Lieve vrienden,

Je zult maar geen internet hebben!!! Nou, ik was goed ziek. Ik heb afgelopen weekend niets kunnen schrijven en dat viel me zwaar. Dat ga ik dus nu dubbel en dwars inhalen.
Jullie hebben nog heel wat te goed van mij. Vorige week begon ik met een Vipdag in de winkel. We hebben een lekkere drukke dag gehad en dat is altijd heel prettig werken. De avond was ik vrij en dat kwam eigenlijk wel goed uit. Er moest nog het een en ander in het huis gedaan worden en dan kun je die avonduurtjes goed gebruiken. Ook op het Wilgenhof lag nog wat werk en de sleutel moest 2 juli worden ingeleverd, dus we hoefden ons niet te vervelen.
Woensdagavond was er diplomauitreiking op Ronnie z’n school. Wat waren (en zijn) we trots!!! Zoveel lovende woorden, geweldig. Hij zat dan ook te glunderen. Een prachtige eindlijst heeft ie, 1 zes, 3 zevens en 1 acht. Dat pakt niemand meer van je af. En nu op naar het MBO. Hij heeft er zoveel zin in, volgens mij gaat het helemaal goedkomen. 🙂
Zaterdag was ik jarig en ik had eigenlijk niet echt veel zin om het te vieren. We waren nog zo druk bezig en eigenlijk best moe van alles. Maar, staan er toch ineens vrienden in de achtertuin en komen een bakkie doen. Heel gezellig!! ’s Middags kwam ook Corine nog even aan en om 4 uur kwamen pa en ma, Ton en Babs bbq-en. Wat een heerlijke dag en wat was ik jarig. ’s Avond kwamen ook Gonda en Evert nog en Wilma kwam ook nog langs. Zo leuk allemaal!
Zondag hebben we eigenlijk de hele dag op het oude stekkie gezeten. Nou ja gezeten, alles klaar gemaakt voor definitief vertrek. Al met al toch nog een hele klus. ’s Avonds zaten we dan ook voldaan op de bank en wilden heel graag de volgende dag de sleutel inleveren.
Dan is het alweer maandag en zit ik met Ronnie om half 9 in de Randstadrail, op weg naar Blijdorp. Daar hadden we een afspraak voor een stageplek voor Ronnie. Wat een aardige lui en wat zat Ronnie op z’n gemak. De stagebegeleider Leen gaf hem een vertrouwd gevoel, heel fijn om te zien. Aan het eind van het gesprek was het super om te horen dat hij per oktober kon beginnen. Wat onwijs leuk voor hem!!! Toen we weer naar huis wilden gaan, werd er gezegd dat we gerust de dierentuin nog even in mochten. Zo, dat is leuk!! Daar liepen we dan, geheel onverwachts effe een gezellige maandag te hebben. Maar het mooie was, we keken niet echt naar de dieren, maar meer naar al het groen. Ja Ronnie, dat moet jij straks allemaal onderhouden. En hij moet ook het groen in de dierenverblijven bijhouden. Hij komt in het deel Azie/Afrika te werken. Gelukkig niet in Oceanium, want hij ziet het niet zitten om de waterplanten te snoeien, ha ha…….We hebben het er nog even van genomen samen!!
’s Middags na inspectie van de Woningbouw hebben we de sleutel van het Wilgenhof ingeleverd. Daar zijn we vanaf, heerlijk!!!! We hebben een toast uitgebracht.
Dinsdag nog even tussendoor met Wilma een bed gehaald. Die had ik op Telstar-online gekocht. We hadden nog een logeerbed nodig, maar wel een speciale maat. Hij paste maar net in Wilma haar auto, jullie hadden ons moeten zien. Die Wilma maakt ook nergens een probleem van.
Woensdag na het werk effe snel eten en daarna de 2de inenting halen. Dat viel allemaal reuze mee. Gelukkig was het droog en waren we weer snel heen en weer.
Jasper was die dag naar de natuurarts geweest en zijn bloed zag er prima uit!!! Je ziet het ook aan hem. De medecijnen doen dus goed z’n werk en dat is geweldig. Hopelijk blijft het allemaal zo, weet je….we gaan er gewoon vanuit.
Donderdag ging ik eigenlijk vanuit de winkel gelijk door naar de Guyter. Daar zouden we met de meiden van Tea-Bo gaan eten en borrelen. We konden gezellig buiten zitten met z’n 7-en. Op een gegeven moment zegt Ineke: Yvon, je hebt een nieuw stekkie en daar willen we iets voor geven. Nou ja!!! Zo leuk van die meiden, nogmaals onwijs bedankt lieverds!!!
Vrijdag hoefde ik alleen maar naar de Prinsjes om te werken en de rest van de dag was ik vrij. Tenminste, vrij van mijn werk. We zijn overal en nergens geweest, vanalles geregeld nog voor het huis. We wilden het graag klaar hebben voor de house-warming voor de familie. De keuken is helemaal af en het is een plaatje geworden. Wat gaaf dat je met weinig middelen zoiets moois kan maken. Ik sta er ook nog steeds van te kijken dat we helemaal geen nieuwe meubelen hebben gekocht. En als je het ziet lijkt het allemaal nieuw. Het komt allemaal zoveel beter en mooier uit. We hebben alleen maar nieuwe assesoires gekocht en dat maakt het zo anders. Het is een plaatje geworden, ik geniet er elke dag weer van.
’s Avonds vierde Irma haar verjaardag en dat was iets later geworden dat de planning was. Ook zat elke keer mijn glas weer vol en dat voelde ik pas toen ik op de fiets naar huis reed.
Oh jee, en zaterdag moest ik de hele dag werken. Samen met Melvin en Anthony heb ik een heerlijke dag gewerkt en gelijk erachter aan had ik een bbq van Ubuntu met aansluitend een feestje in “de kelder”. Allemaal leuk, maar pffff..ik ging het toch wel voelen. Op een gegeven moment zie ik ineens Bart, mijn toneelmaatje, binnenkomen. Dat vond ik echt geweldig!! Het was bere gezellig en op een gegeven moment stelde hij voor om ons op 26 juli uit te zwaaien en een verslag te maken tot op Schiphol. Met een fotoreportage en al. Wat leuk toch weer van hem!!! Dat is Bart ten voete uit, altijd iets bijzonders en hij staat altijd voor je klaar. Echt een lieverd. Om 11 uur had ik het wel gehad en zijn we naar huis gegaan.
Zondagochtend 9 uur op, van alles nog gedaan. Van spiegel ophangen tot plintjes plaatsen en vooral alles aan kant en schoonmaken. De familie komt en we willen het zo ver mogelijk klaar hebben. Nog even een partytent opzetten met statafels eronder. De taart halen die Jolanda (mijn ex-achterbuurvrouw) had gemaakt. Wat had ze dat super gaaf gedaan en hij was ook zo onwijs lekker. Ik hoor ze nog zeggen, je kan hem nog een week bewaren, ha ha….hij is gelijk helemaal op, iedereen vond hem heerlijk. Super bedankt Jolan, ik kom van de week nog effe langs.
Maar wat een weer mensen!!!! Tussendoor kwam gelukkig nog wel het zonnetje, maar eigenlijk te weinig voor het mooie. De familie kregen 1 voor 1 een rondleiding en de oh’s en de ah’s vlogen rond. Ze vonden het geweldig. Mijn zus zei, het lijkt wel een VT wonen huis, nou als dat geen compliment is. Na een gezellige bbq met elkaar en geweldige hulp van de kids was het om 9 uur weer rustig in huis. De vaatwasser staat aan en het lijkt wel of er niets is gebeurd. Wat een heerlijke dag!!!
Nu kijk ik toch wel uit naar morgen, een vrije dag. Als het weer het toelaat, ga ik heerlijk een eind wandelen. Helaas zal het geen oefenen zijn, maar puur voor mijn plezier. Ik heb namelijk besloten om de Nijmeegse niet te lopen. Ik denk dat mijn lichaam gaat protesteren. En ja, zoals Jasper zegt: mama, Zuid Afrika is voor 1x en Nijmegen kan je volgend weer. Hij heeft gelijk. Ook al gaat het aan mijn hart, want als er eenmaal iets in mijn hoofd zit, moet het gebeuren. Maar het verstand komt met de jaren, toch…..

