Alle berichten van Yvon Stein

Herfst

Hi there,

Het is weer zondag en ik kijk weer terug op een gezellige week met van alles en nog wat. Allereerst was ik vorige week nog vergeten te vermelden, dat ik van Dick een bos Amaryllissen mee naar huis kreeg. Ze zijn inmiddels uitgekomen en ze zijn prachtig!!!!

Afgelopen maandag hadden Wim en ik ’s morgens een gesprek op Ronnie z’n school. Over hoe het straks zal gaan met het examen. Hij kan de luistertoetsen niet doen, maar daar zijn andere methodes voor, geen probleem. Ze vertelden, dat hij het zo leuk doet. Hij zit heerlijk  in zijn vel. Hij heeft net 2 weken stage gelopen bij Staatsbosbeheer in DenHaag. Hij heeft het zo naar zijn zin gehad en veel geleerd. Elke dag kwam hij enthousiaster thuis, heerlijk om te zien en leuk om zijn verhalen te horen. Het was wel vermoeiend, je kon het aan hem zien. Maar wat wil je, iedere dag om kwart voor 6 op en fietsen naar Den Haag en ’s middags zo rond half 5 was hij weer thuis. Dan ’s avonds of trainen of bij AH werken. Ik vind hem een bikkel en hij heeft de herfstvakantie meer dan verdiend. En wat gaat hij morgen doen? Naar een ouwe schoolvriendin in Hazerswoude,…op de fiets. Is maar 20 km hoor, zegt ie dan. Mijn kanjer.

Maandagavond had ik vergadering van Point. Heel gezellig, maar het bleek dat we ons programma moeten aanpassen. Er komt niet veel van Halloween, want er wordt door sportverenigingen ook van alles georganiseerd op die avond. We zullen er later in seizoen wel iets van maken en geven het een andere naam. De feestmaand komt er ook nog aan en dat wordt ook bij Point gevierd, dus nog genoeg te organiseren. Tussendoor houden we nog een DVD-avond. Altijd leuk, dan maken we van de zaal een soort bioscoop met popcorn als traktatie.

In de winkel kregen we van de week al kerstkleding binnen. Maar het is dan ook over 2 maanden al zover. Je staat er niet bij stil. Ook heerlijke warme sjaals en bontstukken voor om de polsen en enkels. En zo zag je ook 2 mutsen door de winkel lopen, ha ha. We hebben er zo’n lol in. We maken er elke keer weer een feestje van. Ook hebben we veel lol met de winkel tegenover ons. Die mannen zijn erg gezellig en vinden het ook leuk om af en toe te dollen. Van de week kwam er eentje te laat en Madelon zei, ja…te laat. Ik zei, trakteren!!! Dat hebben we de hele dag door duidelijk gemaakt. Door middel van gebaren, dat de bakker dichtbij zit, dat we alles lekker vinden, dat AH ook prima is. Lachen joh! Maar…hij heeft het al met al nog niet gedaan. Volgende week maakt hij het goed (zegt ie). We zullen zien.

Vrijdagavond zijn we naar Carlo en Ria in Nieuw Vennep geweest. Bere gezellig!! Mijn broer is naar Ijsland geweest en daar raakte hij niet over uitgepraat. Als je die verhalen hoort, dan zou ik ook best wel een keertje daar naartoe willen. Maar goed, er staat nog veel meer op mijn lijstje. Het was heel gezellig en al snel laat. Om 1 uur lagen we op bed en dat is eigenlijk een beetje aan de late kant. Als je op zaterdag moet werken, kun je je rust hard genoeg gebruiken. de ochtend begon heel rustig. We hebben zelfs samen kleding staan passen. Maar ’s middags werd het me daar een partij druk!!! Ook was het fijn dat we tijd hadden voor een bak koffie en het te hebben over van alles en nog wat. Ik vroeg Madelon of ze nog wat leuks ging doen. Ze zei, dat ze een speciale zondag voor de boeg had. Leon en zei deden belijdenis in de kerk en daarbij werd zij ook nog gedoopt. Oh, is dat morgen, vroeg ik argeloos. Wij gaan dan een dag weg, banjeren in de bossen van Lage Vuursche. Maar ik had allang bedacht om op tijd in de kerk te zitten om het mee te maken. We hebben nu eenmaal zo’n fijn contact samen, dan wil je dit ook niet missen. Ze stond dan ook blij verrast te kijken, toen ze ons vanmorgen zag. Mooi om te zien. Het was heel bijzonder. Na de dienst hebben we ze gefeliciteerd en zijn naar huis gegaan. Op naar de bossen met Jasper en Ronnie!! Wat een super weer, de herfstkleuren komen prachtig uit zo in het zonnetje. Overal paddestoelen en zelfs de Vliegenzwam kwamen we tegen. Ronnie kon ons van alles vertellen van alle bomen. Overal wist hij de naam van. Je ziet dat ie het leuk vindt. Jasper zag alleen maar geld in het bos staan. Kerstboom hier en daar, leveren bij de Gemeente straks 50 eurocent op mam! Aan het eind van de wandeling hebben we een ietwat late lunch besteld bij een heel leuk restaurantje. We hebben buiten aan een picknicktafel gezeten. Op 16 oktober!! Een geweldig begin van de herfstvakantie. (Even geen wandelverslag deze week, omdat ik morgen pas ga lopen met Wilma.)

 

Liefs, Yvon.

Ps. Wel al lootjes getrokken voor Sinterklaas. Ik heb er nu al zin in. Alleen het idee nog even krijgen.

Guur buiten, knus binnen!

 Lieve allemaal,

 Beginnen jullie het ook te krijgen? De kriebels van de gezellige winteravonden. Heerlijk met warme chocolademelk en een dik plak speculaas erbij. Ik vind dat altijd zo gezellig. Ik moet zeggen ik kijk altijd uit naar de zomer, lekker buiten leven. Maar als het weer eenmaal omslaat, dan kan ik daar ook weer heerlijk van genieten. Van de week stonden Madelon en ik in de winkel en werden we gek gemaakt door de bakker die het een en ander aan het bakken was. De geur  hing door de hele passage.  En wat nog erger is, dat er dan een meisje met een dienblad vol met gevulde speculaas langs loopt en je ziet iedereen een stukje pakken. Jeetje, en wij dan??? Ik ben gewoon naar haar toegegaan en gevraagd hoe ze ons nu kan vergeten!! Of we ook een stukje mochten? Tuurlijk zei ze!!! Ik heb gezegd dat ze de volgende keer gewoon de winkel in mag komen, ha ha. Maar het was nog niet op, of we roken kip. Nee hè, de overbuurman is bezig. Ik durf het bijna niet te vragen, maar…… We hebben het maar niet gedaan.

