Lieve allemaal,

Laat ik nu al de hele week vrij hebben. Dat was zo, omdat ik misschien de Nijmeegse zou gaan lopen. Na vorige week zondag het polsbandje te hebben opgehaald, wilde ik hem niet meer afdoen. Maandag liep ik enigszins te stralen, misschien dat we vrijdag naar Nijmegen gaan. Als er eenmaal iets in mijn koppie zit, wil ik ook eigenlijk wel dat het gaat gebeuren. A la Yvon. Dinsdagochtend, de eerste loopdag, werd ik wakker en hoorde dat het met bakken uit de hemel kwam. Stiekem vond ik het niet zo erg dat ik niet hoefde te starten, maar mijn gedachten waren wel daar. Na een uurtje ben ik mijn bed uit gegaan, want Jasper had een vriendje gevraagd om te komen en we zouden met z’n 3-en naar Blijdorp gaan. Echt zo gezellig!! Leuk ook met al die jonge dieren. Het weer zat ook mee en zo werd het een zeer geslaagde dag. Thuisgekomen realiseerde ik me, dat de eerst dag voor de wandelaars er al weer op zat. Toch wel balen dat ik er niet bij ben… zeker als je de verslagen ziet op tv. Dus maar even naar Wilma gebeld om te vragen wat we zouden gaan doen. Nu kwam het voor haar niet goed uit en had ze vrijdag iets belangrijks te doen. Mijn eerste gedachte was, dan ga ik toch alleen. Geen prbleem, dat heb ik eerder gedaan. Theo en Ilse in Nijmegen hadden al aangegeven aan mij, dat ik altijd mocht bellen. Dat ze altijd wel ergens een bed konden neerzetten. Dus zou dat donderdagavond gerust kunnen. Ik denken en denken….. Woensdagochtend werd ik wakker en eigenlijk had ik de hele dag wel in bed willen blijven. Ze zeggen ook dat de 2de dag de moeilijkste is, nou ik weet het wel zeker. Wat zat ik in een dip. En dan hoef ik ook al niet te werken, dus ook geen afleiding. Het klinkt allemaal heel zielig, maar zo steekt een mens nou eenmaal in elkaar. Ik liep met mijn ziel onder mijn arm. Echt gezellig was ik niet. Wim zei ’s avonds, kom op, we gaan uit eten. Lekker gezellig bij de Guyter. En het was gezellig en ik was blij dat hij me overgehaald had. We hebben wat dingen voor de vakantie op een rij kunnen zetten en mijn zinnen werden verzet. Donderdagochtend was ik er dan ook uit, ik ga niet naar Nijmegen. Niet starten, dan ook niet 1 dag meelopen. Het zou niet eerlijk zijn tegenover de andere wandelaars. Daarnaast Wim kon niet naar Nijmegen komen en zou ik dus alleen heen en weer reizen. Hmmmm…..is dat leuk, ik denk dat ik een kater krijg. Nee, volgend jaar ben ik er weer bij, op zeker!!!!!
Donderdagochtend hebben we met een paar jongeren wat spullen voor de container voor Zuid-Afrika klaargezet. Er gaat van alles mee, laptops, naaimachines, sporttassen vol met nieuwe sportkleding en nog veel meer. Het gaat nu wel erg dichtbij komen. Op het moment dat ik dit schrijf, nog maar 4 nachtjes slapen.