Zo, nu maar gaan voorbereiden voor Zuid Afrika. Het gaat opschieten, ik krijg enigszins de kriebels. Wat een belevenis.
Tot volgende week!!!!!!!!

Dikke kus,
Yvon.
Ps. Volgens mij gaan we dit soort wagens over een paar weken wel zien, maar of ze er zo netjes uitzien……???

Lieve vrienden,

Daar zit ik dan, in het oude huis met een laptop. Het is leeg, kaal en erg stoffig. Maar hier kan ik mijn stuk nog schrijven en in het nieuwe huis nog niet. En….ik heb jullie zoveel te vertellen. Waar begin ik.
Vorige week waren we al druk bezig met allerlei dozen inpakken. Wat heb je dan veel spullen zeg!! En dan is er al zoveel weggegooid. Wilma en Dick kwamen ook nog een avondje met een aanhanger, zodat er al wat grote spullen over konden. Echt top dat ze dat wilden doen. Corine had aangeboden om afgelopen vrijdagavond een paar keer te rijden. Ook zo fijn, want dan kun je al iets inruimen. En omdat ik van de week 4 dagen zou werken, moest het wel ’s avonds. Maar Madelon zag waarschijnlijk enige vermoeidheidssignalen bij mij, want ze gaf mij vrijdag vrij. Dat kwam zo goed uit. Eerst ’s ochtends nog even bij dat ouder echtpaar langs en daarna kon ik gaan pakken en orgeniseren. Eigenlijk was ik er super relaxed onder. Laat het maar komen!! Zaterdagochtend (het was droog!!!!) half 9 kwam Ton aanrijden met een grote vrachtwagen. Zo gaaf dat hij dat had aangeboden om te doen. Dan hoeven we maar 1x te rijden. Maar eerst een bak koffie en wachten op de andere mannen. Daar kwamen John en Evert. Na de koffie zijn we aan de slag gegaan. De jongens en Wendy sjouwden er flink op los. Heerlijk dat ze wat ouder en dus ook gespierder zijn. Maar vlak Wendy niet uit, die tilde een krat elpees en die wogen als lood. Geweldig!!! Het ging als een speer en er werd flink doorgewerkt. Om half 10 was het huis leeg en ging de klep dicht. Half 10 al!! Samen met achterbuurman John ben ik naar het huis gefietst. Daar kon ik gelijk koffie zetten, want daar waren we wel aan toe. Heel gezellig zo met elkaar. En daar gingen we de boel maar weer uitladen. Alles gelijk naar de goeie kamer, het liep gesmeerd. Om 11 uur kwamen Nicole en Ineke, zij zouden de broodjes verzorgen. Daar zaten we om half 12 heerlijk van te genieten. Dus voor de middag waren we klaar, het moet niet gekker worden. Iedereen had nog wat aan zijn vrije dag. Wij konden lekker gaan uitpakken en opruimen en elke was ik weer blij als er een doos leeg was. Het leuke was ook, dat er wat bekende langs kwamen. Jan en An, onze vroege buurtjes uit de flat kwamen kijken. Mijn oud collega Wilma met haar dochter kwamen een bloemetje brengen en aan het eind van de middag kregen we een prachtig boeket van mijn schoonouders en zwager en schoonzus. Zo gaaf om iedereen het huis te laten zien. Het is een plaatje geworden. De meubels komen veel beter uit.
Van de week liep ik al in het huis rond in mijn eentje en toen had ik het al. Zo’n moment van geluk dat je het niet kan bevatten. Wat is dit super!!!! Daar wordt je gewoon sentimenteel van. Wat hebben wij het getroffen. En zeker ook met het weer. Als je dan ziet dat het vandaag bar en bar slecht is, dan zat alles wel mee voor ons.
En dan is er van de week nog zoiets leuks gebeurd.
Ronnie moet volgend jaar stage lopen bij een hoveniersbedrijf die aangesloten is bij school. Nu zat ik het lijstje een paar maanden geleden te bekijken en zag er ook Blijdorp tussen staan. Ik heb dus een mail gestuurd, waar ik niets op hoorde. Na een maand maar een keertje gebeld, maar ze hadden niets ontvangen. Ik alles doorgegeven en ze zou iemand terug laten bellen. Daar ging ook weer 3 weken overheen, toen Jasper van de week zei, Blijdorp heeft gebeld en ze bellen donderdag terug. Shit, dan zit ik op mijn werk. Mochten ze bellen, geef dan het nummer van de winkel maar door. En ja hoor, donderdag net voordat ik wilde openen, ging de telefoon. Ze had gehoord van Ronnie ne ze wilde een afspraak maken. Echt!!!! Wat gaaf!!! En eigenlijk zei ze gelijk al, dat hij in het gebied Afrika, Azie zou komen. Nou ja!! En dan zegt ze ook nog, sommige van de stagiares krijgen hier een vaste baan. Dat zou toch super zijn! Ik vind het zo leuk voor hem en kon niet wachten om het te vertellen. Hij was zo enthousiast. Zo gaan we dus begin juli een gesprek aan. Ik ben zo benieuwd.
Mijn week kan niet meer stuk en we zijn dan ook met elkaar (Ronnie had een bbq bij vrienden) naar de Italiaan gegaan. Komen we daar binnen, zitten er bekende van de voetbal (allebei met Lake Side kleding aan, ha ha) en ze zeiden, jullie horen afgepeigerd op de bank te zitten hoor!! Dat viel al met al dus reuze mee.
En vandaag, zondag, zijn Wim en ik in het oude huis bezig. Een beetje de laatste dingetjes doen. Heerlijk om zo weer naar huis te gaan!!!
Slaap lekker allemaal en reken maar dat wij dat zeker zullen doen 🙂

