Lieve allemaal,

Zoals jullie weten ben ik met Wim op vakantie geweest op 2  Griekse eilanden. Griekenland is zo mijn ding en dan zeker Zakynthos. Het voelt als thuiskomen als ik daar voet aan land zet. Warm, liefdevol, zon, lekker eten (en drinken, haha)………. alles wat een mens nodig heeft. En omdat ik zo enthousiast vanaf mijn strandbed een app stuurde naar Cindy dat ze hier ook een keertje naartoe zou moeten gaan, kwam zij met het idee om dat samen een keer te doen. Dat gaar dan een beetje in mijn hoofd zitten…….Maar omdat Cindy een burn-out heeft, zou dat wel een hele andere vakantie dan normaal worden. Maar zeker niet minder leuk. Zo zaten wij bij elkaar en besloten om 5 dagen te gaan. Dus begin september stapten wij, met alleen handbagage (was een uitdaging, maar uiteindelijk zo makkelijk), in het vliegtuig naar Zakynthos. Daar hadden we een onderkomen boven op een berg. Dus iedere dag als we er op uit gingen, reed Cindy ons veilig naar “huis”.  Vele plekjes heb ik haar kunnen laten zien. Ook samen genoten van heerlijk eten en de lieve mensen die ons daar een warm hart toedragen.  Of Cindy dat warme gevoel ook heeft gekregen dat ik erbij heb, dat is me nog niet duidelijk, maar ze heeft het fijn gehad. Ze heeft zoveel mooie foto s gemaakt. Wat dat betreft kan je daar je hart ophalen. En dit alles onder een heerlijk zonnetje. Wat was dit een onverwachts extraatje!!!

Het weekend na de vakantie hadden we kaarten voor het festival “Opperdepop” in Berkel. Met optredens van Waylon en Golden Earring, het was geweldig! Veel bekende gezichten om ons heen, een heerlijk sfeertje. De groep waar we mee af hadden gesproken stonden helemaal vooraan. Daar hebben we even bij gestaan, maar al snel bleek dat je daar nauwelijks kon bewegen, dus wij weer naar achteren. Daar gezellig met Hilbert en Ellen de avond doorgebracht. Op een gegeven moment vonden we het wel mooi geweest., Ik had tenslotte de hele dag gewerkt. En dan nog de hele avond staan, ik voelde mijn voeten wel. Maar eenmaal bijna bij de uitgang stond er een bar en daar draaiden ze heerlijke muziek. Wim en ik keken elkaar aan en voor we het wisten stonden we te dansen 🙂 Voor het laatste muntje kochten we een wijntje en die smaakte ons nog prima. Komt er, terwijl we aan de zijkant staan te dansen, een man naar ons toe en neemt ons mee naar de dansvloer. Hier horen jullie! Dat was nog even een heerlijke afsluiter van een lekkere avond.

Na flink wat uren te werken, omdat er een collega een andere baan heeft aangenomen en een andere collega met een hernia thuis zit te wachten op een operatie, was ik pas een weekend vrij. Quality time!! En omdat ik voor Wim met Valentijn een kaart had gegeven waarin stond dat ik een 3 gangen menu voor hem zou maken, had ik daar mooi tijd voor. En ach,…..ik kan best koken, maar ik vind het gewoon niet leuk. De recepten vinden was snel gelukt. Ingrediënten binnen en beginnen maar. Het voorafje, een feestelijk zalmtaartje,  was heel goed gelukt al zeg ik het zelf. Het hoofdgerecht, Bloemkoolkoekjes,
waren minder goed geslaagd. De smaak was heerlijk, maar het waren geen koekjes. Moeilijk om mooie ronde vormpjes te krijgen. Het toetje, Gegrilde ananastoetje, was weer een feestje. Heerlijk zo n verse ananas met amaretto, Al met al toch geslaagd en (waar ik al bang voor was) ik mag het vaker doen, hahaha….
De zondag erop kwam Annemiek mij om 4. 30 uur ophalen. We zouden een tocht van 60 km lopen in Den Haag. Die ging tussen 5.00-5.15 uur van start. Daar aangekomen konden we de inging niet vinden. De hekken van het ANWB gebouw waren dicht. Bleek dat we konden aanbellen en ze werden opengemaakt. Auto neergezet en naar binnen gegaan. Daar waren we de enige. We kregen een routebeschrijving  en er werd vermeld dat we de rose bordjes moesten volgen. Oke, gaan we doen. Er zou om de 10 km een stop zijn en na de eerste 10 km een ontbijt. Leuk! Maar om 5.15 uur is het nog pikkedonker. Een routebeschrijving niet te lezen en bordjes niet te vinden. Soms zat er een groen bordje tussen, bleek. Bij de eerste 10 km aangekomen (een snackbar), was ie nog dicht. Nou ja! Doorlopen naar het ontbijt dan maar. We kwamen er aan en daar konden we onze bidon vullen, een toilet bezoeken, maar geen ontbijt. Vreemd! Wel even een foto van ons, want we waren de eerste (en enige volgens mij). We waren wel 3 andere tegengekomen (kwamen uit limburg en den bosch) , waarvan er 1 terugging omdat het slecht gepijld was. De andere 2 waren alleen maar aan het schelden. Wij liepen stug door. Aangekomen bij de paleistuinen waar we in moesten, bleek het hek dicht te zijn (niet open voor zonsopgang)  Dit is echt heel slecht. We hebben zelf de route weer opgepakt, omdat we enigszins den haag kennen. Om een lang verhaal kort te maken….helaas kreeg Annemiek last van knie, heup en blaren. We hebben ongeveer 45 km gelopen. Jammer, want ik liep zo lekker, maar samen uit, samen thuis. Nog maar even ter afsluiting bij ons een wijntje in de tuin gedronken. Gezellig zo met Annemiek!!

