Regenachtige weekenden, zo jammer…..of toch niet :)

Hallootjes,

De planning loopt een beetje anders dan verwacht…We hadden zoveel weekenden gepland om tochten te lopen. Helaas gooide het weer roet in het eten. Maar dat gaan we zeker en vast weer inhalen!

Zo lekker dat ik af en toe met Mieke een rondje loop en ergens een lunch pak, of dat ik met Joke een ronde maak en ergens een wijntje drink.Gezellige meiden met dezelfde ideeën. en interesse. Zo blij met ze!! Soms heb je niet meer nodig dan lekker buiten uitwaaien of juist het zonnetje voelen. Je knapt er sowieso van op!

Maar naast het wandelen hebben we nog een soort van’ hobby…..

Wim en ik hadden in februari een weekje geblokt op het werk. We zouden een deel van het Pieterpad gaan lopen en als het weer niet meezat, misschien in Duitsland een hotelletje nemen. Maar het was overal `Pietenweer`. Dus wat besloten we…. op een maandagavond zaten we allebei met een laptop om te kijken of er nog ergens een leuke aanbieding in Egypte was. En wat denk je….op dinsdagavond richting Theo en Ilse in Nijmegen om daar te slapen, zodat we woensdagochtend om 8 uur vanuit Düsseldorf in het vliegtuig zaten. Een weekje even helemaal niets, alleen de zorg van niet verbranden. Op zoover stond dit resort niet goed aangeschreven. Maar daar hebben wij niets van. Teksten als..horror hotel, niet schoon, slecht eten….het wordt zo snel geschreven.

Mensen zijn verwend! Wij gingen ervoor! Al snel bleek dat we de enige Nederlanders waren (geboekt bij een Duitse maatschappij). Er moest betaald worden voor WiFi (vandaar waarschijnlijk horror hotel) , wat wij heerlijk rustig vonden zo’n stille mobiel 🙂 .
Het eten was in 1 woord geweldig!! Omdat de eetzaal verbouwd werd, werd er gegeten in een conferentiezaal, waar prachtig tapijt lag en nette gordijnen hingen. Niet het gekletter van borden en bestek….nee hier werd heerlijke relaxte muziek gedraaid. Fantastisch!! De bediening was grandioos!! Iedereen werkte met plezier in dit hotel, dat was te zien en te voelen. Fantastische sfeer! We wilden ook een keer eten in het a la card (Italiaans) restaurant. De Egyptenaren vinden het grandioos om te serveren. Maar het was een beetje stilletjes in het restaurant, geen muziek of zoiets. En dat met Valentijn! Dus ik zeg…No music?  En voordat je het weet, gaan ze rennen en mensen erbij halen en er wordt een mobiel ergens ingeplugd en er is muziek. Dan zijn ze supertrots. Waarop de ober de volgenden vraagt of we weer komen eten. Al is het alleen maar voor de muziek, lacht hij erbij. Zo leuk!! De beach-boy , die ons elke dag zag aankomen met onze handdoek, die vloot op een fluitje en wenkte ons. Hij had voor ons 2 bedjes vastgehouden. En niet bij de Tsjechen en Russen, nee bij Duitsers die allemaal wat rustiger waren. Wat een lieverd!! En dan de barman op het strand….Na twaalven kwam hij al met de eerste biertjes aan. Een grote big smile erbij…wat een schatje. En snorkelen konden we elke dag, omdat we aan een baai lagen. Geen last van de wind, echt top! Dit weekje was zo geweldig!! We zijn nu 5 jaar naar Egypte geweest en ik kan zeggen dat dit weekje eentje was met een gouden randje. We kwamen heerlijk uitgerust terug. Als we dit er jaarlijks in mogen/kunnen houden….wat een luxe.

Dan hebben we ook  Bart nog te logeren gehad. De hond van een jachtmaat van Wim. Het is een oud beestje aan het  worden. Stram en doof, dus loslopen wordt het niet meer. Je kunt roepen wat je wilt, maar hij komt niet meer terug. Een rondje van 20 min is al teveel. Hij slaapt eigenlijk de hele dag…..op de bank 🙁 . Wat was ik blij dat hij na 10 dagen weer opgehaald werd. Met de regen van de afgelopen periode was het echt een zooitje in huis. Het stonk naar hond. En dan de bank….ondanks dat ik er een kleed op had gelegd, zie ik nu nog haren dwarrelen. Maar ach….het beestje kan er niets aan doen. En z’n baasje was er mee geholpen.

Het lopen moet sowieso ingehaald worden, want al de etentjes moeten eraf. Maar dat is wel iets wat ik heerlijk vind.
O.a. met mijn collega’s zijn we bij Heinde en Ver in Delft geweest. Wat hebben we gelachen!!! Een super leuke avond. Met Carolien en Paul  bij “Fijn” in Delft geweest en aansluitend bij café de Engel nog een afzakkertje gehaald.  Omdat Wim de bob was en het nog niet gek laat was. zei hij dat ie nog trek trek in een wijntje. Zo zaten wij niet veel later in de Guyter en was het zo 2 uur eer we naar huis gingen.

Ook nog een leuke figuratieklus gehad. Op vrijdagochtend ben ik met de trein naar Amsterdam gegaan om daar met 5 andere het jaarlijkse fotomoment vast te leggen voor het satire programma “Lubach”.  We zouden met elkaar gaan bowlen en er zouden foto’s  en een filmpje worden gemaakt. Een trainingspak meenemen was voldoende. Wat was het ontzettend leuk!! Mijn man was acteur Michiel Nooter. Wat een geweldige vent,! We hebben zo gelachen echt hilarisch. En ja hoor…ik had ook nog een regel tekst 🙂  Het is vorige week gelijk uitgezonden. Mochten jullie het nog willen zien, het staat op You Tube.

En dan is mijn kleine meid ook nog jarig geweest. Alweer 3 jaar!Vind ik toch een fantastisch houten prinsessenhuis! Ze speelt er zo graag mee, zo leuk om te zien.
Van de week toen ze bij ons was, zijn we met de randstadsrail naar Den Haag gegaan, naar het kinderboekenmuseum. Dat was een schot in de roos! Ze rende van het een naar het andere. Kinderboeken van bv kikker, waar je in zijn bed kon liggen, of in varkentje z’n keukentje kon bakken, of waar je verkleed in een brandweerautootje kon rijden en ergens anders weer kon kruipen door rupsje nooit genoeg. Ook alle beesten voorzien van een pannenkoek….eigenlijk te veel om op te noemen. Ze was bekaf toen we thuiskwamen en wij eigenlijk ook wel, haha…

En zo gaan we richting hopelijk mooier weer. Er staan nog heel wat weekendjes erop uit op de agenda. Duimen jullie mee? Als wij mooi weer hebben, dan hebben jullie het ook 😉

Dikke kus!
Yvon.
Ps. We zijn weer ingeschreven!!