Hallootjes,

Van de week andere dagen gewerkt, i.v.m. de VIP-dag van afgelopen maandag. Het was een gezellige dag in de winkel en ook ’s avonds waren er klanten. Om 21.00 uur deden we de deuren dicht en Anthony zegt, nu nog ergens een borrel halen. Goed plan!! Maar “het Witte Huis”was dicht, Tante Boefie gesloten en ook bij Broccante stonden de stoelen op de tafels. Ja, maandagavond hè Dus zeg ik, ik weet nog een tent die altijd open is: Bremlaan 1. Daar zijn we dus uiteindelijk terecht gekomen. Leuk zo’n afsluiting.
Dinsdag aan het eind van de middag ben ik naar de winkel gegaan. Madelon en ik zouden naar de receptie van de slager gaan. Ze hebben de winkel verbouwd en zitten nu pal naast ons. Effe heel gezellig en wat is de winkel prachtig geworden. Ik vraag nog op een gegeven moment: van Jamin kregen we zo af en toe een ijsje, wat mogen we van jullie verwachten? Oh, eh,…ik kom wel langs met gerookte worst. Leuke lui allemaal!!! We hebben een lekkere toast uitgebracht met elkaar.
Van de week ook nog voor een gesprek geweest op Ronnie z’n school. Eigenlijk is het niet meer nodig, omdat Ronnie 18 jaar is en alles zelf mag beslissen. Maar we werden uitgenodigd en Ronnie vond het geen probleem. Wat een leuke school en wat een fijne leerkrachten. Ronnie zit daar echt op z’n plek. Ze willen hem stuk voor stuk helpen en dat geeft ons een goed gevoel.
Vrijdag had ik vrij en dat was voor het eerst. Wat een vreemd gevoel. Wat ga ik vandaag allemaal doen. Eerst even wat uitslapen en toen alles thuis een beetje op orde was, ben ik naar de winkel gegaan voor een bak koffie. Madelon stond alleen en ach ik was toch in de buurt. Mijn oog valt op een jasje wat er al een tijdje hangt. Ik heb hem al een paar keer gepast en ik ga hem steeds leuker vinden. Weet je, ik doe hem nog een keer aan. Het gekke van alles is, HIJ IS GEEL!! Niets zo veranderlijk als Yvon. Ik ben wel heel benieuwd hoe jullie dit jasje vinden. Misschien dat hij binnenkort bij mij aan de kapstok hangt. Nadat ik iets langer in de winkel ben geweest, heb ik boodschappen gedaan. Thuis even wat gegeten en daarna eindelijk de strijkplank gepakt. Oh, ik moest nog een hoes kopen, dus weer naar het dorp. Weer langs de winkel lopen en ik bedacht me ineens dat Madelon het misschien wel leuk vindt om ’s avonds bij ons te eten. Dat stelde ik haar voor en ze zou het nog laten weten. Toen ik bij de Plus liep, werd ik gebeld of er voor 1 pers gereserveerd kon worden. Komt ze toch eten, gezellig. Ik snel de boodschappen ingepakt en wil op de fiets stappen, zie ik ineens een auto in z’n achteruit gaan en trapt daarbij het gaspedaal hard in. Jeetje, wat doet ze nou??? Die gaat over de kop….Oh nee…En tenslotte komt de auto in de greppel tot stilstand. Ik ren er naartoe met nog een jongen. We doen de deur open en ze zit wezenloos te kijken. Zo, zeg ik, kom eerst maar even bij. Haal de sleutels er maar uit. Er is niets aan de hand hoor, zegt ze!! Zal ik hem er even uit rijden?? Nou zeiden wij, dat zal niet gaan. Je staat met je voorkant in de sloot en je wiel zit vast in de modder. Om een lang verhaal kort te maken, haar man is gekomen en de brandweer heeft haar auto eruit getakeld. Dit had heel anders kunnen aflopen. Toen ik thuiskwam kon ik gelijk met het eten beginnen en het was klaar toen Madelon kwam. Natuurlijk wel een flesje wijn opengetrokken.
Zaterdagochtend ben ik bijtijds opgestaan, ik wilde naar Berkel. Daar hadden ze iets wat ik moest halen voor ons feestje bij DSVP. En omdat ik om 12 uur moest beginnen in de winkel had ik er alleen ’s morgens nog tijd voor. Dus ik even snel heel en weer en volgens mij heb ik echt mazzel gehad. Ik was maar net thuis, of het begint te regenen. Het is daarna niet meer droog geweest. Zelfs ’s avonds toen we in fluoriserende kleren naar de Full Moon Party gingen, regende het pijpestelen. Wat was het gezellig en wat een heerlijke muziek. Ik heb weer een partij staan dansen, heerlijk!!! Om half 2 waren we het zat en zijn we naar huis gegaan.
Zondag toen ik wakker werd, regende het nog. Nee hè…en ik had afgesproken met Wilma. We zouden gaan wandelen met een stop bij Ron en bij een kennis uit de winkel die in Den Haag op zondag in een winkel staat. We hebben het moeten cancelen, echt balen. Maar goed, ik had het afgesproken dus hebben we de auto opgehaald bij mijn schoonouders en zo zijn we toch langsgegaan.  Echt zo gezellig bij Ron en Arjan. Leuk om Ron nog even te zien voordat hij straks naar Curacao en Nieuw Zeeland gaat. Ja, hij heeft het goed voor elkaar. Daarna nog naar de Fred. Hendriklaan en bij de kledingzaak naar binnen gegaan. Wat vond ze het leuk!! Echt een super mooie winkel, met veel “grote”merken. Echt zo anders dan bij ons. Wat leuk dat ze dan toch af en toe bij ons komt shoppen. We kregen koffie en hebben even gezellig staan kletsen. Zo vloog de middag snel om en we hebben die afgesloten met een borrel bij mijn schoonouders. Een heerlijke zondag, waarbij op dit moment Jasper en Ronnie lachend voor de TV zitten, Edwin en Wendy hun stage voorbereiden, Wim soep aan het maken is voor morgen en ik bekijk dit alles en tik ondertussen mijn stuk. Gezellig zo met elkaar. Wendy is 3 dagen in de week bij ons, omdat ze stage loopt bij de Beatrixschool. Het leuke is, ze is zo thuis, dat ze Jasper zit te overhoren al het nodig is. Super leuk om te zien.
Dan is deze tekst die ik van de week tegenkwam echt van toepassing: Happiness is not a destination, it’s a way of live.