En dan was er ook nog ruimte voor een figuratieklus. Op naar Amsterdam. Daar liep ik naar de afgesproken plek en wie kom ik daar tegen….Een moeder van een klasgenootje van Ronnie. Zij heeft ooit voor mij mijn T-shirts bedrukt. Dat deed ze voor het goede doel. Nu zie ik haar na al die jaren hier weer. Grappig!

Dat ik van een wijntje hou, dat weten jullie. En dan is een wijnproeverij bij Tout le monde wel aan mij besteed. Alleen is het zo zonde om uit te spugen 🙂 ……dus een keuze maken tussen de 32 wijnen. Er zaten toch echt wel hele lekkere tussen. Doe maar een doosje! Daar aansluitend een hapje gegeten, het was bere gezellig!!!

Wim was 1 okt jarig en hij wilde er eigenlijk niets aan doen. We zijn met Jasper en Ronnie naar een escaperoom geweest. Van te voren had ik contact gehad met de escaperoom om te kijken of we iets aan zn verjaardag konden doen. Ik zou slingers, ballonnen en een cadeau meenemen. Nu moest dat nog wel stiekem overhandigd worden, zodat hij de kamer kon aankleden. Eenmaal in de kamer met het oplossen  van puzzels, vroeg ik me af wanneer we bij de aangeklede kamer zouden komen. De laatste ruimte was het. Alleen, Wim zat zo in het spel, dat hij de slingers en ballonnen niet zag. Met de eigenaar had ik afgesproken dat Wim een bruin kastje moest openmaken. Wat ie ook aan het doen was…..hij maakte geen bruin kastje open. Toen Jasper aan het deurtje wilde komen, duwde ik Jasper met een zet weg. Oeps…..Dus vroeg ik maar aan Wim of ie het kastje wilde openmaken. En ja hoor, gelijk uit de speakers….Lang zal ie leven, lang zal ie leven…..heel leuk. Wim zag  zn cadeau en was blij verrast. (gelukkig was de tijd even stilgezet, al mocht het niet baten) We zijn niet ontsnapt helaas. Volgende keer beter!!

Nu ik me ook heb aangesloten bij de Zonnebloem, heb ik al aan een noodoproep gehoorgegeven. Rolstoelduwen in het rijksmuseum. Wat een leuke dag!! Laat mijn gast nu een moeder van een kennis zijn. wat hebben we samen gelachen!! Met een voldaan gevoel ging ik naar huis. Voor deze mevrouw een collage gemaakt, zodat ze aan deze dag kan terugdenken.

Wat ook zo leuk was….mijn wandelmaatje Joke nodigde ons uit om bij hun te komen eten. Haar man is kok bij van der Valk en hij ging voor ons iets lekkers klaarmaken. Het was super gezellig en wat hebben we heerlijk gegeten!! Dit gaan we over en weer gewoon vaker doen wat mij betreft. Nu maar hopen dat Wim er ook zo over denkt……. hahahaha
Vorige week zondag vroeg opgestaan zodat we rond zonsopgang op de Veluwe waren. Edelherten spotten en dan ook het burlen meepikken. Ge-wel-dig!!
En dan hebben Wim en ik afgelopen zondag nog een heerlijke tocht gewandeld. Prachtig die herfstkleuren!! En dat er dan af en toe een buitje valt….geen punt Wij kunnen daar zo van genieten. Fijn om dit samen te doen.

Maak het met deze donkere dagen lekker gezellig in huis. Bak een appeltaart, koop dikke speculaas, warme chocolade erbij…..heerlijk de Herfst!!! Geniet ervan!!

Dikke kus,
Yvon.