Hallo allemaal,

Wat baal ik!!! Echt zo jammer……..:( Sorry, jullie hebben geen idee waar ik het over heb, maar dat zal ik uitleggen.
Een half jaar geleden heb ik mezelf opgegeven als figurant. Geen idee wat ik ervan kon verwachten, maar ik vond het wel lachen. In die tijd ben ik een paar keer benaderd voor wat dingen waaronder de K3 film. Daar had ik niet echt zin in en daarbij het was in Belgie. Dus reageerde ik eigelijk nooit als er iets voorbij kwam. Nu kreeg ik woensdag een mail dat ik in aanmerking kwam als figurant. Het speelde zich af in Antwerpen en daar moest ik om 9.30 uur zijn en het duurde tot 20.00 uur. Hmmm….. Ik heb er verder niet naar gekeken, zal wel weer hetzelfde zijn. Maar toen ik donderdagochtend mijn mail zat te checken, bekeek ik ook die mail van de dag ervoor weer. Nu klikte ik aan, waarvoor het was. Hè???? De film heet “Mannenharten” en de hoofdrolspelers zijn…..Barry Atsma en Daan Schuurmans. Er waren nog 35 van de 50 plekken beschikbaar. Echt, dat is gaaf!!!!! Ik kreeg helemaal de kriebels. Dat zou gaaf zijn, ik in een film met die 2. Oké, niet meer dan figurant, maar toch. Hoe ga ik dat doen. Lukt dat met thuis? Het is eind van de maand al. Eerst met Wim overleggen. Ik heb er over na zitten denken en besloot vrijdag dat ik het gewoon moest doen. Dit was zo’n kans om een keertje een dag mee te draaien. Misschien eens maar nooit meer, maar dan weet je het. Ik zet de mail voor en klik op aanmelden….. Ik lees “hiervoor kunt u zich niet meer opgeven, we zitten vol”. Nee……..oh wat ben ik stom geweest. Natuurlijk heeft iedereen gelijk op aanmelden geklikt. Ik wilde het eerst allemaal goed geregeld hebben met thuis en zo. Sorry jongens, volgende keer zeg ik gelijk ja. Ik baal hier zo ontzettend van, dat zal me nog niet nog een keer gebeuren. Zucht…..
Verder heb ik een heerlijke week gehad. Donderdag stond ik alleen in de winkel en heb een heerlijke dag gedraaid. Het was top!!! Thuisgekomen hebben we wat gegeten en zijn Wim en ik om half zeven richting de Theaterhangar Valkenburg gegaan. Ik had Wim voor z’n verjaardag kaarten voor de musical “Soldaat van Oranje” gegeven. Daar zaten we dan op rij 2. We kregen instructies om te blijven zitten, want de zaal draaide en zo ontstonden er wel 8 plekken waar verschillende taferelen zich afspeelden. Ik zal niet de hele musical vertellen, maar ik kan je zeggen als je nog niet geweest bent ga alsnog. Het is geweldig, meeslepend, spectaculair en ik zat met kippevel helemaal in het verhaal. Woaw, je zou er in mee mogen spelen. En als je zo vooraan zit, zie je wel heel goed de mimiek op de gezichten. De hoofdrolspeler zo in het stuk, dat de emoties hoog opliepen. Aan het eind had hij betraande ogen en je zou haast mee gaan doen. Om ons heen zaten zat oudere en ik vroeg me af hoe die ernaar keken. Als ik het al zo heftig vind, wat zou er dan door hun heen gaan. Heel bizar. Om twaalf uur waren we thuis en we hebben eerst een fles opengetrokken en hebben het er nog een tijdje over gehad. Half 2 naar bed en dat voor de donderdag.
Vrijdag tot zes uur gewerkt en toen ik thuiskwam, kon ik gelijk aanschuiven. Wendy en haar moeder aten met ons mee. Met z’n allen zijn we naar een optreden van Edwin gaan kijken. Die moest met Haaglanden spelen in de kerk. Het was geweldig, wat een show. Avondvullend, zodat we om kwart voor 11 thuis waren. Wendy en d’r moeder kwamen nog mee om iets te drinken. Wim zette de fietsen in de schuur. Eigenlijk hadden we nog een feestje van de Gemeente, maar goed dat ging hem niet worden. Na een borrel gingen ze om half twaalf weg en Wim en ik keken elkaar aan. Zullen we nog even gaan? Is goed en we kleden ons vlug even om, want het was een “White Sensation” feestje. Toen we daar kwamen was het feest al in volle gang en vroegen ze zich al af waar we bleven. We waren altijd van de partij. Ach ja, er zijn wel eens andere verplichtingen. Heerlijke muziek, lekker gedanst, al met al heel leuk dat we nog even geweest zijn. Een klant uit de winkel, die zo af en toe even kwam buurten bij me wilde met ons meefietsen. Maar nog voordat we op de fiets stapte, zei hij: even mijn vader bellen, die gelooft het nooit. Pap, ik sta hier met haar van Lake Side! Waar ben jij? Oké, we komen eraan. We??? Wim en ik kijken elkaar aan. Ga nog even mee naar “”Het Witte Huis”. Nee joh, we gaan naar huis. Nee, effe naar mijn vader. Goed nog effe dan. Komen we daar aan, het zal half 2 geweest zijn en de deuren zijn dicht. Die jongen tikt op het raam en er wordt open gedaan. Ik verontschuldig me nog, sorry maar hij vroeg of we meegingen. Nee joh, gezellig kom er in. En het was even leuk aan de bar. Tenminst even….om kwart voor 4 waren we thuis. Jeetje dat gebeurt niet zo vaak (is maar goed ook). Zaterdag nog een laatste dag werken voordat het weekend begint. Na het werk nog even naar een verjaardag geweest en verder hadden we helemaal niets. Heerlijk zo’n zaterdagavond. Kunnen we lekker bijtijds naar bed 🙂
Zondag ben ik naar Wilma toegelopen en hebben we samen ruim 2 uur gelopen. Het laatste kwartier begon het wel flink te regenen en was ik blij dat ik thuis was. Later begon het echt te gieten, maar toen stond ik al onder de douche. Hè lekker gelopen en lekker gekletst.
Nu vanavond even uitgebreid eten met de jongens. We maken het lekker knus binnen, heerlijk dat we dat allemaal zo gezellig vinden. Eet smakelijk allemaal!!!
Tot volgende week. En jullie weten het dus: van uitstal komt afstel. Ik weet het inmiddels…….