Vrijdagochtend (de laatste en mooiste dag van de 4-daagse) stond ik vroeg op, want ik wilde de hele ochtend lopen. Het was geweldig weer en ik had er zin in. Na een uur kwam ik tot de ontdekking, dat ik mijn flesje was vergeten. Echt balen, want het was dorstig weer. Na 1,5 uur lopen (half 10) hoopte ik dat het Westerpark al open was. Helaas, dat was niet het geval. Zo ging ik mijn flinke ronde niet halen. Toen zag ik een man de speeltuin schoonmaken en daar ben ik naar toegelopen. “Goedemorgen”! zei hij. Goedemorgen, ik ben aan het lopen. Oh, dat had ik nog niet gezien, ha ha. Nu ben ik mijn flesje vergeten en ik vroeg me af of U misschien een flesje heeft die ik kan vullen. Ik voel dat ik wat moet drinken, anders gaat het niet goed. Ik ga eens even kijken, zei hij. Komt ie terug met een heerlijk koud flesje water en zegt, hier dame, alsjeblieft. Oh geweldig, dank U!!! Wat zijn er toch lieve mensen. Zo kon ik weer doorlopen en hoe. In mijn eentje heb ik 30 km gelopen en ik vond het heerlijk. Lekker rustig, met af en toe een klein vriendje die je tegenkomt. Spierpijn tot en met, maar dat maakte mij niet uit. Een heerlijk voldaan gevoel had ik.
Zaterdagochtend gezellig met Jasper naar de Parade in Nootdorp geweest. Effe samen shoppen en het een en ander voor de vakantie kopen. Toen we thuiskwamen en net aan de koffie begonnen, kwamen Ronnie, Edwin en Wendy terug van een week kamp. Edwin was hoofdleider en had heel wat voorbereidingen gehad. Wat kwamen ze enthousiast (en doodmoe) thuis, zo leuk om te zien. Ronnie gaf aan dat hij volgend jaar zeker weer mee gaat. Echt zo leuk voor hem!!! De kinderen (vooral de meisjes) zijn gek op hem.  We hebben even gezellig in het zonnetje met elkaar wat zitten kletsen en al gauw gaven ze aan naar bed te willen. Dat kwam goed uit, want wij hadden nog een verjaardag. Rond 6 uur zouden we met elkaar een bbq-tje doen. Dat werd 7 uur, maar dat maakte niets uit. We eindigde rond het vuur en de verhalen bleven komen. Echt zo fijn met je eigen gezinnetje.
Zondagochtend, zonnetje door het raam, nog even lekker samen in bed liggen en een beetje luieren. Maar als je dan op je mobiel ziet dat het al 16 graden is om half 9, dan wil ik niets liever dan eruit, een douche pakken en…..een bakkie thee op mijn lounchebank. Wat een vakantiegevoel.
Zo hebben we de hele dag doorgemaakt. Om half 12 pas ontbijten met elkaar en de hele dag in de tuin van het zonnetje genoten. Zie je dat ik het wel kan…zitten en niet te veel doen. Zolang het zonnetje maar schijnt.

Zo lieve lezers, dit is even mijn laatste verslag voor de vakantie. Op mijn site staat een link naar ubuntujongeren.waarbenjij.nu , daar kunnen jullie hopelijk iets van en over ons lezen. En anders zeker na 3 weken, want dan zal ik een eigen verslag tikken.
Een hele warme, zonnige en vooral heerlijke vakantie en tot gauw!!!!
Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Het was een leuke week!!! Er komen allemaal nieuwsgierige mensen langs en allemaal zijn ze even enthousiast. Wat is het mooi en jeetje wat groot!!! We krijgen zulke leuke reacties, heerlijk. En, wat het fijne is, het voelt zo goed. Het voelt zo….thuis. Wat geweldig lekker is dat!!!