Afgelopen maandag hadden we VIP-dag in de winkel. Shoppen van 9.00 uur tot 21.00 uur met 20% korting voor de VIP-klanten. ’s Morgens had ik al een afspraak met de pedicure staan, dus ben ik er even tussenuit geweest. De eerste keer dat ik mijn voeten laat verwennen. Het is dat ik een klant in de winkel had, waar ik een gesprek mee aanging. Het bleek dat ze pedicure was en dat heb ik al die jaren nooit geweten (ik ken haar al sings Edwin in groep 1 zat). En omdat ze mij haar kaartje had gegeven, heb ik een paar weken geleden een afspraak gemaakt. Zo lag ik dus van de week bij haar op de stoel. Ze ging eerst op inspectie uit. Heb je problemen? Met je voeten bedoel ik!! Wij lachen. Ik vertelde van mijn Hallux Valgus (ja ja, ik raak er in thuis!!). Ja dat had ze al gezien, maar dat was nog niet ernstig. Nou, mooi is het niet zei ik. Als je er maar geen last van hebt, zei ze. Nee, dat heb ik niet. Voor de rest zag het er allemaal prima uit, ze zag geen rare dingen. Je hebt geen moeilijke voeten!! Nee, dat vind ik zelf ook niet. Ze hebben mij al 3x over de4-daagse-streep geholpen. Ze heeft ze heerlijk verwend en gemasseerd. Ik kan het iedereen aanraden!!! En zo kon ik met relaxte voeten weer terug naar de winkel. Kom maar op, ik ben er klaar voor. Het was op de dag niet onwijs druk, maar er was zeker genoeg te doen. ’s Avonds trok het aan. Heel gezellig met een drankje erbij. Komt er een kennis binnen en die begint een verhaal tegen mij. Ze was van de week iets aan het zoeken en kwam een aantal foto’s tegen. Daar stond jij ook nog op Yvon!! Het waren foto’s van toen we op de dansschool zaten. Nee!!! Ja, jij met je permanent en je nette kleren. Oh, als ik daar aan terug denk….. Het was wel een hele leuke tijd. Ik was toen al samen met Wim en we waren heel serieus met het dansen bezig. Hebben ook nog afgedanst. Zilver met ster!!! Met goud wel begonnen, maar niet afgemaakt. Het was genoeg geweest. Ik ben ook zelf op zoek gegaan naar de foto’s. Ik heb van alles gevonden (Wilma staat ook nog op de klassefoto!). Kijk zelf maar. Ja, het is heel wat jaartjes geleden…..toch wel leuk om te zien. Wat zagen we eruit!! (coupe ontplofde föhn)Maar goed dat zeggen we over 20 jaar over foto’s van nu ook. Al met al toch geweldig dat je zulke verhalen in de winkel krijgt.

Bij Tea-Bo was het ook weer als vanouds. Er was zelfs een vrouwtje die ik afgelopen zondag had uitgenodigd om een keertje mee te komen doen. Ze vond het dinsdagavond zo leuk, dat ze zich gaat aanmelden. Kijk, hoe meer zielen…. we kunnen er nog wel een paar gebruiken. We blijven lobbiën.

Woensdagavond zijn Wim en ik naar Scheveningen geweest. Ik had op Vakantieveilingen een 5 gangen diner bij een Griek gewonnen voor maar €30,00. Een leuke tent, waar allemaal mensen zaten die het via deze site hadden. Heerlijk eten en best veel. Gezellig zo voor door de weeks. Wat een luxe hè!!!

Vrijdagavond zijn we samen met Jasper naar Zoermeer geweest, effe shoppen. Ik moest zwarte platte schoenen hebben. De pedicure had gezegd, dat ik niet altijd op hakken moest lopen. Wissel het af, dat is beter voor je voeten. Weer een excuus om nieuwe schoenen te kopen, yes!!! Wij op zoek, maar dan kan ik het echt niet vinden. Tot slot heb ik toch maar een paar gekocht. Toen ik thuis kwam en ze aandeed bij mijn broek, toen was ik er toch niet happy mee. Ze zijn het niet!!! Niets veranderlijker dan…. Die gaan terug. Zondag zijn de winkels open in Zoetermeer, dan kunnen we misschien wel. Maar zondagmorgen na het ontbijt, ging ik eerst op weg naar Wilma. Even samen een rondje maken. Toen ik bij haar aankwam, was haar man druk bezig in de kas. De bloemen waren gesneden en moesten ingepakt worden. Prachtig die Amaryllissen. Goed bezig Dick!!! Ik zet ze op de foto, ik ben gek op die bloemen. Het liefst heb ik ze altijd bij ons op de schouw staan. Daar zorg ik dan ook wekelijks voor in deze periode. Na de foto’s zijn Wilma en ik op pad gegaan en ik moet zeggen het was weer heerlijk!!! Wilma had voor het eerst haar nieuwe zooltjes in haar schoenen.  Je moet rustig beginnen, je voeten moeten kunnen wennen. Het ging prima!!! Wel 2 uurtjes hebben we gelopen.

Aan het eind komt er een oude auto ons voorbij, maar even later komt hij met dezelde vaart weer terug. Is duidelijk de weg kwijt!! Maar niet veel later volgen er meer en we zien dat er ook een paar langs de kant staan. De een nog mooier dan de andere. Ze zijn duidelijk bezig met een tocht. Er staat op elke auto ZZF Rally.

   Wat zou dat betekenen???                                                   Wilma vroeg aan lui die stil stonden,wat de bedoeling was. Ze waren een fotopuzzeltocht aan het doen. Echt leuk om te zien. Volgens mij kwamen er zomaar 50 auto’s voorbij. En dan al die auto’s die we niet gezien hebben. We hebben er een aantal geholpen (misschien wel van de wal in de sloot). Toen we weer terug waren bij Wilma d’r huis, vroeg ik me toch nog af, wat voor een Rally het was. We hebben het op Google opgezocht en het bleek een Zeldzame Ziekte Fonds Rally te zijn. Wat geweldig, een goed doel. Van de week kijken wat het heeft opgebracht. Wim kwam me ophalen en we zijn doorgereden naar Zoetermeer waar ik de schoenen heb teruggebracht. Nog een bak koffie gedronken bij The Old Pal”” en weer op huis aan.

En zo zit de week er weer op. Alleen komen ze vanavond hier nog vergaderen voor Ubuntu. Nu achter de PC met rechts een glas water, en een wijntje en links (hoe kan het ook anders) kruidnootjes. Ik breng jullie toch niet op ideeen, of wel? Hoe dan ook, geniet ervan.

Liefs, Yvon.

Ps. Niet alleen meer kroketten en broodjes. Je komt van alles tegen tijdens een wandeling!

Een knaller!!!

Ha vrienden,

De week begon lekker rustig met wel 3 vrije dagen. Heerlijk, zeker met zulk mooi weer. Ik kon wat achterstallig werk verrichten. En als je zo thuis zit, begin ik ook weer de kriebels te krijgen om alles in de woonkamer te veranderen. Ik ga iets met paars doen denk ik. En zeker nu het wat kouder gaat worden, vind ik het heerlijk om daarmee bezig te zijn. We gaan hier en daar winkels in om wat ideen op te doen. Ik laat het jullie wel weten.

Woensdagochtend heb ik lekker een rondje in mijn eentje gelopen. Even de turbo aan. Het weekend zat zo vol, dat ik aan lopen niet zou toekomen. Dit was dus een goeie zet. Prachtig weer, korte broek aan, insmeren en genieten geblazen. Tra la la….ik zou haast mee gaan zingen met mijn MP3, maar dat wil ik niemand aandoen (kom ik op tijd achter). ’s Middags hebben Wim en ik de Telstar voor Jasper gelopen. Hij had zo’n lange dag op school en was laat thuis. En wij vinden het totaal geen straf om met dit mooie weer het rondje te lopen.

De dagen erna vlogen om, omdat er veel te doen was in de winkel. Leuke nieuwe dingen. Vooral een gave winterjas, die ga ik mooi scoren! Op vrijdagavond was het mijn Point-avond. Het was weer volle bak!! Leuk om de kids met elkaar te zien. Je hoeft eigenlijk niets te organiseren, ze vermaken zichzelf prima. Hangen, dansen, wat biljarten, ze maken er een feestje van. Wat ik zo leuk vind, is dat er een meisje jarig was en dat ze dan cake meeneemt voor de hele club. Slagroom erbij en die moet dan ook leeg. Hopelijk kijken ze er later leuk op terug van….weet je nog, toen. Daar doe je het voor.