Tot volgende week allemaal!!
Dikke kus,
Yvon.

Lieve allemaal,

Het is nu maandagochtend vroeg en eindelijk tijd om mijn stuk te schrijven. Waarom dat gisteren niet gelukt is…ik vertel het later in het verhaal.
Van de week naar de kapper geweest. Ik had zin een een andere “look”. Dus toen ik dat vertelde aan Rosanne (mijn kapster) begreep ze wat ik bedoelde. Ze ging aan de slag en toen ze de handdoek van mijn haren haalde, schrok ik wel. Oh nee, wat donker!!! Joh, zei ze, wacht maar tot ik het ga drogen. Maar eerst nog even knippen en ze haalde er echt veel vanaf. Oh nee, wat is het kort!!! Nou, zei ze, dat was wel een keertje nodig. Oh jee, wat heb ik gezegd. Krijg ik daar geen spijt van? Ik zat er toch wel een beetje ongelukkig te zijn. Toen ging ze het drogen en het was inderdaad een hele mooie kleur. Oké, ik moet wennen, maar het past wel meer bij mijn gezicht. En daarbij, de kleur wordt iets lichter na een paar keer wassen. Goed, ik heb het zo gelaten en als ik de volgende keer kom en ik vind het toch te donker, kan het altijd ietsje blonder. Maar, wat zei Wim toen ik thuiskwam…..wat gaaf, dit moet je voortaan altijd doen. Nou ik weet het zo net nog niet. Elke keer als ik in de spiegel kijk, mis ik toch wel die blonde lokken. Mijn jongens zeggen helemaal niets, ook niet echt een fijn gevoel. Zien ze het niet, of is het echt niet mooi. Ja, Edwin zei, zo kappertje geweest? En daar laat hij het dan ook bij. Niet van iets te donker mam, of leuk mam, nee laat mij maar nog onzekerder worden. Mijn haar is zo belangrijk voor mij, dat moet gewoon goed zijn, ik moet er niet over hoeven nadenken. ’s Avonds ging ik sporten en dan zal ik de meiden wel horen. Ik kom binnen en er wordt niets gezegd. Jeetje, zie je wel. Al zouden ze maar zeggen, wat heb jij gedaan??? Dan zat ik gelijk de volgende dag weer bij de kapper. We stonden al in de zaal de warming up te doen, zegt Ineke ineens, wat zie jij er goed uit mens, wat heb je gedaan? Oh, ik zie het, je hebt je haar laten doen. Gaaf zeg!!! Ik het hele verhaal verteld en hoopte dat iemand iets zou zeggen en dat ik er zo onzeker van word. Niet doen meid, het staat je onwijs goed. Oké, thankx!!
Ook in de winkel gaf Madelon aan dat ze het gaaf vond, misschien wel mooier dan het andere. En nog kijk ik elke keer in de spiegel om mezelf te overtuigen. Het is nu al een stuk lichter en ik kan zeggen dat ik er nu blij mee ben. Wat kan ik toch moeilijk doen hè, terwijl ik in Zuid Afrika zo makkelijk was. Het maakt niet uit hoe je er uit ziet….ja ja.

