we weer buiten stonden, was het droog! Het werd zelfs aangenaam, heerlijk wandelweer. We hebben de ronde afgemaakt en aan het eind bleek dat we 22 km hadden gelopen. Dat lopen we toch makkelijk weg. Volgende week gaan we wel weer een tocht lopen (is de planning, you never know).

Heel veel liefs,
Yvon.
Ps. mijn shirt hoop ik elke week een speciale plek te geven.

Hallootjes,

Hè lekker, dacht ik, nu kan ik bijkomen van alles. Effe helemaal niets. Nou, vergeet het maar. het lijkt wel of ik het drukker heb gehad dan normaal. Zeker nadat ik vorige week zondag de facebook-pagina had gemaakt, is er veel gebeurd. Wat is het toch mooi om te zien dat zoveel mensen de actie steunen. Een telefoontje, een mailtje, een donatie aan de deur, zo geweldig allemaal. Een hele administratie. Maar, ik heb het er graag voor over. Van de week ga ik maar eens een rondje bedrijven doen. Kijken of het iets oplevert. Maar zeg nou zelf, als je toch deze kleintjes ziet dan wil je ze toch helpen? Van de week hield iemand mij aan met de vraag of ik zelf ook naar Ghana ga. Dat staat wel op mijn verlanglijstje, maar kan net zo goed nog een paar jaar duren. Wat in het vat zit….

Wim en ik zijn van de week lekker op stap geweest. Naar een theatershow van “de Wereldband”. Zijn nog niet zo heel erg bekend, maar gaat zeker komen. Erg muzikaal gezelschap, verschrikkelijk knap. De laatste act was een tap dansen. 1 speelde de bas en de ander trok zijn tapschoenen aan voor een waanzinnige act. Hij was nog maar net klaar, of daar kwam de tweede aan, op klompen! Die ging toen hetzelfde dansen en daarna nog samen. En toen die klaar waren kondigde nummer 3 zich aan, op schaatsen! Die deed hetzelfde dansje, zo geweldig goed!! Daarna nog met z’n 3-en, helemaal top. We misten er nog 1 en we hadden het nog niet gezegd of daar kwam hij aanlopen. Op zijn…..skies!! Nou ja zeg, dat kan toch niet. En jawel hoor, hij deed hetzelfde dansje en zelfs ook nog het stuk met z’n 4-en. Zoiets had ik nog nooit gezien. Hier gaan we zeker meer van horen. Een heerlijk avondje!!
Buiten mijn eigen toneelavond waar we weer vreselijk gelachen hebben (omdat het helemaal niet loopt en we moeten het over een goeie 3 weken opvoeren!), zijn we ook naar een toneelstuk van het speeltoneel geweest. Knap hoe die jongeren het doen. Ze spelen niet alleen erg goed, ze hebben ook zelf het script geschreven. Ben benieuwd naar Jasper z’n stuk. Maar goed, dan moet ik nog een half jaar wachten.
Op Jasper z’n school geweest voor de tafeltjesavond. Wim en ik hadden al zoiets van, wat gaan we vragen? Maar goed, je wilt toch je gezicht even laten zien. Ik ben blij dat ik geweest ben. “Wat een heerlijke sociale jongen”! “Zit bij de beste 3 van de klas”! “Heeft lekker z’n draai gevonden in de klas”. “Zoals ie het nu doet, gaat hij de HAVO met gemak halen”. Zo, dat was een bezoekje aan school waard. Heerlijk om te horen toch!
Ronnie is van de week met examens begonnen. Dat kan je eigenlijk niets van zeggen, hij zei dat het wel aardig ging. Het is afwachten. Er komen ook nog meer onderdelen. Wel mooi om te zien dat hij wat volwassener wordt. Stuurt zelf mailtjes overal naartoe en neemt z’n verantwoording. Ook mooi!
Edwin kwam van de week mee-eten, heel gezellig. Zat lekker tijdens het eten op zijn praatstoel. Hij vertelde dat het Kidzkamp waar hij hoofdleider van is, nog maar 3 kinderen kan plaatsen. Ze zitten dan gewoon al vol en dat is pas voor in de zomervakantie. Ongelofelijk!

En ja, dan hebben Wim en ik (ondanks een uurtje korter slapen) zondag de wekker gezet voor een fikse wandeling. Om 8 uur vertrokken we in korte broek. Benen, armen en gezicht ingesmeerd en genieten van het heerlijke zonnetje. Wat was het rustig overal. De enige die we op een gegeven moment tegenkwamen waren Rob en zijn vriendin. Ze waren ook in traning, alleen zaten zij even bij te komen op een “bankje”. Ja, zo kom je er niet hè, zeg ik nog. Zij waren al wat eerder van start gegaan en waren er even aan toe. Even staan kletsen met elkaar en hup weer verder. Heerlijk weer om te lopen en wat is het een plaatje overal. We hebben onze stop gehouden bij de Hichte. Daar waren we al een keertje eerder geweest en dat was goed vertoeven. Wij ploffen neer op het terras en er komt gelijk iemand aanlopen. Kunnen wij koffie bestellen? Nou vooruit, zegt hij. Heeft U er misschien iets bij? Nou nee, eigenlijk niet. We zijn nog helemaal niet open, pas vanaf 1 april. Oké…..Maar ik zet wel even koffie hoor! Wat aardig en lekker om even uit te rusten. We vervolgden de tocht en wat voelde het goed zeg!! Wim en ik liepen als een speer en toen we om 2 uur weer thuis waren, hadden we ruim 37 km gelopen. Hè lekker!! Ze kunnen maar weer in de benen zitten. Toppie woppie!

Tot volgende week !
Liefs,
Yvon.

Ps. Bij mooi weer komen ze weer tevoorschijn.