Zaterdag was het een lange dag. In de winkel was het gezellig druk en de voorbereidingen voor a.s. maandag (VIP-dag van 9.00-21.00) moesten gedaan worden. Daar hoort ook bij dat de prosecco even geproeft moest worden (na sluitingstijd hoor!).  Zo was ik pas om 18.00 uur thuis en om 19.00 uur zou ik alweer bij de Trucker zijn. De band zou komen opbouwen voor ons Hakuna Matata feest. Dat werd al met al half 8, omdat er niet eerder iemand met een sleutel kwam. Maar goed, alles stond en het feest kon beginnen. Als er nu maar mensen op af komen. En, ze kwamen. Al gauw stond de tent vol met 80 man. Errug gezellig!!! Heerlijk gedanst!! Het was 1 groot feest. De band was super, echt goed, dat hoorde je van alle kanten. Ze vonden het zelf ook geweldig om te doen en willen best nog een keer komen als het nodig is. Gaan we zeker doen! Om half 3 waren we thuis en hebben nog wel even het geld geteld. De opbrengst is € 500,00, top hè!! Zeker de moeite waard geweest.

Zondag was ik al weer vroeg op, want ik ging toch lopen. Van de week had ik van de sportschool een mailtje gekregen of ik mee wilde lopen voor Pink Ribbon. Met een groepje een rondje in de buurt maken. Daar had ik wel zin in. Ik had Corine meegevraagd en die vond het ook leuk. ’s Morgens nog even snel een speldje hiervoor gemaakt en hup naar de sportschool. Zo liepen we om 11.oo uur in het zonnetje. Het was warm en windstil, maar gezellig om de zondag mee te beginnen. Toen ik thuiskwam heb ik Wim getracteerd op een mega ijs. Hij was nl zaterdag jarig, maar dat hebben we helemaal niet kunnen vieren (wilde hij ook niet hoor). En om 16.00 uur kwamen mijn schoonouders en hebben we nog een laatste keer de bbq aangestoken. Leuk zo met z’n 7-en.

Zo, ik neem nog een laatste borrel en ga dan lekker plat. Morgen een drukke dag voor de boeg. Slaap lekker allemaal.

Dikke kus van mij, Yvon.

Prachtige week!

Lieve allemaal,

Dat was me het weekje wel. Maandagochtend was ik bijtijds in de winkel om Madelon te helpen met een aktie opzetten. Een hele klus met touwen en tegels, maar het is ons gelukt en aan het begin van de middag was ik klaar. ’s Middags naar de kapper, ’s avonds naar de tandarts in Nootdorp en vanuit de tandartsstoel hup door naar de vergadering van Ubuntu. Ik was 10 min te laat, ook al had ik flink door gefietst. De dag zat dus vol met van alles en nog wat. Ik had er een lekker gevoel over. Dinsdag was ik vrij en omdat ik eigenlijk weinig op het program had staan, ben ik gaan lopen. En niet een klein rondje, nee ik liep gelijk 22 km. Dat voelde ik op een gegeven moment wel in mijn benen, kan ik je zeggen. Maar…., ik had mijn eerste tocht er weer op zitten. De kop is er af!!!

 Het werken van de week was ook weer een feestje. Het is heerlijk druk geweest. Vrijdag na een dag werken tot 18.00 uur, was het even eten en door naar Point, waar we een dartwedstrijd hadden. Ook al was het mijn avond niet, ik was er toch even bij omdat ik de prijsjes had geregeld. Een klein uurtje gebleven en daarna lekker naar huis om met de benen op de bank naar “The voice of Holland” te kijken. Effe relaxen. 

Zaterdagochtend vroeg opgestaan, want Wilma en ik gingen weer voor het eerst samen lopen. En oh, wat hadden we er een zin in. Zo heerlijk om ’s morgens vroeg in de nevel te wandelen. Prachtig weer, weinig mensen op de been, je ziet ze langzaam aan ontwaken. We hebben weer wat afgekletst (naast lopen kunnen we dat ook heel goed samen, ha ha).  Het was niet zo’n hele grote ronde, want Wilma had haar nieuwe zooltjes nog niet.

 En wat ook nog eens het geval was, ik moest onverwachts werken. Een collega heeft opgezegt en dat betekent dat we het met elkaar moeten opvangen. En dat lukt gewoon weer. Madelon en ik hebben een hele lekkere dag gehad en die hebben we afgesloten met een dansje in de winkel na sluitingstijd. Radio hard en gaan met die banaan. Het winkelend publiek keek wel raar en moesten ook lachen. Heerlijk zo lekker gek doen!!  Thuisgekomen eerst een flesje wijn opengetrokken en omdat Jasper naar een vriendje ging, Ronnie moest werken bij AH en Edwin een vriendin over de vloer kreeg, besloten Wim en ik om te gaan eten in de Guyter. Wat is het toch altijd een feestje daar. Je komt er altijd wel bekende tegen.

 Op naar de zondag!! Die stond in het teken van de sponsorfietstocht. Voor Ununtu had ik een groep van 25 “man” opgetrommeld om 30 km te fietsen en daarvoor kreeg je van de Rabobank € 250,00 voor je stichting of vereniging. En laat het nu een prachtige dag zijn, mooier weer kun je niet hebben. Bij de Viergang stond ik de vrienden op te wachten en na het inschrijven gingen we van start. Er waren al enkele eerder vertrokken, omdat ze ’s middags andere verplichtingen hadden. Met een groepje van 12 fietsen we de route. Bere gezellig en erg gelachen. We hebben een klein beetje van de route afgeweken en zijn bij “Knus” uitgekomen, zodat we daar aan het water met elkaar konden uitrusten. Laten we er maar een borrel bij nemen. Maar goed, 1 werd al gauw 2 en het werd steeds gezelliger. Om half 4 kwamen we over de streep en hadden ons doel bereikt. Zo gaaf als familie, vrienden en kennissen je hierin willen steunen. Top allemaal, nogmaals onwijs bedankt!! We sloten de zondag af met een etentje in “de Soete Suikerbol” met mijn schoonouders. Nou, als dat geen heerlijke week was!! Hier ga ik nog even van nagenieten. Tot volgende week!

Dikke kus, Yvon.

Ps. Ik zie jullie toch zeker allemaal wel a.s zaterdag 1 oktober in de Trucker! “Hakuna Matata feest”, de opbrengst is voor Ubuntu! Muziek van een live band en Dj Tim, dat wordt dus lekker dansen. Tot dan.

Een beetje gammel

Hey hallo,

Wat een rare week is het geweest. Het nieuwe rooster is ingegaan op mijn werk en daar moet ik duidelijk aan wennen. Na een periode van veel en vaak werken, is dit even heel wat anders. Ik hoef alleen maar woensdag, donderdag en vrijdag te werken. En zo af en toe een zaterdag. En weet je, ik weet gewoon niet wat ik met mijn vrije tijd moet doen. Ik stond dan ook afgelopen maandag in de winkel. Het is een beetje mijn 2de huis geworden. Ik voel me er ook zo thuis, heerlijk gewoon. Effe een bakkie doen. Maar thuis is er ook genoeg wat even aangepakt moet worden. Dus als eerste ben ik mijn kledingkast op gaan ruimen. Je gelooft het niet, 10 vuilniszakken!!!! met kleding heb ik weggegooid (of heb ik ruimte gemaakt voor nieuwe, ha ha). Ook een stuk of 10 paar schoenen. In de winkel wil je toch moderne schoenen aan, dus die ouwe zooi moest er maar een keer uit. Ruimt lekker op hoor!! Kast voor kast, kamer voor kamer, alles komt aan de beurt. Ook wil ik de woonkamer een andere look geven. Effe een ander kleurtje erbij. Daar gaan we in de winter mee aan de slag. Heb ik nu wat meer tijd voor. Na 3 dagen werken was ik afgelopen vrijdag weer bij Point. Gezellig met de kids en een programma gemaakt voor het eerste half jaar. We gaan weer leuke dingen doen (zeker ook met Halloween, denk maar aan vorig jaar).

