Lieve allemaal,

Het is nu maandagochtend vroeg en eindelijk tijd om mijn stuk te schrijven. Waarom dat gisteren niet gelukt is…ik vertel het later in het verhaal.
Van de week naar de kapper geweest. Ik had zin een een andere “look”. Dus toen ik dat vertelde aan Rosanne (mijn kapster) begreep ze wat ik bedoelde. Ze ging aan de slag en toen ze de handdoek van mijn haren haalde, schrok ik wel. Oh nee, wat donker!!! Joh, zei ze, wacht maar tot ik het ga drogen. Maar eerst nog even knippen en ze haalde er echt veel vanaf. Oh nee, wat is het kort!!! Nou, zei ze, dat was wel een keertje nodig. Oh jee, wat heb ik gezegd. Krijg ik daar geen spijt van? Ik zat er toch wel een beetje ongelukkig te zijn. Toen ging ze het drogen en het was inderdaad een hele mooie kleur. Oké, ik moet wennen, maar het past wel meer bij mijn gezicht. En daarbij, de kleur wordt iets lichter na een paar keer wassen. Goed, ik heb het zo gelaten en als ik de volgende keer kom en ik vind het toch te donker, kan het altijd ietsje blonder. Maar, wat zei Wim toen ik thuiskwam…..wat gaaf, dit moet je voortaan altijd doen. Nou ik weet het zo net nog niet. Elke keer als ik in de spiegel kijk, mis ik toch wel die blonde lokken. Mijn jongens zeggen helemaal niets, ook niet echt een fijn gevoel. Zien ze het niet, of is het echt niet mooi. Ja, Edwin zei, zo kappertje geweest? En daar laat hij het dan ook bij. Niet van iets te donker mam, of leuk mam, nee laat mij maar nog onzekerder worden. Mijn haar is zo belangrijk voor mij, dat moet gewoon goed zijn, ik moet er niet over hoeven nadenken. ’s Avonds ging ik sporten en dan zal ik de meiden wel horen. Ik kom binnen en er wordt niets gezegd. Jeetje, zie je wel. Al zouden ze maar zeggen, wat heb jij gedaan??? Dan zat ik gelijk de volgende dag weer bij de kapper. We stonden al in de zaal de warming up te doen, zegt Ineke ineens, wat zie jij er goed uit mens, wat heb je gedaan? Oh, ik zie het, je hebt je haar laten doen. Gaaf zeg!!! Ik het hele verhaal verteld en hoopte dat iemand iets zou zeggen en dat ik er zo onzeker van word. Niet doen meid, het staat je onwijs goed. Oké, thankx!!
Ook in de winkel gaf Madelon aan dat ze het gaaf vond, misschien wel mooier dan het andere. En nog kijk ik elke keer in de spiegel om mezelf te overtuigen. Het is nu al een stuk lichter en ik kan zeggen dat ik er nu blij mee ben. Wat kan ik toch moeilijk doen hè, terwijl ik in Zuid Afrika zo makkelijk was. Het maakt niet uit hoe je er uit ziet….ja ja.

Woensdagavond hadden we een afspraak in Moerkapelle. Op Marktplaats had ik een mooie kast gezien waar ik op geboden had. Via de mail liet ze me weten dat ik hem voor €150,00 mocht komen halen. Dan wilde ik hem eerst zien en zodoende reden we erheen. Zo, wat een mooi huis zeg!!! Ze deed de deur open en moest naar de kinderen. Loop maar door en kijk maar naar de kast. Gooi alle laatjes en deurtjes maar open. Oké… Het was een geverfde kast, echt leuk, maar niet voor die prijs. Dus komt ze even later terug en ik zeg dat ik de prijs te hoog vind, maar voor €100,00 wil ik hem wel overnemen. Ook goed zegt ze!! Nou, zegt Wim, dan moet ik gaan kijken waar ik een auto vandaan kan halen om hem op te halen. Waar wonen jullie, vraagt ze. Mijn man komt hem wel brengen hoor. Hè?! Nou ja, dat ga je niet menen. En zo werd hij zaterdagochtend bij ons afgeleverd. Hij staat geweldig, ik ben er zo blij mee!!!!

Zaterdagavond hadden we een feestje van vriend Marko. Hij werd 50 jaar en vierde dit in de Tinteltent. Toen we binnen kwamen zagen we niet echt bekende. En of er hier gedanst zou worden waar ik zo op gehoopt had, daar begon ik aan te twijfelen. Maar goed, het was nog vroeg. Het werd al snel drukker en gezelliger en wat zo leuk was, er waren veel “oude” bekende. Een schoolvriendin van mij en Wim z’n eerste vriendinnetje. Echt zo leuk om mee te kletsen. Er was ook nog een act van 2 jongens die een Ierse dans opvoerden. Zo gaaf!! Na die dans gingen de statafels aan de kant en ja hoor….er werd gedanst. Heerlijk!!! We hebben de hele avond op de dansvloer gestaan. Laat mijn broer nu ook nog binnen komen lopen en zo stond ik niet veel later met hem te dansen. Het vreselijke nummer “Paradise by the dashboardlight”, die staan wij te playbacken. Het blijft leuk. Maar wat wordt het dan snel laat. Pff kwart voor 3 en de volgende dag zouden we gaan lopen. Oké, vlug naar bed.
Wilma had aangegeven dat ze niet kon, dus Wim wilde haar plaats wel innemen. Wel eerst met de jongens ontbeten, dat vinden we zo gezellig en daarna de schoenen aangedaan. Ik kon niet wachten, het was prachtig weer. Met een korte broek en een t-shirtje aan de tocht begonnen. Echt zo lekker!!! Een beetje jammer dat we onze portemonnee vergeten waren, maar des te harder liepen we voor een bak koffie. Om half 3 waren we thuis en hebben we zo’n 23 km gelopen. Die koffie hebben we niet meer gehad, want het was douchen, omkleden en naar de proeverij in het dorp. Madelon stond er met een kraampje en het zou wel eens gezellig kunnen zijn zo met het zonnetje erbij. Nou, dat was het ook. Lekker aan een tafeltje hangen met wat kennissen. Onwijs gezellig met elkaar (Anton en Wilma, dat etentje in de Guyter gaan we echt doen!!) Later kwam ook vriend Bart en nog later Madelon en haar moeder erbij staan.  En het werd gezelliger en gezelliger…en later en later. . Dat laatste wijntje bij die kraam uit Bleiswijk, die had ik niet meer moeten nemen. Wel leuk om zo met Marko van de Guyter en de andere organisator een babbeltje te maken over hoe je dit groter kan maken. Zegt die man ineens, wat een leuk mens ben jij, hoe is het met je relatie? Super goed!!! Om zeven uur waren we thuis en zouden nog moeten koken. Ik dacht het niet en Edwin heeft toen maar shoarma besteld. Die kreeg ik echt niet weg en heb maar een douche genomen. Dar knapte ik wel van op, maar mijn stuk schrijven dat werd hem niet meer.
Maar na heerlijk geslapen te hebben, ben ik vroeg opgestaan en zit ik lekker te tikken. Zo nog even m’n huis aan kant maken en dan om half 12 naar de winkel. Het is vandaag weer VIP-dag.
Maak van elke dag een “zonnige dag”, ook al regent het.
Tot volgende week allemaal!!!

Liefs,
Yvon.