Liefs,
Yvon.

Ps. a.s. woensdagavond tussen 18.00 uur en 19.00 uur een demo van Zumba met Salsa invloeden verzorgd door Sportinstituut Pijnacker. Kom gezellig langs en profiteer van 25% korting op je aankopen (m.u.v. de aanbiedingen). Tot dan!!!!

Lieve allemaal,

Van de week was het herfstvakantie, tenminste voor de jongens. Jasper sliep bij een vriendje en later kwam dat vriendje ook bij ons logeren. Altijd leuk!! Ik heb ze getraketeerd op wentelteefjes, iets wat we in Zuid Afrika bijna dagelijks aten. Ze zaten te smullen.
Ronnie en ik zijn begonnen met een fotoboek maken over Zuid Afrika. Zo leuk om de foto’s weer terug te zien. Ik zit er gelijk weer en krijg een warm gevoel van binnen. Het zal nog wel even duren voordat het boek klaar is, maar we maken ons niet druk. We doen het op z’n Zuid-Afrikaans, ha ha…
Wim had donderdag en vrijdag vrij genomen om een begin te maken aan de voortuin. Hij had een idee in zijn hoofd en met de ijselsteentjes die we op Marktplein gescoord hadden, moest dat gaan lukken. Hij is begonnen en het is toch gaaf geworden. Oké, de planten moeten allemaal op z’n plek gezet worden, maar dit is al zo gaaf!! Dat doet ie toch maar effe die Hovenier van mij. Wel jammer dat Ronnie niet kon helpen (Jasper wel!!), hij zit nog steeds met z’n knie omhoog. Van de week was het zelfs gaan ontsteken en daar heeft hij een antibioticakuur voor gekregen. Het heelt nu wel netjes. Wat zo gaaf was, hij heeft post gekregen van Blijdorp. Een kaart met de groeten en het beste van alle Botanen uit Blijdorp. Hij straalde helemaal. Zo leuk voor hem!!

Van de week voor de laatste keer met Melvin gewerkt. Zijn contract liep af en is niet verlengt. Het zal wel even raar zijn zo zonder hem. En we zullen het met elkaar moeten opvangen, wat op zich geen probleem is. Neem nou afgelopen zaterdag. Het was zo’n lekkere drukke dag en het liep gesmeerd. Wat is dat toch heerlijk. Rennen, vliegen, helpen, opruimen, het ging als een trein. Ook allemaal leuke klanten. Zo zag in ineens een kennis in de winkel lopen, die ik in Egypte heb ontmoet. Ik wist dat je hier werkte dus ik dacht effe kijken of ze er is. Leuk joh!!! Gezellig met haar moeder aan het shoppen in Pijnacker en dan slaagt ze ook nog bij ons in de winkel. En later kwam er nog een bekende met z’n zoontje wat kleding uitzoeken. Altijd gezellig met hem. Op feestjes is hij altijd van de partij (ik soms, hi hi) en zo komen we elkaar elke keer weer tegen. Ik zoek wat voor hem uit en terwijl hij aan het passen is vraagt zijn zoontje, pap waar ken je die mevrouw van? Uh…ja waarvan eigenlijk. Nou jongen het zit zo, dit is je moeder….. Wat moest ik lachen, hoe verzint hij het. Waarschijnlijk vertelt vaders vaker van dit soort dingen, want de jongen vroeg niet verder. Hij gaat met 3 shirts de deur uit en ik zeg als ze de deur uitlopen, dag jongen van me! Stiekem ben ik wel benieuwd of deze jongen thuis nog iets gevraagd heeft.
Zaterdagavond kwamen er vrienden van ons en dat was heel gezellig. Onder het genot van een wijntje lekker zitten bijkletsen. Toen ze weggingen was het toch wel fijn dat we de klok een uurtje terug konden zetten. Niet vervelend om een uurtje extra te slapen. Voor de wekker was ik wakker en ben nog even op bed blijven lezen. Na het ontbijt gingen Wim en ik naar Naaldwijk. Op Marktplaats hadden we nog een leuk badkamermeubel gezien die we even wilde bekijken. We zagen het meubel met alles erop en eraan en het was eigenlijk gelijk al duidelijk. Ziet er als nieuw uit, helemaal top, we hadden een deal. Nou, dat ging snel!! Wim stapte weer in de auto en ik…ik liep naar huis. Het zonnetje scheen, wind in mijn rug, heerlijk. Ik had een route genomen door ’t Woudt en via het Haantje kwam ik in Delft en in 3 uurtjes lopen hoopte ik weer thuis te zijn. Doorlopen dus!!! Alleen op de Sportlaan moest ik naar de wc. Ik kreeg er buikpijn van. En dan loop je niet lekker meer. Ik was blij dat ik thuis was en het was maar goed ook, want ik “liep leeg”. Ik was er beroerd van. Mijn benen voelde ook zo vreemd aan. Ik had duidelijk teveel gegeven. Te hard gelopen. Voortaan toch het bord met de koffie niet negeren, maar gewoon volgen.
Maar goed na een lekkere warme douche, een wijntje en met een boek in onze heerlijke luie stoel, ging het al een stuk beter. Wel een voldaan gevoel!!
Een fijne week allemaal.