En zo is het weekend en zou ik voor het eerst weer bij Jasper zijn voetbalwedstrijd kunnen kijken. Komt de tegenstander niet opdagen, nee hè! Ik heb de hele dag een beetje met mijn ziel onder mijn arm gelopen. Ik was gammel, snip en snip verkouden en echt niet de puf om te gaan lopen. Dan maar boodschappen doen en even langs de winkel. Wat ik nu weer kwam doen, ze lachen al als ze me aan zien komen. Gelijk met Madelon afgesproken dat ik maandag even kom helpen. Er is weer een nieuwe folder uit met onwijs leuke dingen, dat vergt een hoop werk. Na de boodschappen, ben ik een appeltaart gaan bakken. Van de week hadden we een kist met appels gekregen, dus die kwamen goed van pas. Verder ben ik  lui op de bank gaan zitten (eigenlijk liggen). Een grote mok thee, leesvoer erbij, zacht de radio aan, toch wel erg lekker hoor. De geur van zelfgemaakte appeltaart hing door het hele huis. Zo langzamerhand kwamen ze allemaal van het voetbalveld en wilden gelijk aanvallen. Leuk om hun verlekkerde gezichten te zien.

Om 19.00 uur kwamen de jongelui van Ubuntu hier vergaderen. Er staat heel wat op de agenda en het moet allemaal gaan lukken volgens mij. Een leuke groep bij elkaar. Om 21.00 uur waren ze allemaal weer weg en hebben we met elkaar de appeltaart aangesneden. Gezellig en lekker!!!!

Zondag, na een beschuitje op bed van mijn kanjer, zijn we samen naar Rotterdam gegaan. Effe lekker shoppen. Ik heb 2 paar schoenen gescoord!!! Yes, niet voor niets ruimte gemaakt in de kast, ha ha.

Zo, ik ga me klaarmaken voor volgende week. Het wordt een drukke week. Ook ga ik weer voor het eerst lopen (eindelijk!!). Jullie lezen het allemaal volgend weekend. Tot dan!!!

Liefs, Yvon.

Helemaal in mijn element!

Lieve allemaal,

Wat een geluk dat ik vandaag niets op de agenda heb staan. Kan ik tenminste de tijd nemen om mijn weekverslag te tikken. Sjonge jonge wat heb ik veel gedaan van de week. Heerlijk!!! Zondagavond kwamen de aktiviteitencommissie en de PR van Ubuntu hier vergaderen. We hebben veel besproken en hebben gelijk die avond een datum voor een feest besproken. Op 1 oktober is er in de Trucker een groots Afrikaans feest met live band en DJ’s. De entree is € 5,00 en iedereen is welkom. De opbrengst is voor Ubuntu jongeren. Dat moet volgens mij een knaller worden. Heb er in ieder geval nu al zin in.

Maandag heb ik onverwachts gewerkt. ’s Morgens was er geinventariseerd en de hele winkel lag overhoop. Werk aan de winkel dus. Al met al was het redelijk snel opgeruimd. Ook wel een leuke dag hoor, want Madelon nam officieel de winkel over. Overal bloemen, zo leuk om te zien. Ze straalde aan alle kanten. Geweldig om in zo’n sfeertje te mogen werken. ‘s Avonds hadden we ons model Ton gevraagd om kleding te komen passen in de winkel. Zo stonden we dus ook weer in de avonduren in de winkel. Wat was het gezellig en wat had hij er een zin in. Alles stond hem ook zo goed! Het was snel geregeld.

Woensdag had ik vrij, maar omdat ons model Elise kwam passen en Madelon een interview had voor de Telstar, was ik ’s morgens toch in de winkel. We baalden wel een beetje, omdat we nog geen jonge knul hadden voor op de catwalk. Degene die het zou doen, was op kamp gegaan. We moesten dus nog iemand scoren.  Maar goed, eerst Elise aankleden. Die heeft zo’n flair, dat alles wat ze aantrekt prima staat en ze kan het geweldig showen. Ze had het al vaker gedaan, wat duidelijk te zien was. Ze zou ook schoenen van ons aan doen, maar die zaten op de pop. Terwijl ik ze van de pop in de etalage aan het afhalen was, keek ik (echt heel toevallig) even naar buiten. Toen zag ik hem…!!! Hij was het perfecte model, dat we daar niet eerder op gekomen waren. Hij komt wel vaker in de winkel. Ik ren dus de winkel uit, terwijl ik nog roep naar de anderen: “Ik heb hem”!!  Mike ziet me aankomen en na mijn vraag of hij het wilde doen, zei hij gelijk: Ja hoor!!  Echt geweldig dat hij ons wilde helpen!!! Hij kwam diezelfde ochtend nog passen. Chantal ons 4de model kwam ’s middags langs voor de kleding en iedereen had toen de 3 setjes klaarhangen die gedragen moesten worden. 

Zo liep het toch nog allemaal op rolletjes. ’s Middags nog bij mijn schoonouders langsgeweest en op de terugweg bij vrienden langsgegaan. Daar kwam hun zoon met een slang de kamer in en die wilde ik toch wel even op de foto hebben. Dan moet je hem vasthouden en dan maak ik een foto zei hij. Oké, doe ik. Gaaf zo’n beest, maar om nou te zeggen dat ik hem als huisdier zou willen hebben, nou nee. ’s Avonds moesten we de kar voor de 12inch -race gaan bekleden met spijkerstof. Madelon met haar moeder, Wim en ik. Wat heel jammer was, dat Leon (vriend van Madelon) voor zijn werk in Engeland zat, maar hopelijk zaterdag wel terug zou zijn voor de race. We hadden de kar snel klaar en gingen een proefrit maken.

Het bleek al snel dat we de bochten niet konden maken. Dat wordt echt een probleem!! Ach, als je maar lol hebt. Maar, wat nog erger was, Madelon haar fietsje viel om. Nee hè, dat gaat echt niet goedkomen. Dat moet nog gemaakt worden van de week. Het zat me niet echt lekker moet ik zeggen.

Donderdag zou het een lange dag worden zo met onze extra koopavond. Een drukke dag qua verkoop op de dag zelf al. Madelon had geluid geregeld bij Dixons, schoenen hadden we van sport 2000 en bij Gebben mocht ik planten komen halen. Wim kwam met statafels en podiumdelen kwamen van het Stanislas college. En voor de aankleding op tafel had mijn vriendin gerbra’s van de tuin meegenomen. En met prosecco en wat nootjes was de Passage zo leuk aangekleed, de klanten konden komen. Nadat de modellen “droog” geoefend hadden op de catwalk en zich hadden omgekleed, de muziek was gestart en de mensen klaarstonden, begon Madelon aan haar praatje.  Het was zo leuk en gezellig druk. Het liep allemaal gesmeerd en na de show liep de winkel vol. Het had niet drukker moeten zijn. Het was prima zo!! We hebben tenslotte maar 5 paskamers. Wat hadden we hier een goed gevoel over en de klanten zeiden dat we dit vaker zouden moeten doen. Wat mij betreft doen we dit over een half jaar weer. Moe en tevreden gingen we naar huis.