Na van de week gewerkt te hebben en ook naar de kapper geweest ben, heb ik ook nog hele leuke avonden gehad. Donderdagavond had ik met Madelon afgesproken. We zouden nog even mijn verjaardag vieren in de Guyter. Wel een vreemde avond, omdat ik eerst naar een condoleance moest. En als je daarna gezellig gaat zitten doen met een wijntje is dat enigszins vreemd. Maar…… life goes on. Gelukkig is alles bespreekbaar en dat maakt het makkelijker. We bestelden een lekker flesje wijn, een Chardonney. Een erge lekkere wijn!!!! Na een fles, namen we nog een glas en was het al gauw tegen enen. Maar goed, toen we weg wilden gaan, stond er alweer een glas voor ons klaar. Marco had er nog eentje voor ons in petto. Oeps!!!! Okay, nog even blijven zitten dus, geen probleem voor ons. Komt er iemand naar ons toe, doen jullie nog mee met de 12inch-race? Nee, Madelon is op vakantie. Oh ja, hoe kan dat nou!!! Ach joh, zeg ik, ik spring wel bij je achterop. Nou, dat zal niet gaan, wat we hebben een hele kar gemaakt. Een beetje jammer, zeg ik. Maar….,we hebben nog een fee nodig. Waarop ik zeg, nou…..hier ben ik. Wil je daarvoor even tekenen, kom even mee. Ik weet niet wat mij te wachten staat, maar hij weet waar ik werk. We zien het wel, ik zou het stiekem wel leuk vinden, ha ha…. Te laat gingen we naar huis en ach ja, misschien hadden we een beetje te veel op, hik……
Vrijdag werd Edwin 21 jaar, maar had eigenlijk weinig tijd om het te vieren. Zijn schoonmoeder kwam op de koffie en mijn schoonouders bleven eten. Ronnie en Edwin moesten hun spullen klaar hebben staan, want die werden opgehaald. Nu moest Ronnie nog iets hebben voor de Bonte avond, maar daar had hij nog niets voor. Dus tussen de visite door, zat ik een chaquet te maken voor hem. ’s Avonds nog een hoge hoed en het was klaar. Ach, moet kunnen toch????
Zaterdag een leuke gezellige dag gehad in de winkel en aansluitend ben ik met Mdelon meegegeaan naar haar huis. Daar kwam Samira ook naartoe en zouden we met z’n 3-en gaan bbq-wen. Dat werd hem niet, dus zijn we gaan gourmetten. Wel jammer hoor, want na een dag werken is het heerlijk om een wijntje te drinken in de zon. Maar volgens mij maakt het ons niet uit, wij maken het overal gezellig. Dus zaten we al snel te lachen en te kokkerellen. Gezellig hoor en ook nog erg lekker!!! Ik weet nu hoe je een lekkere verse guacamole maakt. Heerlijk!!!! Nog effe lekker ongegeneerd karaoke met z’n 3-tjes en je hebt een geslaagde avond!!!
Zondagochtend even lekker langer blijven liggen dan normaal, altijd lekker. Om 11 uur kwam vriend Ron op de koffie (eigenlijk thee). Altijd leuk als hij komt. Het was voor kort, want om half 1 kwam Wilma ons halen. We hadden afgesproken om met elkaar naar Nijmegen te gaan. We wilden, ondanks dat we niet gaan lopen, wel laten inschrijven. Dan waren we verzekerd van een startplek voor 2013. Nou, dat was voor ons heel wat waard. wat een heerlijk sfeertje zo op de Wedren en oh…wat kriebelt het dan. Als iemand mij nu een slaapplek aanbied, dan blijf ik, zeg ik stoer. het zou niet verstandig zijn, maar wat is het leuk om weer hierbij aanwezig te zijn. Wel fijn om te weten dat we voor volgend jaar een logeerplek en een startbewijs hebben. Maar na ons kaartje te hebben opgehaald, ging er iets in mijn hoofd spelen. Zullen we……en Wilma begon te lachen. Dat kunnen we wel doen, zei ze. Het is de bedoeling om vrijdag toch een aantal km te lopen, alleen maar voor het sfeertje. Want dat kruisje, dat is helemaal niet belangrijk. Maar het hele feest, daar gaan we voor. Wat het gaat worden……???? Jullie lezen het volgende week wel weer.
Een hele dikke kus van een wandelfreak die te weinig geoefend heeft,
xxx Yvon.

Lieve vrienden,

Je zult maar geen internet hebben!!! Nou, ik was goed ziek. Ik heb afgelopen weekend niets kunnen schrijven en dat viel me zwaar. Dat ga ik dus nu dubbel en dwars inhalen.
Jullie hebben nog heel wat te goed van mij. Vorige week begon ik met een Vipdag in de winkel. We hebben een lekkere drukke dag gehad en dat is altijd heel prettig werken. De avond was ik vrij en dat kwam eigenlijk wel goed uit. Er moest nog het een en ander in het huis gedaan worden en dan kun je die avonduurtjes goed gebruiken. Ook op het Wilgenhof lag nog wat werk en de sleutel moest 2 juli worden ingeleverd, dus we hoefden ons niet te vervelen.