Liefs,
Yvon.
Ps. Ze vertelt me toch niet alles….:)

Hi there!

Naar maandag had ik echt uitgekeken. Mijn oudste broer zou langskomen. Na alles wat er gebeurt is, wilde hij nu eindelijk ons nieuwe huis komen bewonderen. Ik was nog maar net thuis van boodschappen doen, of de bel ging. Hè gezellig!!! Heerlijk aan de koffie met gevulde speculaas. Fijn om even samen met hem te zijn. Het is allemaal niet makkelijk voor hem, maar hij doet het geweldig. Hij heeft nog bij ons gelunched en in de middag ging hij naar huis. Heel bijzonder die band van ons. We schelen 20 jaar, maar dat is totaal geen issue.
Dinsdagochtend hoorde ik het regenen toen ik wakker werd. Dus, boek pakken en lekker op bed blijven. Wat heerlijk is dat. Dat zal nog wel vaker voor gaan komen. 🙂
Woensdag en donderdag lekker gewerkt en donderdagavond toen we met elkaar voor de televisie klaar zaten voor expeditie robinson, ging de telefoon. Wim zegt, “ik kom er gelijk aan”! Ronnie, die naar de training ging, is aangereden bij de bocht Meidoornlaan/Groen van Prinstererlaan. Ik spring op en krijg de zenuwen….Rustig schat, het valt mee. Hij zit op de stoep en er zijn bekende bij. Wim ging er naartoe en Edwin ging met hem mee. Het zat me niet lekker, maar zo’n hyper-moeder kon er beter niet bij zijn. Ik bleef met Jasper thuis. Zie ik ineens de politie met sirenes langsrijden. Gelijk Wim gebeld en die zei dat de ambulance ook nog kwam. Allemaal voor de zekerheid. Pfff……zal ik toch niet even….nee, ze zijn er met elkaar en Jasper wil ik ook niet alleen laten. De telefoon gaat weer en Ronnie hoeft niet mee met de ambulance, maar Wim gaat wel met hem naar de huisartsenpost. Hij heeft een flinke open wond en er zit veel vuil in. Hij trilt over zijn hele lichaam. hij heeft een flinke smak gemaakt. Hij is achterop door een auto geraakt en is over zijn fiets “gevlogen”. Na een avondje ziekenhuis komen ze thuis en daar hebben ze maar 1 hechting gegeven, omdat het vuil eruit moet. Ze hebben het wel verbonden. Alles doet hem verder zeer. We vragen ons wel af wat er nu precies is gebeurd. De jongen die achter het stuur zat (ik zal zijn naam niet noemen) vertelde een heel apart verhaal wat eigenlijk niet kan en zijn vriendin die naast hem zat, beaamde dit (ja tuurlijk!!). Hij had wel zijn auto weggezet en Ronnie z’n fiets ergens anders neergelegd, om de bewijzen te wissen. Het regende, dus de bandensporen waren ook niet meer zichtbaar. Maar na alle verhalen en alles op een rijtje zetten, kon het niet anders dan dat die jongen aan de verkeerde kant van de vluchtheuvel gereden heeft. De politie (met 5 man!!) zei gelijk tegen die jongen, nee hè, niet weer!!! Hij was bekend bij de politie en naar verhalen die ik van de week in de winkel gehoord heb, geen lekkertje. Vrijdagavond kwam hij met z’n vriendin de schadeformulieren invullen. Z’n vriendin schreef alles, want dat kon hij niet. Een schadeformulier had hij niet, want die had hij pas al gebruikt bij een vorige aanrijding. Ik hoef niets meer te zeggen volgens mij. Ja, en nu zit Ronnie met z’n been languit, want hij mag hem niet buigen. Werken kan hij niet, terwijl hij deze vakantie meer uren zou draaien. En wat ik wel hoop voor hem, dat hij naar Walibi world kan met zijn vrienden, want het kaartje heeft hij al gekocht. We zullen het gaan zien. Morgen weer naar de dokter om het te laten behandelen.