Woensdagavond hadden we een afspraak in Moerkapelle. Op Marktplaats had ik een mooie kast gezien waar ik op geboden had. Via de mail liet ze me weten dat ik hem voor €150,00 mocht komen halen. Dan wilde ik hem eerst zien en zodoende reden we erheen. Zo, wat een mooi huis zeg!!! Ze deed de deur open en moest naar de kinderen. Loop maar door en kijk maar naar de kast. Gooi alle laatjes en deurtjes maar open. Oké… Het was een geverfde kast, echt leuk, maar niet voor die prijs. Dus komt ze even later terug en ik zeg dat ik de prijs te hoog vind, maar voor €100,00 wil ik hem wel overnemen. Ook goed zegt ze!! Nou, zegt Wim, dan moet ik gaan kijken waar ik een auto vandaan kan halen om hem op te halen. Waar wonen jullie, vraagt ze. Mijn man komt hem wel brengen hoor. Hè?! Nou ja, dat ga je niet menen. En zo werd hij zaterdagochtend bij ons afgeleverd. Hij staat geweldig, ik ben er zo blij mee!!!!

Zaterdagavond hadden we een feestje van vriend Marko. Hij werd 50 jaar en vierde dit in de Tinteltent. Toen we binnen kwamen zagen we niet echt bekende. En of er hier gedanst zou worden waar ik zo op gehoopt had, daar begon ik aan te twijfelen. Maar goed, het was nog vroeg. Het werd al snel drukker en gezelliger en wat zo leuk was, er waren veel “oude” bekende. Een schoolvriendin van mij en Wim z’n eerste vriendinnetje. Echt zo leuk om mee te kletsen. Er was ook nog een act van 2 jongens die een Ierse dans opvoerden. Zo gaaf!! Na die dans gingen de statafels aan de kant en ja hoor….er werd gedanst. Heerlijk!!! We hebben de hele avond op de dansvloer gestaan. Laat mijn broer nu ook nog binnen komen lopen en zo stond ik niet veel later met hem te dansen. Het vreselijke nummer “Paradise by the dashboardlight”, die staan wij te playbacken. Het blijft leuk. Maar wat wordt het dan snel laat. Pff kwart voor 3 en de volgende dag zouden we gaan lopen. Oké, vlug naar bed.
Wilma had aangegeven dat ze niet kon, dus Wim wilde haar plaats wel innemen. Wel eerst met de jongens ontbeten, dat vinden we zo gezellig en daarna de schoenen aangedaan. Ik kon niet wachten, het was prachtig weer. Met een korte broek en een t-shirtje aan de tocht begonnen. Echt zo lekker!!! Een beetje jammer dat we onze portemonnee vergeten waren, maar des te harder liepen we voor een bak koffie. Om half 3 waren we thuis en hebben we zo’n 23 km gelopen. Die koffie hebben we niet meer gehad, want het was douchen, omkleden en naar de proeverij in het dorp. Madelon stond er met een kraampje en het zou wel eens gezellig kunnen zijn zo met het zonnetje erbij. Nou, dat was het ook. Lekker aan een tafeltje hangen met wat kennissen. Onwijs gezellig met elkaar (Anton en Wilma, dat etentje in de Guyter gaan we echt doen!!) Later kwam ook vriend Bart en nog later Madelon en haar moeder erbij staan.  En het werd gezelliger en gezelliger…en later en later. . Dat laatste wijntje bij die kraam uit Bleiswijk, die had ik niet meer moeten nemen. Wel leuk om zo met Marko van de Guyter en de andere organisator een babbeltje te maken over hoe je dit groter kan maken. Zegt die man ineens, wat een leuk mens ben jij, hoe is het met je relatie? Super goed!!! Om zeven uur waren we thuis en zouden nog moeten koken. Ik dacht het niet en Edwin heeft toen maar shoarma besteld. Die kreeg ik echt niet weg en heb maar een douche genomen. Dar knapte ik wel van op, maar mijn stuk schrijven dat werd hem niet meer.
Maar na heerlijk geslapen te hebben, ben ik vroeg opgestaan en zit ik lekker te tikken. Zo nog even m’n huis aan kant maken en dan om half 12 naar de winkel. Het is vandaag weer VIP-dag.
Maak van elke dag een “zonnige dag”, ook al regent het.
Tot volgende week allemaal!!!