Woensdagavond was er diplomauitreiking op Ronnie z’n school. Wat waren (en zijn) we trots!!! Zoveel lovende woorden, geweldig. Hij zat dan ook te glunderen. Een prachtige eindlijst heeft ie, 1 zes, 3 zevens en 1 acht. Dat pakt niemand meer van je af. En nu op naar het MBO. Hij heeft er zoveel zin in, volgens mij gaat het helemaal goedkomen. 🙂
Zaterdag was ik jarig en ik had eigenlijk niet echt veel zin om het te vieren. We waren nog zo druk bezig en eigenlijk best moe van alles. Maar, staan er toch ineens vrienden in de achtertuin en komen een bakkie doen. Heel gezellig!! ’s Middags kwam ook Corine nog even aan en om 4 uur kwamen pa en ma, Ton en Babs bbq-en. Wat een heerlijke dag en wat was ik jarig. ’s Avond kwamen ook Gonda en Evert nog en Wilma kwam ook nog langs. Zo leuk allemaal!
Zondag hebben we eigenlijk de hele dag op het oude stekkie gezeten. Nou ja gezeten, alles klaar gemaakt voor definitief vertrek. Al met al toch nog een hele klus. ’s Avonds zaten we dan ook voldaan op de bank en wilden heel graag de volgende dag de sleutel inleveren.
Dan is het alweer maandag en zit ik met Ronnie om half 9 in de Randstadrail, op weg naar Blijdorp. Daar hadden we een afspraak voor een stageplek voor Ronnie. Wat een aardige lui en wat zat Ronnie op z’n gemak. De stagebegeleider Leen gaf hem een vertrouwd gevoel, heel fijn om te zien. Aan het eind van het gesprek was het super om te horen dat hij per oktober kon beginnen. Wat onwijs leuk voor hem!!! Toen we weer naar huis wilden gaan, werd er gezegd dat we gerust de dierentuin nog even in mochten. Zo, dat is leuk!! Daar liepen we dan, geheel onverwachts effe een gezellige maandag te hebben. Maar het mooie was, we keken niet echt naar de dieren, maar meer naar al het groen. Ja Ronnie, dat moet jij straks allemaal onderhouden. En hij moet ook het groen in de dierenverblijven bijhouden. Hij komt in het deel Azie/Afrika te werken. Gelukkig niet in Oceanium, want hij ziet het niet zitten om de waterplanten te snoeien, ha ha…….We hebben het er nog even van genomen samen!!
’s Middags na inspectie van de Woningbouw hebben we de sleutel van het Wilgenhof ingeleverd. Daar zijn we vanaf, heerlijk!!!! We hebben een toast uitgebracht.
Dinsdag nog even tussendoor met Wilma een bed gehaald. Die had ik op Telstar-online gekocht. We hadden nog een logeerbed nodig, maar wel een speciale maat. Hij paste maar net in Wilma haar auto, jullie hadden ons moeten zien. Die Wilma maakt ook nergens een probleem van.
Woensdag na het werk effe snel eten en daarna de 2de inenting halen. Dat viel allemaal reuze mee. Gelukkig was het droog en waren we weer snel heen en weer.
Jasper was die dag naar de natuurarts geweest en zijn bloed zag er prima uit!!! Je ziet het ook aan hem. De medecijnen doen dus goed z’n werk en dat is geweldig. Hopelijk blijft het allemaal zo, weet je….we gaan er gewoon vanuit.
Donderdag ging ik eigenlijk vanuit de winkel gelijk door naar de Guyter. Daar zouden we met de meiden van Tea-Bo gaan eten en borrelen. We konden gezellig buiten zitten met z’n 7-en. Op een gegeven moment zegt Ineke: Yvon, je hebt een nieuw stekkie en daar willen we iets voor geven. Nou ja!!! Zo leuk van die meiden, nogmaals onwijs bedankt lieverds!!!