Zaterdagochtend had ik eindelijk weer een keertje tijd om naar de voetbalwedstrijd van Jasper te kijken. Wat was ik daar een tijd niet geweest. Op de tribune zag ik Ronald zitten en daar ben ik naast gaan zitten. Wat hebben we gezellig zitten kletsen. Af en toe keken we ook naar de wedstrijd, ha ha. Hij vertelde dat hij tegenwoordig aan het wielrennen is. Oh zeg ik, ik zie zondagochtend als ik loop altijd zoveel wielrenners. Jou heb ik nog nooit gezien! Oké, zegt hij, jij kijkt zeker op de site waar de toertochten zijn en daar pas je je tocht op aan. Ha ha, zeg ik, niet nodig, ze komen gewoon voorbij. Effe gezellig, terwijl de wedstrijd verloren werd met 0-2. Beetje jammer!! Zo. lekker naar huis, bakkie koffie en dan naar de winkel. Gezellige dag met veel leuke mensen. Ook kwamen er veel lui langs om te vragen naar Ronnie. Leuk!!
’s Avonds naar Vic en As geweest. Echt zo gezellig en al snel 1 uur. Bij thuiskomst zie ik dat Wilma een sms heeft gestuurd. Gaan we nog lopen? Ja, tuurlijk wil ik lopen. Ik moet vorige week nog inhalen. Dus ik sms dat ik naar haar toe kom lopen. En zo liep ik zondagmorgen om half 10 richting Pieter Bregmanlaan. Wilma moet er nog een beetje inkomen en zo gaf zij de ronde aan die we zouden lopen. Een lekker rondje en als je zo lekker kan kletsen samen, loop je snel een eindje weg. Onderweg zag ik weer een leuk karretje staan waar ik natuurlijk even in wilde zitten. Wat is dat toch?! Dat maakt het wel leuk hoor, effe gek doen onderweg. Heerlijk weer, een klein beetje miezer, veel zuurstof in de lucht. Op een gegeven moment komen vanachter ons 3 wielrenners voorbij. De ene draaid zich om en roept: Hey Yvon! 3x raden wie dat was. Inderdaad Ronald. Niet te geloven, wat toevallig!!! Hij heeft zeker gekeken waar onze wandeltocht heen liep, ha ha. Eenmaal terug bij Wilma, heb ik de ronde afgemaakt, zodat ik 20 km had gelopen. Zo, die zit weer in de benen.
Een lekkere warme douche pakken en ’s middags op kraamvisite bij een “oud” buurmeisje. Oh, wat een schatje. Ik bleef het zeggen, wat ben jij leuk!!! Wat een poepie!!! Ze bleef maar lachen. Zelfs terwijl ik haar de fles gaf, keek ze me af en toe aan en lachte naar me (of zat ze me uit te lachen). Heerlijk zo’n kleine, zo logisch dat ik haar ouders zo zag genieten.
Even denk je terug aan je eigen jongens. Tjonge jonge, wat is dat lang geleden. Maar ook ik vond het een geweldige tijd. Maar goed, kleintjes worden groot. Nog even en ik ben de kleinste thuis. Ook hier geldt, time flies when you’re having fun.

Liefs,
Yvon.
Ps. Het begint herfst te worden, heeft wel wat.