Vrijdag nog zo’n lange dag, maar als het maar lekker druk is in de winkel, maakt dat niet uit. De enige die protesteerden, waren mijn voeten. Want, 2 dagen achter elkaar van half 10 ’s morgens tot zeg maar ’s avonds half 10 dat ga je voelen. Maar dankzij de lekkere sfeer die er in de winkel hangt, is het allemaal niet erg. Het is toch geweldig dat er een klant binnenkomt met een wandelwagen die kleding wil passen en terwijl ze dat doet ook haar kind een fruithapje zit te geven. Bij ons kan dat, doordat er zo’n ongedwongen sfeer hangt. Dat voelt iedereen en dat is geweldig!! Maar wat nog wel even jammer was, Leon was nog niet thuis en zou (hopelijk zaterdag net voor de 12inch terug zijn. Oh, als dat maar goed gaat. Maar, het fietsje moest nog gemaakt worden. Bellen, regelen, Wim, broer van Leon en wat hoorden we ’s avonds, HIJ WAS GEMAAKT! Oh gelukkig!!!! En als Leon niet op tijd thuis zou zijn, dan zou zijn broer meerijden. We gaan in ieder geval meedoen! ’s Avonds uitrusten en klaarstomen voor de zaterdag. De dag begon met veel lol in de winkel. Er stonden nl. 2 fietsen voor de etalage en daar kon je fietsen voor korting. Dat kon oplopen tot 30%. Chantal (vriendin van Madelon) die erbij stond die praatte iedereen de fiets op. Zo was het ook deze dag weer geslaagd. En wie stond er op een gegeven moment in de winkel… Leon!!! Op tijd terug en wat waren we blij. Gelukkig konden we met z’n vieren fietsen. Om half 6 gingen we naar het sportterrein, waar onze kar stond. Wat bleek, er stond al een rij van de start tot volverwege de sportlaan. Daar konden we met onze kar (die geen bocht kon maken) nooit bijkomen. We “reden” hem naar het parkeerterrein en wat bleek (heel logisch!!) dat als we een bocht moesten maken, wij voorop stuurden en de achterste dit tegengesteld moesten doen. De bocht was toen best te nemen. Nou ja, dat we daar niet aan gedacht hebben. Maar goed, beter laat dan nooit. En nu, hoe komen we achter aan de stoet? We zullen er ergens tussen moeten. Oké, hek even openmaken en de kar er een beetje tussenwringen. Dat ging eigenlijk prima en  zo stonden we bijna vooraan. Bij het startschot ging het eigenlijk gelijk al goed en hadden we flink de vaart erin. Weinig problemen eigenlijk. Op de Rijskade zaten wat bekende waar we een biertje kregen ( hadden we ’s middags in de winkel al afgesproken). Dat smaakte heerlijk, want het was bloedheet. Jeetje wat hadden we een lol. Bij elke bocht even aangeven, Bochtje!!! en dan werd de kar door de mannen achterop zo geregeld dat het gewoon te doen was. Op de Meidoornlaan stond er een tent van het “Snookercentrum “. De eigenaar was ’s middags in de winkel gekomen om een broek te kopen. Alleen was zijn maat in de juiste kleur niet te vinden. Maar ik bedacht me, dat ik voor Ronnie een broek had achtergehangen omdat ie maar € 18,00 (opruiming) was, dat zijn maat was. Ik zei hem dat hij hem mocht proberen. Toen hij hoorde dat hij zo weinig moest afrekenen( en hij gehoord had dat we meededen aan de 12inch), zei hij dat we een biertje moesten komen halen. Dat heb ik dus maar gedaan en zo konden we er weer tegenaan. Langs het Wilgenhof waar de familie van ons 4-en ons stond aan te moedigen. Wat een gezelligheid, wat geweldig!!! En zo waren we voor half 8 over de finish en mochten we nog een rondje. Tra la la…het ging als een speer….tot op een gegeven moment eerst Madelon een lekke band kreeg, toen ik en daarna Wim. Dat was eigenlijk nog niet het ergste. Als dit het was geweest, dan hadden we hem nog uit kunnen fietsen. Nee, velg brak ook nog eens en zo moesten we stoppen. Echt balen!!! Eerst wilden we de kar aan de kant zetten, maar we zijn lopend met de kar verder gegaan. Dansend, springend en feestend, het leek de Nijmeegse Vierdaagse wel. Thuis hebben we de kar geparkeerd en lopend met het spandoek hebben we de rit afgemaakt. We waren nog maar net op de streep, of de regen barst los. Heerlijk zo’n afkoeling. Ik had het me daar een partij warm!! We hebben nog lekker staan feesten en als je dan op een gegeven moment het eindbedrag hoort, krijg je de rillingen. Daar doe je het allemaal voor, geweldig. We nemen er nog een biertje op!!  En zo kwam er een eind aan een geweldige, heerlijke, drukke, vermoeiende, voldane, topweek!!!! Gelukkig hebben we de foto’s nog!! Hier geniet ik van en laat ik me door opladen. Hopelijk hebben jullie net zo genoten, ieder op zijn eigen manier. Een fijn weekend nog!!!

Liefs, Yvon.

Ps. Je kunt alleen tijd verspillen, als je vergeet er van te genieten!!

Mijn voeten hebben het zwaar!

Hallootjes,

Best een heftige week achter de rug. Dat heeft te maken met de nieuwe folder die uit is in de winkel en het feit dat Madelon de winkel a.s. maandag over gaat nemen en daar komt nogal wat voor kijken. Eigenlijk alleen maandag vrij geweest en donderdag extra gewerkt. Dat doe ik zelf hoor, maar wel een teken dat ik het naar mijn zin heb.  Afgelopen zaterdag was het een gekhuis. Romy en ik hebben onszelf dan ook maar op een ijsje getrakteerd. Je moet jezelf zo af en toe even verwennen, dus dat doen we dan maar. Niet alleen de inwendige mens, maar ook de buitenkant.  Als ik in de winkel de hele dag sta en dan ook nog schoenen of laarsjes met een hak aandoe, dan zijn mijn voetjes ’s avonds blij als ze op de bank liggen. Ik heb dan van de week besloten om naar een pedicure te gaan. Dat hebben mijn voeten wel eens een keer verdiend. En omdat ik nog ergens een kaartje had van een klant, heb ik die maar gebeld. Het leuke is dat het een kennis is van school en dat is wel zo gezellig. Binnenkort gaat ze mijn voeten lekker verwennen.

Maar omdat er meer is, loop ik zo nu en dan spaak. Zeker wat het huishouden betreft (echt mijn hobby). Maar ook de mensen om mij heen. En dan is van de week ook weer het Point-seizoen weer begonnen. Afgelopen vrijdagavond ben ik na de koopavond naar de kids gegaan. Het waren er maar liefst 19!!! Leuk zo’n opkomst, maar we missen wel wat meisjes. Ook gezellig om de andere leiding weer te zien en om half elf toen het voor de kinderen afgelopen was, hebben we met de leiding nog een uurtje vergaderd. Het was al snel duidelijk, we hebben er weer zin in!

En in mijn hoofd ben ik zo bezig met de 12-inch race. De kar moet nog helemaar aangekleed worden. Dat gaat van de week nog gebeuren, want Madelon is gisteren teruggekomen van vakantie en zodoende kon het niet eerder. Oh, als de kar maar heel blijft. Als we maar een bocht kunnen maken. Ja, ik heb zo nog wel mijn vraagtekens. We zullen zien. Als jullie ons missen in de optocht, dan is er ergens iets niet goed gegaan. Maar dan zijn we sowieso te zien bij de afterparty!!! hi hi.