Een hele dikke kus van mij,
Yvon.

Lieve allemaal,

Helemaal tegen mijn principes, deze week geen verslag. De hele week zijn we al full time bezig in het huis en ja…, er moet ook nog gewerkt worden. Nu zit ik, na een hele dag klussen en spullen overbrengen, eindelijk even achter de PC. Maar eigenlijk alleen maar om jullie te zeggen dat ik lekker met mijn gezin voetbal ga kijken. Heel veel plezier allemaal en hopelijk gebeurt er een wondertje voor oranje.

Een fijne week!!
Dikke kus,
Yvon.

Ps. Het hele gezin was in de weer vandaag. Wim legt een laminaatvloer op zolder, Edwin is zijn kledingkast in elkaar aan het zetten, de jongens halen met de kruiwagen of op de fiets spullen over en ik verf er lustig op los. Een heerlijke dag zo!!

Lieve allemaal,

Wat heb ik een leuke week gehad met van alles en nog wat.
Naast het klussen in huis, toch nog 4 dagen gewerkt. Op zich is het zo’n lekkere afleiding. Maar aan de andere kant wil ik alleen maar bezig zijn met behangen. Er gaat ook van alles door mijn hoofd en ik denk dat dat het vermoeienste is van alles. Het feit dat je 2 huishoudens hebt en alles gewoon moet blijven draaien. Maar goed, je weet waar je het voor doet en als het goed is hebben we over 2 weken onze eerste nacht daar geslapen. Het wordt echt gaaf hoor!!! De keuken willen we nog laten spuiten en dan nog een andere achterplaat erop. Het zijn nu eigenlijk alleen nog maar de kleine klusjes. Het grote werk is allemaal gedaan. Wat ik niet mooi vond, was het deurbeslag aan de voordeur. Die was messing en het glom van hier tot Tokyo. Die wilde ik liever van chroom hebben. Dit was een mooie gelegenheid om naar mijn oude werk in Voorburg te gaan. Ik heb ongeveer 5 jaar gewerkt bij Haveman Edelmetaal Chemie en wel met veel plezier. Op de een of andere manier ben ik daar de afgelopen 22 jaar niet meer terug geweest. Zou er nog iemand van “de oude garde”werken? Ik had geen idee. Dus ik van de week met de randstadrail naar Voorburg. Ik liep er heen, alsof ik ging werken. Zo vertrouwd. De deur werd opengedaan en ik zag achter de balie Astrid staan, die mijn plek 22 jaar geleden had overgenomen. Kan ik U helpen, vroeg ze? Ja hoor Astrid, dat denk ik wel. Ze kijkt me aan en zegt, hé…uh…oh…Herken je me nog, Yvon van toen. Nou zie ik het, zei ze. En op hetzelfde moment komt Lex (voorheen de zoon van de directeur, maar nu zelf directeur), hé Yvon! Kom effe verder. En terwijl ik doorloop, zie ik op de expeditie Jennifer. Het lijkt wel of er niets is veranderd. Wat is dit leuk zeg!!! De deur gaat open en Ber komt uit de fabriek lopen. Jeetje, jij bent ook niets veranderd zeg! Ik zeg nog, een beetje blonder geworden. Hij vertelde dat hij inmiddels 11 kleinkinderen heeft. Dat meen je niet!!!! Komt er iemand langslopen en die zegt, goedemorgen! Hoi Ria, zeg ik en ze kijkt me aan…Hey hoi, wat ben jij veranderd!!! Zo komt Marco ook nog aanlopen, die heeft nog steeds het sportieve figuur van toen. Ik ga de fabriek in en zie Lex. Ik geef een aai over zijn kale kop. Maar verder ook totaal niert veranderd en zeker zijn lach herken ik meteen. We staan de hele tijd te kletsen en het voelt zo goed. Waarom ben ik niet eerder langsgegaan. Het blijkt ook nog dat de zoon van Lex op het Stanislas zit en wel in Havo 2. Moet niet gekker worden, Jasper zit daar ook. Na een hele tijd zeg ik tegen de mannen, we moeten eens een terrasje pikken! Lijkt me geweldig. Nou zegt Ber, we gaan dit jaar met de zaak uit eten en ik ga voorleggen of jij ook mee mag. Dat zou gaaf zijn!!! Wat ben ik blij dat ik er naartoe geweest ben. Weer even terug in de tijd, ontzettend leuk!!!

En dan begon in de winkel (waar niet) de oranjegekte. Elke dag hebben we een leuke aanbieding, maar de hele week het EK jurkje. Daar kwamen heel wat mensen op af. Zo liep de beheerder van het winkelcentrum langs en bekeek de jurkjes. Ik zei, ah…doe mij een plezier en trek er eentje aan. Voor jou doe ik dat!!! Maar, heel jammer, de rits kon niet dicht. Ook niet als ie z’n buik inhield….. ha ha ha. Gerda (het kaasmeisje) kwam gelijk aanlopen en we hebben verschrikkelijk gelachen. Geweldig sfeertje zo met de ondernemers.
Zaterdag had ik vrij en zouden we met het “oude” voetbalteam van Wim ’s middags bij de Dobbeplas een puzzeltocht lopen en ’s avonds de wedstrijd kijken met tussendoor lekker eten. En omdat Wim de hele week van ’s morgen vroeg tot ’s avonds laat bezig geweest was, had hij wel zin in een beetje ontspanning. Ik wilde nog wel even doorgaan met behangen en besloot om vlak voor de wedstrijd te komen. De sfeer begon goed, maar op een gegeven moment merk je wel dat het fanatieke voetballers zijn. Maar ondanks het verlies, hebben we het gezellig gehad met elkaar. Het blijft een leuke club zo met elkaar. 