Hallootjes,

Van de week andere dagen gewerkt, i.v.m. de VIP-dag van afgelopen maandag. Het was een gezellige dag in de winkel en ook ’s avonds waren er klanten. Om 21.00 uur deden we de deuren dicht en Anthony zegt, nu nog ergens een borrel halen. Goed plan!! Maar “het Witte Huis”was dicht, Tante Boefie gesloten en ook bij Broccante stonden de stoelen op de tafels. Ja, maandagavond hè Dus zeg ik, ik weet nog een tent die altijd open is: Bremlaan 1. Daar zijn we dus uiteindelijk terecht gekomen. Leuk zo’n afsluiting.
Dinsdag aan het eind van de middag ben ik naar de winkel gegaan. Madelon en ik zouden naar de receptie van de slager gaan. Ze hebben de winkel verbouwd en zitten nu pal naast ons. Effe heel gezellig en wat is de winkel prachtig geworden. Ik vraag nog op een gegeven moment: van Jamin kregen we zo af en toe een ijsje, wat mogen we van jullie verwachten? Oh, eh,…ik kom wel langs met gerookte worst. Leuke lui allemaal!!! We hebben een lekkere toast uitgebracht met elkaar.
Van de week ook nog voor een gesprek geweest op Ronnie z’n school. Eigenlijk is het niet meer nodig, omdat Ronnie 18 jaar is en alles zelf mag beslissen. Maar we werden uitgenodigd en Ronnie vond het geen probleem. Wat een leuke school en wat een fijne leerkrachten. Ronnie zit daar echt op z’n plek. Ze willen hem stuk voor stuk helpen en dat geeft ons een goed gevoel.
Vrijdag had ik vrij en dat was voor het eerst. Wat een vreemd gevoel. Wat ga ik vandaag allemaal doen. Eerst even wat uitslapen en toen alles thuis een beetje op orde was, ben ik naar de winkel gegaan voor een bak koffie. Madelon stond alleen en ach ik was toch in de buurt. Mijn oog valt op een jasje wat er al een tijdje hangt. Ik heb hem al een paar keer gepast en ik ga hem steeds leuker vinden. Weet je, ik doe hem nog een keer aan. Het gekke van alles is, HIJ IS GEEL!! Niets zo veranderlijk als Yvon. Ik ben wel heel benieuwd hoe jullie dit jasje vinden. Misschien dat hij binnenkort bij mij aan de kapstok hangt. Nadat ik iets langer in de winkel ben geweest, heb ik boodschappen gedaan. Thuis even wat gegeten en daarna eindelijk de strijkplank gepakt. Oh, ik moest nog een hoes kopen, dus weer naar het dorp. Weer langs de winkel lopen en ik bedacht me ineens dat Madelon het misschien wel leuk vindt om ’s avonds bij ons te eten. Dat stelde ik haar voor en ze zou het nog laten weten. Toen ik bij de Plus liep, werd ik gebeld of er voor 1 pers gereserveerd kon worden. Komt ze toch eten, gezellig. Ik snel de boodschappen ingepakt en wil op de fiets stappen, zie ik ineens een auto in z’n achteruit gaan en trapt daarbij het gaspedaal hard in. Jeetje, wat doet ze nou??? Die gaat over de kop….Oh nee…En tenslotte komt de auto in de greppel tot stilstand. Ik ren er naartoe met nog een jongen. We doen de deur open en ze zit wezenloos te kijken. Zo, zeg ik, kom eerst maar even bij. Haal de sleutels er maar uit. Er is niets aan de hand hoor, zegt ze!! Zal ik hem er even uit rijden?? Nou zeiden wij, dat zal niet gaan. Je staat met je voorkant in de sloot en je wiel zit vast in de modder. Om een lang verhaal kort te maken, haar man is gekomen en de brandweer heeft haar auto eruit getakeld. Dit had heel anders kunnen aflopen. Toen ik thuiskwam kon ik gelijk met het eten beginnen en het was klaar toen Madelon kwam. Natuurlijk wel een flesje wijn opengetrokken.
Zaterdagochtend ben ik bijtijds opgestaan, ik wilde naar Berkel. Daar hadden ze iets wat ik moest halen voor ons feestje bij DSVP. En omdat ik om 12 uur moest beginnen in de winkel had ik er alleen ’s morgens nog tijd voor. Dus ik even snel heel en weer en volgens mij heb ik echt mazzel gehad. Ik was maar net thuis, of het begint te regenen. Het is daarna niet meer droog geweest. Zelfs ’s avonds toen we in fluoriserende kleren naar de Full Moon Party gingen, regende het pijpestelen. Wat was het gezellig en wat een heerlijke muziek. Ik heb weer een partij staan dansen, heerlijk!!! Om half 2 waren we het zat en zijn we naar huis gegaan.
Zondag toen ik wakker werd, regende het nog. Nee hè…en ik had afgesproken met Wilma. We zouden gaan wandelen met een stop bij Ron en bij een kennis uit de winkel die in Den Haag op zondag in een winkel staat. We hebben het moeten cancelen, echt balen. Maar goed, ik had het afgesproken dus hebben we de auto opgehaald bij mijn schoonouders en zo zijn we toch langsgegaan.  Echt zo gezellig bij Ron en Arjan. Leuk om Ron nog even te zien voordat hij straks naar Curacao en Nieuw Zeeland gaat. Ja, hij heeft het goed voor elkaar. Daarna nog naar de Fred. Hendriklaan en bij de kledingzaak naar binnen gegaan. Wat vond ze het leuk!! Echt een super mooie winkel, met veel “grote”merken. Echt zo anders dan bij ons. Wat leuk dat ze dan toch af en toe bij ons komt shoppen. We kregen koffie en hebben even gezellig staan kletsen. Zo vloog de middag snel om en we hebben die afgesloten met een borrel bij mijn schoonouders. Een heerlijke zondag, waarbij op dit moment Jasper en Ronnie lachend voor de TV zitten, Edwin en Wendy hun stage voorbereiden, Wim soep aan het maken is voor morgen en ik bekijk dit alles en tik ondertussen mijn stuk. Gezellig zo met elkaar. Wendy is 3 dagen in de week bij ons, omdat ze stage loopt bij de Beatrixschool. Het leuke is, ze is zo thuis, dat ze Jasper zit te overhoren al het nodig is. Super leuk om te zien.
Dan is deze tekst die ik van de week tegenkwam echt van toepassing: Happiness is not a destination, it’s a way of live.

Tot volgende week allemaal!!
Dikke kus,
Yvon.