Liefs,
Yvon.

Hallootjes,

Ja ja, maandagochtend weer een rondje gemaakt. Een lekker tempo en een leuke tocht. Net iets minder dan 20km, maar dat maakt niet uit. Onderweg naast veel bekende ook heel wat vreemde vogels tegengekomen. Ze noemen het kunst, maar dat zie ik er niet aan af. Eigenlijk heb ik veel liever iets grappigs wat ik kan fotograveren. Misschien volgende week, want dan ga ik gewoon weer.
Als ik terug kijk op de afgelopen weken dat ik de winkel moest draaien, heb ik er echt een goed gevoel over. Er waren zulke leuke klanten in de winkel. Hoe geweldig is het om man en vrouw helemaal in het nieuw te steken.  Ze waren gewoon een uur aan het passen, bere gezellig. Ze waren zo blij met het resultaat, dat ik ze gewoon even op de foto wilde hebben. Leuk toch!!!!
Het is me alles meegevallen, ondanks dat ik zoveel uur heb gedraaid. Maar goed, dat kan alleen maar omdat ze thuis met alles meehielpen. Heerlijk om te zien dat de jongens ook van alles deden. Ach, ik mopper wel eens op ze, maar ik mag echt niet klagen. Ze kunnen ook zo lekker met elkaar overweg, zo leuk om te zien. Ze hebben zelfs al besproken, wie wat gaat doen met kerst. Sinds 2 jaar delen we de taken met de kerstmaaltijd. Dus dat is nu al doorgesproken. Je kunt niet vroeg genoeg zijn.
Afgelopen vrijdag kwam Madelon in de winkel. Ze hadden een heerlijke vakantie gehad in Costa Rica. Leuk om alles te horen. Ze bleef vertellen en op een gegeven moment hebben we haar gewoon de winkel uitgestuurd. Ze hoeft pas maandag te beginnen, dus wegwezen. Ik moet zeggen dat ik wel blij ben dat ze er weer is, omdat er nu weer vergaderingen op de agenda staan. En van de week werden er ook weer toneelboekjes afgegeven. Of ik ze wilde lezen en een keuze wilde maken. Ik vind dat altijd leuk om te doen en het heerlijke is, dat het ook bijna weer begint. Als ik zo aan het toneel denk, zie ik mezelf al weer verkleed over het toneel gaan. We gaan alweer het 5de jaar in. Het eerste jaar was ik zuster Noor, dat was een klein rolletje. Het tweede jaar was ik Bonne, die rol werd al iets groter. Het derde jaar was ik de burgermeester. Daar was ik niet echt blij mee. En vorig jaar, de vierde keer, was ik Truus en dat vond ik geweldig. Ik ben benieuwd wat er dit keer uitkomt. Eerst maar even de boekjes lezen.
Donderdagavond ben ik met Corine naar “tante Boefie” geweest. Zo eens in de zoveel tijd moeten we weer even bijkletsen. Wat is het daar gezellig zeg!!! Oh, zei Corine tegen mij. je moet me zo herinneren dat ik reserveer voor volgende week. Nou ja, zeg ik, ik ga ook reserveren maar dan voor a.s. zaterdag. Ook toevallig. We hebben een heerlijke avond gehad en heel ontspannen. Het is geen nachtwerk geworden, maar dat is maar beter ook nu ik de hele week moest werken. Toen we weg wilde gaan gaven ze aan dat ze voor het weekend helemaal vol zaten. Dat was balen zeg. Ach, dan gaan we toch gewoon weer naar de Guyter. Echt geen straf hoor, ha ha.

Zaterdagavond begon om kwart voor zes mijn weekend. Ik had er zin in! Edwin was een weekendje weg met zijn schoonfamilie, Ronnie moest al om half 7 gaan werken en Jasper had een bbq van het speeltoneel. Dus….wij naar de Guyter. Zo lekker om daar te zitten, we voelen ons echt zo thuis (is dat een goed teken?). Op een gegeven moment komen er 2 gasten bij ons aan tafel van het eerste van DSVP. En omdat Wim nu vaste grensrechter is van het eerste, kwamen ze even kletsen over de wedstrijd van die middag. Wat een leuke mannen en al gauw ging het over van alles en nog wat. De afspraak staat dat we elkaar zien op het DSVP-feest. Dat lijkt me een goed plan!!
Zondag, uitslaapdag. En wat krijg ik van mijn lieve vent…ontbijt op bed! Wat een luxe. Wat een heerlijke start van een relaxte dag. ’s Middags nog even wat behangen en wat kleine klusjes gedaan.
Ik ga aan tafel, het eten is klaar. Weet je wat, ik neem er (nog) een lekker wijntje bij. Tot volgende week, hik…sorry. 🙂

Dikke kus,
Yvon.