Vrijdag hoefde ik alleen maar naar de Prinsjes om te werken en de rest van de dag was ik vrij. Tenminste, vrij van mijn werk. We zijn overal en nergens geweest, vanalles geregeld nog voor het huis. We wilden het graag klaar hebben voor de house-warming voor de familie. De keuken is helemaal af en het is een plaatje geworden. Wat gaaf dat je met weinig middelen zoiets moois kan maken. Ik sta er ook nog steeds van te kijken dat we helemaal geen nieuwe meubelen hebben gekocht. En als je het ziet lijkt het allemaal nieuw. Het komt allemaal zoveel beter en mooier uit. We hebben alleen maar nieuwe assesoires gekocht en dat maakt het zo anders. Het is een plaatje geworden, ik geniet er elke dag weer van.
’s Avonds vierde Irma haar verjaardag en dat was iets later geworden dat de planning was. Ook zat elke keer mijn glas weer vol en dat voelde ik pas toen ik op de fiets naar huis reed.
Oh jee, en zaterdag moest ik de hele dag werken. Samen met Melvin en Anthony heb ik een heerlijke dag gewerkt en gelijk erachter aan had ik een bbq van Ubuntu met aansluitend een feestje in “de kelder”. Allemaal leuk, maar pffff..ik ging het toch wel voelen. Op een gegeven moment zie ik ineens Bart, mijn toneelmaatje, binnenkomen. Dat vond ik echt geweldig!! Het was bere gezellig en op een gegeven moment stelde hij voor om ons op 26 juli uit te zwaaien en een verslag te maken tot op Schiphol. Met een fotoreportage en al. Wat leuk toch weer van hem!!! Dat is Bart ten voete uit, altijd iets bijzonders en hij staat altijd voor je klaar. Echt een lieverd. Om 11 uur had ik het wel gehad en zijn we naar huis gegaan.
Zondagochtend 9 uur op, van alles nog gedaan. Van spiegel ophangen tot plintjes plaatsen en vooral alles aan kant en schoonmaken. De familie komt en we willen het zo ver mogelijk klaar hebben. Nog even een partytent opzetten met statafels eronder. De taart halen die Jolanda (mijn ex-achterbuurvrouw) had gemaakt. Wat had ze dat super gaaf gedaan en hij was ook zo onwijs lekker. Ik hoor ze nog zeggen, je kan hem nog een week bewaren, ha ha….hij is gelijk helemaal op, iedereen vond hem heerlijk. Super bedankt Jolan, ik kom van de week nog effe langs.
Maar wat een weer mensen!!!! Tussendoor kwam gelukkig nog wel het zonnetje, maar eigenlijk te weinig voor het mooie. De familie kregen 1 voor 1 een rondleiding en de oh’s en de ah’s vlogen rond. Ze vonden het geweldig. Mijn zus zei, het lijkt wel een VT wonen huis, nou als dat geen compliment is. Na een gezellige bbq met elkaar en geweldige hulp van de kids was het om 9 uur weer rustig in huis. De vaatwasser staat aan en het lijkt wel of er niets is gebeurd. Wat een heerlijke dag!!!
Nu kijk ik toch wel uit naar morgen, een vrije dag. Als het weer het toelaat, ga ik heerlijk een eind wandelen. Helaas zal het geen oefenen zijn, maar puur voor mijn plezier. Ik heb namelijk besloten om de Nijmeegse niet te lopen. Ik denk dat mijn lichaam gaat protesteren. En ja, zoals Jasper zegt: mama, Zuid Afrika is voor 1x en Nijmegen kan je volgend weer. Hij heeft gelijk. Ook al gaat het aan mijn hart, want als er eenmaal iets in mijn hoofd zit, moet het gebeuren. Maar het verstand komt met de jaren, toch…..

Zo, nu maar gaan voorbereiden voor Zuid Afrika. Het gaat opschieten, ik krijg enigszins de kriebels. Wat een belevenis.
Tot volgende week!!!!!!!!

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Volgens mij gaan we dit soort wagens over een paar weken wel zien, maar of ze er zo netjes uitzien……???