Lieve allemaal,

Het is nu maandagochtend vroeg en eindelijk tijd om mijn stuk te schrijven. Waarom dat gisteren niet gelukt is…ik vertel het later in het verhaal.
Van de week naar de kapper geweest. Ik had zin een een andere “look”. Dus toen ik dat vertelde aan Rosanne (mijn kapster) begreep ze wat ik bedoelde. Ze ging aan de slag en toen ze de handdoek van mijn haren haalde, schrok ik wel. Oh nee, wat donker!!! Joh, zei ze, wacht maar tot ik het ga drogen. Maar eerst nog even knippen en ze haalde er echt veel vanaf. Oh nee, wat is het kort!!! Nou, zei ze, dat was wel een keertje nodig. Oh jee, wat heb ik gezegd. Krijg ik daar geen spijt van? Ik zat er toch wel een beetje ongelukkig te zijn. Toen ging ze het drogen en het was inderdaad een hele mooie kleur. Oké, ik moet wennen, maar het past wel meer bij mijn gezicht. En daarbij, de kleur wordt iets lichter na een paar keer wassen. Goed, ik heb het zo gelaten en als ik de volgende keer kom en ik vind het toch te donker, kan het altijd ietsje blonder. Maar, wat zei Wim toen ik thuiskwam…..wat gaaf, dit moet je voortaan altijd doen. Nou ik weet het zo net nog niet. Elke keer als ik in de spiegel kijk, mis ik toch wel die blonde lokken. Mijn jongens zeggen helemaal niets, ook niet echt een fijn gevoel. Zien ze het niet, of is het echt niet mooi. Ja, Edwin zei, zo kappertje geweest? En daar laat hij het dan ook bij. Niet van iets te donker mam, of leuk mam, nee laat mij maar nog onzekerder worden. Mijn haar is zo belangrijk voor mij, dat moet gewoon goed zijn, ik moet er niet over hoeven nadenken. ’s Avonds ging ik sporten en dan zal ik de meiden wel horen. Ik kom binnen en er wordt niets gezegd. Jeetje, zie je wel. Al zouden ze maar zeggen, wat heb jij gedaan??? Dan zat ik gelijk de volgende dag weer bij de kapper. We stonden al in de zaal de warming up te doen, zegt Ineke ineens, wat zie jij er goed uit mens, wat heb je gedaan? Oh, ik zie het, je hebt je haar laten doen. Gaaf zeg!!! Ik het hele verhaal verteld en hoopte dat iemand iets zou zeggen en dat ik er zo onzeker van word. Niet doen meid, het staat je onwijs goed. Oké, thankx!!
Ook in de winkel gaf Madelon aan dat ze het gaaf vond, misschien wel mooier dan het andere. En nog kijk ik elke keer in de spiegel om mezelf te overtuigen. Het is nu al een stuk lichter en ik kan zeggen dat ik er nu blij mee ben. Wat kan ik toch moeilijk doen hè, terwijl ik in Zuid Afrika zo makkelijk was. Het maakt niet uit hoe je er uit ziet….ja ja.

Woensdagavond hadden we een afspraak in Moerkapelle. Op Marktplaats had ik een mooie kast gezien waar ik op geboden had. Via de mail liet ze me weten dat ik hem voor €150,00 mocht komen halen. Dan wilde ik hem eerst zien en zodoende reden we erheen. Zo, wat een mooi huis zeg!!! Ze deed de deur open en moest naar de kinderen. Loop maar door en kijk maar naar de kast. Gooi alle laatjes en deurtjes maar open. Oké… Het was een geverfde kast, echt leuk, maar niet voor die prijs. Dus komt ze even later terug en ik zeg dat ik de prijs te hoog vind, maar voor €100,00 wil ik hem wel overnemen. Ook goed zegt ze!! Nou, zegt Wim, dan moet ik gaan kijken waar ik een auto vandaan kan halen om hem op te halen. Waar wonen jullie, vraagt ze. Mijn man komt hem wel brengen hoor. Hè?! Nou ja, dat ga je niet menen. En zo werd hij zaterdagochtend bij ons afgeleverd. Hij staat geweldig, ik ben er zo blij mee!!!!

Zaterdagavond hadden we een feestje van vriend Marko. Hij werd 50 jaar en vierde dit in de Tinteltent. Toen we binnen kwamen zagen we niet echt bekende. En of er hier gedanst zou worden waar ik zo op gehoopt had, daar begon ik aan te twijfelen. Maar goed, het was nog vroeg. Het werd al snel drukker en gezelliger en wat zo leuk was, er waren veel “oude” bekende. Een schoolvriendin van mij en Wim z’n eerste vriendinnetje. Echt zo leuk om mee te kletsen. Er was ook nog een act van 2 jongens die een Ierse dans opvoerden. Zo gaaf!! Na die dans gingen de statafels aan de kant en ja hoor….er werd gedanst. Heerlijk!!! We hebben de hele avond op de dansvloer gestaan. Laat mijn broer nu ook nog binnen komen lopen en zo stond ik niet veel later met hem te dansen. Het vreselijke nummer “Paradise by the dashboardlight”, die staan wij te playbacken. Het blijft leuk. Maar wat wordt het dan snel laat. Pff kwart voor 3 en de volgende dag zouden we gaan lopen. Oké, vlug naar bed.
Wilma had aangegeven dat ze niet kon, dus Wim wilde haar plaats wel innemen. Wel eerst met de jongens ontbeten, dat vinden we zo gezellig en daarna de schoenen aangedaan. Ik kon niet wachten, het was prachtig weer. Met een korte broek en een t-shirtje aan de tocht begonnen. Echt zo lekker!!! Een beetje jammer dat we onze portemonnee vergeten waren, maar des te harder liepen we voor een bak koffie. Om half 3 waren we thuis en hebben we zo’n 23 km gelopen. Die koffie hebben we niet meer gehad, want het was douchen, omkleden en naar de proeverij in het dorp. Madelon stond er met een kraampje en het zou wel eens gezellig kunnen zijn zo met het zonnetje erbij. Nou, dat was het ook. Lekker aan een tafeltje hangen met wat kennissen. Onwijs gezellig met elkaar (Anton en Wilma, dat etentje in de Guyter gaan we echt doen!!) Later kwam ook vriend Bart en nog later Madelon en haar moeder erbij staan.  En het werd gezelliger en gezelliger…en later en later. . Dat laatste wijntje bij die kraam uit Bleiswijk, die had ik niet meer moeten nemen. Wel leuk om zo met Marko van de Guyter en de andere organisator een babbeltje te maken over hoe je dit groter kan maken. Zegt die man ineens, wat een leuk mens ben jij, hoe is het met je relatie? Super goed!!! Om zeven uur waren we thuis en zouden nog moeten koken. Ik dacht het niet en Edwin heeft toen maar shoarma besteld. Die kreeg ik echt niet weg en heb maar een douche genomen. Dar knapte ik wel van op, maar mijn stuk schrijven dat werd hem niet meer.
Maar na heerlijk geslapen te hebben, ben ik vroeg opgestaan en zit ik lekker te tikken. Zo nog even m’n huis aan kant maken en dan om half 12 naar de winkel. Het is vandaag weer VIP-dag.
Maak van elke dag een “zonnige dag”, ook al regent het.
Tot volgende week allemaal!!!