Lieve lezers,

Wat een vrije tijd had ik van de week. Ik hoefde pas op donderdag te beginnen met werken. Dus heb heerlijk genoten van het lekkere weer. Ik heb flink geluierd. Oké, de buitenboel is gedaan, huis aan kant, maar alles op het gemak. Ook elke dag even op koffievisite geweest bij vrienden. Moet je ook af en toe bijhouden. Woensdagmiddag ben ik nog even afscheid gaan nemen van Madelon, want die is op vakantie gegaan. Heerlijk voor haar!!! Ze was er echt aan toe, volgens mij liep ze op haar tandvlees. We hebben het een en ander doorgenomen en ik kan er de komende 2 weken tegenaan. Geen probleem zo samen met Melvin en Anthony.
Het is best druk in de winkel, ondanks dat het nieuwe gedeelte voor het grote deel zijn winkels al heeft geopend. Het trekt ook een hoop nieuwe mensen naar ons dorp. Heel gezellig. Ik moet zeggen dat ik het erg leuk vind al die winkels. Het brengt wat leven in de brouwerij. Het kan nog best wel wat gaan worden met Pijnacker. En de meeste vaste klanten geven al aan dat ze bij ons zullen blijven komen. Ach, wij gaan gewoon op dezelfde manier verder. Een gezellig praatje, bakkie koffie erbij en veel advies bij het uitzoeken van kleding. Het blijft zo leuk om te doen!!!
Donderdagavond had ik een afspraak in Oud Beijerland. Op marktplaats had ik een stoel gekocht. Ik was erg benieuwd, want het eerste bod werd gelijk geaccepteerd. Zou het wel wat zijn? Eenmaal daar, zag ik hem gelijk staan. Geweldig!!! Die past echt bij ons. Waarom doen jullie hem eigenlijk weg? Toen ik de zwangere buik van haar zag, had ik al een idee. De box moet er komen te staan, zei hij. Dus helaas is er voor de stoel geen plaats meer. Nou, wat mij betreft is ie verkocht (echt zoooooo goedkoop). Laten we hem maar inladen. Tot slot krijg ik nog een mapje in mijn handen. Het blijkt het paspoort van de stoel te zijn. Het moet niet gekker worden. Een kwaliteitspaspoort!!! Volgens mij hebben we een zeer goeie koop gedaan. Vrijdag de hele dag gewerkt en zo kwam ik om half 10 thuis. Ronnie keek voetbal en Jasper zat boven een film te kijken. Wim was naar de taptoe in Delft, waar Edwin moest optreden. Dan ga ik maar achter de laptop. Zie ik daar een bericht op facebook van een vriend die ik net afgelopen donderdag heb toegevoegd, dat hij de taptoe van Delft mag fotograveren. Dus ik vraag gelijk of hij er een van Edwin wil maken. Ja, dat is een kans van 1 op weet ik veel. Hij vroeg hoe hij eruit zag en ik gaf hem door, rare pet, trombone en hij loopt bij Metro Scheveningen. Zaterdag krijg ik toch een mooie foto toegestuurd!!! Hij had hem gevonden. Zo leuk van hem en ook zo toevallig dat ik hem net op facebook heb. En dan zeggen ze, toeval bestaat niet.

Na een lekker dag in de winkel afgelopen zaterdag, heb ik thuis snel een taart gemaakt, opgeruimd en een wijntje gedronken. Snel een broodje gegeten en naar het dorp voor de 12inch-race. Bij het snookercentrum kreeg ik van de eigenaar een biertje om een beetje in de stemming te komen. Het was al zo gezellig druk. Overal stond ik wel even met iemand te kletsen. Bere gezellig zo langs de kant (al fiets ik eigenlijk liever zelf mee). Na een tijdje is Wim ook terug van de voetbal en lopen we een rondje om op een goeie plek foto’s te maken. Er deden nl 3 gasten mee, die gesponsord werden door Lake Side. Ze hadden een geweldige kar gemaakt hadden ze in de winkel verteld, iets met een draak. Komt er toch op een gegeven moment een geweldig ding aan!!