Zondag was met recht een rustdag. Lekker lui doen en rond een uur of twaalf, toen we inmiddels aangekleed waren, zijn we naar de Gamma geweest. Wat spullen overgebracht en om half 2 naar mijn broer en schoonzus in Nieuw Vennep geweest. We hebben een hele fijne middag gehad en het moeilijkste is afscheid nemen. Dat is elke keer weer.
Zo, jullie zijn weer even op de hoogte.
Een hele gezellige week allemaal en omdat het voorlopig nog geen zomer is, moeten we zelf maar het zonnetje zijn.

Een dikke kus van mij,
Yvon.
Ps. Mijn achterbuurmeisje is bevallen van Chelsea, een prachtige dochter!!!!

Hallootjes,

Zo, effe lekker zitten om mijn stuk te schrijven. Pfff….het was een week met van alles en nog wat.
Dinsdag, woensdag en donderdag heb ik gewerkt. Madelon heeft me zo ingedeeld, dat ik vrijdag en zaterdag vrij ben. Echt tof van haar. Maar dat betekent wel, dat het dus elke week anders is.
Woensdagochtend had ik van alles te doen. Ik was even op de fiets naar Nootdorp geweest en daarna moest ik ook de ventilator nog wegbrengen. Ik was nog maar net thuis, of daar belt Madelon. Gaat het goed? Ja hoor, zei ik. Oh, zei ze, ik dacht dat er misschien iets was, want je zou om half 10 beginnen. Oeps, dat ga je niet menen. Ik in mijn agenda kijken en daar stond 12 uur. Heb ik het helemaal verkeerd overgenomen bleek achteraf. Het is een klein beetje een chaos in mijn hoofd. Er valt zoveel te regelen. Ronnie en ik hadden ’s avonds een afspraak bij de SGZ voor inentingen. Dat is in Delft en we gingen er op de fiets naar toe. 2 jaar geleden heb ik ze ook gehaald en ik wist dus dat het bij de brandweerkazerne, bij de Irenetunnel was. Na het eten wilde ik gelijk gaan fietsen, want dan kom je niet zo bezweet aan. Precies op tijd kwamen we aan, maar waar moesten we naar binnen? Het was toch hier???? Ergens klopte er iets niet, want nu zat Zorg en Welzijn er. Nee hè!!! Wat nu….. Het politieburo zat er vlak naast en ik ben daar dus naar binnen gelopen. Daar heb ik gevraagd of zij mij konden helpen en ze waren zo vriendelijk om van alles op te zoeken. Wat bleek, het zat nu helemaal aan de andere kant van Delft. Dan zullen we dus nooit op tijd op onze afspraak zijn. We stappen op de fiets en ik zeg tegen Ronnie, rij maar achter mij aan, we gaan racen. Eigenlijk was het heel komisch. Wij sjeesen door de stad en af en toe keek ik achterom om te kijken of hij mij nog zou volgen. Dan lachte hij en dacht ik, prima. Om 10 over half 8 waren we er met een flink bezwete rug. Beetje jammer….. Ik verontschuldigde me nog dat ik te laat was, zei ze, maakt niet uit hoor, het is inloop-inenten voor Ubuntu. Hebben we ons daarvoor zo gehaast. Ach, we waren er en dat was het belangrijkste. Ronnie kreeg en 2 en ik er 1 (omdat die van 2 jaar geleden nog goed was). Van die ene hadden we allebei best last en eigenlijk ook nog de dag erna. Begin juli moeten we nog een keer. Om half 9 waren we terug en wat ik best  vervelend vond, Corine zou komen schoonmaken. Die was dus al helemaal klaar en heeft ze dus alles alleen gedaan. Wat voelde ik me schuldig, terwijl zij dat totaal geen probleem vond. Donderdag zou de schilder beginnen met behangen en verven en alles moest stofvrij zijn. Echt fijn dat Corine dat heeft gedaan.
En dan is het donderdag en ben ik de hele dag in de winkel, terwijl er in ons huis een begin aan de afwerking wordt gemaakt. Spannend!!! Toen ik ’s avonds door de regen naar huis fietste om te eten, had ik nog niets gezien. En omdat ik samen met Jasper de Telstar zou lopen, kwam er na het eten ook niets van. Maar wat balen die regen als je de krant moet rondbrengen. Zeiknat waren we, maar wel lekker snel klaar. En we hebben een lol gehad. Achteraf weer helemaal niet vervelend om te doen.
Vrijdagochtend bij het ouder echtpaar om schoon te maken en daarna gelijk naar huis om mijn spullen te pakken. Vandaag hadden we de afsluiting van Point in het Bieslandsche Bos. Zo balen dat het regende, ik zag het al in het water vallen. Lisette kwam me halen om samen de boodschappen te doen. Een hele waslijst voor 20 personen. Eenmaal thuis heb ik nog wat voorbereidingen getroffen en ook nog ergens een kapstok gehaald (op de fiets!!!). Die wilde ik al zo lang hebben. Het is zo’n staande café-kapstok. Die zet ik in onze slaapkamer, voor onze badjassen. Ook weer geregeld. Ik was nog maar net thuis of Lisette staat voor de deur om mijn spullen in te laden. Op naar de bossen!!! Eerst hebben we met z’n 4-en een legertent opgezet (wat een klus) en wel in het zonnetje. Wat was het lekker weer en wat hadden we een mazzel. Om 18.00 uur kwamen de kids en er hing een prima sfeer. Geweldig leuk en gezellig. Een heerlijke bbq met veel leuke verhalen. ’s Avonds zaten we met elkaar rond het kampvuur en ineens staat Pieter op en geeft aan dat het mijn laatste keer Point is en dat ze mij willen bedanken voor afgelopen jaren. Ik kreeg een mooie bos bloemen. Daarna zegt Edwin (1 van de jongeren), ik heb niets voor je gekocht, maar ik heb een lied gemaakt. En ik ben door Marijn geholpen. Ineens gaan ze groepjes maken en kijken allemaal naar een mobiel en ze beginnen te zingen. Een nummer op het lied van Nick en Simon, Rosanne. Het was echt zo leuk!!!! Dat ze dat speciaal voor je doen, geweldig. ’s Avonds hebben we nog “Ren je Rot”gespeeld en ook dat was een schot in de roos. Wat is het toch een leuke groep. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb een hele korte nacht gehad. Ik denk dat ik rond 6 uur in slaap ben gevallen en om 7 uur kwam ik er weer uit. Ach, dat weet ik nou eenmaal. En weer dat zonnetje!! Heerlijk met een bak koffie in de zon, prima om de dag mee te beginnen. Met elkaar ontbijten, spullen opruimen, tent weer afbreken en om half 10 waren we klaar. Het is kort, maar oh zo leuk. Een mooiere afsluiting kon ik me niet wensen. Thuisgekomen eerst alles opgeruimd, een was laten draaien en mijn bed ingedoken. Heerlijk geslapen en daarna de boodschappen voor het weekend gedaan. Eindelijk even naar het huis om te kijken hoe het eruit zag. Oh….wat wit. Is het niet te wit??? Ik kreeg de kriebels. Ik weer naar huis en daar kreeg ik buikpijn. Ik had spanning over hoe het zou gaan worden. Zou het wel mooi zijn met de kleur op de muur en het laminaat. Ik Wim sms-en. Kom nog even praten met de schilder. Dus ik weer terug. Maar hij heeft me laten inzien dat het prima is. Kom maar terug als het klaar is, zei hij. Ha ha…
Zondag hebben we met het hele gezin staan klussen. Jan-Leendert is samen met Wim het laminaat gaan leggen en de 2 schilders zijn verder gegaan met het verven. Wat doen ze het toch netjes!!! Als jullie nog iemand zoeken voor een klus, kun je hem gerust bellen. (06 41882030)Ben je benieuwd, kom gewoon kijken bij ons naar het mooie resultaat. En nu ook het laminaat voor een deel ligt, zie je het langzaamaan een geheel worden. Wat gaaf, ons eigen huis!!!!!
Wat zijn we blij en trots. We genieten, ook al zijn we best moe, het is het allemaal waard!