Liefs,
Yvon.

Hallootjes,

Ja ja, maandagochtend weer een rondje gemaakt. Een lekker tempo en een leuke tocht. Net iets minder dan 20km, maar dat maakt niet uit. Onderweg naast veel bekende ook heel wat vreemde vogels tegengekomen. Ze noemen het kunst, maar dat zie ik er niet aan af. Eigenlijk heb ik veel liever iets grappigs wat ik kan fotograveren. Misschien volgende week, want dan ga ik gewoon weer.
Als ik terug kijk op de afgelopen weken dat ik de winkel moest draaien, heb ik er echt een goed gevoel over. Er waren zulke leuke klanten in de winkel. Hoe geweldig is het om man en vrouw helemaal in het nieuw te steken.  Ze waren gewoon een uur aan het passen, bere gezellig. Ze waren zo blij met het resultaat, dat ik ze gewoon even op de foto wilde hebben. Leuk toch!!!!
Het is me alles meegevallen, ondanks dat ik zoveel uur heb gedraaid. Maar goed, dat kan alleen maar omdat ze thuis met alles meehielpen. Heerlijk om te zien dat de jongens ook van alles deden. Ach, ik mopper wel eens op ze, maar ik mag echt niet klagen. Ze kunnen ook zo lekker met elkaar overweg, zo leuk om te zien. Ze hebben zelfs al besproken, wie wat gaat doen met kerst. Sinds 2 jaar delen we de taken met de kerstmaaltijd. Dus dat is nu al doorgesproken. Je kunt niet vroeg genoeg zijn.
Afgelopen vrijdag kwam Madelon in de winkel. Ze hadden een heerlijke vakantie gehad in Costa Rica. Leuk om alles te horen. Ze bleef vertellen en op een gegeven moment hebben we haar gewoon de winkel uitgestuurd. Ze hoeft pas maandag te beginnen, dus wegwezen. Ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ze er weer is, omdat er nu weer vergaderingen op de agenda staan. En van de week werden er ook weer toneelboekjes afgegeven. Of ik ze wilde lezen en een keuze wilde maken. Ik vind dat altijd leuk om te doen en het heerlijke is, dat het ook bijna weer begint. Als ik zo aan het toneel denk, zie ik mezelf al weer verkleed over het toneel gaan. We gaan alweer het 5de jaar in. Het eerste jaar was ik zuster Noor, dat was een klein rolletje. Het tweede jaar was ik Bonne, die rol werd al iets groter. Het derde jaar was ik de burgermeester. Daar was ik niet echt blij mee. En vorig jaar, de vierde keer, was ik Truus en dat vond ik geweldig. Ik ben benieuwd wat er dit keer uitkomt. Eerst maar even de boekjes lezen.
Donderdagavond ben ik met Corine naar “tante Boefie” geweest. Zo eens in de zoveel tijd moeten we weer even bijkletsen. Wat is het daar gezellig zeg!!! Oh, zei Corine tegen mij. je moet me zo herinneren dat ik reserveer voor volgende week. Nou ja, zeg ik, ik ga ook reserveren maar dan voor a.s. zaterdag. Ook toevallig. We hebben een heerlijke avond gehad en heel ontspannen. Het is geen nachtwerk geworden, maar dat is maar beter ook nu ik de hele week moest werken. Toen we weg wilde gaan gaven ze aan dat ze voor het weekend helemaal vol zaten. Dat was balen zeg. Ach, dan gaan we toch gewoon weer naar de Guyter. Echt geen straf hoor, ha ha.

Zaterdagavond begon om kwart voor zes mijn weekend. Ik had er zin in! Edwin was een weekendje weg met zijn schoonfamilie, Ronnie moest al om half 7 gaan werken en Jasper had een bbq van het speeltoneel. Dus….wij naar de Guyter. Zo lekker om daar te zitten, we voelen ons echt zo thuis (is dat een goed teken?). Op een gegeven moment komen er 2 gasten bij ons aan tafel van het eerste van DSVP. En omdat Wim nu vaste grensrechter is van het eerste, kwamen ze even kletsen over de wedstrijd van die middag. Wat een leuke mannen en al gauw ging het over van alles en nog wat. De afspraak staat dat we elkaar zien op het DSVP-feest. Dat lijkt me een goed plan!!
Zondag, uitslaapdag. En wat krijg ik van mijn lieve vent…ontbijt op bed! Wat een luxe. Wat een heerlijke start van een relaxte dag. ’s Middags nog even wat behangen en wat kleine klusjes gedaan.
Ik ga aan tafel, het eten is klaar. Weet je wat, ik neem er (nog) een lekker wijntje bij. Tot volgende week, hik…sorry. 🙂

Dikke kus,
Yvon.