Donderdag was het onze trouwdag. En Wim had een tafeltje ergens gereserveerd. Hij had niet gezegd waar, maar dat is wel zo leuk. Een heel leuk tentje in Delft, “de Dis”. Heel knus en gezellig. En wat hebben we lekker gegeten!! Ik had allerlei soorten vis op een bedje van…en in gepakt…. allemaal cullinaire hoogstandjes. Heel apart en exclusief. Zullen we ook nog een toetje nemen? Ja, maar effe een pauze inlassen. Na een half uurtje hadden we een dessert besteld. Mijn hemel…..daar kwam een bord aan!!!! Met likeur en koffie en chocola, veel chocolad, heel veel chocola. Cake, mouse, ijs, bonbons, saus, noem maar op. Ik kon niet meer. En omdat we van de week weer aan de Sonja waren begonnen, kwam het extra hard aan (en zaten de kilo’s er ook weer aan). Maar het was allemaal super lekker en heel gezellig. Gelukkig konden we op de fiets naar huis, een beetje beweging kon geen kwaad, ha ha.  De volgende dag stuurde ik Wim een sms of hij ook zo’n last had van buikkrampen en hij reageerde dat hij er zelfs naar van was. Dat ging vanzelf weer over hoor, maar we hebben er nog een dag extra van genoten.

Gisteren kwam ik om half 6 thuis en ik was gevloerd. Wim had gelukkig alle boodschappen gedaan en was gaan jagen. Jasper had een vriendje en Ronnie Edwin en Manuela waren thuis. Ik heb me omgekleed, een wijntje ingeschonken en met de laptop in de tuin gaan zitten. Even niks en niemand, even tijd voor mezelf. Maar….., de bel ging en daar stond Madelon, lekker gebruind en nog helemaal in de vakantiesfeer. Zo fijn om haar weer te zien! En al gauw zaten we te borrelen en vertelde ze me alles over haar vakantie. Ook gelijk afgesproken hoe en wat volgende week en na een half uur stond haar vriend Leon op de stoep. Hij kwam haar halen. Door de poortdeur kwam Leon z’n moeder nog iets vragen en op datzelfde moment wilde Ronnie eten, want die moest werken. aaaahhhhhhhh!!! Nadat ze allemaal weer naar huis waren, ben ik wat klaar gaan maken en hebben we (wat later dan gepland) buiten gegeten. En ’s avonds heerlijk bijgekomen. En vandaag ga ik een beetje rommelen. Met Jasper en Ronnie naar de Bieslanddagen, daar staat Wim met een kraampje voor Staatsbosbeheer. Fantastisch weer daarvoor. Gezellig druk, overal is wat te doen. Van demonstraties tot polstok springen van lekkernijen tot vertier. Zo kwam ik een dame van de toneelvereniging “Het Voetlicht”uit Nootdorp tegen. Die liepen reclame te maken. Dan krijg je toch gelijk weer zin om zelf te gaan spelen. Heerlijk om buiten te zijn. Vanavond zitten we weer binnen  met een groep van 10 te vergaderen bij ons voor Ubuntu. Dus nemen we het er nog even van.

Jullie lezen me volgende week weer, met een verslag van de feestweek en de 12-inch race. Dus tot dan allemaal!!!

Dikke kus,Yvon.

Ps. bordje voor mij?

Weer helemaal in de running!

Hey!

De week is lekker verlopen. Wel veel gedaan en daar heb ik een goed gevoel over. In de winkel zijn elke week wel veranderingen en dat brengt een hoop werk met zich mee. De etalage moet vaak veranderd worden en er is 2x per week nieuwe vracht en dat moet ook weer ingehangen worden. Ook wel weer leuk, die nieuwe mode. Dinsdagavond heerlijk uitgeleeft bij Tea-Bo. De meiden zagen mijn shirt van Ubuntu en gaven aan dat zij er ook wel eentje wilde. Daar kan voor gezorgd worden. Ook leuk als we de fietstocht in september met elkaar in hetzelfde shirt fietsen. Mocht er iemand zijn die er een wil bestellen, dan hoor ik het graag.

Woensdag kwamen Mandy en Wouter uit Den Haag een dag meelopen in de winkel. Die gaan samen een winkel draaien en wilde de ins en outs van Lake Side weten. En ik kon ze dat wel bijbrengen, zei mijn regiomanager. Nou ze wisten al zoveel, dat ik eigenlijk weinig hoefde toe te voegen. Ze hebben meegeholpen met de winkel opruimen. Toch wel lekker 2 paar extra handen. We hadden deze week ook nog de nieuwe folder en daar komen veel mensen op af. Voor jong en oud, er is voor ieder wat wils. Zelfs schoenen en laarzen hebben we binnen, echt hele gave! Op een gegeven moment komen er 2 dames (afzonderlijk van elkaar) in de winkel. De een loopt naar het pashokje en niet veel later de tweede. Ook volgt er een derde en als ze achter het gordijn vandaan komen, dan is het gewoon komisch. Ze hebben alledrie hetzelfde aan. Alledrie op een andere manier. Die moesten even op de foto.

Donderdag had ik een vrije dag en wat bleek….de zon scheen!! Heerlijk in de tuin gelegen en mijn kleurtje even bij kunnen houden. Wat een luxe. Word ik ineens gebeld door een vriend van de sportschool. Ik had gevraagd of hij mee wilde lopen op de catwalk die wij gaan organiseren. Hij belde om te zeggen dat hij van de partij zal zijn. Echt leuk!! En Ron (vriend van Ed) heeft ook al toegezegd om mee te lopen (zoals het er nu voorstaat). Dat wordt een geweldig feest!!! Jullie lezen het vast wel in de Telstar.

Vrijdag had ik een lange dag. Van 9.30 tot 21.00 uur in de winkel en daarna borrelen bij Vic en As. Dat was alweer een tijdje geleden. Erg gezellig en toch alweer snel 1 uur voordat we op bed lagen. En als ik dan ook de hele zaterdag in de winkel ben, dan voel ik dat wel. Maar het was erg gezellig en dat maakt veel goed. Zaterdagavond eerst een verjaardag en daarna afgesproken in de Guyter. Daar kwam de band “Devils in Disguice”, een karaoke band. Die spelen zo lekker!!! Achter ons zaten 2 meiden (ik kende ze niet), die een nummer aan het opzoeken waren. Ik wilde de lijst ook wel even zien, dus vroeg ik ze wat ze gingen zingen. We durven niet!!! Tuurlijk wel joh, welk nummer zou je willen doen? Dan wordt het een nummer van Krezip. Oh ja, gaaf!! Doe jij met ons mee dan!! Uh…waarom doen jullie het niet samen? Nee zei ze, als ik er aan denk dan krijg ik al de kriebels. Ik probeer nog voor te stellen om het met heel onze groep te doen, maar daar trapte de groep weer niet in. Doe jij dan mee!!! Nou, goed dan en voor ik het wist waren we aan de beurt. Die meiden hadden de zenuwen en ik zeg nog, over het publiek heen kijken. En dan sta je ineens op het podium en het nummer is zo moeilijk. Maar ach, lekker voor de lol. En dat hadden we! Jeetje, we hebben het gewoon gedaan zeiden ze. Bij de een zat haar hart zit bovenin haar keel en de ander zei dat ze stond na te shaken. Blijft altijd leuk om te doen. Wat een heerlijke avond. Het werd wel een korte nacht, want we hadden kaarten voor het Dolfinarium voor zondag. Om half 8 op en we waren om 10 uur in het park. Het weer kon beter, maar al met al viel het reuze mee. Daardoor was het wel heel rustig in het park en konden we overal gelijk bij. En als het regende zaten we ergens binnen. Heel gezellig zo met z’n 6-en. Wat lachen ook die walrussen, zo knap hoe ze die beesten alles aanleren. Ze doen zelfs push-ups!! Een geslaagde dag die we afsloten met een broodje shoarma. Volgende week maar weer aan de Sonja en ook een rondje lopen. Dan kom ik er vanzelf weer in. Maar wat mij betreft, laat de feestjes maar weer komen!!

Maak er een gezellige week van! Have fun!!!

Liefs, Yvon.