Zijn het die jongens, met een dame bovenop de kar. Op de zijkant staat Lake Side en ze rijden ook nog in t-shirts van ons. Echt zo super gaaf gedaan!!! Zij moesten wel in de prijzen gaan vallen. Wel jammer dat we het feest niet konden meemaken op de sportlaan, we hadden nl een paar maanden geleden al een afspraak gemaakt met vrienden. Ook heel gezellig. Ronnie was wel met een groepje geweest en kwam thuis met de mededeling dat “de Lake Side kar” 1ste was geworden. Of het nu de mooiste kar was of de techniekprijs was, dat was niet duidelijk. Ze stonden in ieder geval op het podium. Top gedaan mannen!!
De zonnige zondag heb ik heerlijk in de tuin doorgebracht. Wel 3 wassen gedraaid, maar voor de rest helemaal niets. Om 16.00 uur kwamen mijn schoonouders en hebben we de week afgesloten met een bbq. Leuk zo met het hele gezin. Wat nog niet eerder gebeurd is, ik zit dit stuk buiten te tikken. Het is nog zo lekker. Morgen nog een dagje vrij en ik denk eraan om de wandelschoenen uit de kast te halen. Jullie lezen volgende week of het gelukt is.

Een fijne week allemaal!!
Liefs,
Yvon.

Ha vrienden,

Te laat!!!! En wel 2 dagen. Eigenlijk niets voor mij. Ik zit waarschijnlijk nog in het Afrikaanse ritme. Komt wel…. Nu heb ik ook van het weekend geen tijd gehad, dus dat zou het ook zomaar kunnen zijn.
Vorige week was het wel vreemd om weer te beginnen met alles. Ik had er gewoon een beetje moeite mee. Maandag had ik nog vrij en omdat het in het weekend zo warm was, hadden  Ronnie, Jasper en ik afgesproken dat we naar Scheveningen zouden fietsen. Dus, op tijd eruit en lekker lang genieten van zon zee strand. Nou zee en strand hebben we gezien, behalve de zon. Langs de kust was het helemaal bewolkt. Echt lachen. Gelukkig vonden de jongens het lekker om een stuk te fietsen en ach we pakten gewoon een terrasje. Heel leuk! ’s Middags waren we weer thus en heb ik een beetje gerommeld.
Dinsdag mocht ik voor het eerst weer werken. Ondanks dat ik er zin in had, kwam ik er niet in. Madelon zei nog, je bent er wel maar je bent er niet. En zo voelde het ook. Zo raar dat je ineens weer in de winkel staat. Mensen die zeggen: “Ik heb eigenlijk niets nodig hoor”! Ik dacht gelijk, weet je wie er iets nodig heeft!!! Ik zat duidelijk nog bij de inwoners van Mdumbi. Dat gevoel heeft nog een paar dagen aangehouden, maar vrijdag ging het al stukken beter. Het was ook mega druk en dan draai je al snel mee.  Ook zo leuk dat er veel mensen de winkel inkomen puur en alleen om te vragen hoe het geweest is. Ik bleef kletsen.
Vrijdagavond gezellig met Wim naar de film “Intouchables” geweest. Daar had ik al zoveel over gehoord. Eigenlijk had ik voor mijn vakantie al willen gaan, maar daar is niets meer van gekomen. Ik was dan ook blij verrast, dat hij nog draaide. En wat een geweldige film!!! Ik heb zo gelachen en vervolgens is het ook emotioneel. Echt geweldig.
Zaterdag was ik vrij en die ben ik ook zo doorgekomen. ’s Avonds hadden Ronnie en ik een soort van reunie van de Ubuntujongeren. Poolen in Nootdorp onder het genot van een drankje. Super leuk om iedereen weer te zien. Ronnie voelt dat ook. Hij is gelijk met een potje pool mee gaan doen. En leuk om te zien dat hij het best kan. Zelf ben ik er geen ster in, allang blij als ik de juiste bal kan raken. Maar goed, het gaat om de gezelligheid. Op een gegeven moment kijk ik een beetje rond en je gelooft het niet….Staat mijn broer daar te poolen met een groep mannen. Da’s toevallig. Ik loop naar hem toe en we beginnen te lachen. Wat doe jij hier?? Laten we daar nu allebei voor het eerst komen, echt bizar. Alleen ging hij op een gegeven moment naar de Guyter en wij bleven nog even. Om kwart voor 2 was ik thuis (nog even gedacht zal ik nog naar de Guyter gaan?). Het zou sowieso een kort nachtje worden, want er stond voor zondag een personeelsuitje gepland. Dat betekende dat ik om half 8 eruit moest. ’s Morgens was ik maar wat blij dat ik gelijk naar huis was gegaan. Die uurtjes slaap had ik gewoon even nodig. Om half 9 stond mijn collega Melvin voor de deur en zo gingen we samen naar Madelon. We wisten niet wat we zouden gaan doen, maar badkleding, handdoek en makkelijke schoenen moesten mee. Ook een regenpak was geen overbodige luxe.  Het jammere van alles was, dat we al met een flinke bui weggingen. Die handdoek kwam dus al van pas. Toen we om 9 uur met z’n 4-en vertrokken, wisten we nog niets. Toen we bij de Loosdrechtse plassen kwamen, werd er iets meer duidelijk. We werden daar ontvangen door Madelon haar vader en haar opa en oma. Die hadden de koffie met gebak al klaar staan. En ja, daar lag een zeilboot klaar. Na de koffie zijn we de boot opgegaan en werden er instructies gegeven. De taken werden verdeeld en we kwamen er een beetje in. Rond het middaguur gingen we terug en oma had een lunch klaar staan. Echt zo gezellig. Om half 3 nog een keer het water op en de taken werden anders verdeeld. Ik was stuurvrouw. Is dit nu wel zo verstandig? De wind trok echt aan en we moesten met recht alle zeilen bijzetten. Wind, regen en dan ook nog de juiste koers varen. Leuk om te doen!! Er waren momenten dat de boot echt zo schuin lag, dat er water in de boot kwam. Best griezelig!! Anthony was er dan ook niet blij mee, dat was duidelijk aan zijn gezicht te zien. Het was zwaar zo met die wind, maar goed te doen. Volgens mij kun je beter dit weer hebben, dan het weer (30 graden en windstil) van vorig weekend. Het was nu echt spectaculair, er gebeurde wat. We hebben onze vuurdoop gehad!! Teruggekomen nog een borrel genomen en om 8 uur de spullen gepakt en vetrokken voor een hapje eten. Bij een gezellige tent hebben we heerlijk gegeten en het was bere gezellig. Een top-dag met een top-team!! Op de terugweg was het toch wel duidelijk dat het zwaarder was dan dat ik dacht. Ik was op de achterbank in slaap gevallen (je wordt ouder mama….).