Tot volgende week!
Liefs.
Yvon.

Lieve allemaal,

Nou, even een klein stukje dan.
We hebben de sleutel en zijn super blij!! Het was een prachtige zonnige dag. Om half 10 waren we bij de woning voor inspectie en om 10 uur zouden de verkopers en wij elkaar ontmoeten bij de notaris. Maar, ze zaten in een file en zouden het niet gaan halen. Het schema werd een beetje omgegooid en het paste allemaal prima. Een kwartier te laat kwamen ze aan en mevrouw was helemaal in tranen. Ze had het moeilijk en was ook erg vermoeid van de verhuizing. Zo zielig voor haar. Ze had volgens mij ook moeite met afscheid nemen. Na de handtekeningen gezet te hebben gingen we met z’n vieren nog naar ons huis (wat klinkt dat leuk). Wij hadden bloemen voor hun en zij hadden bloemen voor ons. Dikke zoenen en zo namen we afscheid. Was toch wel een beetje raar hoor.
We zijn gelijk maar begonnen met het behang eraf te halen. Om de haverklap kwam er iemand binnen om te feliciteren. Ze vonden het stuk voor stuk een prachtig huis. Mijn schoonmoeder zei, je kunt er zo in!! En eigenlijk heeft ze gelijk, maar ja we willen een open keuken. Victor kwam gelijk langs om mee te helpen en die is daar zo handig in. In een klap was het niet zo netjes meer. Het was ineens eeneen geweldige stofbende. Als de oude bewoners nu zouden langskomen, zouden ze zo schrikken. Maar goed, het moet eerst een zooitje worden, voordat het netjes wordt.
Onze vriend Rob kwam helpen met wat spullen halen. Altijd fijn als vrienden zich gelijk aanmelden.

Donderdagavond hadden we ook nog een belangrijke vergadering van Ubuntu. We hebben nu te horen gekregen dat we een kliniek gaan bouwen. Het komt nu wel erg dichtbij en dit soort berichten maakt het wel steeds leuker. De spanning stijgt.
De volgende dag waren we al weer vroeg in het huis. We hadden nog meer bedacht, we gingen de schouw er ook uithalen. Tuurlijk, doen we even. Maar dat zat toch wel heel erg tegen. Wim had met een diamantzaag een gat gemaakt en het bleek dat er nog een schoorsteen achter zat met leidingen ernaast. Dat ging hem dus niet worden. Toch maar weer dichtmaken er lekker laten zitten. Het is alleen nog een grote stofbende. En donderdag komt de schilder en dan moet ie kunnen beginnen. Hopelijk gaat dat lukken.
Wel fijn dat Jasper, Ronnie, Edwin en Wendy lekker meehelpen. Vele handen…..
Tot zover even en hopelijk heb ik volgende week een langer stuk. Het zal erom hangen, want ik heb ook nog Pointafsluiting met een overnachting in het Bieslandsche bos. We gaan het wel beleven.
Fijne week allemaal!!

Liefs,
Yvon.

Lieve allemaal,

Afgelopen maandag was het heerlijk wandelweer. Dus heb ik thuis het een en ander aan kant gemaakt en heb daarna mijn wandelschoenen gepakt. Ik was er klaar voor en had er zin in!! Mijn rondje ging van Zoetermeer naar Nootdorp en via Delfgauw weer naar Pijnacker. Lekker doorstappen op de beat van mijn MP3. Ik liep heerlijk en had nergens last van. In het Westerpark loop ik een beetje rond te kijken en te genieten en zie dat er een fiets naast mij komt rijden. Zegt er ineens een man tegen mij, “mag ik vragen of U hier bekend bent?”Een beetje, zeg ik. Wat is het hier prachtig, vindt U ook niet. Nou zeker, zeg ik. Hij blijft maar aangeven dat hij het een prachtig park vindt. Ik zeg, klopt helemaal! Sterker nog, ik heb er net een foto van gemaakt. Fijn dat U er ook zo van geniet. Voor de rest is er niets hoor, ik wilde U niet storen. Fijn dat er toch nog aardige mensen zijn. Een hele prettige dag nog!! U ook hoor meneer, zeg ik nog. Bijzondere man, maar ik zag hem echt genieten. Ik vervolgde mijn route met veel plezier. Om half 10 was ik begonnen en voor enen was ik weer thuis. Binnen 3,5 uur heb ik 25 km gelopen. Het blijft een feest om te doen en ik heb gelijk het een en ander voor de verhuizing op een rijtje kunnen zetten. Goed bezig al zeg ik het zelf.
’s Avonds kwam er een schilder kijken in ons nieuwe huis. We hadden gevraagd, of hij een offerte wilde maken. Hij gaat er mee aan de slag en volgens mij gaat dat wel goedkomen. We laten het, als het doorgaat, beneden allemaal door hem doen. Behangen en verven. Dan hebben we zelf ruim de tijd om boven alles netjes te maken. Ik begin er zo’n zin in te krijgen!! En wat zo heerlijk is, er is totaal geen stress. Alles doen we beetje bij beetje. Zaterdagochtend waren we al om half negen in Ridderkerk, omdat we op Marktplaats iets hadden gezien. Super leuk!!! Tussen het werken door gaan we ook nog naar de bouwmarkten. We hebben zulke gave dingen gezien! Heerlijk om er mee bezig te zijn. De jongens vinden het ook leuk om mee te gaan. Ze zoeken allemaal hun eigen behang uit en willen hun kamer ook zelf gaan doen, of in ieder geval meehelpen. Ronnie vindt het geweldig om mee te denken en komt met van alles aanzetten. Hij is thuis ook al bezig om een kastje te verven voor zijn slaapkamer. Leuk dat ie dat doet!! Maar dat het ook wel wat van ons vergt, kun je af en toe wel duidelijk zien. Als het mogelijk is, dan luieren we zelfs even bij 1 van de bouwmarkten, ha ha.

