Lieve allemaal,

Ja het blijft zomeren, er komt geen eind aan. Het is een groot feest!
Zoals ik vorige keer schreef kwam de dag na de Nijmeegse 4-daagse Fenne voor een week bij ons logeren. Wat was dat ontzettend gezellig. Het enige was, het was zo ontzettend warm, dat de geplande uitjes anders uitpakte. We hebben meer in het badje in de tuin gezeten. Dat vond ze heerlijk en wij eigenlijk ook wel 🙂 ”s Avonds ging mevrouw zonder probleem naar bed en ”s morgens tussen 9 uur en 9.30 uur ging ik maar eens bij haar kijken. Wat is het fijne dat ze zo thuis is bij ons. Wel zag ik donderdagochtend een gezicht (althans dat vul ik in) zo van…weer oma die mij uit bed haalt. Maar ze bleef gezellig! En natuurlijk was ze blij toen Ed en Wen haar zaterdagmiddag weer kwamen halen.

Na ook nog gewerkt te hebben (ha ha), mochten we ook nog op vakantie. We zijn samen met Ronnie 2 weken naar Madeira geweest. Een actieve wandelvakantie met af en toe luieren aan een heerlijk zwembad met zuiver bronwater. Een pracht van een eiland is het en we hebben alle kanten gezien. Heerlijk toeren met een autootje. Ook leuk voor Ron, want die kon ook rijden.
Na een heftige wandeling van 6 uur in de bergen naar de top en terug (waarna we alle drie flink stuk zaten) hebben we gegeten bij ons plaatselijke restaurantje. Wat een gezellige lui!! En vooral de zelfgemaakte poncha bij de koffie smaakte naar meer. Die hebben we dan ook rijkelijk gedronken en ook aardig wat van mee naar huis genomen.
Wat hebben we genoten van het eiland met z’n prachtige bloemen, die ongetwijfeld in het voorjaar nog mooier zijn. Ronnie heeft genoten en dat was ook onze bedoeling. Dat kon hij wel even gebruiken. En voor ons gold hetzelfde. Ik kan niet wachten om te beginnen met een fotoboek. Thuisgekomen hadden we nog 2 vrije dagen en ook deze dagen kwam Fenne bij ons slapen. Even was ik bang dat ze anders zou reageren. Ze was nl met Wendy haar verjaardag ietwat afstandelijk. Alsof ze zoiets had van, niet te dichtbij anders moet ik weer mee, ha ha. Maar integendeel. Ze vond het prima, het was als vanouds. Zwaaien naar mama en gezellig boekjes lezen met opa en oma. En wat zo leuk was…ze zei voor het eerst oma. Heerlijk om te horen!!

Het weekend erna hadden we alweer een feestje in het plaatsje Zeeland. De jachtmaat van Wim  was 25 jaar getrouwd. En omdat het een   aardig eindje uit de buurt was, zouden we er blijven slapen. Dus ik vanuit mijn werk snel op de fiets naar huis. Op de rotonde zie ik dat er iemand naar mij zwaaide en ik zwaai terug, niet wetende naar wie ik eigenlijk zwaai. Na zo’n dag werken ben ik het zat en ik wilde snel een douche gaan pakken. Op de Meidoornlaan komt de auto naast mij rijden en zwaait weer. Ik kijk en denk, nee joh… De auto wordt aan de kant gezet en Martina mijn “oude” schoolvriendin stapt uit. We omhelzen elkaar en voor ik het weet sta ik een half uur te kletsen. Na een tijdje zeg ik, zullen we binnenkort lunchen? Ik moet nu echt naar huis. Snel telefoonnummers uitwisselen en we spraken af om te appen voor een datum. Wat ontzettend leuk!!
Douchen zat er niet meer in, snel even wat eten en hup naar het feest. Dat was zo ontzettend gezellig! En door een DJ die lekkere gouwe ouwe draaide, stonden we bijna de hele avond op de dansvloerOm half 4 gingen we, na aardig wat wijntjes, naar bed. Maar om half 8 ging de wekker al. We moesten eruit omdat we een figuratieklus hadden voor de VVV Zeeland. We waren er op tijd en omdat het om fietsen door mooi Zeeland ging, konden we al trappend wakker worden. Wat was het ontzettend leuk om te doen. Een filmpje en een fotoshoot. Hoe bizar dat het elke keer weer een klus is met fietsen. Lachen hoor!

En dan nog afgelopen weekend. Vic en As kwamen vrijdagavond al naar ons toe. Zaterdag hadden we ons met z’n 4-en opgegeven voor een wijnproeverij. Om half 10 verzamelen en met de sponsorbus en nog 30 andere wijnliefhebbers richting Arnhem, waar we een oude wijnkelder (175 jaar) bezochten. Wat geweldig om daar rond te lopen en daarbij de ins en outs te horen van de wijnkenner die ons rondleidde. Na dit alles werden er ook nog wat flessen opengetrokken. En proeven maar! Het viel wel op dat de “spuug”emmertjes  leeg bleven. Daarna een lunch in de bus en door naar Groesbeek waar we rondgeleid werden op een wijngaard. Wat fantastisch om te zien dat Nederland ook thuis aan het raken is in wijn maken. En ook dat wilden we even proeven. Oh oh…..we werden al wat joliger. Om half 4 was het afgelopen en gingen we de bus weer in op weg naar huis. In de bus werden er ook nog heel wat glazen geschonken en de muziek werd steeds harder gezet. Al dansend op het middenpad was te zien dat het feestje een feit was. Thuisgekomen hadden we besloten dat we een hapje zouden eten bij de Guyter. Alleen daar zat het helemaal vol. Helaas geen plek. Dan maar naar Tout le Monde. Daar binnenkomend zaten er al heel wat uit de bus en er kwamen er nog meer. Zo waren we er ineens met een man of 20. En de wijn bleef maar komen. Uiteindelijk aten we met z’n allen. Wat een mooie afsluiting van een geweldige dag. Vic en As sliepen nog 1 nachtje bij ons en die gingen zondagmorgen weer op huis aan.
Wij hebben alles opgeruimd en zijn koffie gaan drinken bij mijn schoonouders. Want wat ik nog niet heb verteld…..zaterdagochtend voordat we weggingen ging de telefoon. Mijn schoonmoeder…ze was gevallen en had pijn. Wim ging er gelijk naartoe. Ik belde naar schoonzus An en die zouden gelijk in de auto springen, zodat wij toch naar de proeverij konden. Later hoorden we dat ze haar arm heeft gebroken en van de week geopereerd moet worden. Wat ontzettend vervelend voor haar. En zo gingen we naar hun toe om het een en ander door te nemen.

En zo stappen we morgen een nieuwe week in.
Geniet van al het moois met een zonnetje erbij.

Liefs,
Yvon.
Ps. Het lijkt wel nu Vic verhuist is naar Apeldoorn we nog meer uitstapjes maken samen. Altijd gezellig met mijn lieve broer.