En dan is de eerste schoolweek weer begonnen. Alles gaat weer gewoon draaien en daar ben ik ook wel weer blij mee. Van de week een drukke boel in de winkel, want we bestaan 2 jaar. Misschien leuk om te weten dat donderdagavond de winkel (extra) open is en er een catwalk is met een DJ en al. Veel voorbereidingen dus.
Een fijne week nog en tot schrijfs!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Laat ik nu al de hele week vrij hebben. Dat was zo, omdat ik misschien de Nijmeegse zou gaan lopen. Na vorige week zondag het polsbandje te hebben opgehaald, wilde ik hem niet meer afdoen. Maandag liep ik enigszins te stralen, misschien dat we vrijdag naar Nijmegen gaan. Als er eenmaal iets in mijn koppie zit, wil ik ook eigenlijk wel dat het gaat gebeuren. A la Yvon. Dinsdagochtend, de eerste loopdag, werd ik wakker en hoorde dat het met bakken uit de hemel kwam. Stiekem vond ik het niet zo erg dat ik niet hoefde te starten, maar mijn gedachten waren wel daar. Na een uurtje ben ik mijn bed uit gegaan, want Jasper had een vriendje gevraagd om te komen en we zouden met z’n 3-en naar Blijdorp gaan. Echt zo gezellig!! Leuk ook met al die jonge dieren. Het weer zat ook mee en zo werd het een zeer geslaagde dag. Thuisgekomen realiseerde ik me, dat de eerst dag voor de wandelaars er al weer op zat. Toch wel balen dat ik er niet bij ben… zeker als je de verslagen ziet op tv. Dus maar even naar Wilma gebeld om te vragen wat we zouden gaan doen. Nu kwam het voor haar niet goed uit en had ze vrijdag iets belangrijks te doen. Mijn eerste gedachte was, dan ga ik toch alleen. Geen prbleem, dat heb ik eerder gedaan. Theo en Ilse in Nijmegen hadden al aangegeven aan mij, dat ik altijd mocht bellen. Dat ze altijd wel ergens een bed konden neerzetten. Dus zou dat donderdagavond gerust kunnen. Ik denken en denken….. Woensdagochtend werd ik wakker en eigenlijk had ik de hele dag wel in bed willen blijven. Ze zeggen ook dat de 2de dag de moeilijkste is, nou ik weet het wel zeker. Wat zat ik in een dip. En dan hoef ik ook al niet te werken, dus ook geen afleiding. Het klinkt allemaal heel zielig, maar zo steekt een mens nou eenmaal in elkaar. Ik liep met mijn ziel onder mijn arm. Echt gezellig was ik niet. Wim zei ’s avonds, kom op, we gaan uit eten. Lekker gezellig bij de Guyter. En het was gezellig en ik was blij dat hij me overgehaald had. We hebben wat dingen voor de vakantie op een rij kunnen zetten en mijn zinnen werden verzet. Donderdagochtend was ik er dan ook uit, ik ga niet naar Nijmegen. Niet starten, dan ook niet 1 dag meelopen. Het zou niet eerlijk zijn tegenover de andere wandelaars. Daarnaast Wim kon niet naar Nijmegen komen en zou ik dus alleen heen en weer reizen. Hmmmm…..is dat leuk, ik denk dat ik een kater krijg. Nee, volgend jaar ben ik er weer bij, op zeker!!!!!
Donderdagochtend hebben we met een paar jongeren wat spullen voor de container voor Zuid-Afrika klaargezet. Er gaat van alles mee, laptops, naaimachines, sporttassen vol met nieuwe sportkleding en nog veel meer. Het gaat nu wel erg dichtbij komen. Op het moment dat ik dit schrijf, nog maar 4 nachtjes slapen.