Donderdagavond had ik met met schoonmoeder en tante Ada uit Canada afgesproken in de Guyter. Dat had ik ze gegeven voor moederdag. Het was gezellig vol en gelukkig waren wij aan de vroege kant, zodat we niet zo lang op ons eten hoefde te wachten. We hebben heerlijk gegeten en genoten van een geslaagde avond. Genieten is eigenlijk heel eenvoudig!

Zondag ben ik bijtijds opgestaan, want Wilma en ik gingen eindelijk weer een keertje samen lopen. Wim bracht ons met de auto naar ’t Woud en wij zijn in een lekker tempo naar huis gelopen. Het zonnetje scheen af en toe en daar heb ik tijden op zitten wachten. Het loopt zo lekker met het zonnetje op je gezicht. Je kleurt er ook zo lekker van!! Dat heeft Wilma niet nodig, want die is net terug van een bezoek aan haar dochter op Aruba. Ziet er goed uit die Wilma!!! Wat waren we lekker aan het kleppen, dat wil wel als je elkaar een tijdje niet hebt gezien. We zouden het wel weer elk weekend willen oppakken dat lopen, maar ik ben bang dat het er met de verhuizing niet in zit. Dat zal zomaar eind juni worden voordat we weer kunnen lopen. Maar ik weet ook dat ik enige ontspanning nodig heb, dus wie weet. Ik hou jullie op de hoogte.
Vanmiddag hebben we nadat ik thuis was van het lopen, de zolder nog even onder handen genomen. Alle spullen die we niet meeverhuizen, zijn weggegooid. Dat ruimt zo lekker op!!!! Opgeruimd in je huis, opgeruimd in je hoofd.
En dan gaat het van de week pas echt beginnen. Donderdag eindelijk de sleutel. Ik ben benieuwd!!!!
Hopelijk heb ik tussendoor tijd voor een verslag, al is het maar een klein stukje, maar dat moet ik even bekijken. Jullie merken het wel.
Allemaal een heerlijke zonnige week en neem donderdag gerust een borrel om op ons huis te proosten. 🙂

Fijne week allemaal.
Liefs,
Yvon.

Ps. Zaterdagmiddag heb ik 200 fietsers op het Raadhuisplein keihard zien werken. Spinnen voor het goede doel. Ik ben even de winkel uitgelopen om het spectakel te zien. Ze waren allemaal zo goed bezig, petje af.