Ps. Van de week benaderd voor Sinterklaasfeest van de Gemeente. Ik mag weer in een filmpje spelen! Yes!!!!

Bijgekomen en weer opgeladen!!

Lieve allemaal,

Zoooo, is dat even lekker geweest. Italie heeft echt alles wat een vakantie geweldig maakt. Zon, heerlijk eten, fantastische wijnen, mooie meren, kortom een relaxte levensstijl dus genieten Dat staat mij wel aan. En als je dan hier op het vliegtuig kunt stappen en na een kleine 2 uur in Rome landt, ja geweldig gewoon. Normaal rijden we het hele stuk (heel stoer zeg ik we, terwijl Wim het werk doet) , maar nu was dat wel even anders. Ook voor hem een keertje lekker. Jasper en Ronnie vlogen voor het eerst en zaten dan ook bij het raam. Jammer genoeg hadden we wel wat bewolking onderweg, maar dat maakte de vlucht niet minder leuk. Bij het vliegveld stond onze auto klaar en konden naar ons ruime appartement. Lekker dicht bij de metro, zodat de auto niet nodig was. We hebben ’s avonds 1 flinke, gigantische mega bui gehad. Alles stond blank. Maar de volgende dag was het stralend weer ongeveer 25 graden. Prima om Rome te gaan verkennen. Echt mooi!! Alleen erg druk en zo stond er bij het Colosseum 2 uur wachttijd. Dat gingen we maar niet doen, de volgende dag iets vroeger opgestaan en dat was een goeie zet. Voor de drukte binnen. Wat een inmens groot gebouw. Ik weet nog dat ik vroeger bij geschiedenis (mijn lievelingsvak, ahum) in het boek een plaatje hierover zag en dacht, oh je zal er toch naast staan. En nu stond ik er!! Dat heeft echt wat. Maar is is zoveel meer en dat wil je allemaal zien. De Sint-Pieter, Spaanse trappen, Trevifonten en veel, veel meer. Je loopt heel wat af, zo af en toe pak je de metro (heel goed te doen). Maar het is slopend en we wilde het voor de jongens leuk houden. Al moet ik zeggen dat mijn zwabberbenen (nog van de 4-daagse) het ook een hele toer was. Na Rome zijn we doorgereden naar het Brassianomeer. Daar hadden we een stacaravan gehuurd. Een relatief kleine camping pal aan het schoonste meer van Europa. Zo helder, je ziet zo de vissen zwemmen. Daar hebben we heel wat uurtjes vertoefd. De jongens hadden al snel 2 vrienden gevonden, waar ze veel mee optrokken. Max van 14 jaar en Tom van 17 jaar. Wij konden het ook heel goed vinden met hun ouders en zo hebben we menig wijntjes met elkaar gedronken. Een heerlijk gezin met een moeder die zo gek is als een deur. En wat was nou het geval. Zelf kwamen ze uit Houten en toen wij vertelden dat wij uit Pijnacker kwamen, zei ze hè…. Tom werkt bij Quartel in Pijnacker. Nou ja!!! Dan zien we elkaar vast nog wel een keer. Wat een toeval weer. We zijn af en toe naar een plaatsje gereden en hebben ook een kasteel en opgravingen uit de Etruskische tijd bezocht. Dat is daar nog volop aanwezig. Maar, de temperatuur was na Rome dusdanig gestegen, dat we veel op (kano en waterfiets) en in het water hebben gelegen. We zijn er dan ook achter, dat we allemaal Oostenrijk miste. Daar waren we altijd veel aktiever en dat staat ons wel aan. Zelfs de jonges zeiden het. Wij worden van het niets doen alleen maar moe. Begrijp me niet verkeerd, het is heerlijk geweest hoor, maar we zijn het niet gewend. Maar, dan weet je dat maar weer. Na 2,5 week zat het erop en vonden we het ook wel weer lekker om naar huis te gaan. Ciao Italie!!! Zeker weten tot gauw.

En dan ben je weer thuis en zit je gelijk weer in het ritme. Zondags hadden we al weer een feestje van kennissen. Ze waren 25 jaar getrouwd en er was voor hun een surpriceparty georganiseerd. ’s Morgens kwamen ze na een rondreis door Amerika thuis en ’s middags stonden er ineens 30 man voor de deur. Geen tijd voor een jetlag, want ze konden na 3 uurtjes slapen lekker feesten. En volgens mij hebben ze ervan genoten.

En dan zit mijn eerste week werken er ook alweer op. Ik had er weer zin in!!  Madelon is nu op vakantie en sta ik met of Frauke of Romy. Het is een beetje een chaos in de winkel, zo met de opruiming. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt. En de nieuwe collectie komt ook allemaal binnen en dat moet je maar weer kwijt zien te raken. Van de regiomanager kreeg ik een telefoontje dat ik het een en ander moest veranderen in de winkel. Oké…., normaal komt daar een VM-er voor, maar hij zei dat ik dat wel kon. Tuurlijk. Ik ben van de week eerder begonnen om het op tijd af te krijgen en het is zowaar gelukt. En het hangt nog netjes ook al zeg ik het zelf. Maar vrijdag toen er weer vracht kwam, zag ik de dameskant een choas worden, dus belde ik met de persoon die normaal de winkel komt doen. Ze had geen tijd! Ja, jeetje. Ze heeft me door de telefoon wat instructies doorgegeven en ik ben aan de slag gegaan. En dan zie je dat het beetje bij beetje een lijn erin komen. Toch wel lekker als je zo fris en uitgerust weer kunt gaan werken, dat werpt zijn vruchten af. En zo stapte ik lekker mijn weekend in. Vrijdagavond hadden we al lekker zitten borrelen bij Gonda en Evert (was wel weer laat, maar goed. En gisterenavond een feestje van een voetbalvriend van de voetbal, hij vierde zijn 50ste verjaardag. Gezellig om elkaar weer te zien. Wel lachen hoor, dat er dan 5 mensen in Lake Side kleren lopen. Zegt genoeg toch!!!

En nu een luie zondag. Heerlijk de hele dag in de tuin en genieten van de rust. Jasper is naar zijn vriendje, Ronnie heeft een schoolvriendin over de vloer, Edwin is opa en oma een prettige vakantie aan het wensen (gaan een cruise tocht Noorwegen maken), Wim is eten aan het voorbereiden. Straks komen er vrienden van ons bbq-en. Ik heb er zin in!

Hè lekker, mijn eerste stuk weer geschreven. In september ga ik wel weer wat lopen, heb al weer wat afspraken staan. Gaat vanzelf weer komen allemaal. Een fijne zondag nog en tot volgende week!

Liefs, Yvon.

Ps. Wil ik nog even zeggen. Bij thuiskomst uit Italie, hoorde ik dat Wilma met een ontstoken voet de Nijmeegse heeft uitgelopen. Daar is ze de week erna achtergekomen. Wat een bikkel is die meid zeg, ik heb echt bewondering voor haar. Wat zal het pijnlijk zijn geweest.

You never walk alone!!