Vrijdagochtend (de laatste en mooiste dag van de 4-daagse) stond ik vroeg op, want ik wilde de hele ochtend lopen. Het was geweldig weer en ik had er zin in. Na een uur kwam ik tot de ontdekking, dat ik mijn flesje was vergeten. Echt balen, want het was dorstig weer. Na 1,5 uur lopen (half 10) hoopte ik dat het Westerpark al open was. Helaas, dat was niet het geval. Zo ging ik mijn flinke ronde niet halen. Toen zag ik een man de speeltuin schoonmaken en daar ben ik naar toegelopen. “Goedemorgen”! zei hij. Goedemorgen, ik ben aan het lopen. Oh, dat had ik nog niet gezien, ha ha. Nu ben ik mijn flesje vergeten en ik vroeg me af of U misschien een flesje heeft die ik kan vullen. Ik voel dat ik wat moet drinken, anders gaat het niet goed. Ik ga eens even kijken, zei hij. Komt ie terug met een heerlijk koud flesje water en zegt, hier dame, alsjeblieft. Oh geweldig, dank U!!! Wat zijn er toch lieve mensen. Zo kon ik weer doorlopen en hoe. In mijn eentje heb ik 30 km gelopen en ik vond het heerlijk. Lekker rustig, met af en toe een klein vriendje die je tegenkomt. Spierpijn tot en met, maar dat maakte mij niet uit. Een heerlijk voldaan gevoel had ik.
Zaterdagochtend gezellig met Jasper naar de Parade in Nootdorp geweest. Effe samen shoppen en het een en ander voor de vakantie kopen. Toen we thuiskwamen en net aan de koffie begonnen, kwamen Ronnie, Edwin en Wendy terug van een week kamp. Edwin was hoofdleider en had heel wat voorbereidingen gehad. Wat kwamen ze enthousiast (en doodmoe) thuis, zo leuk om te zien. Ronnie gaf aan dat hij volgend jaar zeker weer mee gaat. Echt zo leuk voor hem!!! De kinderen (vooral de meisjes) zijn gek op hem.  We hebben even gezellig in het zonnetje met elkaar wat zitten kletsen en al gauw gaven ze aan naar bed te willen. Dat kwam goed uit, want wij hadden nog een verjaardag. Rond 6 uur zouden we met elkaar een bbq-tje doen. Dat werd 7 uur, maar dat maakte niets uit. We eindigde rond het vuur en de verhalen bleven komen. Echt zo fijn met je eigen gezinnetje.
Zondagochtend, zonnetje door het raam, nog even lekker samen in bed liggen en een beetje luieren. Maar als je dan op je mobiel ziet dat het al 16 graden is om half 9, dan wil ik niets liever dan eruit, een douche pakken en…..een bakkie thee op mijn lounchebank. Wat een vakantiegevoel.
Zo hebben we de hele dag doorgemaakt. Om half 12 pas ontbijten met elkaar en de hele dag in de tuin van het zonnetje genoten. Zie je dat ik het wel kan…zitten en niet te veel doen. Zolang het zonnetje maar schijnt.

Zo lieve lezers, dit is even mijn laatste verslag voor de vakantie. Op mijn site staat een link naar ubuntujongeren.waarbenjij.nu , daar kunnen jullie hopelijk iets van en over ons lezen. En anders zeker na 3 weken, want dan zal ik een eigen verslag tikken.
Een hele warme, zonnige en vooral heerlijke vakantie en tot gauw!!!!
Liefs,
Yvon.