Lieve lezers,

Wat een vrije tijd had ik van de week. Ik hoefde pas op donderdag te beginnen met werken. Dus heb heerlijk genoten van het lekkere weer. Ik heb flink geluierd. Oké, de buitenboel is gedaan, huis aan kant, maar alles op het gemak. Ook elke dag even op koffievisite geweest bij vrienden. Moet je ook af en toe bijhouden. Woensdagmiddag ben ik nog even afscheid gaan nemen van Madelon, want die is op vakantie gegaan. Heerlijk voor haar!!! Ze was er echt aan toe, volgens mij liep ze op haar tandvlees. We hebben het een en ander doorgenomen en ik kan er de komende 2 weken tegenaan. Geen probleem zo samen met Melvin en Anthony.
Het is best druk in de winkel, ondanks dat het nieuwe gedeelte voor het grote deel zijn winkels al heeft geopend. Het trekt ook een hoop nieuwe mensen naar ons dorp. Heel gezellig. Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vind al die winkels. Het brengt wat leven in de brouwerij. Het kan nog best wel wat gaan worden met Pijnacker. En de meeste vaste klanten geven al aan dat ze bij ons zullen blijven komen. Ach, wij gaan gewoon op dezelfde manier verder. Een gezellig praatje, bakkie koffie erbij en veel advies bij het uitzoeken van kleding. Het blijft zo leuk om te doen!!!
Donderdagavond had ik een afspraak in Oud Beijerland. Op marktplaats had ik een stoel gekocht. Ik was erg benieuwd, want het eerste bod werd gelijk geaccepteerd. Zou het wel wat zijn? Eenmaal daar, zag ik hem gelijk staan. Geweldig!!! Die past echt bij ons. Waarom doen jullie hem eigenlijk weg? Toen ik de zwangere buik van haar zag, had ik al een idee. De box moet er komen te staan, zei hij. Dus helaas is er voor de stoel geen plaats meer. Nou, wat mij betreft is ie verkocht (echt zoooooo goedkoop). Laten we hem maar inladen. Tot slot krijg ik nog een mapje in mijn handen. Het blijkt het paspoort van de stoel te zijn. Het moet niet gekker worden. Een kwaliteitspaspoort!!! Volgens mij hebben we een zeer goeie koop gedaan. Vrijdag de hele dag gewerkt en zo kwam ik om half 10 thuis. Ronnie keek voetbal en Jasper zat boven een film te kijken. Wim was naar de taptoe in Delft, waar Edwin moest optreden. Dan ga ik maar achter de laptop. Zie ik daar een bericht op facebook van een vriend die ik net afgelopen donderdag heb toegevoegd, dat hij de taptoe van Delft mag fotograveren. Dus ik vraag gelijk of hij er een van Edwin wil maken. Ja, dat is een kans van 1 op weet ik veel. Hij vroeg hoe hij eruit zag en ik gaf hem door, rare pet, trombone en hij loopt bij Metro Scheveningen. Zaterdag krijg ik toch een mooie foto toegestuurd!!! Hij had hem gevonden. Zo leuk van hem en ook zo toevallig dat ik hem net op facebook heb. En dan zeggen ze, toeval bestaat niet.

Na een lekker dag in de winkel afgelopen zaterdag, heb ik thuis snel een taart gemaakt, opgeruimd en een wijntje gedronken. Snel een broodje gegeten en naar het dorp voor de 12inch-race. Bij het snookercentrum kreeg ik van de eigenaar een biertje om een beetje in de stemming te komen. Het was al zo gezellig druk. Overal stond ik wel even met iemand te kletsen. Bere gezellig zo langs de kant (al fiets ik eigenlijk liever zelf mee). Na een tijdje is Wim ook terug van de voetbal en lopen we een rondje om op een goeie plek foto’s te maken. Er deden nl 3 gasten mee, die gesponsord werden door Lake Side. Ze hadden een geweldige kar gemaakt hadden ze in de winkel verteld, iets met een draak. Komt er toch op een gegeven moment een geweldig ding aan!!

Zijn het die jongens, met een dame bovenop de kar. Op de zijkant staat Lake Side en ze rijden ook nog in t-shirts van ons. Echt zo super gaaf gedaan!!! Zij moesten wel in de prijzen gaan vallen. Wel jammer dat we het feest niet konden meemaken op de sportlaan, we hadden nl een paar maanden geleden al een afspraak gemaakt met vrienden. Ook heel gezellig. Ronnie was wel met een groepje geweest en kwam thuis met de mededeling dat “de Lake Side kar” 1ste was geworden. Of het nu de mooiste kar was of de techniekprijs was, dat was niet duidelijk. Ze stonden in ieder geval op het podium. Top gedaan mannen!!
De zonnige zondag heb ik heerlijk in de tuin doorgebracht. Wel 3 wassen gedraaid, maar voor de rest helemaal niets. Om 16.00 uur kwamen mijn schoonouders en hebben we de week afgesloten met een bbq. Leuk zo met het hele gezin. Wat nog niet eerder gebeurd is, ik zit dit stuk buiten te tikken. Het is nog zo lekker. Morgen nog een dagje vrij en ik denk eraan om de wandelschoenen uit de kast te halen. Jullie lezen volgende week of het gelukt is.

Een fijne week allemaal!!
Liefs,
Yvon.