Hi there,

We hebben het gehaald!!! Wat een geweldig feest!!!!!  We hadden een vroege start en moesten er dus weer om 4.15 uur uit. We gingen eigenlijk te laat slapen, het was iets van half 12. Maar om 3 uur was ik al weer wakker. Toch bang dat ik me zou verslapen denk ik. Om half 6 waren we bij de start en een kwartier later begonnen we. Eindelijk mogen we gaan lopen, de laatste dag. Wat een kick geeft dat. Bij de start staan studenten je moed in te spreken. Die zitten daar waarschijnlijk al de hele nacht, ze moedigen je aan met een biertje in de hand. Zitten bovenop de stoplichten te joelen en te juichen. Zo mooi om te zien. We hadden een lekker tempo, terwijl Wilma haar voeten best zeer deden. Weer ingetaped de avond ervoor en andere zooltjes in de schoenen gedaan. Ik heb nog steeds een irritatieplek, dit komt door warmteuitslag. Het is ook flink dik rond de enkels.  Als je loopt moet je een knop om kunnen zetten, zodat je door blijft gaan. Door alle afleiding om je heen vergeet je je voeten. Ik heb eigenlijk meer last van mijn stem. Misschien gisteren iets teveel gezongen. De eerste helft van de route  is vergeleken met de rest wel saai hoor. Daar moet je het echt zelf maken.Wilma gaf aan dat ze graag even wilde zitten. Ik zie 2 dames en ik vraag, meer als een geintje, zijn deze stoelen vrij? Ga maar lekker zitten hoor!! Oh, wat lekker. Wil je er koffie bij? Zo lief ook weer. Hele gezellige dames. Nogmaals bedankt voor het rustmoment. Kwam op het juiste moment. En dan ga je door en je ga het zoeken naar de militairen. Want als je achter hun aan kunt lopen, gaat het net effe makkelijker. Laten we nou een leuk peloton treffen. Het waren de jongens die door de KRO gevolgd waren. Wat een gezellige gasten. Lekker aansluiten en meelopen. Af en toe wel weer even dansen en hossen op de muziek om je heen. Wat wel leuk was, ze zaten er zelf ook een beetje doorheen en vonden het een leuke afleiding. Ze stonden er van te kijken dat Wilma een kleinkind had en dat we zulke oudere kinderen hadden. Zij waren zelf net in de twintig. Heerlijk om te horen. En de tijd gaat dan zo snel en dus de kilometers ook. Als we maar in Cuijk zijn. Dan ben je over de helft en is het alleen nog maar feesten. En wie stonden er langs de kant, Anja en Hans. Zo gaaf als je ineens bekende ziet. Het geeft je een extra zetje. Even kletsen en een fotootje en weer door. We hadden een pauze bij het rustpunt van het rode kruis. Lekker een boterhammetje eten en de beentjes en de voetjes laten rusten. Oh en als je dan om je heen kijkt, dan zie je mensen voorzichtig de schoenen uit doen en is de ellende zichtbaar. Daar kun je gerust respect voor hebben. Na een 20 min. konden we er weer tegen. Tra la la la la, op naar de Via Gladiola. Muziek, vrolijkheid,  klappende mensen, eten en drinken, een goede sfeer. Anders kan ik het niet omschrijven. En ineens zie ik aan de kant die militair staan, waar ik naast had gelopen. Gaat het? Ja, mijn rugzak drukt op mijn onderrug, veel last van. Je gaat toch wel door? Ja, tuurlijk zegt ie. Mijn maten zijn doorgelopen. Zullen we samen effe een sprintje trekken? Oké, en voor je het weet ren je dan over het parcours. Ik liep nog bijna iemand omver, die mij daardoor niet vriendlijk aankeek maar er later wel om kon lachen. Zo liepen we toch weer bij de jongens. Na een tijdje zie ik de commedant weglopen en terugkomen met biertjes. Heel stiekem werden ze uitgedeeld en ik dacht blijven lopen Yvon. Zegt die militair achter me, je hebt geen rode baret. Ik doe mijn arm naar achteren en hij legt zijn baret erin. Dus vraagt de commandant, jij ook een biertje? ( Wilma drinkt geen bier) Ja, ik heb tenslotte een rode baret. Hij lachen en zo proosten we met elkaar en vierden eigenlijk de eindstreep al. Een paar km voor de eindstreep marcheren ze af om zich voor te bereiden op het officiele gedeelte. We hebben ze bedankt en veel plezier gewenst. Leuk!! Maar dan loop je het laatste stuk samen en daar komt geen einde aan. Een mensenmassa van heb ik jou daar. De familie en vrienden zouden voorbij het grootste kruispunt zitten. En het is dat ik het weet, maar Wilma vroeg bij elk kruispunt, is deze het? Dan zijn er ineens zoveel kruispunten. Wilma gaf al aan dat ze  haar slippers aan wilde doen. Ze doen zeer, dat was duidelijk. Ik weet het nog van vorig jaar. Maar ondanks de pijn dansen we nog en we genieten er volop van. En daar zijn dan de zoenen, de champagne en de gladiolen. Rillingen over je lijf, tranen en dat is mooi om te zien. Heerlijk voor Wilma, ik ben zo blij voor haar. Er waren mensen die hadden gezegt, dat red je nooit (belachelijk natuurlijk). Nou, ze heeft ze een poepie laten ruiken. Dat hebben we samen top gedaan al zeg ik het zelf. Zo, nog het laatste stukje en dan de medaille ophalen. Lopen we net over de finish, zie ik de camara van Harm Edens al. Hij komt naar ons toe en vraagt het een en ander. We komen live in de uitzending en moeten wachten met draaien op het juiste moment. In die tussentijd zegt de regiseuse, zij heeft een mooie kont. Gaan ze achter mij staan en kijken ernaar( nou ja zeg). En ze beginnen met draaien. Meid, hoe gaat het? Laat je voeten eens zien, doe je sokken eens uit. Wilma op de grond, Harm erbij, zo leuk. En aan het eind zegt ie, hoe kan het, jij hebt problemen met je voeten en je vriendin heeft de mooiste billen van de 4-daagse en gelijk de camara erop. Wat lachen joh, het maakt allemaal niet meer uit. Wij hoeven alleen nog de wedren op en klaar is het. Het welverdiende kruisje ophalen en genieten van alles. Bier, patat, mensen en…. zitten. Wie zie ik daar, mijn zwager Joop. Hij heeft hem voor de 20ste keer gelopen, petje af. Hij had ook wel last gehad, maar dat hersteld wel weer. Samen een biertje gedronken. Komt er een camaraploeg van sbs6 en vraagt wat aan de dames tegenover mij. Ik zeg tegen Wilma, kijken of we erop kunnen komen. Dus ik kruip over de tafel achter de dames en zwaai in de camara. We moesten zo lachen. Zelfs de mensen aan de andere tafels lagen in een deuk. Dat bedoel ik nou met de sfeer. Iedereen heeft het naar zijn zin. Zo, en dan stappen we voor de laatste keer op de fiets en drinken wat bij thuiskomst. We gaan onze lieve gastgezin nog missen. Wat zijn het schatten. We hebben heerlijk genoten van de liefdevolle verzorging. Rond 18.00 uur zijn we weggegaan en hebben met elkaar een chineesje gepikt. Lekker en gezellig.

En nu zit ik weer leker thuis. Heerlijk uit kunnen slapen. De beentjes en voetjes zijn verzorgt en je als je ze zo ziet, zou je niet zeggen dat die 160 km hebben gelopen. Ik heb er nu ook geen last van. Dat is wel even anders vergeleken met vorig jaar. Vanmiddag nog op de foto met alle lopers en dan samen met Wilma en Dick uit eten als afsluiter. Hoe het volgend jaar gaat lopen, zien we dan wel weer. Hierbij wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie steun en support. Heerlijk om jullie berichtjes te lezen! Nu ga ik mij focussen op de vakantie. Lekker met z’n vieren naar Italie. Genieten!!!

Na de vakantie zal ik langzaamaan weer beginnen met lopen en dus ook weer met het schrijven van  mijn verhalen. En ook als ik niet loop, er altijd wel iets leuks te beleven. Allemaal een fijne vakantie. Pak een stoel, zet hem in het zonnetje, neem een lekker drankje, ga erin zitten, sluit je ogen en denk aan een bijzonder moment en ga even nagenieten. Dat zijn de mooiste momenten. Geniet ervan!!!!

Liefs, Yvon.