Lieve allemaal,

Wat een topweek heb ik achter de rug, in 1 woord geweldig.
Het mooiste van alles deze week, Ronnie is geslaagd voor zijn VMBO examen!!!! Wat ben ik trots op hem. Tjonge, als je bedenkt dat hij 2 jaar geleden van het speciaalonderwijs naar het Wellant is gegaan. Daar in een al bestaande klas zijn plekje moest vinden en dat super gedaan heeft. En nu, na hard werken, gewoon geslaagd is, ik vind hem een kanjer!! Hij steekt zo lekker in zijn vel en dat is aan alles te merken. Hij wil zich ook zo graag overal voor inzetten en dat is mooi om te zien. Ook voor het project in Zuid Afrika, hij is daar volop mee bezig. Wij gaan daar straks in juli met elkaar een fijne tijd beleven.
En dan is er nog veel meer te vertellen. Maandag heb ik gewerkt. Madelon had cursus en ik had geruild voor vrijdag. Om 18.00 uur kon ik de winkel sluiten en na het avondeten had ik een bijeenkomst voor “Point”. We gaan namelijk naar een ander pand en dat zouden we met elkaar inwijden. Er werden ook gelijk wat spullen verhuist en op z’n plek gezet. Aansluitend hebben we vergaderd over de overnachting in het Bieslandsche bos als afsluiter van het seizoen. Het was al snel weer laat.
Woensdag na het werk was het weer racen en rennen, want we hadden met de toneelgroep afgesproken bij “La Mamma”. We sluiten elk jaar af met een etentje, altijd gezellig. Nou, dat was het ook deze keer. Wat hebben we gelachen!!! Ik had bij mij thuis nog een onderbroek liggen die Joke had meegenomen om bij toneel aan de waslijn te hangen.  Dus op een gegeven moment pak ik hem uit mijn tas en zeg tegen Joke d’r man, deze lag nog bij mij thuis!!! De lachsalvo’s vlogen over de tafel. Wat is het toch een gezellige groep. En wat hebben we heerlijk en mega veel gegeten! Een zeer geslaagde avond, had Bart goed georganiseerd!!
Donderdag samen met Melvin werken. Altijd gezellig en we kleppen en lachen wat af. Vanuit de winkel ben ik rechtstreeks naar de Guyter gegaan. Daar had ik afgesproken met Carolien. We hadden elkaar al zo lang niet gezien en dus een hoop te vertellen en doen dat graag met wat eten in de Guyter. Ik was wat aan de vroege kant, dus had lekker voor mezelf al een wijntje besteld. Er zitten daar zoveel bekende, dat er altijd wel iemand een praatje komt maken. Daar kan ik al zo van genieten. Maar wat was het super gezellig met Carolien!! Toen we besloten om naar huis te gaan, werd er nog een wijntje van het huis aangeboden. Ja, daar ga je dan nog even voor zitten, geen probleem.
Vrijdagochtend stond ik zoals gewoonlijk om 7 uur op en dat op mijn vrije dag. Jasper was jarig en ik had nog wel het 1 en ander te doen. Toen ik op mijn mobiel keek, die ik de avond ervoor aan de oplader had gelegd, zag ik een berichtje. Madelon was ziek en vroeg mij of ik wilde openen en kon werken. Oh….uh….ja dat gaat wel lukken, maar tot 12 uur. Zo stond ik dus om 9 uur in de winkel. Na een uurtje kreeg ik een sms van Ronnie dat hij geslaagd was. Wat was ik blij, maar ik vond het wel jammer dat ik niet thuis was. Ik had een spandoek voor hem en had die graag samen met de vlag opgehangen. Nu zou hij alleen thuis zitten. Maar goed, dat hebben we ’s middags ruim goed gemaakt. Eerst mijn lijstje afwerken. Oude spullen wegbrengen, kranten en naar de Lidl voor de boodschappen. We konden de auto van mijn schoonouders gebruiken en zo reden we richting Nootdorp. Al bij de benzinepomp reed er een dierenambulance voor ons. Geen idee wat ze aan het doen waren, maar wij waren al snel geirriteerd. Gelukkig ze gaven richting aan naar rechts en Wim wilde al aanstalte maken om er langs te gaan, toen ze besloten om toch maar niet te gaan. Nou ja…zo zaten we er dus nog steeds achter. Het ging ook zo langzaam en het schoot niet op. Ze zochten duidelijk wat. En ook bij de Parade sloegen ze rechtsaf, net als wij. Halverwege staat ze opeens op de rem en wij stopten ook en de auto achter ons ook. Maar voordat we iets konden doen, kwam ze met een vaart naar achteren!!!! Hey joh, muts!!!! Toeteren had al geen zin meer, ze reed bovenop ons. Nee hè, dit is toch niet te geloven. Ik heb daar een partij zitten schelden in die auto en had al snel het portier in mijn handen. Wim had in de gaten dat ik in alle staten was en die zei, blijf jij maar even zitten. Shit….., auto van mijn schoonouders, balen Jasper komt zo thuis en is jarig, Ronnie die geslaagd is en je wilt thuis zijn en ik moet ook nog taarten maken, dit komt zo niet uit!!!!! Wim stapte uit en vroeg haar waar ze toch mee bezig was. Ik dacht, ja dag….ik stap ook uit. En dan kan ik me niet inhouden, waar ben jij mee bezig joh!!!!! Je zit de hele rit al achterlijk te rijden!!! Ik heb veel meer gezegd, maar zal het niet herhalen. Ik ben er even van weggelopen, want dit koste me teveel energie. Dat zo’n doos dan ook nog: oh, sorry zegt op zo’n truttige manier daar word ik niet goed van. Oh, het is alleen maar het kentekenbewijs wat eraf ligt. Nee joh muts, de radiateur is lek!!! We kunnen niet meer verder rijden!!!! Ik dacht nog, dit gaat wel even duren. Op dat moment zie ik een klant uit de winkel lopen en ik vraag haar of ze naar huis gaat. Ja zei ze en ik kon met haar meerijden. Dat kwam zo goed uit, dan kon ik in ieder geval verder gaan met alles. Om een lang verhaal kort te maken, ik vond het zo vervelend voor mijn schoonouders. Maar het blijkt dat de auto van de week al klaar is en ze hebben tot dat moment een prima leenauto, gelukkig. ’s Avonds hebben we Jaspers verjaardag gevierd en konden ook gelijk een feestje vieren voor Ronnie zijn diploma. Dat kwam goed uit.
Zaterdagochtend alle troep weer opgeruimd en naar mijn werk gegaan. Het was een rustige zaterdag, zeker in vergelijking met vorige week. Maar goed, zo konden we ons een beetje voorbereiden op de tentavond. Melvin zou ook gaan en we zeiden nog, tot vanavond!! Het was totaal niet druk in de tent, maar dat maakte voor de sfeer helemaal niet uit. Het was al snel super gezellig en konden we heerlijk dansen en swingen. Af en toe liep ik een rondje om te kijken of ik mijn collega zag. Ik zag volop bekenden en stond overal wel even te kletsen. Opeens sta ik met een jongen uit Berkel te kletsen, Matthijs volgens mij. Heel gezellig en leuk en op een gegeven moment zeg ik, je had mijn zoon kunnen zijn. Oh ja, zei hij en toen ik vertelde dat ik een zoon van 20 had, geloofde hij het niet. Hij zal wel een borrel teveel op hebben gehad, want dan zie je alles niet zo helder meer, ha ha. Maar goed Melvin was nog nergens te bekennen. Rond half 1 had ik hem eindelijk gevonden, maar ja toen was het feest eigenlijk al afgelopen. Een beetje jammer, hebben we niet kunnen dansen. Hij vroeg nog wel of we meegingen naar de Guyter, maar dat hebben we maar niet gedaan. We hadden aardig wat op en de volgende dag hadden we weer verplichtingen. Maar wat was het weer een super geslaagd tentfeest!! Dat Vangrail is gewoon zo super goed en de Band zonder Banaan is geweldig en zo gek als een deur. En een hele spectaculaire show. Heerlijk genoten.
Maar dat het dan al weer zo snel zondagochtend is, valt een beetje tegen. Maar goed als je er eenmaal uit bent en je voor moederdag allemaal kado’s krijgt, kan het al niet meer stuk. Ronnie en ik zaten om 10 uur in de kerk, omdat er voor Ubuntu gecollecteerd was en wij zouden met de groep dit bedrag overhandingd krijgen. We waren erg benieuwd naar het bedrag en vonden het ongelooflijk toen ze zeiden dat het € 7500,00 was. Wat een opbrengst!!
Straks gaan we nog gourmetten met mijn schoonouders en tante Ada uit Canada. En zo sluiten we de week ook nog eens super af.
Jullie begrijpen dat ik lekker kan nagenieten van de afgelopen week. Wat kan het toch een feestje zijn!!
Tot volgende week!

Dikke kus,
Yvon.

Hey hallo!!

Maandagochtend (Koninginnedag) ben ik vroeg opgestaan, want Jasper had voorgesteld om samen de wandeltocht te lopen. Oké jongen, dat doen we!!! Gelukkig scheen de zon en dan heb je er vanzelf zin in. En we konden nog mooi even Edwin zien aankomen met het korps Haaglanden. Het was al gezellig druk in het dorp!! Overal bekende en elke keer maak je weer een praatje. Heel gezellig!!!! Jasper en ik gingen voor de tocht en Wim ging gebak halen en koffie zetten. De tocht die normaal 5 km is, was nu 4500 m. We waren alweer snel thuis, maar daar stond dan wel die heerlijke oranje soes op ons te wachten.”’s Middags toen de jongens alledrie met vrienden waren gevlogen, konden wij heerlijk languit in de tuin van de zon genieten. Oh, wat heb ik hier lang op gewacht. Geweldig zo’n dag, relaxen en genieten, ieder op zijn eigen manier. Rond een uur of 4 zijn we naar het dorp gegaan, want er was live-muziek op het Raadhuisplein. Daar stonden ook veel vrienden en bekenden, dus al snel stonden we met een drankje te kletsen en te dansen. Om een uur of 6 even naar het Stationonsplein geweest om te kijken hoe de sfeer daar was. Dat viel een beetje tegen, maar hebben er toch nog een tijdje met vrienden staan keuvelen. Toch maar even naar huis om met z’n 6-en te eten en daarna weer terug gegaan naar “het Witte Huis”. Bere gezellig en fink gedanst met broerlief. Gerard Ekdom van 3FM draaide geweldige muziek en er was een moment dat ik met hem op de foto kon. Hoe leuk is dat!!! Lekker ding hoor!! Heel jammer dat om half 11 de sfeer omslaat, omdat de ambulance het Raadhuisplein op komt en overal is ineens politie. Er blijkt een steekpartij te zijn. Dat geloof je toch niet!!! Het is zo leuk en dan is er 1 persoon die de boel kan verzieken. Wie neemt er in vredesnaam een mes mee naar zo’n feest. Dan ben je al ziek in je hoofd. Van te voren weet je het dus al. Echt achterlijk. Wim en ik zijn gelijk naar huis gegaan. Zo jammer dat het zo eindigde.

Woensdag heb ik ,na een heerlijke dag werken, heerlijk met Wim bij Billy Beer gegeten. Jasper en Ronnie waren door opa en oma uitgenodigd en  dit was voor ons de mogelijkheid om naar Delft toe te fietsen. Heel gezellig zo effe samen. We konden ook mooi even wat dingen op een rij zetten voor de verhuizing. Ik was druk aan het schrijven, toen er opeens iemand binnenstapte waarvan ik dacht, die ken ik toch??? Nee joh, dat is..uh….Ockels…Ja Wubbo. Laat hij nou op de stoel achter mij gaan zitten. Best leuk!!!
Donderdag, vrijdag en zaterdag hadden we feest in de winkel. Donderdagavond hadden we een extra koopavond met “Summershow”. Eerst met elkaar een hapje eten in de winkel voordat de hectiek zou beginnen. Om 19.00 uur was alles klaar en gingen onze modellen droogoefenen. Op het moment superme stonden onze modellen weer te stralen op de catwalk. Het was een groot succes!!! Heerlijk om te zien. Ik was wel pas om 22.00 uur thuis, maar wel met een voldaan gevoel. Vrijdag was er nog een leuke aktie. Overal in het dorp hadden we kledingstukken opgehangen. Als je het vond, mocht je het houden, of je mocht het terugbrengen en dan iets anders uitzoeken. Je kreeg op dat artiekel dan 50% korting. De mensen vonden het een geweldige leuke aktie. Ze durfden in eerste instantie het kledingstuk niet te pakken, bang dat er ergens een camera zou hangen. Ze kwamen allemaal wel even langs om te zeggen hoe leuk ze het vonden. Dat gaan we zeker nog een keertje doen. Over 6-en gingen de deuren dicht en hadden we een vrije avond. Heerlijk lui op de bank met elkaar een film zitten kijken.
Zaterdagochtend vroeg uit de veren om te gaan shoppen in Zoetermeer. We hadden niet heel veel tijd, want ik moest nog wat spullen van toneel terugbrengenen daarna moest ik ook nog werken. Wel een leuke dag in de winkel met 20% korting. Druk!!!!!, niet normaal. Op een gegeven moment hoor ik dat er ienand valt en gelijk daarna hoor ik iemand krijsen. Een jongetje is gevallen en zijn moeder is helemaal van slag. Hij is op een tafeltje in de winkel gevallen. Overal bloed en het bleek dat zijn kin open lag. Vlug 112 gebeld en de sate uit de vriezer op zijn kin gelegd. Vaders was ook gebeld en ondanks alles ging de verkoop gewoon door. Na een goed kwartier kwamen de ambulancebvroeders en zeiden tegen de moeder dat ze mee moesten. Alles was inmiddels rustig geworden en konden we alles opruimen. Ook weer meegemaakt. Zo zielig voor het ventje!
De zondag zijn we begonnen met een lekker ontbijt. Het was inmiddels al 12 uur toen ik mijn wandelschoenen aan deed. Het was heerlijk weer en ik had er zin in. Mijn MP3 had ik opgeladen en vol goede moed ging ik lopen. Lekker op de maat van up-tempo muziek. Al snel had ik er flink de pas in. Van de week heb ik van Madelon doorgekregen, dat ik de week van de Nijmeegse ook vrijaf mag. Dat is echt zo gaaf!! Wie weet ga ik hem dus alsnog lopen. Ik laat het gewoon van het moment afhangen. We zien het wel. Dat betend wel dat ik nog flink moet oefenen. Zou dat gaan lukken zo met de verhuizing in het vooruitzicht?? Dit ging in ieder geval als een speer. Ondanks dat het maar 12 graden was, had ik het bloedheet. Toen ik thuiskwam heb ik me in het gras genesteld en heerlijk van het zonnetje genoten. Wat een feest!!!
Mijn week kan niet meer stuk, het was super gezellig!!! En als ik nu naar mijn agenda kijk, kan het volgend week ook geweldig worden. Oké er zal ook het een en ander in huis gedaan moeten worden, maar dat gaan vast lukken. Er staan hier en daar al ingepakte dozen en dat zullen er alleen maar meer worden. Het gaat luken allemaal, ik voel het. Zolang we de ontspanning erbij houden, is het allemaal goed te doen.
Het is leuk, het is fijn, het is geweldig!!!
Tot volgende week!!

Liefs,
Yvon.